Η διαμάχη Χρουστσόφ εναντίον Μολότωφ, Σεπίλωφ, Κατκάνωβιτς μεταφέρθηκε και στο ΚΚΕ.
Ο Πάνος Δημητρίου β γραμματέας της ΚΕΤ, δημοσίευσε άρθρο στο "Νέο Δρόμο" που ούτε λίγο ούτε πολύ μιλούσε απ έξω "Αρκετά ρίξαμε τις ευθύνες στον Τίτο ας δούμε και τα δικά μας λάθη για την ήττα"*
Ο Ζαχαριάδης στο Ουζμπεκιστάν άρχισε να καλεί τα μέλη του ΚΚΕ ένα ένα χωριστά και με το κύρος του κατάφερε να πάρει με το μέρος την πλειονότητα των ΚΚΕδων, στην συνέχεις κάλεσε στην 13η πολιτεία της Τασκένδης σύσκεψη, ανυποψίαστοι ξεκίνησαν για την σύσκεψη οι ΚΚΕδες, εκεί τους περίμεναν παλληκαράδες του Ζαχαριάδη με ρόπαλα, παλούκια και φαλτσέτες και τσάκισαν στο ξύλο τους αντιζαχαριαδικούς ή Αριανούς.
Η διάσπαση ήταν τεράστια σε Ζαχαριαδικούς και σε αντιζαχαριαδικούς ή Αριανούς μίσος όχι αστεία ανδρόγυνα χώρισαν, συγκάτοικοι (σε κάθε δωμάτιο ζούσαν τουλάχιστον δύο οικογένειες) παίζαν ξύλο όλη την ημέρα....
Ο ΝΖ έφυγε και πήγε στην Μόσχα για να κερδίσει την υποστήριξη της ΕΣΣΔ.... ο Χρουστσόφ του έπαιξε το πιο κάτω παιχνίδι : Απαίτησε η συνδιάσκεψη για το ΚΚΕ να γίνει μετά το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (αρχές 1956), στο οποίο παρευρέθηκε κι ο Ν Ζαχαριάδης. Στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ ετοιμάστηκε λοιπόν μια επιτροπή που τα "αδελφά" κόμματα θα εξέταζαν την κατάσταση που προκλήθηκε στο ΚΚΕ.... η επιτροπή αυτή ονομάστηκε
"επιτροπή Κουουσίνεν" αποτελείτο από τον Κουουσίνεν μέλος του ΠΓ του ΚΚΣΕ, τον Γραμματέα του ΚΚΡουμανίας, Γέρκυ Γεωργίου Ντιέζ, τα ΚΚ Βουλγαρίας, Τσεχοσλοβακίας, Πολωνίας ....
Δηλαδή αυτή η "επιτροπή Κουουσίνεν" δεν ήταν τίποτα άλλο απ αυτό που συνέβει με τανκς αργότερα στην Τσεχοσλοβακία και την Ουγγαρία, μια ωμή επέμβαση (και σ αυτό πρωτοπόροι).
Τον Μάρτη τους 1956 η 6η ολομέλεια καθαίρεσε τον Ν Ζαχαριάδη... όμορφα πράγματα νοικοκυρεμένα...
* Ο Ν Ζαχαριάδης για την ήττα του ΔΣΕ έριξε την ευθύνη στο "πισώπλατο χτύπημα του Τίτο" (χονδροειδέστατο ψέμα που οι σύντροφοι του ΚΚΕ το κατάπιαν αμάσητο).
ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ: «Τελειώνουμε σήμερα ότι δεν κατάφερε να ολοκληρώσει το ΕΑΜ. Είναι δική μας επιλογή οι Πρέσπες».