ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

[Adminović]

Σαν σήμερα, πριν 425 χρόνια, η ηρωική μάχη του Σίσακ.

Κροάτες (κυρίως) και Σλοβένοι μαχητές θα απωθήσουν τριπλάσιο αριθμό οθωμανικού στρατού και θα κρατήσουν απόρθητο το φρούριο του Σίσακ (τότε Αυστρία, σημερινή Κροατία).

[Ραν ταν πλαν]

25 Ιουλίου 1952
Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο - σε μεγάλο βαθμό - σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «Για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς (του «προδότη», του «χαφιέ» κ.λπ.).

Ο Πλουμπίδης, απομονωμένος και χαρακτηρισμένος από την ηγεσία του Κόμματος πράκτορας, όχι μόνο δεν το αποκήρυξε, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. Τέσσερα χρόνια μετά, από την 9η Ολομέλεια του Κόμματος το 1958, ο Πλουμπίδης αποκαταστάθηκε.




25 Ιουλίου 1935
Στη Μόσχα συνέρχεται το 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών από Κομμουνιστικά Κόμματα 65 χωρών. Το 7ο Συνέδριο έθεσε ως κεντρικό καθήκον όλων των ΚΚ την πάλη ενάντια στην απειλή του φασισμού και του πολέμου και την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ.
Στο επίπεδο της στρατηγικής, το Συνέδριο επανέφερε τη λογική των σταδίων, προσαρμόζοντας ανάλογα και την πολιτική των συμμαχιών των ΚΚ (με την πρόταξη των Λαϊκών Μετώπων και τη συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες).
Η ιστορική πείρα έδειξε ότι η προβολή ενδιάμεσων σταδίων (μεταξύ καπιταλισμού και σοσιαλισμού) ήταν καταστροφική για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας και η πάλη κατά του φασισμού, που ακολούθησε στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού Πολέμου, δεν οδήγησαν (με εξαίρεση τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου βάρυνε η παρουσία του Κόκκινου Στρατού) στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, παρά το τεράστιο κύρος και τη δύναμη που απέκτησαν τα ΚΚ την εν λόγω περίοδο.

[Love Ready's]

P 03081918.jpg

[Ραν ταν πλαν]

Φοβήθηκαν ακόμα και να του αποδώσουν κατηγορίες γιατί θα τους ξεβράκωνε στη δίκη.

1η Φεβρουαρίου 1962.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης ταχυδρομεί στην ελληνική πρεσβεία στη Μόσχα επιστολή που απευθυνόταν στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικείου Αθήνας και στην οποία έγραφε:
«Παρακαλώ να μου γνωρίσετε αν εκκρεμούν ενάντιά μου κατηγορίες για την κομμουνιστική, επαναστατική μου δράση ενάντια στην αστοτσιφλικάδικη Αντίδραση και στην υποδούλωση της Ελλάδας στον ξένο, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Πιστεύω ότι, στις κρίσιμες στιγμές που περνά ο λαός και η Ελλάδα, και η παραμικρή συμβολή στον αγώνα του ελληνικού λαού για τη Δημοκρατία, την Ειρήνη, την Ανεξαρτησία και το Σοσιαλισμό, για την υπεράσπιση της τύχης και των επαναστατικών παραδόσεων του λαού μας, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Εφόσον ενάντιά μου εκκρεμούν κατηγορίες και εφόσον θα μου επιτραπεί, είμαι έτοιμος να γυρίσω στην Ελλάδα για να τις αντιμετωπίσω και ανατρέψω ακόμα μια φορά και μπροστά στην καραμανλική (ελληνική) δικαιοσύνη, για να επιβεβαιώσω ακόμα μια φορά την απόλυτη προσήλωσή μου στην υπόθεση του λαού που με γέννησε, ανέδειξε και μου 'δωσε την τιμή να με συγκαταλέξει στις γραμμές του σαν αγωνιστή του».
Η επιστολή δεν έφτασε στον Ελληνα πρέσβη. Ετσι, στις 10/3 ο Ν. Ζαχαριάδης την παρέδωσε προσωπικά στον ίδιο. Στις 8/4/1962, του δόθηκε κατηγορηματικά αρνητική απάντηση.

[Ραν ταν πλαν]

21 Φλεβάρη 1956

Ενώ είναι σε εξέλιξη οι εργασίες του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, αρχίζει το έργο της η Διεθνής Επιτροπή των 6 ΚΚ, η οποία ανέλαβε να παρέμβει στο ΚΚΕ. Η παρέμβαση αυτή είχε ζητηθεί από ορισμένα στελέχη που διαφωνούσαν με τις Αποφάσεις του Κόμματος και κατηγορούσαν τον Γενικό του Γραμματέα Νίκο Ζαχαριάδη και το ΠΓ για σεχταριστική πολιτική, ανώμαλη εσωκομματική λειτουργία, διαφωνία και απείθεια προς το ΚΚΣΕ κ.ά. Την ίδια μέρα, η Επιτροπή των 6 ΚΚ (Σοβιετικής Ενωσης, Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Ρουμανίας, Πολωνίας και Τσεχοσλοβακίας) πραγματοποιεί την πρώτη συζήτηση με τον Ν. Ζαχαριάδη.

21-2-1965

Δολοφονείται στη Νέα Υόρκη ο ηγέτης των Μαύρων Πανθήρων Μάλκολμ Χ (πραγματικό όνομα Μάλκολμ Λιτλ), ο οποίος υπήρξε μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του αγώνα για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών στις ΗΠΑ.

21-2-1966

Καταδικάζεται σε θάνατο από στρατοδικείο και στη συνέχεια εκτελείται ο Νιόνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ινδονησίας.
Η εκτέλεσή του έγινε στο πλαίσιο μιας ανελέητης αντικομμουνιστικής σφαγής, που ξεκίνησε με το πραξικόπημα της 30/9/1965 και διεξήχθη με τις ευλογίες της CIA. Εκατοντάδες χιλιάδες μέλη και στελέχη του ΚΚ Ινδονησίας (που έως τότε ήταν το τρίτο μεγαλύτερο στον κόσμο με 3 εκατομμύρια μέλη και μεγάλη επιρροή στο λαό) σφαγιάστηκαν ή κλείστηκαν στη φυλακή και σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

[Ραν ταν πλαν]

14 Μαρτίου 1883

«Φεύγει» από τη ζωή ο Κάρολος Μαρξ, γεννημένος στις 5 Μάη 1818 στην πόλη Τριρ της Πρωσίας. Με τον Φρίντριχ Ενγκελς συνδέθηκε τον Σεπτέμβρη του 1844 στο Παρίσι, που από τότε έγινε ο πιο στενός του φίλος. Μαζί πήραν ενεργότατο μέρος στην τοτινή κοχλάζουσα ζωή των επαναστατικών ομάδων του Παρισιού και επεξεργάστηκαν, παλεύοντας επίμονα ενάντια στις διάφορες θεωρίες του μικροαστικού σοσιαλισμού, τη θεωρία και την τακτική του επαναστατικού προλεταριακού σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Την άνοιξη του 1847, οι Μαρξ και Ενγκελς προσχώρησαν στην «Ενωση των Κομμουνιστών» και πήραν μέρος στο II Συνέδριό της (Νοέμβρης 1847 στο Λονδίνο), όπου έπαιξαν εξέχοντα ρόλο. Με εντολή του Συνεδρίου συνέταξαν και το περίφημο «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», που εκδόθηκε τον Φλεβάρη του 1848. Η νέα θεωρία επιβεβαιώθηκε περίλαμπρα από την πορεία των επαναστατικών γεγονότων του 1848 - 1849, όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και απ' όλα τα προλεταριακά και δημοκρατικά κινήματα όλων των χωρών του κόσμου.

Ο Μαρξ διεξήγαγε αμείλικτο πόλεμο εναντίον των θεωριών και των ρευμάτων του μικροαστικού και γενικότερα του μη προλεταριακού σοσιαλισμού, που κυριαρχούσαν τότε. Σε μια σειρά από ιστορικές εργασίες επεξεργάστηκε την υλιστική του θεωρία, αφιερώνοντας τις δυνάμεις του κυρίως στη μελέτη της Πολιτικής Οικονομίας. Την επιστήμη αυτή ο Μαρξ την επαναστατικοποίησε στα έργα του «Η Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας» (1859) και «Το Κεφάλαιο» (τ. 1, 1867). Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η Ι Διεθνής, η «Διεθνής ένωση των εργατών».
Ο Μαρξ ήταν η ψυχή αυτής της οργάνωσης, ήταν εκείνος που έγραψε την πρώτη «Διακήρυξή» της, καθώς και μια σειρά αποφάσεις, δηλώσεις και διακηρύξεις της. Μετά το Συνέδριο της Διεθνούς στη Χάγη (1872) ο Μαρξ εξασφάλισε τη μεταφορά του Γενικού Συμβουλίου της στη Νέα Υόρκη.
Η Διεθνής εκπλήρωσε έτσι τη διεθνή της αποστολή και παραχώρησε τη θέση της σε μια εποχή απροσμέτρητα πιο μεγάλης ανόδου του εργατικού κινήματος σε όλες τις χώρες του κόσμου, συγκεκριμένα στην εποχή της ανάπτυξής του σε πλάτος, στην εποχή της δημιουργίας μαζικών σοσιαλιστικών εργατικών κομμάτων στο πλαίσιο κάθε εθνικού κράτους.

[pluton]

Ο Σεργκέι Μιρόνοβιτς Κιρόφ (27 Μαρτίου 1886 – 1 Δεκεμβρίου 1934), ήταν ένας εξέχων Μπολσεβίκος ηγέτης στα πρώτα στάδια της Σοβιετικής Ένωσης.



Στις 1 Δεκεμβρίου 1934, ο Κιρόφ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από έναν εκτελεστή στα γραφεία του Ινστιτούτου Σμόλνι. Μερικοί ιστορικοί κατηγορούν για τη δολοφονία του τον Ιωσήφ Στάλιν και πιστεύουν ότι η NKVD οργάνωσε την εκτέλεσή του, αλλά δεν υπάρχουν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία για τον ισχυρισμό αυτό.

Η δολοφονία του Κιρόφ αποδόθηκε σε πράξη του κοινού ποινικού δικαίου για την οποία ο κατηγορούμενος ομολόγησε στις δίκες εκείνης της περιόδου!!!

[pluton]

Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη στην Μακρόνησο, στις 27 Μαρτίου 1949, κατά την επίσκεψη του Βασιλέως Παύλου και της Βασιλίσσης Φρειδερίκης.

[pluton]

Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μάς κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: “‘Η τάν ή επί τάς”.

Αδελφοί Κύπριοι,

Από τα βάθη των αιώνων μάς ατενίζουν όλοι εκείνοι οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν διά να διατηρήσουν τήν ελευθερίαν των: οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι τού Λεωνίδα και οι νεώτεροι τού Αλβανικού έπους. Μάς ατενίζουν οι αγωνισταί τού 1821, οι οποίοι και μάς εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το αίμα. Μάς ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μάς παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν. ‘Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θά γίνωμεν “πολλώ κάρρονες” τούτων.

Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον, ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμεν με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας. Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μιά φορά ότι και τού σημερινού Έλληνος “ο τράχηλος ζυγόν δέν υπομένει”. Ο αγών θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν. Ημείς διαθέτομεν τήν ψυχήν, έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι’ αυτό και θα νικήσωμεν.

Διεθνείς διπλωμάται, ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι, οι λαοί να χύνουν το αίμα των διά να αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρον, για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά τό πλευρόν των λαών σας, και για το οποίον σείς τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον τού ναζισμού και τού φασισμού.

Έλληνες, όπου και αν ευρίσκεσθε, ακούσατε την φωνήν μας: Εμπρός, όλοι μαζί για την λευτεριά της Κύπρου μας.

Ε.Ο.Κ.Α

Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΔΙΓΕΝΗΣ

1η Απριλίου 1955

[pluton]

10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1821: ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΚΡΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΡΗΓΟΡΙΟ Ε΄



ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ 10ΗΣ ΠΡΟΣ 11Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826: Η ΗΡΩΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ