Μουσικές, στιχάκια και λοιπά εδώδιμα και αποικιακά.

[nemo]

με το μοτιβο της μελωδιας; ας πει ο νικος σαν ειδικος

[bizeli]

με το μοτιβο της μελωδιας; ας πει ο νικος σαν ειδικος

Αυτό το τραγούδι και ακαπέλα να το ακούσεις ... σου σηκώνεται η τρίχα.Από το 2.20 και μετά το τραγουδάει λίγο και ακαπέλα.

Anyway η ελληνική μετάφραση χωρίς καμιά μελωδία

ΚΡΥΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Η μέρα ξεκινά
Η ζωή ξαναρχίζει
Πρέπει να γεμίσει το μπολ
Αλλά ενώ χαμογελά
Τηλεφωνούν συγγενείς
Παίρνουν νέα
Το χαμόγελό μου τους λέει ψέματα
Τίποτα δεν είναι όπως πριν
προσποιούμαι
Ανάμεσα στον κόσμο
Τραγουδάω, χορεύω αλλά όταν έρθει η νύχτα
Η απουσία σου και τα γέλια σου
Κάντε πολύ θόρυβο, αδύνατο να κοιμηθείτε
Έτσι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Στους δρόμους της πόλης μου
Το όπλο στο μάτι, η μπάλα στο στομάχι
Ξαναφτιάχνω τον κόσμο με τα αν
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Μέχρι το τέλος της βραδιάς
επιταχύνω
Το μεσαίο δάχτυλο στον αέρα
Προσβολή της γαμημένης ασθένειάς σου
Σε σκεφτόμαστε
Μερικές φορές κλαίμε
Αναρωτιόμαστε γιατί
Αλλά και η ζωή
Τουλάχιστον αυτή τη φορά ο πόνος σας δεν είναι πια εκεί
Αναπαύσου εν ειρήνη, πιστεύουμε στον παράδεισο
Μας ήθελες πολύ
Μας ήθελες ευτυχισμένους
Έτσι επέστρεψα στον αθλητισμό
Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ
Αλλά τη νύχτα η μνήμη σου
Κάνει πολύ θόρυβο, δεν μπορώ να κοιμηθώ
Έτσι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Στους δρόμους της πόλης μου
Το όπλο στο μάτι, η μπάλα στο στομάχι
Ξαναφτιάχνω τον κόσμο με τα αν
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Μέχρι το τέλος της βραδιάς
επιταχύνω
Το μεσαίο δάχτυλο στον αέρα
Προσβολή της γαμημένης ασθένειάς σου
Τίποτα δεν θα είναι όπως πριν
Είναι καιρός να προχωρήσεις
Ωρα να αποχαιρετιστούμε
Αλλά στην πλατφόρμα της αϋπνίας
Όλα τα τρένα με οδηγούν σε αυτόν
Έτσι όπως κάθε βράδυ
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Στους δρόμους της πόλης μου
Το όπλο στο μάτι, η μπάλα στο στομάχι
Ξαναφτιάχνω τον κόσμο με τα αν
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Μέχρι το τέλος της βραδιάς
επιταχύνω
Το μεσαίο δάχτυλο στον αέρα
Προσβολή της γαμημένης ασθένειάς σου
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Στους δρόμους της πόλης μου
Το όπλο στο μάτι, η μπάλα στο στομάχι
Ξαναφτιάχνω τον κόσμο με τα αν
Ναι κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω, κυλάω
Μέχρι το τέλος της βραδιάς
επιταχύνω
Το μεσαίο δάχτυλο στον αέρα
Προσβολή της γαμημένης ασθένειάς σου

[NikosVy]

Μπορείτε να μου εξηγήσετε πώς συμβαίνει αυτό;

Πρώτα θα αλλάξει αυτός ο γελοίος τίτλος για "εδώδιμα και αποικιακά" και θα δείξουν οι Κομμουνιστής Συντονιστής και ο Κομμουνιστής βοηθός συντονιστή (υποδεκανέας του), που τον δημιούργησαν, σεβασμό στο κατάλληλο νήμα, στο κατάλληλο κεφάλαιο, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα μπαίνουν σ'αυτό Κουρουπλήδες του elefthero.

Αλλιώς συζητήστε μόνοι σας (ή παρέα και με τον Κουρουπλή) την κοροϊδο-μουσική σας.

[Λαχουρένιος]

Πω πω δεν ξέρω έχω μπερδευτεί.
Νομίζω υπάρχουν πολλοί δρόμοι να βγάλεις στίχους.
Ένας είναι και αυτός που λες εσύ. Του στυλ τώρα θα κάτσω και θα γράψω ένα τραγούδι και θα τα έχεις όλα μετρημένα και επιτηδευμένα.

Ένας άλλος δρόμος είναι ο εκρηκτικός, ο χειμαρρώδης και ο πιο αβίαστος. Νιώθω κάτι και το βγάζω πάνω στο χαρτί.

Νομίζω, επίσης, υπάρχει και ο τελείως ασυνάρτητος, μανιώδης δρόμος. Στίχοι που δεν καταλαβαίνει κανείς εκτός από τον δημιουργό.

Σχετικά με το λεξιλόγιο, σίγουρα παίζει ρόλο και αυτό, αλλά όχι με την έννοια του εκλεπτυσμένου και της σπανιότητας.
Ίσα ίσα τα περισσότερα τραγούδια έχουν απλές, λαϊκές λέξεις που χρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη και μιλάνε στον κόσμο.

Εκτός εντάξει αν μιλάμε για μελοποίηση στίχων κάποιου μεγάλου ποιητή.

Γενικά όλο το ύφος εξαρτάται και από το είδος του τραγουδιού. Ρεμπέτικο τραγούδι, πολιτικοποιημένο τραγούδι, ερωτικό, κοινωνικό, αφηγηματικό κτλ

Με κουραζει αυτο. Θελω να ακουω ομοιοκαταληξιες και να χωρανε οι στιχοι στο μετρο. Οταν ο στιχος ''ξεχειλιζει'' απο το μετρο τοτε γινεται πολυ κουραστικο το τραγουδι.

[bizeli]

Με κουραζει αυτο. Θελω να ακουω ομοιοκαταληξιες και να χωρανε οι στιχοι στο μετρο. Οταν ο στιχος ''ξεχειλιζει'' απο το μετρο τοτε γινεται πολυ κουραστικο το τραγουδι.

Ναι ε;
Εγώ το βρίσκω ενδιαφέρον έως και γοητευτικό.

[bizeli]

Παιδιά νιώστε λίγο.

Για την ιστορία του τραγουδιού.
Γράφθηκε για έναν φίλο του που έφυγε από καρκίνο σε ηλικία 37 ετών το 2016 νομίζω.

Φαντάζομαι όλοι το καταλάβατε από τον στίχο "γαμημένη ασθένεια"

[nemo]

μπιζελι το ασμα δεν μου εκατσε αλλα σαν στιχος ειναι καλο

αλλα ρωτησες πως γινεται να μας αρεσει ενα τραγουδι χωρις να καταλαβαινουμε τα λογια
και ειπα απο το μοτιβο της μελωδιας αλλα δεν ειμαι σιγουρος και αυτο ειπα να μας πει
η ιδιοφυια της μουσικης .....αλλα νιωθει ηδη μεγαλος για τετοιου ειδους ερωτησεις

[bizeli]

Ακούστε.
Εγώ αν ας πούμε φτιάχναμε ένα τραγούδι κι έπρεπε να περάσει από διάφορα στάδια στίχος - μελοποίηση - ενορχήστρωση - εγγραφή κτλ εγώ θα ήμουν στο τελευταίο στάδιο.
Στη δημιουργία του βίντεο κλιπ και γενικότερα στην οπτικοποίηση/παρουσίαση του τραγουδιού.

Μπορεί να είμαι ατάλαντη στα πάντα αλλά το μοναδικό χάρισμα που έχω είναι να φτιάχνω εικόνες στο μυαλό μου όταν εμπνευστώ από κάτι.
Και ιδίως όταν ακούω μουσική.

[bizeli]

μπιζελι το ασμα δεν μου εκατσε

Σας παρακαλώ ας βγάλει κάποιος τον κύριο έξω.
Εγώ το ακούω και βουρκώνω.

αλλα ρωτησες πως γινεται να μας αρεσει ενα τραγουδι χωρις να καταλαβαινουμε τα λογια
και ειπα απο το μοτιβο της μελωδιας αλλα δεν ειμαι σιγουρος και αυτο ειπα να μας πει
η ιδιοφυια της μουσικης .....αλλα νιωθει ηδη μεγαλος για τετοιου ειδους ερωτησεις

Άρα κερδίζει η μουσική στο δίλημμα που έθεσα; Η μουσική είναι αυτή που ανεβάζει τον στίχο;
Κι όμως ακούγοντας αυτό το τραγούδι από την ένταση που βγάζει καταλαβαίνεις ότι μιλάει για κάτι δυνατό. Βγάζει θυμό.
Κάποιος θα μπορούσε να ταυτιστεί με οτιδήποτε τον βασανίζει.
Δεν ξέρω.
Μάλλον τελικά παίζει ρόλο και η μελωδία και γενικότερα όλη η ερμηνεία.

[bizeli]

Παιδιά δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε εσάς αλλά εγώ τυχαίνει να ξεχωρίζω τραγούδια που μπορεί να μου αρέσει μόνο μια λέξη ή μόνο ένας μουσικός φθόγγος σε όλο το τραγούδι.

Μπορεί όλο το υπόλοιπο τραγούδι να μου φαίνεται μάπα αλλά να περιμένω πώς και πώς τη στιγμή που θα κάνει ένα συγκεκριμένο γύρισμα ή έναν και μόνο στίχο που θα πει.

Να πω σε αυτό το σημείο ότι ακριβώς για αυτόν τον λόγο είχα ανοίξει κάποτε νήμα στην ενότητα της μουσικής με θέμα
"Έναν στίχο ... ΜΟΝΟ έναν"

Ήταν ακριβώς αυτό το feeling που σας είπα πιο πάνω. Μια μόνο λέξη, το πολύ ένας στίχος που σε ιντριγκάρει από όλο το τραγούδι.

Σημείωση: Δεν αναφέρομαι στο παραπάνω τραγούδι. Το παραπάνω τραγούδι μου αρέσει όλο.