Προέλλην έγραψε:Pavlos-Παυλος έγραψε:Διαβαζεις την ιστορια κατα πως σε βολευει.
Ξεχνωντας πως την ιστορία δεν τη βλέπουμε με οπαδικά γυαλια, αλλά όσο πιο αντικειμενικά μπορούμε.
Στη συνθηκη της Αδριανουπολης υπαρχει το αρθρο 10, που κανει λόγο για την ανεξαρτησία της Ελλαδας.
“Ομολογούσαν η Υψηλή Πύλη των τελείαν αυτής συγκατάθεσιν εις τα ορισμένα εν τη του Λονδίνου Συνθήκη την 24 Ιουνίου/6 Ιουλίου 1827 μεταξύ της Ρωσίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας, συναποδέχεται και την πράξιν της 10/22 Μαρτίου 1829, εκ συμφώνου μεταξύ των αυτών τούτων Δυνάμεων αποφασισθείσαν επί τη βάσει της ειρημένης (που έχει αναφερθεί) συνθήκης και διαλαμβάνουσαν τους προς την οριστικήν εκείνης εκτέλεσιν λεπτομερείς συμβιβασμούς. Ευθύς δε μετά την ανταλλαγή των επικυρώσεων της παρούσης περί ειρήνης συνθήκης η Υψηλή Πύλη θέλει διορίσει πληρεξουσίους δια να συμφωνήσουν μετά της Ρωσικής Αυτοκρατορικής Αυλής και των Αυλών της Αγγλίας και της Γαλλίας περί της εκπληρώσεως των ειρημένων ορισμών και συμβιβασμών”.
Το απόσπασμα αφορά την αναγνώριση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία των όρων που είχαν συμφωνηθεί στην προηγούμενη Συνθήκη του Λονδίνου του 1827, η οποία είχε υπογραφεί από τη Ρωσία, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία, και αφορούσε την υποστήριξη της ανεξαρτησίας της Ελλάδας.
Eσύ φίλε Παύλε το διάβασες το άρθρο 10 της συνθήκης; Έχω ακούσει κάτι φήμες ότι δεν αναφέρει
ανεξαρτησία της Ελλαδας αλλά
αυτονομία υπό οθωμανική κυριαρχία, δηλαδή όχι κάτι διαφορετικό απ ότι η Συνθήκη του Λονδίνου του 1827 δύο χρόνια νωρίτερα. ισχύει;
Ισχύει εν μέρει.
Στην αρχή τα σχεδια ήταν για αυτονομο Ελληνικό κράτος, φόρο υποτελούς στον Σουλτανο, με 1,5 εκ. γροσια ετησίως.
Στο πρωτοκολλο της Πετρουπολης το 1826, μεταξύ Ρωσίας και Αγγλιάς, αυτό είχε συμφωνηθεί.
Τον επόμενο χρόνο στο Λονδίνο, με πρωτοβουλία της Αγγλίας, το υπογραφει και η Γαλλία.
Ο ρωσοτουρκικός πόλεμος και η συνθηκη της Αδριανούπολης, ενω αφορουσε ζητηματα Ρωσοτουρκικά,
ξαφνικά μπαίνει σφήνα από πλευράς Ρωσίας το αρθρο 10, που αναγκάζει τον Σουλτανο να δεχτει την υπαρξη Ελληνικού κρατους.
Να θυμίσω πως ο Σουλτανος, δεν ειχε αποδεχτεί καμια συνθηκη μεχρι το 1827, γιατι πολυ απλά,
ο Ιμπραήμ νικουσε στην Πελοποννησο, κι ο Κιουταχής στην Στ Ελλάδα,
και θεωρουσε την Ελληνική εξεγερση εσωτερικο πρόβλημα της Αυτοκρατορίας του. (Σωστα).
Η Αδριανούπολη έρχεται όμως, μετά το Ναυαρίνο, και η Ρωσική πρωτοβουλία αιφνιδιάζει την Αγγλία,
η οποία απαντα με το Πρωτοκολλο του Λονδίνου, και μιλάει για Ανεξαρτησία της Ελλαδας.
Εδω πρέπει να ειπωθεί, ότι καμιά μεγάλη δυναμη της εποχής, δεν ήθελε το καλό της Ελλαδας, χωρίς ανταλλάγματα.
Η Αγγλία με τα Δανεια και τον τοποτηρητή Μαυροκορδατο, 'ηθελε να ελέγξει το νεοκοπο κρατος.
Η Γαλλία καιροφυλακτούσε για την ευκαιρία, γιατι ηταν αποδυναμωμενη απο τους Ναπολεοντειους πολέμους.
Η Ρωσία, μετα τον θανατο του Τσαρου Αλεξανδρου και την ηγεσία του Νικολάου, ήταν πιο επιθετικη στις διεκδικησεις της.
Κυριως σε βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Αυτό όμως ανέτρεπε τις ισοροπίες δυναμεων με την Αγγλία.
Επίσης, μετα το 1828, που ηρθε στην Ελλάδα ο Καποδίστριας, η Αγγλία φαινόταν να χάνει τον πρώτο λόγο.
Γι αυτο και δεν εδινε πλέον Δανεια που ζητουσε επιμόνως ο Καποδιστριας. Εδω εδωσε σε επαναστατημενο κρατος,
κι αρνουνταν σε επίσημο.