Νέα από το Διάστημα

[Εσθήρ]

Επιδημίες, κυκλώνες, αστεροειδής σε λίγο στο παρα τρίχα,όλα καλά.
Μην ξεχνιόμαστε έχουμε και το Ηφαίστειο της Σαντορίνης

Ένας μικρός αστεροειδής θα περάσει ασυνήθιστα κοντά από τη Γη την Πέμπτη
Πρόκειται για τον «2020 SW» που έχει μήκος πέντε έως δέκα μέτρα και θα πλησιάσει τον πλανήτη μας σε απόσταση 27.000 έως 28.000 χιλιομέτρων, πολύ πιο κοντά από ό,τι είναι το φεγγάρι.



Ένας -ευτυχώς μικρός- αστεροειδής θα περάσει ασυνήθιστα κοντά από τη Γη αύριο, Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για τον «2020 SW» που έχει μήκος πέντε έως δέκα μέτρα και θα πλησιάσει τον πλανήτη μας σε απόσταση 27.000 έως 28.000 χιλιομέτρων, πολύ πιο κοντά από ό,τι είναι το φεγγάρι.

Πάντως, δεν υπάρχει κίνδυνος να πέσει στη Γη, σύμφωνα με τους επιστήμονες του Κέντρου Μελετών Κοντινών στη Γη Αντικειμένων (CNEOS) του Εργαστηρίου Αεριώθησης (JPL) της NASA.

Η Σελήνη βρίσκεται σε μία μέση απόσταση 384.000 χιλιομέτρων από τη Γη (ή περίπου 30 φορές το μέγεθος του πλανήτη μας) και, συγκριτικά, ο αστεροειδής -ο οποίος ανακαλύφθηκε μόλις στις 18 Σεπτεμβρίου από αστεροσκοπείο της Αριζόνα- θα περάσει σε απόσταση περίπου όσο δύο φορές η Γη, ακόμη πιο κοντά από ό,τι κινούνται πολλοί μετεωρολογικοί και άλλοι γεωστατικοί δορυφόροι.

Η κοντινή προσέγγιση του «2020 SW» στη Γη -με ταχύτητα περίπου 28.000 χιλιομέτρων την ώρα, πιθανώς πάνω από την Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία- θα γίνει αύριο στις 14:00 ώρα Ελλάδας και θα έχει επιπτώσεις για τον αστεροειδή, καθώς η βαρύτητα του πλανήτη μας θα μεταβάλει την τροχιά του. Δεν αναμένεται να πλησιάσει ξανά τη Γη πριν τον Ιούνιο του 2029, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του JPL.

Ο αστεροειδής - ο οποίος ολοκληρώνει μία πλήρη περιφορά γύρω από τον Ήλιο κάθε 372 μέρες (το «έτος» του είναι λίγες ημέρες μεγαλύτερο από το γήινο)- θα γίνει φωτεινότερος όσο πλησιάζει τη Γη, αλλά δεν θα είναι ποτέ ορατός με γυμνό μάτι. Θα χρειάζεται έστω ένα μικρό τηλεσκόπιο διαμέτρου έξι έως οκτώ ίντσες για την παρατήρησή του και ο αστεροειδής, ο οποίος κινείται προς τον αστερισμό των Ιχθύων, θα φαίνεται σαν ένα πολύ αργά κινούμενο άστρο.

Πηγή: https://www.skai.gr/news/technology/ena ... tin-pempti

[Εσθήρ]

«Καυτός Ποσειδώνας»: Ένας «απίθανος» εξωπλανήτης, ο πρώτος μιας νέας κατηγορίας

Μία νέα κατηγορία πλανήτη, τον αποκαλούμενο «καυτό Ποσειδώνα» ανακάλυψε διεθνής ομάδα επιστημόνων, εντοπίζοντας το πρώτο εκπρόσωπό της σε τροχιά γύρω από το άστρο LTT 9779.

Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του University of Cambridge- ερευνητές του οποίου συμμετείχαν στην έρευνα- ο πλανήτης βρίσκεται τόσο κοντά στο άστρο του που το έτος του (μια περιστροφή του πλανήτη γύρω από το άστρο) διαρκεί μόλις 19 ώρες, και η θερμοκρασία φτάνει τους 1.700 βαθμούς Κελσίου. Αυτές οι θερμοκρασίες παρέχουν ένα μοναδικό «εργαστήριο» για τη μελέτη της χημείας των πλανητών εκτός του ηλιακού μας συστήματος.

Αν και ο πλανήτης αυτός έχει βάρος διπλάσιο του Ποσειδώνα, είναι επίσης ελαφρώς μεγαλύτερος και έχει παρόμοια πυκνότητα. Ως εκ τούτου, ο LTT 9779b εκτιμάται πως έχει έναν γιγαντιαίο πυρήνα μάζας περίπου 28πλάσιας αυτής της Γης, και μια ατμόσφαιρα που αποτελεί περίπου το 9% της συνολικής πλανητικής μάζας.

To ίδιο το σύστημα είναι ηλικίας περίπου δύο δισεκατομμυρίων ετών, και λόγω της τρομερής ακτινοβολίας ένας τέτοιος πλανήτης δεν θα περίμενε κανείς να μπορεί να κρατήσει την ατμόσφαιρά του για τόσο πολύ- και ως εκ τούτου είναι αίνιγμα το πώς μπορεί να υπάρχει ένα τέτοιο, απίθανο σύστημα.

Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάζονται στο Nature Astronomy. Ο LTT 9779 είναι ένα άστρο σαν τον ήλιο μας, σε απόσταση 260 ετών φωτός (κοντά, με βάση τα αστρονομικά δεδομένα). Είναι πλούσιο σε μέταλλα, με διπλάσιο σίδηρο στην ατμόσφαιρα σε σχέση με τον ήλιο. Αυτό θα μπορούσε να υποδεικνύει ότι ο πλανήτης αρχικά ήταν ένας πολύ μεγαλύτερος γίγαντας αερίων, από την στιγμή που αυτά τα σώματα τείνουν να σχηματίζονται κοντά σε πλανήτες με υψηλές περιεκτικότητες σε σίδηρο.

Οι αρχικές παρατηρήσεις έγιναν μέσω του TESS (Transiting Exoplanet Survey Satellite), που βρίσκει πλανήτες εντοπίζοντας τις διελεύσεις τους μπροστά από τα άστρα. Το σήμα της διέλευσης επιβεβαιώθηκε στις αρχές του Νοεμβρίου του 2018, μέσω παρατηρήσεων από το ESO la Silla Observatory στη Χιλή.

Ο LTT 9779b βρίσκεται στην «έρημο του Ποσειδώνα»- μια περιοχή κατά κανόνα χωρίς πλανήτες. Αν και οι παγωμένοι γίγαντες φαίνονται να αποτελούν αρκετά κοινό υποπροϊόν της διαδικασίας σχηματισμού πλανητών, αυτό δεν ισχύει τόσο κοντά στα άστρα. Οι επιστήμονες θεωρούν πως οι πλανήτες αυτοί χάνουν τις ατμόσφαιρές τους με το πέρασμα του χρόνου, και καταλήγουν ως «Ultra Short Period» πλανήτες.

Η αποστολή Kepler ανακάλυψε ότι οι Ultra Short Period πλανήτες, αυτοί δηλαδή που κάνουν μια περιστροφή γύρω από το άστρο τους σε μία ημέρα ή λιγότερο, έρχονται κυρίως στη μορφή μεγάλων γιγάντων αερίων ή μικρών βραχωδών πλανητών. Τα μοντέλα δείχνουν πως πλανήτες σαν τον LTT 9779b θα έπρεπε να έχουν χάσει τις ατμόσφαιρές τους. Ωστόσο οι μεγάλοι γίγαντες αερίων έχουν ισχυρά βαρυτικά πεδία που μπορούν να συγκρατούν τις ατμόσφαιρές τους- οπότε υπάρχει έλλειψη πλανητών στις διαστάσεις του Ποσειδώνα σε αυτή την κατηγορία.

«Τα μοντέλα πλανητικής δομής μας λένε ότι ο πλανήτης είναι ένας κόσμος στον οποίο κυριαρχεί ένας γιγαντιαίος πυρήνας, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν ατμοσφαιρικά αέρια με μάζα 2-3 φορές αυτή της Γης» είπε ο καθηγητής Τζέιμς Τζένκινς, του Universidad de Chile, που ηγήθηκε της ομάδας. «Αλλά αν το άστρο είναι τόσο παλιό, γιατί υπάρχει ατμόσφαιρα εξαρχής; Αν ο LTT 9779b άρχισε ως γίγαντας αερίων, τότε μια διαδικασία ονόματι Roche Lobe Overflow θα μπορούσε να είχε μεταβιβάσει σημαντικές ποσότητες ατμοσφαιρικων αερίων στο άστρο» πρόσθεσε. Στη διαδικασία αυτή ένας πλανήτης φτάνει τόσο κοντά στο άστρο που η ισχυρότερη βαρύτητα του άστρου μπορεί να αιχμαλωτίσει τα εξώτερα στρώματα του πλανήτη, με αποτέλεσμα τη μείωση της μάζας του. Κάποια μοντέλα υποδεικνύουν αποτελέσματα παρόμοια με αυτά του συστήματος LTT 9779, μα απαιτούνται περαιτέρω έρευνες.

«Επίσης, μπορεί ο LTT 9779b να έφτασε αργά στην παρούσα τροχιά του, και έτσι να μην υπήρξε χρόνος για να χάσει την ατμόσφαιρά του. Συγκρούσεις με άλλους πλανήτες στο σύστημα μπορεί να τον έσπρωξαν προς τα μέσα, προς το άστρο. Από τη στιγμή που είναι ένας τόσο μοναδικός και σπάνιος κόσμος, τα πιο εξωτικά σενάρια μπορεί να είναι πιθανά» πρόσθεσε ο Τζένκινς.

https://www.naftemporiki.gr/story/16388 ... katigorias

[Εσθήρ]

Πόσο επικίνδυνη είναι για τους αστροναύτες η ακτινοβολία στη Σελήνη

Πολλές χώρες σχεδιάζουν να εξερευνήσουν τη Σελήνη τα επόμενα χρόνια, και σε αυτό το πλαίσιο σχεδιάζονται επανδρωμένες αποστολές- ωστόσο στον φυσικό μας δορυφόρο η ακτινοβολία αποτελεί σημαντικό κίνδυνο. Οι αστροναύτες του προγράμματος «Απόλλων» είχαν μαζί τους δοσίμετρα, με τα οποία πραγματοποίησαν μετρήσεις σχετικά με την έκθεσή τους κατά τη διάρκεια των αποστολών τους- και Κινέζοι και Γερμανοί επιστήμονες παρουσιάζουν για πρώτη φορά, στο Science Advances, ακριβείς μετρήσεις για την ακτινοβολία στη Σελήνη.

Το αποκαλούμενο LND (Lunar Lander Neutron and Dosimetry) αναπτύχθηκε και κατασκευάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Κιέλου για λογαριασμό του Γερμανικού Κέντρου Αεροδιαστημικής (DLR). Οι μετρήσεις από το LND επιτρέπουν τον υπολογισμό της αποκαλούμενης ισοδύναμης δόσης. Αυτό είναι σημαντικό για να υπολογιστούν οι βιολογικές επιπτώσεις της διαστημικής ακτινοβολίας στους ανθρώπους.

«Η έκθεση σε ακτινοβολία που μετρήσαμε αποτελεί καλό σημείο αναφορά για την ακτινοβολία εντός στολής αστροναύτη» είπε ο Τόμας Μπέργκερ του DLR στην Κολωνία.

Οι μετρήσεις δείχνουν βαθμό ισοδύναμης δόσης περίπου 60 microsieverts ανά ώρα. Συγκριτικά, σε μια πτήση από τη Φρανκφούρτη προς τη Νέα Υόρκη, είναι περίπου 5 με 10 φορές χαμηλότερη και στο έδαφος πάνω από 200 φορές μικρότερη. Εφόσον οι αστροναύτες θα είναι στο διάστημα για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε σχέση με τους επιβάτες μιας μετ'επιστροφής πτήσης στη Νέα Υόρκη, αυτό αποτελεί πολύ μεγάλη έκθεση, όπως είπε ο Ρόμπερτ Βίμερ Σβαϊνγκρούμπερ, του Πανεπιστημίου του Κιέλου, η ομάδα του οποίου ανέπτυξε και κατασκεύασε το όργανο. «Εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε φτιαχτεί στα αλήθεια για να αντέχουμε τη διαστημική ακτινοβολία.

Ωστόσο οι αστροναύτες μπορούν και θα έπρεπε να προστατεύονται όσο περισσότερο γίνεται κατά τη διάρκεια της παραμονής στη Σελήνη, για παράδειγμα καλύπτοντας τη βάση τους με ένα παχύ στρώμα σεληνιακού εδάφους», εξήγησε ο Βίμερ Σβάινγκρουμπερ. «Κατά τη διάρκεια μακράς παραμονής στη Σελήνη, οι κίνδυνοι που θα διέτρεχαν οι αστροναύτες να παρουσιάσουν καρκίνο και άλλες ασθένειες θα μειώνονταν έτσι» πρόσθεσε άλλη μια εκ των ερευνητών, η Κριστίν Χέλβεγκ του DLR.

Οι μετρήσεις έγιναν από το κινεζικό σεληνιακό σκάφος Chang'e-4 που προσεληνώθηκε στην αθέατη πλευρά της Σελήνης στις 3 Ιανουαρίου 2019

https://www.naftemporiki.gr/story/16407 ... sti-selini

[Εσθήρ]

Ανακάλυψη τριών υπογείων λιμνών στον Άρη

Πριν από δύο χρόνια πλανητικοί επιστήμονες ανέφεραν την ανακάλυψη μιας μεγάλης λίμνης με αλμυρό νερό κάτω από τους νοτίους πόλους του Άρη, ένα εύρημα που προκάλεσε ενθουσιασμό στη διεθνή κοινότητα. Τώρα επιστήμονες επιβεβαιώνουν την παρουσία αυτής της λίμνης- και άλλων τριών.

Η ανακάλυψη αυτή παρουσιάστηκε στις 28 Σεπτεμβρίου στο Nature Astronomy και έγινε μέσω χρήσης δεδομένων ραντάρ από το διαστημόπλοιο Mars Express του ΕΟΔ. Λαμβάνει χώρα μετά την ανακάλυψη μίας υπόγειας λίμνης στην ίδια περιοχή το 2018, η οποία είναι η πρώτη λίμνη με νερό σε υγρή μορφή που εντοπίστηκε ποτέ στον Άρη και εν δυνάμει βιότοπος αρειανών μορφών ζωής. Ωστόσο, όπως αναφέρει το Nature, το εύρημα βασίστηκε σε μόλις 29 παρατηρήσεις που έγιναν από το 2012 ως το 2015, και πολλοί ερευνητές είπαν ότι χρειάζονταν περισσότερα στοιχεία για να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό αυτόν. Η νέα μελέτη χρησιμοποίησε ένα ευρύτερο σετ στοιχείων, από 134 παρατηρήσεις το 2012-2019.

«Βρήκαμε το ίδιο σώμα νερού, αλλα επίσης βρήκαμε άλλα τρία σώματα νερού γύρω από το κύριο» είπε η Ελένα Πετινέλι, πλανητική επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Ρώμης και μία εκ των ερευνητών. «Είναι ένα πολύπλοκο σύστημα».

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα όργανο ραντάρ στο Mars Express, το MARSIS (Mars Advanced Radar for Subsurface and Ionosphere Sounding) για να διερευνήσουν τον νότιο πόλο του Άρη. Το MARSIS στέλνει ραδιοκύματα που αντανακλώνται σε στρώματα υλικού στην επιφάνεια και στο υπέδαφος του πλανήτη. Έτσι το σήμα που επιστρέφει υποδεικνύει το είδος υλικού που υπάρχει σε μια περιοχή- βράχος, πάγος ή νερό, για παράδειγμα.

Οι λίμνες βρίσκονται σε μια έκταση περίπου 75.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων περίπου- σχεδόν το 1/5 της Γερμανίας. Η μεγαλύτερη, κεντρική λίμνη έχει πλάτος 30 χλμ, και περιτριγυρίζεται από τρεις μικρότερες, η καθεμία πλάτους μερικών χιλιομέτρων.

Γενικότερα μιλώντας, θεωρείται πως οι υπόγειες λίμνες του Άρη πρέπει να έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι ώστε το νερό να παραμένει σε υγρή μορφή. Αν και τόσο κάτω από την επιφάνεια μπορεί να υπάρχει κάποια θερμότητα από το εσωτερικό του πλανήτη, αυτό από μόνο του δεν θα προκαλούσε το λιώσιμο του πάγου σε νερό. «Από θερμικής άποψης, πρέπει να είναι αλμυρό το νερό» είπε η Πετινέλι. Σημειώνεται πως οι λίμνες με περιεκτικότητα σε αλάτι περίπου πενταπλάσια αυτής του θαλασσινού μπορούν να υποστηρίξουν ζωή, μα όταν σε 20πλάσιες περιεκτικότητες πλέον δεν υπάρχει. «Δεν υπάρχει πολλή ενεργή ζωή σε εκείνες τις αλμυρές λίμνες στην Ανταρκτική» είπε ο Τζον Πρίσκου, περιβαλλοντικός επιστήμονας στο Montana State University. «Και αυτό μπορεί να ισχύει και στον Άρη».

https://www.naftemporiki.gr/story/16408 ... n-ston-ari

[Paspartou]

-Βρήκαν μια πόρτα στον Αρη
-Βρήκαν τα απομεινάρια της μυθικής ατλαντίδας
-Ανακάλυψαν οτι ο γαλαξίας μας προστατεύεται από μια φούσκα.
-Εκαναν επαφή με κατώτερους εξωγήινους (από την Gaia).

Ολα συνδέονται και όλα είναι αλληλένδετα.