Δύο αντίπαλα πολιτικά κόμματα της Αγγλίας ( 17ος - 18ος αι. ). Η λέξη "Ουίγος" σήμαινε στην σκωτική γαελική τον "αλογοκλέφτη" . Έπειτα επικράτησε να ονομάζονται οι Σκώτοι πρεσβυτεριανοί ως "Ουίγοι". Η λέξη "Τόρυ" ήταν ιρλανδική και σήμαινε τον παπιστή ρωμαιοκαθολικό.
Οι Ουίγοι ήταν αρχικά υπέρ της συνταγματικής μοναρχίας και είχαν επαναστατικές θέσεις.
Οι Τόρυς υποστήριζαν την μοναρχία και τον ρωμαιοκαθολικισμό.
Απ' τον 17ο αι. όμως οι Τόρυς ήταν υπέρ του αγγλικανισμού και των γαιοκτημόνων/μικροευγενών της υπαίθρου. Αντίθετα οι Ουίγοι ήταν υπέρ των αριστοκρατών , των μεγαλογαιοκτημόνων και των πλουσίων.
Στα τέλη του 18ου αι. οι Τόρυς υποστήριζαν τους μικρογαιοκτήμονες της υπαίθρου και την εμπορική τάξη , ενώ οι Ουίγοι ήταν υπέρ των των βιομηχάνων και των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και κατά της Αγγλικανικής Εκκλησίας.
Απ' τον 19ο αι. τα κόμματα των Ουίγων και των Τόρυς διαλύθηκαν και εμφανίστηκαν το Συντηρητικό και το Φιλελεύθερο Κόμμα. Η λέξη "Ουίγος" σταμάτησε να έχει πολιτικό νόημα. Η λέξη "Τόρυ" χρησιμοποιείται σήμερα για τον οπαδό του Συντηρητικού Κόμματος.
Τριστάνος και Ιζόλδη
Ζεύγος εραστών , πρωταγωνιστές μεσαιωνικής ερωτικής ιστορίας ( μυθιστορίας ) , η οποία προέρχεται από κελτικό μύθο που αναφερόταν σε έναν υπαρκτό βασιλιά των Πίκτων. Ο μύθος έχει ως εξής. Ο Τριστάνος ζητάει το χέρι της πριγκίπισσας της Ιρλανδίας Ιζόλδης για λογαριασμό του θείου του , βασιλιά Μάρκου της Κορνουάλης. Όμως ο Τριστάνος και η Ιζόλδη πίνουν κατά λάθος ένα ερωτικό φίλτρο που είχε ετοιμάσει η μητέρα της Ιζόλδης για την Ιζόλδη και τον Μάρκο. Τριστάνος και Ιζόλδη ερωτεύονται. Ο Μάρκος τους συλλαμβάνει , αλλά αυτοί ξεφεύγουν. Τελικά Μάρκος και Τριστάνος συμφιλιώνονται και ο Μάρκος νυμφεύεται την Ιζόλδη. Ο Τριστάνος νυμφεύεται μια άλλη , την Λευκώλενο Ιζόλδη. Ο Τριστάνος τραυματίζεται από δηλητηριασμένο όπλο και καλεί την άλλη Ιζόλδη , η οποία ήταν η μόνη που γνώριζε το μυστικό της θεραπείας. Αν δεχόταν να 'ρθει , το πλοίο που θα τη μετέφερε έπρεπε να φέρει λευκό ιστίο . Αν όχι , μαύρο ( βλ. Θησέας - Αιγεύς ) . Η ζηλότυπη όμως σύζυγός του , όταν βλέπει το πλοίο να πλησιάζει με λευκό ιστίο , τον πληροφορεί ότι είναι μαύρο. Ο Τριστάνος στρέφει τότε το πρόσωπό του προς τον τοίχο και πεθαίνει. Η Ιζόλδη , η οποία δεν πρόλαβε να τον σώσει , τον αγκαλιάζει και πεθαίνει κι αυτή. Δυο δένδρα φυτρώνουν από τους τάφους τους και τα κλαδιά τους εμπλέκονται έτσι ώστε να μην μπορούν με κανέναν τρόπο να χωριστούν.
Τον 11ο - 12ο αι. δημιουργήθηκαν τα έργα , οι μύθοι των οποίων για τον Τριστάνο και την Ιζόλδη έχουν φτάσει ως τις μέρες μας.
--------------------------------
- - Κάποια περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα οι Έλληνες βοηθιούνταν απ' τους Σέρβους , ενώ οι Βούλγαροι απ' τους ρουμανίζοντες Βλάχους και τους Αλβανούς.
----------------------------
ΕΣΠΟ : ( Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωσις ) Ναζιστική ελληνική οργάνωση. Ιδρύθηκε το 1941 κατά την Κατοχή από Έλληνες φιλοναζιστές. Ανάμεσα στους στόχους της οργάνωσης ήταν η δημιουργία ελληνικού ναζιστικού κόμματος και η δημιουργία ελληνικού σώματος για να πολεμήσει στο Ανατολικό Μέτωπο. Η ΕΣΠΟ στεγαζόταν σε κτίριο της οδού Πατησίων ( γωνία Γλάδστωνος ) . Στις 22/9/1942 η μικρή αντιστασιακή οργάνωση ΠΕΑΝ ( Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων ) ανατίναξε τα γραφεία της ΕΣΠΟ. Παραδίδεται συνήθως στην βιβλιογραφία πως σκοτώθηκαν 29 μέλη της ΕΣΠΟ και 43 Γερμανοί , ενώ τραυματίστηκαν ακόμη 32 μέλη της ΕΣΠΟ. [ Οι αριθμοί αυτοί αμφισβητούνται ( ίσως δεν υπήρξαν καθόλου νεκροί ή ήταν ελάχιστοι - ίσως δεν σκοτώθηκε κανένας Γερμανός - τραυματίστηκαν πολλοί περαστικοί κ.α. ) ] . Ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο επικεφαλής της ΕΣΠΟ γιατρός Στ. Στεροδήμος , ο οποίος υπέκυψε στα τραύματά του. Ακολούθησαν συλλήψεις και εκτελέσεις μελών της ΠΕΑΝ , ανάμεσα στα οποία και ο επικεφαλής της επισμηναγός Κ. Περίκος. Στην πρόσοψη του ανοικοδομημένου κτιρίου έχει εντοιχιστεί αναμνηστική πλάκα.