Διάφορα Θέματα και Ιστορίες.

[Προέλλην]

Πίστευαν οι μεσαιωνικοί άνθρωποι σε μια επίπεδη γη;

Υπάρχει ένα κομμάτι «κοινής γνώσης» για τον Μεσαίωνα που έχουμε ακούσει να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά: ότι οι μεσαιωνικοί άνθρωποι νόμιζαν ότι η γη ήταν επίπεδη. Επιπλέον, υπάρχει ένας δεύτερος ισχυρισμός που έχουμε ακούσει μερικές φορές: ότι ο Κολόμβος αντιμετώπισε αντίθεση στην προσπάθειά του να βρει μια δυτική διαδρομή προς την Ασία επειδή οι άνθρωποι νόμιζαν ότι η γη ήταν επίπεδη και θα έπεφτε. Διαδεδομένα «γεγονότα» με ένα πολύ, πολύ μεγάλο πρόβλημα: ο Κολόμβος, και πολλοί αν όχι οι περισσότεροι μεσαιωνικοί άνθρωποι, γνώριζαν ότι η γη ήταν στρογγυλή. Όπως έκαναν πολλοί αρχαίοι Ευρωπαίοι, και εκείνοι από τότε.

Η αλήθεια

Μέχρι τον Μεσαίωνα, υπήρχε μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ των μορφωμένων ότι η Γη ήταν μια σφαίρα. Ο Κολόμβος αντιμετώπισε αντίθεση στο ταξίδι του, αλλά όχι από ανθρώπους που πίστευαν ότι θα άφηνε την άκρη του κόσμου. Αντίθετα, οι άνθρωποι πίστευαν ότι είχε προβλέψει μια πολύ μικρή υδρόγειο και ότι θα τέλειωναν τα εφόδια πριν φτάσει στην Ασία. Δεν ήταν οι άκρες του κόσμου που φοβόντουσαν οι άνθρωποι, αλλά ο κόσμος ήταν πολύ μεγάλος και στρογγυλός για να μπορούν να διασχίσουν με τη διαθέσιμη τεχνολογία.

Κατανόηση της Γης ως Υδρόγειο

Οι άνθρωποι στην Ευρώπη πιθανώς πίστευαν ότι η γη ήταν επίπεδη σε ένα στάδιο, αλλά αυτό ήταν στην πολύ πρώιμη αρχαία περίοδο, πιθανό πριν από τον 4ο αιώνα π.Χ., τις πολύ πρώιμες φάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ήταν γύρω από αυτή την ημερομηνία που οι Έλληνες στοχαστές άρχισαν όχι μόνο να συνειδητοποιούν ότι η γη ήταν μια σφαίρα, αλλά υπολόγισαν τις ακριβείς διαστάσεις του πλανήτη μας.

Υπήρξε πολλή συζήτηση σχετικά με το ποια θεωρία ανταγωνιστικού μεγέθους ήταν σωστή και αν οι άνθρωποι ζούσαν στην άλλη άκρη του κόσμου. Η μετάβαση από τον αρχαίο κόσμο στον μεσαιωνικό συχνά ενοχοποιείται για απώλεια γνώσης, «μετακίνηση προς τα πίσω», αλλά η πεποίθηση ότι ο κόσμος ήταν μια υδρόγειος είναι εμφανής στους συγγραφείς όλης της περιόδου. Τα λίγα παραδείγματα όσων αμφέβαλλαν έχουν τονιστεί αντί για χιλιάδες παραδείγματα όσων δεν το αμφισβήτησαν.

Γιατί ο μύθος της επίπεδης Γης;

Η ιδέα ότι οι μεσαιωνικοί άνθρωποι πίστευαν ότι η γη ήταν επίπεδη φαίνεται να διαδόθηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα ως ένα ραβδί με το οποίο χτυπούσαν τη μεσαιωνική χριστιανική εκκλησία, η οποία συχνά κατηγορείται για τον περιορισμό της πνευματικής ανάπτυξης κατά την περίοδο. Ο μύθος εμπλέκεται επίσης στις ιδέες των ανθρώπων για την «πρόοδο» και για τη μεσαιωνική εποχή ως περίοδο αγριότητας χωρίς πολλή σκέψη.

Ο καθηγητής Τζέφρι Ράσελ υποστηρίζει ότι ο μύθος του Κολόμβου προήλθε από μια ιστορία του Κολόμβου από το 1828 από τον Ουάσινγκτον Ίρβινγκ , ο οποίος ισχυρίστηκε ότι θεολόγοι και ειδικοί της περιόδου αντιτάχθηκαν στη χρηματοδότηση των ταξιδιών επειδή η γη ήταν επίπεδη. Αυτό είναι πλέον γνωστό ότι είναι ψευδές, αλλά οι αντιχριστιανικοί στοχαστές το άρπαξαν. Πράγματι, σε μια παρουσίαση που συνοψίζει το βιβλίο του «Inventing the Flat Earth: Columbus and Modern Historians», ο Russell δηλώνει :

Κανείς πριν από τη δεκαετία του 1830 δεν πίστευε ότι οι μεσαιωνικοί άνθρωποι πίστευαν ότι η Γη ήταν επίπεδη.

https://www.greelane.com/el/κλασσικές-μ ... th-1221612

Αυτό νομίζω το έκανε μόνο ένας. Απο που προκύπτει ότι η σφαιρικότητα της Γης ήταν κοινή παραδοχή όλων ή έστω των περισσοτέρων των αρχαίων ΕΛ φιλοσόφων

[Ακρίδης Κατσαριδόπουλος]

Κατανόηση της Γης ως Υδρόγειο

Οι άνθρωποι στην Ευρώπη πιθανώς πίστευαν ότι η γη ήταν επίπεδη σε ένα στάδιο, αλλά αυτό ήταν στην πολύ πρώιμη αρχαία περίοδο, πιθανό πριν από τον 4ο αιώνα π.Χ., τις πολύ πρώιμες φάσεις του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ήταν γύρω από αυτή την ημερομηνία που οι Έλληνες στοχαστές άρχισαν όχι μόνο να συνειδητοποιούν ότι η γη ήταν μια σφαίρα, αλλά υπολόγισαν τις ακριβείς διαστάσεις του πλανήτη μας.

Αυτό νομίζω το έκανε μόνο ένας. Απο που προκύπτει ότι η σφαιρικότητα της Γης ήταν κοινή παραδοχή όλων ή έστω των περισσοτέρων των αρχαίων ΕΛ φιλοσόφων

Μάλλον αναφέρεται σε μεμονωμένες περιπτώσεις.

[Ακρίδης Κατσαριδόπουλος]

Ιταλικό πολεμικό ανακοινωθέν, 29 Οκτωβρίου 1940: «Χθες την αυγή τα στρατεύματα μας στην Αλβανία πέρασαν τα ελληνικά σύνορα και διείσδυσαν σε διάφορα σημεία του εχθρικού εδάφους. Η επέλαση συνεχίζεται. Η αεροπορία μας, παρ' όλες τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, βομβάρδισε κατ' επανάληψη τους εχθρικούς στόχους, πλήττοντας δεξαμενές, προβλήτες, σιδηροδρομικούς κόμβους προκαλώντας πυρκαγιές στο λιμάνι της Πάτρας, τις εγκαταστάσεις κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου και εκείνες στον ναύσταθμο της Πρέβεζας καθώς και τις αεροπορικές εγκαταστάσεις του Τατοΐου. Όλα μας τα αεροσκάφη επέστρεψαν... »

Ελληνικό πολεμικό ανακοινωθέν: «Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουσιν από της 05:30 ώρας της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της Ελληνοαλβανικής Μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους».

[Τλαξκαλτέκος]

Ιάπωνες : Γλωσσικά οι Ιάπωνες δεν ανήκουν σε καμία γλωσσική οικογένεια. Προσπάθειες για σύνδεση της ιαπωνικής γλώσσας με την κορεατική ή τις αλταϊκές ( τουρκικές , μογγολικές , μαντσού - τουγκούς ) ή τις αυστρονησιακές ή τις αυστρασιατικές ή τις θιβετο-βιρμανικές γλώσσες δεν έχουν ευδοκιμήσει.

Κορεάτες : Γλωσσικά οι Κορεάτες δεν ανήκουν σε καμία γλωσσική οικογένεια. Προσπάθειες για σύνδεση της κορεατικής γλώσσας με την ιαπωνική ή τις αλταϊκές ( τουρκικές , μογγολικές , μαντσού - τουγκούζ ) ή τις αυστρονησιακές ή τις αυστρασιατικές ή τις θιβετο-βιρμανικές γλώσσες δεν έχουν καρποφορήσει .

_________________

Η καταγωγή των 3 μάγων. Γιατί ο Βαλτάσαρ εμφανίζεται μερικές φορές σκουρόχρωμος ;

Οι τρεις μάγοι ήταν ο Βαλτάσαρ ( Άραβας ) , ο Μελχιόρ ( Πέρσης ) και ο Γασπάρ ( Ινδός ).
Το να παρουσιάζεται ο Βαλτάσαρ ως μαύρος πρωτοδημιουργήθηκε στην Ισπανία, που ως Άραβες οι Ισπανοί είχαν στο μυαλό τους τους μελαμψούς Μαυριτανούς.
Παλαιοδιαθηκικά η σύνδεση έγινε με το εξής χωρίο :

Ψαλμός 71 , 9 -11 : ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται Αἰθίοπες, καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ χοῦν λείξουσι. βασιλεῖς Θαρσὶς καὶ νῆσοι δῶρα προσοίσουσι, βασιλεῖς Ἀράβων καὶ Σαβᾶ δῶρα προσάξουσι. καὶ προσκυνήσουσιν αὐτῷ πάντες οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, πάντα τὰ ἔθνη δουλεύσουσιν αὐτῷ.

Οι Αιθίοπες είναι μαύροι όπως δηλώνει και το όνομά τους. Οι Άραβες είναι οι γνωστοί Άραβες, ενώ οι Σαβαίοι ζούσαν στην Υεμένη και στην απέναντι αφρικανική ακτή. Η Θαρσίς ταυτίζεται με την Ταρτησσό , δηλαδή την Νότια Ισπανία , την οποία κατείχαν για πολλά χρόνια οι μουσουλμάνοι Βέρβεροι , Άραβες και Μαυριτανοί.

[Τλαξκαλτέκος]

Εκατόμβες

Το Πυθαγόρειο θεώρημα
Σύμφωνα με την παράδοση, οι θεοί ανακοίνωσαν στον Πυθαγόρα το ομώνυμο θεώρημα και όταν το απέδειξε, για να τους ευχαριστήσει, έκανε θυσία 100 βοδιών. Για το λόγο αυτό, το Πυθαγόρειο θεώρημα αναφέρεται συχνά και ως "θεώρημα της εκατόμβης".
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547 ... xB1_4.html

Ιουλιανός και Εκατόμβη
Μία σημαντική λεπτομέρεια, η οποία μας βοηθεί να συμπληρώσουμε το πορτρέτο του Παραβάτη αυτοκράτορα, είναι ότι ο Ιουλιανός δεν περιοριζόταν μόνον στο να επισκέπτεται ξεχασμένα ειδωλολατρικά ιερά, να συμμετέχει στα παγανιστικά μυστήρια και να παρίσταται στην τέλεση θυσιών προς τιμήν των θεών, στις οποίες φρόντιζε να δίδει πανηγυρικό χαρακτήρα. Θέλοντας προς τούτοις να δώσει ο ίδιος το παράδειγμα με τον ζήλο του, αλλά ικανοποιώντας προφανώς και μία δική του, αρρωστημένη κλίση, ο Ιουλιανός άφηνε στην άκρη την αυτοκρατορική πορφύρα, φορούσε το ένδυμα του ιερέως (ο Λιβάνιος μαρτυρεί ότι ο αυτοκράτορας δεν ήθελε να τον αποκαλούν μόνο βασιλιά, αλλά και Ιερέα ), άναβε τη φωτιά στον βωμό, έπαιρνε το μαχαίρι, έσφαζε ο ίδιος με τα χέρια του το θύμα που προοριζόταν για θυσία, άνοιγε την κοιλιά του σφαγμένου ζώου, βύθιζε το χέρι στα σπλάγχνα του, έβγαζε την καρδιά ή το συκώτι, και τέλος διάβαζε σε αυτά, με τη βοήθεια κάποιου ικανού μάντη, τα σημάδια του μέλλοντος.
Και ας μη νομισθεί ότι ο Ιουλιανός περιοριζόταν να σφάζει από ένα μόνο ζώο σε καθεμιά από τις αμέτρητες τελετές θυσιών, σε μία συμβολική ένδειξη προσφοράς προς τους θεούς. Στους βωμούς των ψευδοθεών του παγανισμού θυσιάζονταν εκατόμβες θυμάτων — και ας μη λησμονούμε ότι η λέξη «εκατόμβη» σημαίνει τη θυσία εκατό βοδιών προς τιμήν των θεών.
Σε μία επιστολή που ο Ιουλιανός έγραψε προς τον θεουργό ψευδοφιλόσοφο Μάξιμο λίγο μόλις μετά από την ανάδειξη του σε μόνο αυτοκράτορα, δηλώνει ότι θρησκεύει «αναφανδόν», ότι το μεγαλύτερο μέρος του στρατεύματος που έχει υπό τις διαταγές του είναι «θεοσεβές», ότι ο ίδιος θυσιάζει φανερά ταύρους στους θεούς, και ότι προσέφερε στους θεούς εις ένδειξιν ευχαριστίας για τη βοήθεια που του έχουν προσφέρει «πολλές εκατόμβες». Οι θυσίες αυτές θα γίνονταν καθημερινή πρακτική κατά τους επόμενους μήνες της βασιλείας του Παραβάτη αυτοκράτορα. Ο εθνικός ιστορικός Αμμιανός μας παραδίδει ότι ο Ιουλιανός «περιέλουε τους βωμούς με το αίμα υπερβολικά μεγάλου αριθμού θυμάτων, θυσιάζοντας ενίοτε μέχρι και εκατό βόδια τη φορά, μαζί με αμέτρητες αγέλες από διάφορα άλλα ζώα και λευκά πουλιά που τα κυνηγούσαν με σπουδή σε ξηρά και θάλασσα».
Αν λάβουμε υπ' όψιν τα παραπάνω, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι καθόλου περίεργο που ο «ευσεβής» αυτοκράτορας κέρδισε μεταξύ των υπηκόων του το παρωνύμιο του «χασάπη», όπως μαρτυρεί ακόμη και ο θαυμαστής και υμνητής του ιστορικός Αμμιανός. Αν και ειδωλολάτρης και ο ίδιος, ο Αμμιανός αναγνωρίζει με κάθε ειλικρίνεια ότι ο Ιουλιανός έδιδε την εντύπωση δεισιδαίμονος μάλλον παρά πιστού, και θυσίαζε τόσα πολλά θύματα χωρίς την παραμικρή σκέψη για το κόστος, ώστε θα μπορούσε κανείς δικαίως να πιστεύσει ότι, αν είχε επιστρέψει νικητής από τη μοιραία γι’ αυτόν εκστρατεία στην Περσία, πολύ σύντομα η αυτοκρατορία θα είχε αντιμετωπίσει πρόβλημα… ελλείψεως βουειδών(!) από τις πολυαίμακτες θυσίες του αυτοκράτορα της! ! ! Σε αυτόν, συνεχίζει ο Αμμιανός, θα ταίριαζε το σκωπτικό επίγραμμα που είχε συνταχθεί παλαιότερα για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Μάρκο ΑυρΉλιο: «Τα βόδια τα λευκά χαιρετίζουν τον καίσαρα Μάρκο. / Αν ξανανικήσεις, εμείς χαθήκαμε»…
https://www.oodegr.com/neopaganismos/fi ... os/2.htm#1.

===================================================================
Φιλητάς : ( ή Φιλήτας ) . Ποιητής απ' την Κω ή την Ρόδο ( 340 - 285 π.Χ. ).

Θεόκριτος : ( 304 - 245 π.Χ. ) Έλληνας ποιητής απ' τις Συρακούσες. Έζησε στην αυλή του Πτολεμαίου Β΄ Φιλάδελφου ( 285 - 246 π.Χ. ) . Ίσως υπήρξε μαθητής του Φιλητά.

Καλλίμαχος ο Κυρηναίος : Έλληνας ποιητής απ' την Κυρήνη. Εγκαταστάθηκε στην αυλή του Πτολεμαίου Β΄ Φιλάδελφου. Έζησε γύρω στο 310 - 240 π.Χ. Εργάστηκε στην Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας , αν και δεν έγινε ποτέ διευθυντής , όπως υποστηριζόταν παλαιότερα.

======================================

Σκύλαξ ο Καρυανδεύς : Θαλασσοπόρος και γεωγράφος. Καταγόταν απ' τα Καρύανδα της Καρίας. Έζησε το 6ο - 5ο αι. π.Χ. Με εντολή ( 516 π.Χ. ) του βασιλιά των Περσών Δαρείου Α΄ έκανε εξερευνητικά ταξίδια στον Ινδικό Ωκεανό και την Ινδία. Έγραψε έργα.

Ψευδο-Σκύλαξ : Θαλασσοπόρος , γεωγράφος και συγγραφέας του 4ου αι. π.Χ.

Σύμφωνα με τη Σούδα :

Σκύλαξ, Καρυανδεύς [πόλις δ’ ἐστὶ τῆς Καρίας πλησίον Ἁλικαρνασσοῦ τὰ Καρύανδα], μαθηματικὸς καὶ μουσικός. Περίπλουν τῶν ἐκτὸς τῶν Ἡρακλέους στηλῶν, Τὰ κατὰ Ἡρακλείδην τὸν Μυλασσῶν βασιλέα, Γῆς περίοδον, Ἀντιγραφὴν πρὸς τὴν Πολυβίου ἱστορίαν.

There is much confusion in the present entry. The travels of Skylax of Karyanda at the behest of king Darius I are mentioned by Herodotos 4.44. He cannot, however, be the author of the Periplous tes thalasses tes oikoumenes (Circumnavigation of the Inhabited Sea) that survives under his name, since from internal evidence it must be fourth-century BC (at least in its present form); accordingly it is known as ‘Pseudo-Skylax’. The author of the response to Polybios (pi 1941) must have been later still.

https://www.cs.uky.edu/~raphael/sol/sol ... r_page=100

Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος :
Το "Ἀντιγραφὴν πρὸς τὴν Πολυβίου ἱστορίαν" αποδόθηκε εσφαλμένα από τη Σούδα στον Σκύλακα τον Καρυανδέα, ενώ το είχε γράψει νεότερος Σκύλαξ, μαθηματικός και αστρολόγος, φίλος του φιλοσόφου Παναιτίου. Για τον νεότερο αυτό Σκύλακα κάνει μνεία ο Ρωμαίος ρήτορας Κικέρων ( Περί Μαντικής [ De divinatione ] 2,88 ). To σύγγραμμα "Τὰ κατὰ Ἡρακλείδην τὸν Μυλασσῶν βασιλέα" ήταν ιστορικού περιεχομένου και αναφερόταν στη δράση του βασιλιά Ηρακλείδη (τοῦ δὲ λόχου τούτου ἡγεμὼν ἦν Ἡρακλείδης Ἰβανώλλιος ἀνὴρ Μυλασσεύς. Ηροδ. Ε 121 ) , που βασίλευσε κατά την εποχή της εκστρατείας του Ξέρξη κατά της Ελλάδος. Άρα το έργο αυτό πρέπει να γράφηκε μετά το 480 π.Χ. Σε ό,τι αφορά το έργο με τίτλο "Γης Περίοδος" , εκφράζεται η εικασία ότι δεν επρόκειτο για σύγγραμμα, αλλά για χάρτη ο οποίος εικόνιζε τα όρια της οικουμένης. Μετά τα παραπάνω. ως γεωγραφικό έργο του Σκύλακος απομένει ο «Περίπλους».

Στο Λεξικό του ο Γιάννης Λάμψας λέει πως ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς εξερεύνησε τις ασιατικές ακτές πέρα από τον Ινδό μαζί με άλλους εξερευνητές. Αυτοί αποπειράθηκαν τον περίπλου της Λιβύης επί 30 μήνες. Φαίνεται πως περιέγραψε την εξερεύνησή του αυτή σε ένα έργο που φέρει τον τίτλο "Περίπλους" . Ο Σουίδας έχει ταυτίσει τον Σκύλακα τον Καρυανδέα με τον μεταγενέστερο Σκύλακα τον Αλικαρνασσέα, για τον οποίο ο Κικέρων γράφει πως ήταν αστρολόγος και συγγραφέας πολιτικών έργων, σύγχρονος του Παναιτίου. Αυτός ο Σκύλαξ είχε συγγράψει έναν "Περίπλου των εκτός του Ηρακλέους Στηλών" . Φαίνεται πως υπήρξε και τρίτος Σκύλαξ , γεωγράφος, που το σύγγραμμα του ήταν λακωνικό, αλλά πολύτιμο σε σαφήνεια, και πολλά αποσπάσματά του μνημονεύουν άλλοι γεωγράφοι. Αυτό γράφτηκε πριν από τον Ηρόδοτο.

[Τλαξκαλτέκος]

Τόχαροι και τοχαρική γλώσσα

Η λεγόμενη τοχαρική είναι η πιο απομακρυσμένη ανατολική centum ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, αφού όλες οι άλλες centum ήταν στην Δύτική και Νότια Ευρώπη , ενώ οι satem ινδοευρωπαϊκές στην Ανατολή. Έτσι θα περιμέναμε η τοχαρική να είναι satem. Εντούτοις είναι centum και μεταξύ αυτής και των υπολοίπων centum παρεμβάλλονται οι satem. Γι’ αυτό πριν αναγνωρισθεί η τοχαρική ως διακριτή και ξεχωριστή ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, πολλοί είχαν υποθέσει πως Κέλτες ταξίδεψαν ως το Τουρκεστάν. Αυτό συμβαίνει και με άλλες γλώσσες. Π.χ. η οσσετική είναι μια ανατολική ιρανική γλώσσα που όμως βρίσκεται στην Δύση και την χωρίζουν από τις υπόλοιπες ανατολικές ιρανικές γλώσσες (αφγανική κ.α.) οι δυτικές ιρανικές γλώσσες (κουρδική, περσική κ.α.). Ή η δραβιδική γλώσσα Μπραχούι που βρίσκεται στο Βελουχιστάν είναι μια απομονωμένη δραβιδική γλώσσα που την χωρίζουν οι ινδικές γλώσσες από τις υπόλοιπες δραβιδικές της ΝΑ Ινδίας .

Οι Τόχαροι είναι ένας σκυθικός λαός που αναφέρουν ο Στράβων και ο Κλαύδιος Πτολεμαίος :

ἐν ἀριστερᾷ δὲ τούτοις ἀντιπαράκειται τὰ Σκυθικὰ ἔθνη καὶ τὰ νομαδικὰ ἅπασαν ἐκπληροῦντα τὴν βόρειον πλευράν. οἱ μὲν δὴ πλείους τῶν Σκυθῶν ἀπὸ τῆς Κασπίας θαλάττης ἀρξάμενοι Δᾶαι προσαγορεύονται, τοὺς δὲ προσεῴους τούτων μᾶλλον Μασσαγέτας καὶ Σάκας ὀνομάζουσι, τοὺς δ᾽ ἄλλους κοινῶς μὲν Σκύθας ὀνομάζουσιν ἰδίᾳ δ᾽ ὡς ἑκάστους: ἅπαντες δ᾽ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ νομάδες. μάλιστα δὲ γνώριμοι γεγόνασι τῶν νομάδων οἱ τοὺς Ἕλληνας ἀφελόμενοι τὴν Βακτριανήν, Ἄσιοι καὶ Πασιανοὶ καὶ Τόχαροι καὶ Σακάραυλοι, ὁρμηθέντες ἀπὸ τῆς περαίας τοῦ Ἰαξάρτου τῆς κατὰ Σάκας καὶ Σογδιανούς, ἣν κατεῖχον Σάκαι. καὶ τῶν Δαῶν οἱ μὲν προσαγορεύονται Ἄπαρνοι οἱ δὲ Ξάνθιοι οἱ δὲ Πίσσουροι. οἱ μὲν οὖν Ἄπαρνοι πλησιαίτατα τῇ Ὑρκανίᾳ παράκεινται καὶ τῇ κατ᾽ αὐτὴν θαλάττῃ, οἱ δὲ λοιποὶ διατείνουσι καὶ μέχρι τῆς ἀντιπαρηκούσης τῇ Ἀρίᾳ.

Toν 20o αι. ένας Γερμανός αρχαιολόγος βρήκε κάτι χειρόγραφα που περιείχαν ινδοευρωπαϊκές centum γλώσσες/διαλέκτους. Αυτές τις ονόμασαν εντελώς αυθαίρετα «τοχαρικές» και έτσι τις λένε μέχρι σήμερα. Από πουθενά όμως δεν προκύπτει ότι οι φορείς των συγκεκριμένων ινδοευρωπαϊκών γλωσσών/διαλέκτων ήταν οι Τόχαροι των αρχαίων πηγών. Δηλαδή οι ιστορικοί Τόχαροι των πηγών έχουν ταυτιστεί εντελώς αυθαίρετα με τους αρχαιολογικούς «Τόχαρους».

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί αυθαίρετα είχε ονομαστεί και «Χεττιτική Ιερογλυφική» η γραφή που τελικά αποδείχτηκε «Λουβική Ιερογλυφική».

Ιστορικοί και Αρχαιολογικοί Ολμέκοι

Οι γνωστοί μας Ολμέκοι (1500 – 100 π.Χ.) ήταν ο πρώτος μεγάλος πολιτισμός του Μεξικού. Ήταν αυτοί που κατασκεύαζαν τις τεράστιες κεφάλες. Όχι αυτή .

Αυτό είναι Ελ κατασκεύασμα.
Τέτοιες :

Τον λαό αυτό τον είπαν αυθαίρετα «Ολμέκους». Ποιοι ήταν όμως οι πραγματικοί Ολμέκοι ; Οι πραγματικοί Ολμέκοι ήταν ένας λαός του 15ου – 16ου αι. μ.Χ. Έζησαν δηλαδή την ίδια εποχή με τους Αζτέκους. Αυτούς αναφέρουν οι ιστορικές πηγές ως Ολμέκους. Αυτοί είναι οι πραγματικοί ( ιστορικοί ) Ολμέκοι. Το όνομά τους έδωσαν αυθαίρετα οι επιστήμονες στον πολιτισμό του 1500-400/100π.Χ./100μ.Χ. ( αρχαιολογικοί "Ολμέκοι" ) , επειδή τον εντόπισαν στην περιοχή που ζούσαν οι ιστορικοί Ολμέκοι του 15ου – 16ου αι. μ.Χ. Για να ξεχωρίζουν σήμερα οι επιστήμονες τους αρχαιολογικούς «Ολμέκους» από τους ιστορικούς/πραγματικούς Ολμέκους, ονομάζουν τους δεύτερους νεο – Ολμέκους. Αλλάζουν δηλαδή το όνομα των πραγματικών Ολμέκων και όχι των γιαλατζί «Ολμέκων».

Πάντως τόσο για τους αρχαιολογικούς «Ολμέκους» όσο και για τους ιστορικούς Ολμέκους αγνοούμε την καταγωγή τους. Οι πρώτοι ίσως ήταν της γλωσσικής ομάδας Μίσε-Ζόκε, ενώ οι δεύτεροι συγγενείς των Μάγια ή των Αζτέκων.

[Τλαξκαλτέκος]

Caernarfon Castle
Τα τείχη του θυμίζουν τα τείχη της Πόλης.


Caernarfon's appearance differs from that of other Edwardian castles through the use of banded coloured stone in the walls and in its polygonal, rather than round, towers. There has been extensive academic debate over the interpretation of these features.Historian Arnold Taylor argued that the design of the castle was a representation of the Walls of Constantinople. The conscious use of imagery from the Byzantine Roman Empire was therefore an assertion of authority by Edward I, and influenced by the legendary dream of Magnus Maximus, a Roman emperor. In his dream Maximus had seen a fort, "the fairest that man ever saw", within a city at the mouth of a river in a mountainous country and opposite an island. Edward interpreted this to mean Segontium was the city of Maximus' dream and drew on the imperial link when building Caernarfon Castle. Recent work by historian Abigail Wheatley suggests that the design of Caernarfon was indeed an assertion of Edward's authority, but that it drew on imagery from Roman sites in Britain with the intent of creating an allusion to Arthurian legitimacy for the king.

https://en.wikipedia.org/wiki/Caernarfon_Castle

[Τλαξκαλτέκος]

Λένοραμαν Κάρολος : ( 1802 - 1859 ) Γάλλος αρχαιολόγος και θερμός φιλέλλην. Πατέρας του Φραγκίσκου Λένορμαν ( 1837 - 1883 ).

Η επιθυμία του Καρόλου ήταν να ταφεί δίπλα στον Πλάτωνα στην περιοχή του Κολωνού. Έτσι το Δημοτικό Συμβούλιο ζήτησε από τον γιο Λενορμάν να ταφεί η καρδία του αρχαιολόγου στο λόφο του Κολωνού. Η καρδιά του τοποθετήθηκε σε μια μαρμάρινη λουτροφόρο υδρία που στην τυπολογία της θυμίζει αρχαίο ταφικό μνημείο, ενώ στην εμπρόσθια όψη της χαράκτηκε η κεφαλή του. Η υδρία τοποθετήθηκε πάνω σε βάθρο από πωρόλιθο και αποκαλύφτηκε από τον δήμαρχο Γεώργιο Σκούφο το 1860.
Το μνημείο που βρίσκονταν στη κορυφή χρησιμοποιούνταν από πολλούς ως στόχος για σκοποβολή και ως αποτέλεσμα καταστράφηκε ανεπανόρθωτα. Είναι έργο του Μιχάλη Τόμπρου.
Η σύζυγός του από ευγνωμοσύνη προς την ελληνική πολιτεία για τις τιμές που απέδωσε στο σύζυγό της χάρισε στη Βουλή των Ελλήνων ζωγραφικό πίνακα του συγγενή της Σατωβριάν, αντίγραφο του πίνακα Ζιροντέ με αφιερωτική επιγραφή.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE ... E%AC%CE%BD

Μάχη του Κρεσύ : ( κωμόπολη Κρεσύ - αν - Ποντιέ της Γαλλίας, 26/8/1346 ) Σύγκρουση Άγγλων του Εδουάρδου Γ΄ και Γάλλων του Φιλίππου ΣΤ΄ κατά τον Εκατονταετή Πόλεμο. Οι Άγγλοι νίκησαν εκμεταλλευόμενοι τους τοξότες τους. Ο ίδιος ο Φίλιππος ΣΤ΄ τραυματίστηκε.

Ο Μαρτίνος Λούθηρος ( Αϊσλέμπεν Θουριγγίας 1483 - Γερμανία 1546 ) είχε πατέρα τραχύ μεταλλωρύχο και μάνα ευσεβή και προληπτική. Σπούδασε θεολογία και έγινε αυγουστιανός μοναχός παρά την θέληση του πατέρα του. Η αίρεση που δημιούργησε ( "λουθηρανισμός" ) διαδόθηκε στη Γερμανία και τη Σκανδιναβία. Πίστευε μόνο στην Αγία Γραφή, απέρριπτε την Ιερά Παράδοση και απ' τα μυστήρια δεχόταν μόνο το βάπτισμα και την Θεία Ευχαριστία. Κατέληξε και αντισημίτης γιατί οι Εβραίοι αρνούνταν να προσηλυτιστούν στον χριστιανισμό. Βλ. Μαρτίνος Λούθηρος: Η σφαγή στον «Πόλεμο των Χωρικών», ο αντισημιτισμός του, και το χιτλερικό «ολοκαύτωμα» των Εβραίων. Το άγνωστο πρόσωπο του ιδρυτή του Προτεσταντισμού, Λουθήρου.
https://www.oodegr.com/oode/protestant/ ... ismos1.htm

Κοσμάς και Δαμιανός : Αδέλφια , χριστιανοί , ιατροί και μάρτυρες. Δεν έπαριρναν χρήματα ( "αργύρια" ) κατά την εξάσκηση των ιατρικών τους καθηκόντων και γι' αυτό ονομάστηκαν "Άγιοι Ανάργυροι". Μαρτύρησαν επί Διοκλητιανού. Εορτάζονται στις 17/10. Υπάρχουν άλλα δύο ζεύγη Κοσμά και Δαμιανού ( Άγιοι Ανάργυροι ) . Αυτοί που εορτάζονται την 1/7 και αυτοί που εορτάζονται την 1/11 . Το τελευταίο ζευγάρι , αυτό δηλαδή του Νοεμβρίου , καταγόταν απ' την Ασία και δεν είχε μαρτυρικό θάνατο. Πέθαναν ειρηνικά. Ένα τέταρτο ζευγάρι Αγίων Αναργύρων ήταν οι άγιοι Κύρος και Ιωάννης. Δεν είχαν δηλαδή τα ονόματα Κοσμάς και Δαμιανός. Ο Κύρος καταγόταν απ' την Αλεξάνδρεια και ο Ιωάννης απ' την Μεσοποταμία. Δεν ήταν αδέλφια όπως οι άλλοι Ανάργυροι . Μαρτύρησαν κι αυτοί επί Διοκλητιανού και εορτάζονται στις 31/1.

Λιβερία : Η Λιβερία ιδρύθηκε το 1822 από την Αμερικανική Αποικιακή Εταιρεία , η οποία είχε ως σκοπό τον επαναπατρισμό στην Αφρική των απελευθερωμένων μαύρων δούλων. Το όνομά της σημαίνει χώρα των ελευθέρων. Το 1847 έγινε ανεξάρτητη. Οι μαύροι που ήρθαν απ' την Αμερική , αν και ήταν μόνο το 5% του συνολικού πληθυσμού , όχι μόνο επιβλήθηκαν στους ντόπιους , αλλά τους μεταχιρίστηκαν και οι ίδιοι σαν δούλους !

Ο σπουδαίος Γάλλος φυσικοχημικός Λαβουαζιέ Λαυρέντιος Αντώνιος ( 1743 - 1794 ) εκτελέστηκε κατά την Γαλλική Επανάσταση ως σκληρός φοροεισπράκτορας. Το 1796 αποκαταστάθηκε.

Ο άγιος και πάπας Λέων Α΄ ο Μέγας ( 440 - 461 ) λένε πως έσωσε την Ρώμη απ' τον Αττίλα με την διπλωματία του και το θρησκευτικό του κύρος . Λιγότερο ρομαντικοί πιστεύουν πως τα παραπάνω συνδυάστηκαν με έναν λοιμό που ξέσπασε στην στρατιά του Αττίλα.

Ο Νικολάι Λένιν ( Βλαδίμηρος Ίλιτς Ουλιάνωφ, 1870 - 1924 ) ήταν τουρκομογγολικής καταγωγής απ' την πλευρά του πατέρα του και ρωσογερμανοσουηδοεβραϊκής καταγωγής από την πλευρά της μητέρας του.

Φερδινάνδος Λεσ(σ)έψ : ( 1805 - 1894 ) Γάλλος μηχανικός. Το 1860 - 1869 κατασκεύασε την διώρυγα του Σουέζ. Το 1881 ανέλαβε την κατασκευή της διώρυγας του Παναμά. Απέτυχε όμως , χρεωκόπησε οικονομικά , δικάστηκε , φυλακίστηκε για λίγο , έχασε την διαύγεια του μυαλού του , αποφυλακίστηκε και πέθανε.

[Τλαξκαλτέκος]

Το επίγραμμα στο κενοτάφιο του Ευριπίδη :





Νεοελληνική απόδοση :

Μνήμα του Ευριπίδη είναι μεν όλη η Ελλάς ,
αλλά τα οστά του έχει η μακεδονική γη,
που δέχτηκε το τέρμα του βίου του.
Πατρίς του είναι της Ελλάδος η Ελλάς , η Αθήνα.
Έτερψε πάρα πολύ τις Μούσες,
από πολλούς έλαβε τον έπαινο.

[Τλαξκαλτέκος]

Ο Ελ Σιντ ( ή Θιδ , Ruy Diaz ) συμμετείχε στην προσπάθεια της ισπανικής ανάκτησης της Ισπανίας από τους Άραβες. Αλλά πολεμούσε ανάλογα με τις περιστάσεις πότε με το μέρος των χριστιανών και πότε με το μέρος των μουσουλμάνων.

Σύμφωνα με τον θρύλο , όταν ο Ελ Σιντ πέθανε ( 1099 ) , και προκειμένου να κερδηθεί η μάχη , οι στρατιώτες του στερέωσαν τον νεκρό ήρωα πάνω στο άλογο και βγήκαν απ' το κάστρο. Οι αντίπαλοι τρομοκρατήθηκαν γιατί νόμιζαν πως αναστήθηκε ή ότι δεν είχαν τελικά καταφέρει να τον σκοτώσουν και έτσι υποχώρησαν.

Ο θρύλος της νίκης μετά τον θάνατο
After his demise, but still during the siege of Valencia, legend holds that Jimena ordered that the corpse of El Cid be fitted with his armor and set on his horse, Babieca, to bolster the morale of his troops. In several variations of the story, the dead Rodrigo and his knights win a thundering charge against Valencia's besiegers, resulting in a war-is-lost-but-battle-is-won catharsis for generations of Christian Spaniards to follow. It is believed that the legend originated shortly after Jimena entered Burgos, and that it is derived from the manner in which Jimena's procession rode into the city, i.e. alongside her deceased husband.
https://en.wikipedia.org/wiki/El_Cid#Le ... us_victory