ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΠΕΙΝΑ

[pluton]

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ

Η Βασιλική κυβέρνηση της Μ Ανατολής αδιαφόρησε για τους πεινασμένους Έλληνες και όχι μόνο αυτό αλλά όταν οι Τούρκοι δύο φορές, την πρώτη τον Ιούλιο του 1941 πρότειναν να συμψηφίσει τις ελληνικές καταθέσεις κλήριγκ με τρόφιμα, αν συναινούσε η κυβέρνηση Τσουδερού την πρώτη φορά δεν πήρε καμιά απάντηση επί ένα μήνα, παρά τις διαμαρτυρίες των πολιτικών από την Αθήνα Σοφούλη, Καφαντάρη, Θεοτόκη και Λούβαρη και την δεύτερη φορά που επανήλθε στην πρότασή της η τουρκική κυβέρνηση δια του Ρ Ραφαήλ (πρέσβη στην Άγκυρα) , ο Γεώργιος Β δια στόματος Τσουδερού απάντησε ότι «ο Ελληνικός λαός έπρεπε να πεινάσει για να εξεγερθεί στους κατακτητές», όπως είπε Άλτενμπουργκ σε συνέντευξη στις 16-4-1950, ο Ραφαήλ αργότερα σε συνέντευξη στον Εθνικό Κήρυκα με ημερομηνία 11-6-1950 διέψευσε την φράση αυτή. Φυσικά ο Ραφαήλ έδειξε ανεπάρκεια που την βεβαιώνουν όλοι οι αντικειμενικοί αναλυτές.



Όταν το τουρκικό πλοίο «Κουρτουλούς» κάνει το πρώτο ταξίδι με τρόφιμα τον Οκτώβριο του 1941, ο Ραφαήλ καθυστερεί να προμηθευτεί την εγκεκριμένη ποσότητα για εξαγωγή των 50.000 τόνων, με αποτέλεσμα να προλάβουν τις εξελίξεις. Και από τον Ιανουάριο του 1942 τα τουρκικά τρόφιμα εξαφανίζονται λόγω της τουρκικής επιστράτευσης, τον Αύγουστο του 1942 20.000 τόνοι τροφίμων δεν μπόρεσαν να συγκεντρωθούν στο «Κουρτουλούς» και τα τρόφιμα αυτά δεν ήταν παρά αποξηραμένα λαχανικά (αλλά το πρόβλημα για την Ελλάδα ήταν τα δημητριακά).



Τώρα ο Τσουδερός ακόμα και μετά από χρόνια διακηρύσσει «Για να τελειώσει ο πόλεμος νικηφόρα δια τους Συμμάχους και δια τον πολιτισμόν, έπρεπε να υποφέρουν και οι φίλοι των που ήσαν υπό την κατοχή του εχθρού. Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά».

Αυτός ο άνθρωπος που προερχόταν από τον Βενιζελικό χώρο με μεγάλη ταχύτητα έγινε Βασιλικότερος ακόμα και των Βασιλικών και αγγλόφιλος περισσότερο και από τον αγγλόφιλο Γεώργιο Β, έτσι με την πεποίθηση ότι οι Έλληνες πρέπει να πεινάσουν για να στραφούν κατά του άξονος, από την ασφάλεια του Λονδίνου καθυστερεί μισό χρόνο (έξη ολόκληρους μήνες που στοίχισαν χιλιάδες θύματα από πείνα) για να λάβει απόφαση να εκφραστεί κατηγορηματικά στον Τσόρτσιλ και στον Ρούσβελτ υπέρ της άρσης του αποκλεισμού της Ελλάδος!

[pluton]

ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ

Η Μεγάλη Βρετανία είχε σφυρηλατήσει ένα σιδερένιο κλοιό γύρω από την ηπειρωτική Ευρώπη και κανένα εμπόρευμα δεν επιτρεπόταν να περάσει σε καμιά κατεχόμενη χώρα ούτως ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα εφοδιασμού των κατακτημένων χωρών του Άξονα...

Με τον αποκλεισμό, κάθε αποστολή βοήθειας από άλλες χώρες γινόταν αυτομάτως αδύνατη. Η χώρα αυτή τώρα είχε αφεθεί αβοήθητη στη μοίρα της.


Οι Ιταλοί στέλνουν 800 τόνους δημητριακών, ενώ οι Γερμανοί φορτίο 10.000 τόνων. Δυστυχώς το πλοίο που εκτελούσε τη μεταφορά βυθίστηκε από τους Άγγλους έξω από τις ελληνικές ακτές και ο Γερμανός πληρεξούσιος ζητά άλλο φορτίο το οποίο δεν φθάνει ποτέ στην Ελλάδα. Οι Γερμανοί προσπάθησαν να λύσουν υπεύθυνα και μόνιμα το πρόβλημα της έλλειψης αγαθών μόλις το καλοκαίρι του 1942.


Οι Βρετανοί επικαλούμενοι τη Συνθήκη της Χάγης προβάλλουν το επιχείρημα ότι οι κατακτητές είναι υπεύθυνοι για την διατροφή των κατοίκων στις κατεχόμενες περιοχές.


Οι Γερμανοί βέβαια προπαγανδίζουν ότι ο αποκλεισμός είναι αντίθετος προς το Διεθνές Δίκαιο. Οι Γερμανοιταλοί εξ άλλου στις 11/15-11-1941 εγγυούνται στον ΔΕΣ ότι δεν θα κατασχέσουν τα εισαγόμενα τρόφιμα τα προοριζόμενα για τον Ελληνικό λαό. Αλλά και προτείνουν επανειλημμένα να ανατεθεί σε εκπροσώπους ουδετέρων κρατών και του ΔΕΣ ο έλεγχος της διανομής των τροφίμων.


Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η Συνθήκη της Χάγης δεν είναι τόσο κατηγορηματική όσο ισχυρίζονται οι Άγγλοι, οι κυνικοί όμως αποικιοκράτες του Λονδίνου υπολογίζουν ότι ο αποκλεισμός θα φέρει λιμό στους κατεχόμενους συμμαχικούς πληθυσμούς και οι λιμοί θα φέρουν αναταραχές πράγμα που θα φέρει σε δύσκολη θέση τους Γερμανούς.


Ταυτόχρονα το BBC διακηρύττει ότι « η συμμαχική νίκη σημαίνει τροφή για την Ευρώπη». Την ίδια εποχή τρεφόντουσαν από τα ανύπαρκτα τροφικά αποθέματα των Ελληνικών οικογενειών οι φυγάδες του βρετανικού εκστρατευτικού σώματος, μέχρι να δοθεί η ευκαιρία να φυγαδευτούν στην Μέση Ανατολή.


Το Φόρειν Όφις ασχολείται με το πρόβλημα μόνο όταν έχει ενδείξεις για την ύπαρξη αντιβρετανικών αντιδράσεων από τους πεινασμένους Έλληνες, που πικραμένοι από την αγγλική πολιτική κατηγορούν την Βρετανία για την δέσμευση ακόμα και αγορασμένων σιτηρών.

Την αντιβρετανική συμπεριφορά των Ελλήνων υποδαυλίζει και η Γερμανική προπαγάνδα έτσι εμφανίζονται δημοσιεύματα που στιγματίζουν την πρόστυχη προδοσία σε βάρος των δυστυχισμένων άλλοτε συμμάχων των Βρετανών δηλαδή τους Έλληνες .

Τα Χριστούγεννα του 1941 η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (24/12/1941) δημοσιεύει το άρθρο «Πως η Αγγλία επρόδωσε την Ελλάδα και την παρέδωσε στα νύχια της πείνας». Ανάλογες δημοσιεύσεις έχουν και τα ΑΘΗΝΑΙΚΑ ΝΕΑ και ο ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ.


Ο Α Ήντεν στις 19/7/1941 παρακάλεσε για αναθεώρηση της πολιτικής του αποκλεισμού, δεν παρέλειψε να προτείνει και την ευνοϊκά προς τον Άξονα Τουρκία σαν χώρα που θα έπρεπε να τύχει των ευεργετημάτων της άρσης του αποκλεισμού, βέβαια στο τέλος του έγγραφου του καταλήγει ότι οι Γερμανοί : «……..είναι απίθανο να αφήσουν την Ελλάδα να πεθάνει από την πείνα»! Ο Τσόρτσιλ, υποστήριξε τη συνέχιση του αποκλεισμού αδιαφορόντας για τις συνέπειες στον πληθυσμό.

Ο Ντάλτον ο υπεύθυνος του SOE (που χωριζόταν σε SO1 υπεύθυνο για την μαύρη προπαγάνδα με αρχηγό τον Ρεξ Λήπερ, αργότερα μετονομάστηκε σε PWE και σε SO2 που είχε στόχο σε ανατρεπτικές δραστηριότητες, η υπηρεσία αυτή ήταν υπεύθυνη για την ανατροπή του καθεστώτος της Γιουγκοσλαβίας στις 27-3-41) παίρνει μήνυμα από τους στρατηγούς Μανέτα, Δράκο, αρχιεπίσκοπο Χρύσανθο, Κύρου, Πολίτη και όπως ισχυρίζονται αντιπροσωπεύουν 2.500 αξιωματικούς οι οποίοι του ζητούν :

1. Να βομβαρδίσουν την Αθήνα.
2. «Να μη στείλουν ούτε σπυρί σιτάρι , γιατί θα τους το πάρουν οι Γερμανοί».


Αυτό το μήνυμα ανακούφισε τους Άγγλους που ούτως ή άλλως δεν θα έστελναν σπυρί σιτάρι και ας πέθαινε από την πείνα το 1/3 του πληθυσμού.




«Δεν το θέλω. Σκότωσες τον μπαμπά μου!».

[Λαχουρένιος]

Το παει λαου λαου, θελει πρωτα να δειξει οτι φταινε οι αγγλοι, ενω οι γερμανοι και οι δοσιλογοι εκαναν προσπαθειες να ταισουν τον πληθυσμο

[pluton]

Ωραία όλα αυτά αλλά αργείς να αποδώσεις τις ευθύνες στον κύριο υπαίτιο του λιμού, το ΕΑΜ εννοώ, και αρχίζω να ανησυχώ.

Μια αρκετά μεγάλη εργασία που έχω κάνει από πολύ πλούσια βιβλιογραφία. Γι αυτό σας είπα σεβασμό γι αυτό το θέμα. Τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως σας τα είπαν, όλοι έχουν ευθύνες με θύμα τον ελληνικό λαό .... κάτι ανάλογο ζούμε σήμερα με τα 9 χρόνια μνημονίων. Όποιος γνωρίζει την ιστορία καταλαβαίνει γιατί συμβαίνουν γεγονότα και σήμερα. Δες λοιπόν στην αρχή είμαι ακόμα.

Το παει λαου λαου, θελει πρωτα να δειξει οτι φταινε οι αγγλοι, ενω οι γερμανοι και οι δοσιλογοι εκαναν προσπαθειες να ταισουν τον πληθυσμο

Βρε Λαχουρένιε με έχει τρομάξει το μάτι σου, τουλάχιστον δεν έχεις καταλάβει ότι είμαι ευθύς, ειλικρινής και ότι έχω να πω το λέω. Δες τα στοιχεία που βάζω και δεν αμφισβητούνται και βγάλε μόνος σου τα συμπεράσματα. Σίγουρα δεν μου τα υπαγόρευσε καμιά ΚΟΒΑ.

Όσο αφορά τα δοσιλογικές κυβερνήσεις κατά την γνώμη σου τι περιθώρια είχαν επέμβασης, μαριονέτες ήταν στα χέρια των Ναζί, όπως και σήμερα οι κυβερνήσεις μας είναι πάλι μαριονέτες. Αυτά από μένα εγώ βάζω στοιχεία τίποτα άλλο. Αν τα αμφισβητείται γράψτε.

[pluton]

ΚΑΝΑΔΙΚΟ ΣΙΤΑΡΙ ΣΟΥΗΔΙΚΑ ΠΛΟΙΑ

Η αμερικανική κυβέρνηση, εκφράζοντας την ανησυχία της στη Βρετανία για την κατάσταση στην Ελλάδα, και ζητώντας να απαντήσει στις κατηγορίες ότι ευθυνόταν για τον λιμό στη χώρα.

Την στάση αυτή των ΗΠΑ την οφείλουμε στο Ελληνικό «λόμπυ» καθώς και σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις, ιδιαίτερη δραστηριότητα ανάπτυξε μια ομάδα υπό τον άλλοτε πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ καθώς και η GWRA (Greek War Relief Associatiion δηλαδή Επιτροπή Ελληνικής Πολεμικής Περιθάλψεως που ιδρύθηκε το 1940). Το Στέητ Ντηπάρτμεντ από το Δεκέμβρη του 1941 αλλάζει πολιτική και με την σειρά του πιέζει δια του υπουργού Χαλ το Λονδίνο .


Έτσι, το Λονδίνο άλλαξε την πολιτική του, και από τον Φεβρουάριο του 1942 άρχισε ξανά η αποστολή βοήθειας και τροφίμων στην Ελλάδα.


Ο Ήντεν τον Ιανουάριο του 1942 επαναλαμβάνει τις γνωστές Βρετανικές θέσεις για ευθύνη διατροφής των κατακτημένων από τους κατακτητές αλλά βρίσκει πολλά δικαιολογητικά για την Γερμανική αδυναμία, όπως πχ «την δυσκολία μεταφοράς εφοδίων «εξαιτίας του γιουγκοσλάβικου παρτιζάνικου κινήματος» και συνεχίζει ο κυνικός βρετανός υπουργός : « Οι Έλληνες να συνεχίσουν αναμφίβολα να μισούν τους Γερμανούς, αλλά να μισήσουν εξ ίσου και την βρετανική κυβέρνηση. Αυτό θα μας δημιουργήσει πολύ μεγάλες δυσχέρειες τόσο στην περίπτωση μελλοντικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα όσο σίγουρα και μετά τον πόλεμο».

Αλλά οι βρετανοί δεν φοβούνται πλέον μόνο τα ενδεχόμενα που εξηγεί με τόση σαφήνεια ο Ήντεν αλλά φοβούνται και υπό την πίεση του τεράστιου αριθμού θανάτων από πείνα την παραίτηση της εξόριστης κυβέρνησης, και το μάτι της αγγλικής διπλωματίας βλέπει ότι η εγκατάλειψη ενός σύμμαχου λαού όπως οι Έλληνες θα δημιουργούσε δυσάρεστες εντυπώσεις στην Τουρκία την οποία ήθελαν να την βγάλουν στον πόλεμο παρά το πλευρό τους.


Τώρα η αλλαγή αυτή που διαφαίνεται στην αγγλική λογική μπλέκει στον Ντάλτον που κατηγορεί το Φόρειν Όφις ότι «ανοίγει τρύπες στον αποκλεισμό…….. και η ώρα της νίκης θα αναβληθεί για μήνες, αν όχι για χρόνια……».

Όμως πια τα πράγματα έχουν πάρει άλλη τροπή (για τους λόγους που πιο πάνω περιέγραψα) και στις 12-1-1942 αποφασίζεται η αποστολή στην Ελλάδα ενός φορτίου σιταριού, μη πάει το μυαλό σας σε καμιά ποσότητα που θα κάλυπτε τις στοιχειώδεις ανάγκες, απλά πρόκειται για μια απόφαση για τα μάτια του κόσμου, μια αποστολή 8.000 τόνων και μάλιστα τονιζόταν σαν «μοναδική αποστολή» που δεν θα αποτελούσε προηγούμενο.

Και η μηδαμινή αυτή αποστολή καθυστερεί. 20/2/1942 ο ραδιοσταθμός επιρρίπτει την ευθύνη στους Γερμανούς , αλλά για κακή τους τύχη την ίδια μέρα ο ραδιοσταθμός της Αθήνας μεταδίδει απάντηση του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού που επιρρίπτει την ευθύνη στους Άγγλους.

Άγγλοι και ΗΠΑ αποφασίζουν στις 2/3/1942 να δραστηριοποιηθεί η Σουηδική κυβέρνηση και οι Σουηδοί στις 16/19-3-1942 γνωστοποιούν στη Ρώμη και το Βερολίνο σχέδιο για επιχείρηση βοήθειας.


Οι Ιταλοί τώρα αρχίζουν τα δικά τους παιχνίδια θέλουν η αποστολή να γίνει στην Κρήτη και στην ηπειρωτική Ελλάδα στα νησιά θέλουν να αναλάβουν αυτοί την αποστολή τροφίμων με αντάλλαγμα τον έλεγχο της ντόπιας παραγωγής (εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι σε ορισμένα νησιά υπάρχει ανεπάρκεια τροφίμων μεγαλύτερη από αυτή που υπάρχει στις φτωχογειτονιές του Πειραιά).

Οι Γερμανοί θέλουν να αναλάβει αποκλειστικά την επιχείρηση η Ελεγκτική Επιτροπή της Αθήνας (αποτελείται από αντιπροσώπους του ΔΕΣ).


Η άποψη των Γερμανών αρέσει στους Σουηδούς και τους συμμάχους και στις 10-6-1942 φτάνουν σε συμφωνία, μη νομίσεις ότι τελείωσε το μαρτύριο του Ελληνικού λαού……… στις 20/22 Ιουνίου 1942 γίνεται συναίνεση της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου και η Σουηδική κυβέρνηση ενημερώνει τον άξονα, τι προέβλεπε αυτή η συμφωνία:


1. Μηνιαίες αποστολές στην Ελλάδα 15.000 τόνων καναδικών σιτηρών με σουηδικά πλοία.
2. Τα εμπόλεμα κράτη εγγυώνται την ελεύθερη δίοδο αυτών των πλοίων.
3. Αποκλειστική διανομή όλων των εισαγωγών στον άμαχο πληθυσμό.
4. όλη η παραγωγή τροφίμων θα διατίθεται στον ντόπιο πληθυσμό, και όσα ντόπια προϊόντα καταναλώνονται από τα στρατεύματα κατοχής να συμψηφίζονται με ισότιμες εισαγωγές.
5. Η Ελεγκτική Επιτροπή σύμφωνα με ιταλική επιθυμία αποτελείται από 7 Σουηδούς 7 Ελβετούς τον Σουηδό διπλωμάτη Π Μων την Σουηδή επιτετραμένη Σ Αλαντ κλπ




Ας δούμε μερικά ζητήματα αυτής της συμφωνίας :


Α. Τα καναδικά σιτηρά τα δίνει δωρεάν η Καναδική Κυβέρνηση και φυσικά έχουν να κάνουν με τους πληρωμένους 350.000 τόνους σιτηρών της κυβερνήσεως Κορυζή που είχαν τεθεί από την κυβέρνηση Τσουδερού στην διάθεση της Βρετανικής Επιμελητείας Μέσης Ανατολής, το τεράστια αυτό σκάνδαλο όταν λυμαινόταν ο Ελληνικός λαός οι Άγγλοι το αποσιώπησαν για να μη «φέρουν σε αμηχανία» τον Τσουδερό απέναντι στην Ελληνική κοινή γνώμη, όπως εμπιστευτικά αποκάλυψε ο Ήντεν στον Αμερικανό πρέσβη………….

Β. Τα έξοδα μεταφοράς που ανέρχονται σε 1.000.000 δολάρια μηνιαίως τα εγγυάται η εξόριστη κυβέρνηση με την υποστήριξη της GWRA (Greek War Relief Associatiion ) , όταν τα κονδύλια των δύο φορέων εξαντλούνται ο Ρούσβελτ εγκρίνει την κάλυψη των λοιπών εξόδων με το σύστημα «δανεισμού και εκμίσθωσης» (Lend – Lease)
Έτσι για να μη νομίζουμε ότι οι ξένοι μας λυπήθηκαν;


Τελικά 7-8-1942 αναχωρούν από το Μόντρεαλ 3 πλοία με σιτηρά και φάρμακα και μετά τρεις βδομάδες φτάνουν στον Πειραιά.

Η επιχείρηση αυτή κράτησε μέχρι τον Μάρτιο του 1945 και μεταφέρθηκαν 600.000 τόνοι αγαθών και ωφελήθηκαν περίπου 3.000.000 άνθρωποι. Και όλα αυτά γίνηκαν υπό τον φόβο των Άγγλων μήπως την άρση του αποκλεισμού πετύχουν και άλλοι κατακτημένοι λαοί.



ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
-Μαμά, τι πράμα είναι η σοκολάτα; Τι θα πει κοτόπουλο;

[pluton]

ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ


Ο ΔΕΣ

Η φιλανθρωπία των Σουηδών και Ελβετών μη νομιστεί ότι ήταν ανέφελη, οι Ελβετοί έβλεπαν ότι παίρνουν δεύτερη θέση σε σχέση με τους Σουηδούς και για λόγους γοήτρου διεκδικούν το προβάδισμα!

Συχνά διατυπώθηκαν κατηγορίες για τον ΔΕΣ ότι διενεργεί κατασκοπία με αφορμή την φιλανθρωπία (βομβαρδισμός στην Χίο του πλοίου Viril ή Wiril ).


Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Οι αντάρτες στις αποστολές του ΔΕΣ επιτίθεντο και τις λεηλατούσε, στην δε περίοδο των Δεκεμβριανών οι ενέργειες αυτές πήραν μεγάλες διαστάσεις ώστε θεωρήθηκαν ότι υπήρχε συστηματική καθοδήγηση.


Ο αντιστασιακός τύπος παρότρυνε την καταστροφή της παραγωγής διότι τα γεωργικά προϊόντα θα γινόντουσαν βορά των κατακτητών, θεωρούσαν λοιπόν προτιμότερο να κρύψουν τρόφιμα ή να τα διοχετεύουν στην μαύρη αγορά, το 1943/44 κυριαρχεί το σύνθημα «Ούτε ένα σπειρί σιτάρι στους κατακτητές και τα τσιράκια τους» διότι όπως εξηγούσαν «και η τελευταία μπουκιά θα μεταφερθεί στην Γερμανία».

Η μάχες της σοδιάς στόχο είχε την διατροφή του ΕΛΑΣ, υπήρχε κίνδυνος σε περίπτωση μάχης τα σιτηρά να περιέλθουν στους Γερμανούς που σε αυτή την περίπτωση θα θεωρούντο λεία πολέμου.



ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ



Αλλά πλιατσικολόγηση των αποστολών του ΔΕΣ έγιναν και από ένοπλες ομάδες δοσίλογων και από τα κατοχικά στρατεύματα (την καταγγελία έκανε επανειλημμένα ο αντιστασιακός τύπος και η συμμαχική προπαγάνδα).

Εδώ θα πρέπει να επισημάνουμε τον ρόλο της PWE που διέδιδε κατηγορίες κατά των Γερμανών ότι δηλαδή «αποσύρουν τρόφιμα από την Ελλάδα», έλεγαν ψέματα οι Άγγλοι ακόμα και για την καθυστέρηση του καναδικού σιταριού λέγοντας ότι οι Γερμανοί ζήτησαν το 50% για δικές τους ανάγκες, ενώ η ευθύνη ήτα εξ ολοκλήρου δική τους και των παραγόντων που ήδη εξήγησα, την αγγλική ευθύνη βεβαιώνει και ο Ρονκάλι που έλεγξε τις κατηγορίες για επιτάξεις τροφίμων από τους Γερμανούς, αλλά και ο βρετανός πρέσβης Στοκ στην Στοκχόλμη τον Σεπτέμβρη του 1943 είπε ότι :

« Πολλές από τις φήμες είναι αναμφίβολα αναληθείς, όμως θέλουμε αποδείξεις για να τις πιστέψουμε».

Στην ίδια τη βουλή των Κοινοτήτων οι Σουηδοί κατηγορούν τον λόρδο Σέλμπουρν ότι έχει αδικήσει τη γερμανική στάση στην επιχείρηση βοήθειας προς την Ελλάδα, ο δε Πολ Μων (που ήταν αντιγερμανός Σουηδός διπλωμάτης) είπε στους Αμερικάνους « Οι Γερμανοί ήταν εξαιρετικά ευπρεπείς στην εκτέλεση των συμφωνιών με την Επιτροπή. Αλλά η αποστολή του δεν διευκολύνθηκε εξαιτίας της προπαγάνδας , την οποία εξέπεμπαν οι ελληνόφωνες ραδιοεκπομπές» και μεταπολεμικά συμπλήρωσε ότι «οι Γερμανοί έφεραν από το εξωτερικό περισσότερα τρόφιμα από όσα επέτασσαν» .

Στις 28/11/1942 δημιουργείται η «Γερμανοελληνική Εταιρεία Συμψηφιστικού Εμπορίου» DEGRIGES , αυτή επιβάλει δασμούς σε όλες τις εξαγωγές, με μόνη εξαίρεση το τρόφιμα που εξοφλεί η Γερμανία με γερμανικά μάρκα, ανάλογο όργανο φτιάχνουν οι Ιταλοί την SACIG «Ιταλοελληνική Ανώνυμη Εταιρεία Εμπορίου» (αυτή η SACIG ιδρύθηκε το 1941 και έκανε ύποπτες κινήσεις κεφαλαίου).

Και οι δύο αυτές οι εταιρείες χαρακτηρίστηκαν ληστρικές.

Την ίδια στιγμή και μέσα από αυτές τις κωλυσιεργίες πεθαίνουν σαν τις μύγες οι Έλληνες από την πείνα………





«ΤΟ ΒΑΛΑΝΤΙΟΝ Ἠ ΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ».
-Ώστε δεν έχεις πενήντα λίρες να μου δώσεις;
Τότε είσαι κομμουνιστής και θα τουφεκισθείς!

[pluton]

Βεβαίως για το πλοίο «Wiril», που ήταν ναυλωμένο από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και το βομβάρδισαν το Σαββάτο 5 Φεβρουαρίου 1944 στο λιμάνι της Χίου και έφερε μάλιστα φανερά τα διακριτικά της ουδετερότητάς του, μετέφερε δε επισιτιστική βοήθεια για τον ντόπιο πεινασμένο πληθυσμό .... θα αναφερθώ στην ώρα του.



Έχει γραφτεί σχετικό βιβλίο




ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ

Αυτό που αναφέρει ο Πολ Μον : "Οι Γερμανοί έφεραν από το εξωτερικό περισσότερα τρόφιμα από όσα επέτασσαν".

Είναι αληθινό αλλά θα πρέπει να ξέρουμε ότι μιλά για την περίοδο που ήταν αυτός στην Ελλάδα. Πριν έρθει στην Ελλάδα, οι Γερμανοί έκαναν άλλα πράγματα (θα αναφερθώ στην συνέχεια).

[pluton]

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Κατοχή. Η σύζυγος του Βούλγαρου «δημάρχου» μοιράζει φαγώσιμα στα παιδιά στην είσοδο του σχολείου. (Αρχείο Δημοτικού Μουσείου Καβάλας). Φυσικά πάντα υπήρχαν ανταλλάγματα που μοιραζόντουσαν τα τρόφιμα....



ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΠΕΙΝΑ


Η διαίρεση της χώρας σε τρεις ζώνες κατοχής κάνει πολύ πολύπλοκη τη διανομή τροφίμων.

Εξάλλου, αν και η βουλγαρική ζώνη περιελάμβανε μόνο το 11% του πληθυσμού και το 15% του εδάφους, διέθετε το 40% της παραγωγής σιταριού, το 60% της σίκαλης, το 50% των οσπρίων και το 80% του βουτύρου, προϊόντα που πρωταγωνιστούσαν στην ελληνική διατροφή.

Σε όλη τη διάρκεια της Κατοχής η Βουλγαρία δεν αποδέχθηκε να παραχωρήσει κανένα από αυτά τα αγαθά στις υπόλοιπες ζώνες, οι οποίες εξάλλου περιελάμβαναν και τα μεγάλα αστικά κέντρα.


Οι Ιταλοί πιέζουν τους Βουλγάρους, που κατέχουν τις πιο παραγωγικές περιοχές, να στείλουν 100.000 τόνους δημητριακών αλλά αυτοί αρνούνται, ενώ και η πίεση από την πλευρά των Γερμανών αποτυγχάνει.



Οι Βούλγαροι χρησιμοποιούν την διάθεση τροφίμων για να δηλώσουν οι πεινόντες Έλληνες ότι είναι Βούλγαροι, αυτό το μέτρο το εφαρμόζουν σε όλη την Μακεδονία και την Θράκη και κυρίως στις περιοχές που δεν ήταν στην κατοχή τους. Το ίδιο κάνουν και στο Άγιο Όρος χρησιμοποιώντας την Βουλγάρικη μονή του Ζωγράφου.





ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι αξιωματικοί ποζάρουν στην Κατοχή στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αυτούς σε μερικά χρόνια το ΚΚΕ τους θεωρούσε συμμάχους!



ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Η Ορθόδοξη εκκλησία και ο Ερυθρός σταυρός οργανώνουν συσσίτια για τους πεινασμένους φτωχούς με την βοήθεια μεγαλοβιομηχάνων και την αριστερή «Εθνική Αλληλεγγύη» (ΕΑ), από αυτή την προσπάθεια όμως μικρό ποσοστό ωφελείται, σε πολλούς απλά αναβάλλεται η ώρα του θανάτου τους.


Η εκκλησία εκπροσωπείτο την εποχή αυτή από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό, την ισχυρότερη προσωπικότητα της χώρας, ο Π Μον λέει ότι «έδινε την εντύπωση ενός πρίγκιπα της Εκκλησίας», πέρα όμως από τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό αξιόλογη φυσιογνωμία ήταν και Μητροπολίτης Ιωαννίνων Σπυρίδων που έμοιαζε «περισσότερο με πολεμιστή παρά με ιεράρχη».


Η καθολική εκκλησία εκπροσωπείτο από τον Έξαρχο Καλαβάση και δίπλα του είχε την καλόγρια αδελφή Ελένη Καπάρ που συνδεόταν με φιλία με την πριγκίπισσα διάδοχο της Ιταλίας και ήταν η μόνη στην οποία η στρατιωτική διοίκηση επέτρεπε να πηγαίνει στα «στρατόπεδα συγκέντρωσης». Αυτή της την δυνατότητα εκμεταλλεύτηκε ο Δαμασκηνός για να βοηθήσει τους Έλληνες αυτών των στρατοπέδων.


Ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός πίστευε ότι το 1943 το αργότερο μέχρι το Φθινόπωρο, θα ερχόντουσαν οι σύμμαχοι, με βάση αυτή την πρόβλεψη προγραμματιζόταν και το επισιτιστικό από μέρους της εκκλησίας. Επινοήθηκαν «η αγία μερίδα», «το πιάτο της μερίδας της αγάπης», «η λογία», «οι αχθοφόροι της αγάπης».


Πρόσωπα λίαν αγαπητά στην γενιά μας σημάδευαν με την αυτοθυσία τους την εποχή και έδειξαν τι σημαίνει Εκκλησία για τον λαό μας:

Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη,
Λεωνίδας Παρασκευόπουλος στην Θεσσαλονίκη,
Δεσπότης Ιωακείμ στον Βόλο,
Γεννάδιος στην Θεσσαλονίκη,
Παντελεήμων Φωστίνης στην Εύβοια,
Σπυρίδων Βλάχος στα Ιωάννινα,
Δεσπότης Σάμου και Ικαρίας Ειρηναίος, Παπαμιχαήλ,
Κορινθίας Μιχαήλ Κωνσταντινίδης,
Αντιστασιακός του ΕΔΕΣ Σεραφείμ Τίκας, ο μετέπειτα Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.

[Ραν ταν πλαν]

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι αξιωματικοί ποζάρουν στην Κατοχή στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αυτούς σε μερικά χρόνια το ΚΚΕ τους θεωρούσε συμμάχους!

Δε θεωρούσε ''αυτούς'' συμμάχους αλλά τη λαϊκή εξουσία που εγκαθιδρύθηκε στη Βουλγαρία και στην οποία ήταν υποχρεωμένοι ''αυτοί'' να υπακούσουν. Αν και προσωπικά αμφιβάλλω αν ''αυτοί'' συνέχισαν την καριέρα τους στο Βουλγαρικό στρατό μετά την αλλαγή της Βουλγαρίας από φασιστικό βασίλειο σε λαϊκή δημοκρατία.

[pluton]

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Βούλγαροι αξιωματικοί ποζάρουν στην Κατοχή στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Αυτούς σε μερικά χρόνια το ΚΚΕ τους θεωρούσε συμμάχους!

Δε θεωρούσε ''αυτούς'' συμμάχους αλλά τη λαϊκή εξουσία που εγκαθιδρύθηκε στη Βουλγαρία και στην οποία ήταν υποχρεωμένοι ''αυτοί'' να υπακούσουν. Αν και προσωπικά αμφιβάλλω αν ''αυτοί'' συνέχισαν την καριέρα τους στο Βουλγαρικό στρατό μετά την αλλαγή της Βουλγαρίας από φασιστικό βασίλειο σε λαϊκή δημοκρατία.

Και ποιους έβαλε αξιωματικούς στον στρατό της η λαϊκή δημοκρατία; Είχε τίποτα χιλιάδες κομμουνιστο - δημοκράτες και δεν το ξέρουμε;