nik_killthemall έγραψε:nrg αν βιάζομαι δεκτόν. τεηκ ολ δε ταημ γιου νιντ μαν. Θα μπω την άλλη βδομάδα πάλι, να δω αν υπάρχουν απαντήσεις στα πολλά που άφησες αναπάντητα. Διαφορετικά δεν βλέπω λόγο να συνεχίσω την κουβέντα.
Μια διευκρίνηση : Άρα η τυχαιότητα ΔΕΝ είναι προϊόν λογιστικού προβλήματος όπως είπες ! Μάλιστα αν όντως σε ενδιαφέρει η αλήθεια σε όλη αυτήν την συζήτηση θα παραθέσεις μελέτες με πηγές από ΜΗ γραμμικά μοντέλα για την εκτίμηση του χρόνου που θα χρειαζόταν η αβιογέννεση.
Πώς να κάνεις μοντέλο, για κάτι που δεν ξέρεις πώς γίνεται;
Η παραγωγή των πρωτεϊνών με τυχαίο τρόπο, είναι θεμελιώδες και αναπάντητο πρόβλημα της αβιογένεσης. Δεν είναι ... μία μικρή στρογγυλοποίηση στο 17ο δεκαδικό ενός αριθμού.
Μετά από αυτό, το επόμενο πρόβλημα είναι ο σχηματισμός μοριακών μηχανών. Διότι αυτές οι μηχανές χρειάζονται περισσότερες από μία πρωτεΐνες.
πχ η μηχανή που παράγει το ATP αποτελείται από 7 πρωτεΐνες αν θυμάμαι καλά.
Είναι αυτή η μηχανή:
http://www.mrc-mbu.cam.ac.uk/projects/2245/atp-synthaseΤρία ένζυμα α (κόκκινο), β (κίτρινο), και γ (μπλε) είναι κοινά σε όλους τους έμβιους οργανισμούς.
(παράδοξο και αυτό. Μετά από 3,5 δις χρόνια εξέλιξης τίποτα δεν άλλαξε)
Ακόμα και σήμερα, ο τρόπος που συναρμολογείται δεν έχει αποσαφηνιστεί.
Δηλαδή ακόμα και βάλεις αυτές τις πρωτεΐνες 7 μαζί, δεν προκύπτει η μοριακή μηχανή, διότι χρειάζεται συγκεκριμένη σειρά συναρμολόγησης, (που περιλαμβάνει επιπλέον "βοηθητικές" πρωτεΐνες), σε συγκεκριμένο σημείο του μιτοχονδρίου, σε συγκεκριμένο χρόνο. Διότι αν έχεις τα στοιχεία αλλά σε τυχαίους χρόνους και πάλι δεν μπορείς να την συναρμολογήσεις. Μιλάμε για γραμμή παραγωγής, όπως ακριβώς υφίσταται σε ένα εργοστάσιο.
https://www.sciencedirect.com/science/a ... 2815000304Το πλέον τρελό είναι ότι οι οδηγίες για όλα αυτά, είναι αποθηκευμένες στο DNA (του πυρήνα και του μιτοχονδρίου)
Δηλαδή ένα άσχετο μόριο, το DNA, απέκτησε με τυχαίο τρόπο, πληροφορίες για την κατασκευή αλλά και την συναρμολόγησης μίας άλλης μοριακής μηχανής.
Ή μήπως η μηχανή προέκυψε με τυχαίο τρόπο και ομοίως με τυχαίο τρόπο βρέθηκαν και οι πληροφορίες στο DNA;
Γίνεται να κάνεις μοντέλο για αυτά;
Αν πάλι υπάρχουν κάπου κριμένα... πολύ ευχαρίστως να τα δούμε να τα μελετήσουμε.
Το πρόβλημα λοιπόν, δεν είναι μόνο η δημιουργία πρωτεϊνών, με τυχαίο τρόπο, που είναι θεμελιώδες πρόβλημα, αλλά και σε δεύτερο χρόνο έχουμε και το πρόβλημα της σωστής συναρμολόγησης αυτών των μοριακών μηχανών.
Ακόμα και η αμιγώς μαθηματική προσέγγιση του θέματος, είναι ενάντια στην αβιογένεση.
Πχ μία μέση πρωτεΐνη στα "αρχαία" έχει μήκος 247 αμινοξέα.
http://book.bionumbers.org/how-big-is-t ... e-protein/Ας την μειώσουμε στα 200 αμινοξέα.
Τα αμινοξέα, που υπάρχουν στους ζωντανούς οργανισμούς είναι 20. (αυτό είναι ένα ακόμα παράδοξο, διότι στην φύση υπάρχουν 500 αμινοξέα. Το τυχαίο δεν κάνει διακρίσεις.)
Οι συνδυασμοί (επαναληπτικές διατάξεις) των 20 διαφορετικών αμινοξέων, για να δώσουν μία πρωτεΐνη μήκους 200 αμινοξέων, το ένα μετά το άλλο, είναι:
20
200 = 1,6
.10
260 Για να δούμε πόσο τραγικά τεράστιος είναι αυτός ο αριθμός, να πούμε ότι ο αριθμός ΟΛΩΝ των ατόμων του σύμπαντος, υπολογίζεται σε 10
82Από αυτούς λοιπόν τους συνδυασμούς, μόνο έναν χρειάζεσαι, για να πάρεις μία μόνο... μία... "μέση" πρωτεΐνη.
Άντε και την έφτιαξες την πρωτεΐνη. Ο χρόνος, όπως τόνισα και προηγούμενος, δεν είναι σύμμαχος αλλά εχθρός. Διότι:
1. Η πολύτιμη πρωτεΐνη, δεν θα κάθεται να περιμένει την επόμενη πρωτεΐνη, για να ενωθεί μαζί της. Θα αρχίσει να διασπάται.
(This process is extremely slow, with the half life at 25C of between 350 and 600 years per bond.)
2. Μπορεί να έρθει ένα ακόμα αμινοξύ και τα 200 που χρειάζονται, γίνουν 201, οπότε χάθηκε η πολύτιμη πρωτεΐνη. Η φύση δεν ξέρει να σταματά την αντίδραση. (Θυμίζω ότι αυτή η αντίδραση είναι υποθετική)
Δεν μπορεί να αποθηκεύσει τις "σωστές" πρωτεΐνες για να τις χρησιμοποιήσει μετά.
Άρα ... όχι μόνο πρέπει να φτιάξεις μία πρωτεΐνη με τυχαίο τρόπο, αλλά όλες τις πρωτεΐνες μαζί, την μία δίπλα στην άλλη, έτσι ώστε να ενωθούν με έναν ΠΟΛΥ συγκεκριμένο τρόπο (που κανείς δεν γνωρίζει) για να δώσουν ένα λειτουργικό κύτταρο.
Περιμένω με ανυπομονησία να μου φέρει κάποιος, ένα μοντέλο που να προκύπτουν όλα αυτά, με τυχαίο τρόπο.
Ορίστε!
Να έχεις να διαβάζεις εκεί που είσαι και να περνάς καλά!