ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΑΦΙΕΡΩΣΕΙΣ

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

αστρογόνο - Ξέφωτο

Ξέφωτο:

Όλη μου η ζωή φώτα στο δρόμο μου
που προσπερνάω
για ό,τι ζω και ό,τι δεν έζησα
αυτά μετράω

Πότε τρεμόπαικτα πότε πιο άγρια
τα καρτεράω
και όσα αδίκησα κοιτάζω πίσω μου
κι όλο γερνάω

Κλείνω τα μάτια μου σαν με θαμπώνουνε
και τραγουδάω
και στα σκοτάδια μου πόθοι ρημάδια μου
σας ξαγρυπνάω

Κι αν βγάλει ο δρόμος μου σε έρημο ξέφωτο
ψηλά κοιτάω
και ονειρεύομαι δρόμο μην έψαχνα τ' αστέρια φώτα μου
να σεργιανάω

μα είναι αμέτρητα
πέφτω στην άβυσσο
σας χαιρετάω

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Hλιαχτίδα



Χάθηκα ξανά σε λαβυρίνθους κι έχασα καιρό
Να σ’ αναζητώ άμοιρη ψυχή μου
Έχασα καιρό άμοιρη ψυχή μου

Θεέ μου πώς ποθώ μιαν ηλιαχτίδα
Ταίρι φωτεινό νά `χω φυλαχτό
Σε ηλιόλουστη πατρίδα
Σε ταξίδι μυστικό
Με ουράνια πυξίδα

Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή
Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή
Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό, αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

Σβήνω και ξεχνώ τα περασμένα
Ένα πρωινό όλα θά `ναι αλλιώς
Τα κομμάτια μου ενωμένα
Θά `χω δρόμο ανοιχτό
Και στο πλάι μου εσένα

Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή
Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή
Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό, αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Όσο κρατάει ένας καφές - Μίλτος Πασχαλίδης & Μιρέλα Πάχου

♥♥♥

[tutakk]

The Maids part 1

https://www.youtube.com/watch?v=ycMWuCYS82k

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Διάφανα Κρίνα - "Έγινε η απώλεια συνήθειά μας"

...........................................................................................................................
Γλείφω το οξύ απ΄ τις ρωγμές των χειλιών σου
και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
Τα χρόνια που περάσανε μ΄ αφήσανε μόνο
να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου

Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο
Πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο
και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

Η απουσία σου μ΄ εξουθενώνει
και δεν μπορώ να συνηθίσω
Νιώθω να προχωράω μπροστά
μα πάντα φτάνω πίσω
Κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας
παραπατάω στη σιωπή
Έγινε η απώλεια συνήθειά μας
κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Jolly Roger - 04 (Κενό)
♥ ♥ ♥

[Λίνα]
Ρε παιδί μου..
κοίτα
Εγώ ήθελα να σου μάθω πολλά
για την ζωή, τους ανθρώπους, τα πολιτικά, τα βιβλία
και άλλα τέτοια
όπως γίνεται συνήθως στις ταινίες που σου μάθανε τον έρωτα
Να ζήσουμε συναρπαστικά
να κάνουμε άγριο σεξ
και να γελάμε με τ’ ανθρωπάκια
λέγοντας αστεία που θα καταλαβαίνουμε μόνο εμείς
Να σου πουλάω μούρη
αλλά να μην ψαρώνεις
και να με γειώνεις με μια ατάκα του τύπου:
“Χέσε μας ρε μωρό μου
Σε ξέρω καλύτερα κι απ’ την παλάμη μου.”
Να καθόμαστε στο κρεβάτι τα μεσημέρια
εσύ να κοιμάσαι πάνω στο στήθος μου
κι εγώ να διαβάζω τα δικά μου
Να πίνουμε καφέ και να παίζουμε τάβλι σε κάποιο μπαλκόνι
με θέα άλλα μπαλκόνια
που αράζουν γέροι που περιμένουν στωικά να ‘ρθει η ώρα τους
κάποιο μεσημέρι κάποιου καλοκαιριού
τότε που η ζέστη λιώνει τους δείκτες των ρολογιών
και οι ώρες περνάνε απαρατήρητες
Αλλά ρε γαμώτο
ήτανε λάθος το timing
κι εγώ είχα τα δικά μου
κι η μετεφηβεία σου δεν βοηθούσε καθόλου
και μάλλον δεν είμαστε και όσο ενδιαφέροντες νομίζουμε
εν τέλει
Κι ίσως θα ‘πρεπε να συμβιβαστούμε μ’ αυτό
Ίσως κι όλες οι σχέσεις να ‘ναι έτσι
άλλες περισσότερο κι άλλες λιγότερο
Ίσως να κάνουνε κι όλα τον κύκλο τους
Και χαίρω πολύ πρέπει να δεχτώ την πραγματικότητα ως έχει
και βάση αυτής να πορεύομαι

Μα να..
είναι αυτή η περίεργη σχέση μου με το τέλος
οποιοδήποτε τέλος
που ποτέ δεν μπόρεσα να χωνέψω
Θες να “συνεχίσουμε να τα λέμε” παρόλ’ αυτά
κάποια στιγμή
Καλά θα δούμε
ΥΓ. Το μέρος που χαιρετηθήκαμε για πρώτη φορά
έτυχε να είναι ακριβώς το ίδιο με αυτό
που χαιρετηθήκαμε την τελευταία
Ένας πεζόδρομος έξω από έναν σταθμό του ηλεκτρικού
Να που ζήσαμε κι εμείς
οι χλιαροί κάτι
που να θυμίζει ταινία!

[Πινόκιο]
Δεν ακούω κανένα beat παρολ’ αυτά νιώθω περισσότερο mc απο ποτέ
Οι δυνατότεροι στίχοι δεν έχουν ανάγκη υποβοηθήματα για ν’ ακουστούν σκληροί
Το σκυλί που μπορεί να σκοτώσει κάποια στιγμή είναι το περισσότερο φοβισμένο
Κάνε μου την χάρη να με θεωρείς πεθαμένο
για να ‘χω λόγους ν’ αναστηθώ
Βρες μου ένα σκοπό και θα κάνω το αντίθετο
Βρες μου ένα επίθετο για καθετί ουσιαστικό
Ψάχνω κάτι κοινό με τον εαυτό μου, μπας και μπορέσουμε να τα βρούμε
Ψάχνω κάτι απ’ τον εαυτό μου στο κοινό μπας και μπορέσουν να με ακούνε
20 χρόνια προσπαθώ να μ’ εμπιστευτώ, αλλά πάντα μου παίζω πουστιά
Τι σε ζαλίζω και σένα με τα ενοχικά μου σύνδρομα
Θα ‘πρεπε να κοιμόμουνα απ’ την στιγμή που τα λεγόμενα μου δεν παρουσιάζουν κοινωνικό ενδιαφέρον
Ή έστω θα ‘πρεπε να μου απάνταγε η γκόμενα
Ερωτεύτηκα το κενό γιατί μέσα του μπορώ και χωράω
Μέσω αυτού προχωράω και πάω όλο και πιο κοντά στο διάολο τις νύχτες
για να επιστρέψω την μέρα με περισσότερη όρεξη
Όσο μεγαλύτερη πίεση τόσο μεγαλύτερη εκτόνωση
Όσο περισσότερη ποίηση τόσο πιο βαθιά απομόνωση
Όσο περισσότερα παλαμάκια τόσο λιγότερη κατανόηση
Όσο περισσότερη θλίψη τόσο μεγαλύτερη απόλαυση...

[Пэпи]

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Daemonia Nymphe - Dance of the Satyrs

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Abel Korzeniowski - Romeo and Juliet - Eternal Love
♥

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Coil - Scatology
(Full Album)