Ότι το
Μάνη είναι "σλαβοϊλλυρικό" - ότι κι αν σημαίνει αυτή η σύνθετη παπαριά

- ή αρβανίτικο.
viewtopic.php?f=20&t=5071&p=302881#p302871viewtopic.php?f=20&t=5071&p=302881#p302881Φυσικά το
Μάνη είναι ξεκάθαρα ελληνικό. Εμφανίζεται πριν την κάθοδο των αλβανοφώνων και κατά την μαρτυρία του Πορφυρογέννητου οι Μανιάτες δεν ήταν Σλάβοι.
Το καλύτερο βιβλίο που έχει βγεί για την Μάνη είναι του συγχωρεμένου του Ανάργυρου Κουτσιλιέρη ,
«Ιστορία της Μάνης, Αρχαία – Μεσαιωνική – Νεότερη, Εκδόσεις Παπαδήμα , 1996». Εκεί έχει 2 κεφάλαια για την προέλευση του ονόματος και για το ποια περιοχή πρωτοονομάστηκε έτσι.
Πρώτα αναφέρει όλες τις προτεινόμενες ετυμολογίες και παρετυμολογίες ( Ψευδο- Δωρόθεος Μονεμβασίας – μανία, Στεφανόπουλοι – μανία, Πετρίδης – λατινικό manus = χέρι ή μάινα τα πανιά λόγω των τρικυμιών, Φουρίκης ( 1928 ) – αλβανικό μάνι = μουριά/μορέα). Η άποψη του Φουρίκη επικρατεί και λέει πως το μάνι μπορεί να γίνει σε Μαΐνη του Πορφυρογέννητου , γιατί στην αλβανική η προφορά του α δίνει την εντύπωση και της παρουσίας ενός ι. Μάλιστα τοποθετεί την αρχική Μάνη κοντά στον Ζυγό του Ταϋγέτου, μεταξύ Λεύκτρου και Οιτύλου. Ο Ζακυνθηνός λέει για την πρόταση του Φουρίκη :
«Η ερμηνεία αύτη είναι ανεπαρκής και ουχί πειστική φωνητικώς, απαράδεκτος δε ιστορικώς». Γιατί ιστορικώς ; Μα γιατί οι Αλβανοί δεν κατέβηκαν τόσο νωρίς στην Ελλάδα. Εδώ
στην Αλβανία έφτασαν γύρω στο 630 και μάλιστα μετά τους Σλάβους. Ο γλωσσολόγος Γεωργακάς
«έδειξε ότι η ερμηνεία του Φουρίκη φωνητικώς είναι ατελής». Η τοποθεσία που βάζει ο Φουρίκης την Μάνη πάλι δεν είναι σωστή και απ’τα γεωγραφικά λάθη που κάνει δεν φαίνεται να γνωρίζει καλά την περιοχή. Τοποθετεί την Λάγια στην Δυτική Μάνη

και νομίζει πως το Κάβογκρόσσο απέχει από τον Ζυγό «ικανάς ημέρας», ενώ η Λάγια είναι στην Ανατολική Μάνη και το Κάβογκρόσσο απέχει από το Οίτυλο, την είσοδο του Ζυγού, 5 ώρες με το γαϊδούρι.
Πειστική ερμηνεία για το όνομα της Μάνης έδωσε ο καθηγητής Ε. Πεζόπουλος.
Προέρχεται από το θηλυκό του μανός = αραιός, φαλακρός, άδενδρος. Την ερμηνεία αυτή δέχεται ο γλωσσολόγος Γεωργακάς.
Τοπωνύμιο Μανός υπάρχει στην Χίο και στην Γορτυνία. ( Μάνη υπάρχει στην Θράκη, στην Αιτωλοακαρνανία και στο νησάκι των Ιωαννίνων ). Το θηλυκό μανή εύκολα γίνεται Μάνη. Π.χ. χονδρός – χόνδρος , λευκή – λεύκη, ζεστή – ζέστη κ.λπ. Π.χ. Θέρμος ( αντί Θερμός ) στην Αιτωλία. Και με το Μαΐνη τι γίνεται ; Γράφει ο Γεωργακάς :
«η παρά Πορφυρογεννήτω μνεία είναι μέν η παλαιοτέρα γραπτή, αλλ’ ουδέν πείθει ότι ο τύπος Μαΐνη είναι ο αρχικός. Δύναται να είναι ηλλοιωμένος τύπος του Μάνη και τούτο θα υποστηρίξω ευθύς. Εκ του Μάνη προήλθε το Μάινη… Εν τω Χρονικώ του Μορέως απαντούν αμφότεροι οι τύποι Μάινη και Μάνη. Ο δέ τύπος Μαΐνης του Πορφυρογεννήτου είναι λόγιος και δέον, νομίζω , να ερμηνευθεί εκ του δημώδους τύπου Μάινη… Επί τινων λέξεων ιδιωματικών και τινων συνηθεστέρων παρατηρείται ανάπτυξις ημιφώνου i μετά το φωνήεν συλλαβής τονιζομένης ή προτόνου.»Σημειώνει τύπους
χάινομαι , χαϊμένος, βάιζει/βάζει , άιγωρος και ο Κουτσιλιέρης χαϊμός/χαμός , χαϊχούλιας/χαχούλιας , κλάιματα/κλάματα.Η παραταινάρια περιοχή λοιπόν έδινε με τα γυμνά της βουνά την εικόνα της μανής , άδενδρης χώρας και έτσι σχηματίσθηκε το τοπωνύμιο Μάνη.Ποια περιοχή όμως ονομάστηκε Μάνη ; Ο Πόρφυ λέει
«ο δέ τόπος εστίν άνυδρος καί απρόσοδος, ελαιοφόρος δέ, όθεν καί την παραμυθίαν έχουσι». Ταιριάζει γάντι στη Μέσα Μάνη
που κανόνι δεν την πιάνει .gif)
και είναι μόνο κοτρώνια και αγκάθια.
Δεν γίνεται η Μάνη να ήταν στο Λεύκτρο του Φουρίκη. Γράγει ο Παχυμέρης για το Λεύκτρο :
Πάν το περί Κιστέρνα θέμα, πολύ γε όν το μήκος και πολλοίς βρύον τοις αγαθοίς. Το Χρονικό του Μορέως διακρίνει τα κάστρα του Λεύ(κ)τρου και παλαιάς Μαΐνης . Ο Σφραντζής βέβαια λέει
«Λεύκτρα Μαΐνης» ,
οι ίδιοι οι Μανιάτες ήξεραν όμως ποια ήταν η αρχική Μάνη, όπως βλέπουμε από την αλληλογραφία Μανιατών και Δυτικών. Π.χ. το 1571,
«από τήν Μάνην εος εις το Βήτηλο» και
«όλος ο τόπος της Μαήνης ήγουν από τον κάβο της Μαήνης εός το Βύτηλο». Συνεπώς αρχικά «Μάνη» ήταν η Μέσα Μάνη.