pluton έγραψε:Προέλλην έγραψε:Mλκ, έχει τύχει να παίζω ΕΛ "έντεχνα" (σουρωμένος) και ακούει η γυναίκα και με ρωτάει αθώα και ειλικρινά: "γιατί σε όλα τα τραγούδια μουγκανίζει 5 το πολύ νότες ο ίδιος τραγουδιστής;"
Αν το δείς λίγο αντικειμενικά, σχεδόν όλα τα τραγούδια είναι λίγο φθηνιάρικο feeling που δημιουργεί μια απλοϊκή επαναλαμβανόμενη μελωδία και μια στομφώδης φωνή που λέει κάτι δήθεν ψαγμένο.
Μα τραγούδια είναι δεν είναι κλασική μουσική και τα πιο έντεχνα τραγούδια σε τρεις τέσσερεις στίχους εστιάζουν και φυσικά το μοτίβο της μουσικής δεν έχει περιθώρια εναλλαγής στα δύο λεπτά που διαρκεί το τραγούδι....
Και φυσικά αυτό ισχύει και σε σπουδαίες διεθνείς εκτελέσεις πχ ο γαλάζιος Δούναβης σε ένα ταραμ τατάμ τατάμ εστιάζει πόσο μάλλον ένα τραγούδι διαμαρτυρίας όπως είναι ο Καραγκιόζης η το με αεροπλάνα και βαπόρια.
Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Πρόκειται για όρο-εφεύρεση αστείων ατόμων, κάποτε, κάπου στην αδιάφορη μουσικά ιδρωμένη μασχάλη της Βαλκανικής.
H μουσική είναι μαθηματικά, τα οποία απέδειξε ήδη απο τον 6ο π.Χ. ο Πυθαγόρας. Οποιοσδήποτε έχει πάει να μάθει θεωρία (πόσο μάλλον αρμονία, αντίστιξη) το καταλαβαίνει αυτό.
Οι σπουδαίοι μουσικοί, είναι αυτοί που μπορούν να γράφουν σπουδαίες μαθηματικές εξισώσεις, οι οποίες όμως μπορούν παράλληλα να δημιουργούν και συναισθήματα που αγγίζουν τον αδαή.
Ο σπουδαιότερος μουσικός που έχει περάσει ποτέ απο τον πλανήτη, είναι ο Μπαχ. Ο τύπος είχε για κύρια δουλειά να γράφει ένα πανανθρώπινης διαχρονικής αξίας αριστούργημα κάθε βδομάδα και να το παίζει στην εκκλησία την Κυριακή. Το έγραφε στα πεταχτά το Σάββατο το βράδι.
Σπουδαίοι μουσικοί, και τραγουδιστές, έχουν υπάρξει φυσικά σε όλα τα είδη της μουσικής. Π.χ., ο Σαββόπουλος είναι και γενικά και ειδικά ένα τίποτε απέναντι σε Στηβ Χάρις ή Μαρκ Κνόπφλερ, κλπ κλπ. Μην μπερδεύουμε την μουσική με τα γραντζουνίσματα.
Η διαφορά είναι ότι όλοι αυτοί, περάσαν απλά ως σπουδαίοι μουσικοί, με τις προσωπικότητές τους, ενώ στην Ελλάδα αγιοποιούμε γελοιοδώς και φέρνουμε στην πολιτική ζώη την κάθε μουσική ανθυπομετριότητα.
Και ο Θεοδωράκης που στην Ελλάδα τον εχουν για ωχ αμάν, δεν ήταν κάτι το μουσικά σπουδαίο. Παρόμοιος ταρατατσούμ μπαμ μπαμ ενορχηστρωτικός τύπος των εντυπώσεων ήταν. Καριέρα έκανε κυρίως στην Ανατολική Γερμανία που έψαχναν να δούν κάποιον να παρουσιάσουν στο κοινό ως ξένο συμβατό μουσικό. Σίγουρα όμως, είναι αρκετές κλάσεις πάνω απο τον Σαββόπουλο, έχει δηλαδή και 2-3 κομμάτια με καλές μουσικές συνθέσεις δικές του.
Για να μην τα πολυλογώ, είστε ικανοί να κάνετε κηδείες με παράτες στον Στόκα και στον Πλιάτσικα, στον Yanni και στον Σπανουδάκη
.gif "Laughing")
