Προέλλην
ΙΩΑΝΝΗ ΤΖΕΤΖΗ (12ος αι.)
Καὶ Σκύθην Σκύθαις εὕροις με, Λατῖνον τοῖς Λατίνοις
καὶ πᾶσιν ἄλλοις ἔθνεσιν ὡς ἕνα γένους τούτων.
Καὶ Σκύθην ἀσπαζόμενος οὕτω προσαγορεύω:
[καλὴ ἡμέρα σου, αὐθέντριά μου, καλὴ ἡμέρα σου, αὐθέντα μου]
σαλαμαλὲκ ἀλτὴ σαλαμαλὲκ ἀλτοῦγεπ.
Τοῖς Πέρσαις πάλιν περσικῶς οὕτω προσαγορεύω:
[καλὴ ἡμέρα σου, ἀδελφέ, ποῦ ὑπάγεις, πόθεν εἶσαι, φίλε;]
ἀσὰν χαΐς κουρούπαρζα χαντάζαρ χαραντάση.
Τῷ δὲ Λατίνῳ προσφωνῶ κατὰ Λατίνων γλῶσσαν:
[καλῶς ἦλθες, αὐθέντα μου, καλῶς ἦλθες, ἀδελφέ.]
βένε βενέστι δόμινε, βένε βενέσι φράτερ,
[πόθεν εἶσαι καὶ ἀπὸ ποίου θέματος ἦλθες;]
οὖνδε ἒς ἒτ δεκούαλε προβίντζια βενέστι;
[πῶς, ἀδελφέ, ἦλθες εἰς ταύτην τὴν πόλιν;]
κόμοδο, φράτερ, βενέστι ἰνίσταμ τζιβιτάτεμ;
[πεζός, καβαλλάριος, διὰ θαλάσσης, θέλεις ἀργῆσαι;]
πεδόνε, καβαλλάριους, περμάρε, βὶς μοράρε;
Τοῖς Ἀλανοῖς προσφθέγγομαι κατὰ τὴν τούτων γλῶσσαν:
[καλὴ ἡμέρα σου, αὐθέντα μου, ἀρχόντισσα, πόθεν εἶσαι;]
ταπαγχὰς μέσφιλι χσινὰ κορθὶ καντά, καὶ τἄλλα.
ἂν δ᾿ ἔχει Ἀλάνισσα παπᾶν φίλον, ἀκοῦσαις ταῦτα:
[οὐκ αἰσχύνεσαι, αὐθέντριά μου,νὰ γαμῇ τὸ μουνίν σου παπᾶς;
]τὸ φάρνετζ κίντζι μέσφιλι καὶτζ φουὰ σαοῦγγε.
Τοῖς δ᾿ Ἄραψιν ὡς Ἄραψιν ἀραβικῶς προσλέγω:
[ποῦ ὑπάγεις, πόθεν εἶσαι, αὐθέντριά μου; αὐθέντα μου, καλὴ ἡμέρα σου]
ἀλενταμὸρ μενένεντε σιτὴ μουλὲ σεπάχα.
Πάλιν τοῖς Ρῶς ὡς ἔχουσιν ἔθος προσαγορεύω:
[ὑγίαινε, ἀδελφέ, ἀδελφίτζα, καλὴ ἡμέρα σου]
τὸ σδρᾶ<στε>, βράτε, σέστριτζα, καὶ δόβρα δένη λέγων:
τοῖς δ᾿ ἄρ᾿ Ἑβραίοις προσφυῶς ἑβραϊκῶς προσλέγω:
[μεμαγευμένε οἶκε στόμα φάραγγα καταπίνων μυίας τυφλὲ
]μεμακωμένε βὴθ φαγὴ βεελζεβοὺλ τιμαῖε
[Ἑβραῖε λίθε, ὁ Κύριος ἦλθεν, ἀστραπὴ εἰς τὴν κεφαλήν σου]
ἔβερ ἐργάμ, μαρὰν ἀθά, βεζὲκ εἰς τὸ χωθάρ σου.
οὕτω τοῖς πᾶσι προσλαλῶ πρόσφορα καὶ πρεπώδη
καλλίστης ἔργον ἐγνωκὼς οἰκονομίας τοῦτο.
.gif "Laughing")
Όταν η οικογένεια του παπά κατουρούσε , σχημάτιζε ποταμούς ναυσιπόρους, σε αντίθεση με το ιππικό του Ξέρξη που ξέρανε τους ποταμούς απ’ τους οποίους πέρασε. Ο Τζέτζης έλυσε το πρόβλημα επισκευάζοντας τον σωλήνα των ακαθάρτων υδάτων που είχε χαλάσει ακριβώς πάνω από το υπέρυθρό του, από το οποίο έμπαιναν μέσα στο διαμέρισμά του τα νερά της αποχέτευσης του πολύτεκνου ιερέα.
Αν ξέρει κάποιος φίλος κάτι περισσότερο ας πει. Εκτός και αν το "θείος από πατρός" δεν σημαίνει απαραίτητα πως ο Μανουήλ είχε ακριβώς την ίδια καταγωγή με τον πατέρα της Θεοδώρας.
με εντολή του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄. 
, ενώ οι χρονογράφοι αναφέρουν ότι επειδή έξυσε 
τα μάτια του Χριστού, της Παναγίας και των Ταξιαρχών από μιαν εικόνα του μοναστηριού, τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις . [ Ιωσήφ Γενέσιος 169-171 : «σ΄ λώροις εμάστιξεν». Όλοι οι χρονογράφοι συμφωνούν για τη μαστίγωση 
του Ιωάννη. Μόνο ο Συμεών Μάγιστρος, ενώ αρκείται σ’ αυτήν στη σελ. 649, επανέρχεται στη σελ. 652 και λέει ότι η Θεοδώρα τύφλωσε τον Ιωάννη γι’ αυτήν του την αμαρτία («τους οφθαλμούς αυτού εκείνου του Ιαννή εκτυφλοί ») ] Ύστερα από λίγα χρόνια ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Γ΄ ξέθαψε τα οστά του Ιωάννη καθώς και του Κωνσταντίνου Ε΄, τα μαστίγωσε 
στον Ιππόδρομο και τα έκαψε ( Συμεών Μάγιστρος 681 : «και τα οστά αυτών έκαυσε εν τοις Μαυριανού». ) .
. Συνεπώς, θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι αναφέρεται στην απώτερη πατρογονική καταγωγή από την παραπάνω επαρχία, τη Χορζανή και μάλιστα από μία περιοχή η οποία ήταν υποδιαίρεσή της, κάτι ως Κάτω ή Μικρή Χορζανή. Δηλ. κάτι ανάλογο με το νεοελληνικό Κουτσόβλαχος, το οποίο είναι κατάλοιπο της διαιρέσεως επί Οθωμανοκρατίας, καθότι κατά την Τουρκική διοίκηση οι μεν λατινόφωνοι των Παραδουνάβιων επαρχιών συνιστούσαν τη Μεγάλη (büyük = μεγάλος) Βλαχία, σε έκταση, και οι αντίστοιχοι στην ελληνική χερσόνησο, ιδιαιτέρως της Θεσσαλίας, τη Μικρή (küçük = μικρός) και γι’ αυτό οι Βλάχοι της τελευταίας ονομάζονταν Κουτσόβλαχοι. 
, ο υπέρμαχος των εικόνων και περίφημος λόγιος. Στη σχολή αυτή δίδαξε και ο Λέων ο Μαθηματικός (περ. 790-869), ένας σπουδαίος επιστήμονας που, εκτός από τη συγγραφή σημαντικών φιλοσοφικών και λογοτεχνικών πραγματειών, ασχολήθηκε και με τη μεταγραφή αρχαίων ελληνικών κειμένων, ενώ ανακάλυψε και το σύστημα των φρυκτωριών, το οποίο χρησιμοποιήθηκε για να σημαίνει συναγερμός στην πόλη για επιθέσεις από θαλάσσης. 
Κάπου είδα πως ο Χαρανής είχε αντικρούσει την αρμενικότητα πολλών Βυζαντινών , αλλά δεν κατάφερα να βρω κείμενό του για να δω αν λέει κάτι για τον Λέοντα τον Μαθηματικό.