Προέλλην έγραψε:Mε μεταπολίτευση ή ΕΕ ή μη, η ελληνική βιομηχανία δεν μπόρεσε να καταστεί ανταγωνιστική όταν άνοιξαν οι παγκόσμιες αγορές μετά το 70. Κατά 99% φταίει η ανικανότητα των ΕΛ βιομηχάνων. Οι ελάχιστοι ικανοί που υπάρχουν, τα πάνε μια χαρά και κυρίως εξάγουν.
Σωστός και συμφωνώ απόλυτα. Είμεθα βαλκάνιοι και το επιδεικνύουμε σε κάθε πτυχή του βίου μας και αυτό συνεπάγεται με την επιχειρηματική ανικανότητά μας.
Όταν όμως άνοιξαν οι παγκόσμιες αγορές μετά το 70, οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν παρουσίαζαν πλασματική ανάπτυξη με τα έργα υποδομής και την οικοδομή. Οι μισθοί ανέβηκαν χωρίς αντίκρυσμα, το δημόσιο γιγαντώθηκε και παρουσίαζε πολύ πιο θελκτικές συνθήκες από τον υπό κατάρρευση ιδιωτικό τομέα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα όχι απλώς να μην επενδύουν οι ξένοι στην Ελλάδα, αλλά ούτε οι γηγενής. Το εμπορικό ισοζύγιο γαμήθηκε, με τις εισαγωγές να υπερβαίνουν τις εξαγωγές (και πως αλλιώς αφού δεν παράγουμε τίποτα;) και το ρίξαμε στο σερβιτοριλίκι μιας και ήταν το μόνο που μας απέμεινε. Ως βορειοαφρικανική χώρα, οι υπηρεσίες μας λειτουργούν με σφραγίδα και μελάνι ακόμη και σήμερα εν έτη 2019, με αποτέλεσμα η γραφειοκρατία να καταντά πιο γραφική και από την περιπέτεια του Αστερίξ και του Οβελίξ στο ρωμαϊκό δημόσιο. Κατά συνέπεια, το δικαστικό σύστημα καθυστερεί υπερβολικά πολύ να διευθετήσει εμπορικές και οικονομικές υποθέσεις, η πολεοδομία δεν ξέρει που την παν τα τέσσερα, και οι εμπορικές δραστηριότητες εξυπηρετούνται από χίλιες δύο μικροϋπηρεσίες γιατί live your myth in Greece.
Θέλω να καταλήξω πως η ελληνική βιομηχανία δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει ανταγωνιστική των ξένων, όχι γιατί φταίνε αποκλειστικά οι Έλληνες βιομήχανοι, ή αποκλειστικά το ελληνικό δημόσιο και οι εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά γιατί είμαστε σκατόρατσα. Ένα μάτσο τουρκόγυφτοι κατσαπλιάδες που έχουμε μάθει στο γλέντι, στο μερεμέτι, στο μπαχτσίσι, στον μποναμά, στον σεφτέ, στο φέσι, στο χαράτσι, στα βακούφικα και στο να νοιαζόμαστε για το σινάφι μας.