NikosVy έγραψε:Είναι σαν να λες σε κάποιον που μένει στην Αθήνα ότι υπάρχουν σε εσένα τον ταξιδιώτη από το εξωτερικό κάποια πιο ενδιαφέροντα μέρη. ΟΚ.
Οκ, σεβαστό.
Αλλά κι εσύ καταλαβαίνεις ότι πχ στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ πιο ωραία, ασφαλή και κατάλληλα για διακοπές μέρη από Αθήνα και Θεσσαλονίκη κι ότι κάποιος που έρχεται εδώ για διακοπές μάλλον αυτά θα προτιμήσει.
Αυτό που δεν γράφει μάλλον ο τουριστικός οδηγός είναι ότι οι παραλίες είναι γεμάτες αδέσποτα σκυλιά και πλανώδιους πωλητές/κακοποιούς, ενώ, παράλληλα κάνει τρομερή ζέστη (εκτός αν πας χειμώνα). Επίσης πες μου πόσο βαθιά μπήκατε μέσα στη θάλασσα εσύ και η φίλη σου ή μήπως τη βγάλατε με ηλιοθεραπεία.
Εκεί που ήμασταν μικροπωλητές να γυρνάνε στην παραλία δεν υπήρχαν. Μόνο κάτι τέντες με καρότσι ή μικροπωλητές στο δρόμο που είχαν απλώσει κάτω τα πράγματα.
Στο νότο δεν έχει πολλή ζέστη και υγρασία· ένας ακόμη λόγος που το προτιμώ.
Σε μια λιμνοθάλασσα και ένα μικρό όρμο πήγαμε για μπάνιο. Κάπου 10-15 μέτρα πήγαμε μέσα, δεν το μέτρησα κιόλας.
NikosVy έγραψε:Για παράδειγμα όταν προσγειωθείς στο διεθνές αεροδρόμιο στην Βενεζουέλα και πάρεις ταξί ή νοικιάσεις αυτοκίνητο για να πας στο Καράκας (ανεβαίνεις σούπερ βουνό) σου προτείνουν και καμιά ασφάλεια ζωής, με υπονοούμενα και για κανένα Γραφείο Κηδειών. Ο δρόμος πάει σαν φιδάκι στην αρχή και σου ορμάνε συμμορίες από δεξιά και αριστερά του δρόμου. Πρέπει να πατάς γκάζι ακόμα και σε στροφές ακόμα και αν βλέπεις μπροστά σου αστυνομικούς γιατί οι κακοποιοί είναι ντυμένοι σαν αστυνομικοί.
Είχα συναντήσει έναν αμερικανό τραυματισμένο παντού που έμοιαζε σαν τον Εσταυρωμένο. Τον ρώτησα τι έγινε και μου εξήγησε ότι στην παραπάνω διαδρομή δέχτηκε επίθεση στο δρόμο, έφαγε ξύλο, αλλά έδωσε και μπουνιές, ήταν πολλοί αυτοί που του επιτέθηκαν, σε κακή κατάσταση όμως πάτησε το γκάζι παρασύροντας κάποιους και γλύτωσε. Ήταν όμως ψηλός και αθλητικός.
Στο Σάο Πάολο δεν σταμάτησα ποτέ με κόκκινο φανάρι το βράδυ. Όσοι σταματούσαν ερχόταν ένα παιδάκι και τους κόλλαγε μια τσίχλα στο αυτοκίνητο και μετά τους περίμενε η συμμορία πιο κάτω.
Όπου περπατούσα φόραγα δημοσιογραφικό γιλεκάκι με πολλές τσέπες για να μην ξέρουν που έχω μοιράσει τα λεφτά και είχα εξασκηθεί να τραβάω με το χέρι χαρτονομίσματα που δεν χρειάζονταν ρέστα.
Δεν είναι όπως τα δείχνουν οι τουριστικοί οδηγοί και οι κάρτ ποστάλ.
Στη Βενεζουέλα δεν θα πήγαινα ούτε με αλεξίσφαιρο γιλέκο και κράνος.
Όπως πχ δεν θα πήγαινα στο Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Νικαράγουα Γουατεμάλα, στο βορρά του Μέχικο κλπ.
Το Σάο Πάολο είναι από τις πιο επικίνδυνες πόλεις της Βραζιλίας. Όπως είναι και το Ρίο, η Φορταλέσα, το Μανάους.
Αν έχεις δουλειά, προσπαθείς να κυκλοφορείς μέρα, μαζί με κόσμο και αποφεύγεις τις γειτονιές που θεωρούνται επικίνδυνες.
Αν δεν έχεις δουλειά, απλά δεν πας σε αυτές τις πόλεις.
).
