Ζωή στην πόλη

[Ερμής]

Γενικά δεν θεωρώ πως η Αθήνα είναι η πόλη των ονείρων μου, εξαιτίας των καλών καιρικών συνθηκών θα μπορούσα να κάνω μια εξαίρεση.

Τη λατρεύω.

[ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ]

Σήμερα, στὴν πλατεία...Γ_ἀττικῆς, εἶχα συζήτηση γιὰ τὴν Κέρκυρα.
Ἔχω κάμποσα χρόνια νὰ πάω (στὴν πόλη, ἐπαρχία δὲν γνωρίζω)
ἀλλὰ θὰ προτιμοῦσα νὰ ζῶ ἐκεῖ, ἄν καὶ γεννήθηκα στὴν Ἀθήνα καί,
ὥς ἕνα σημεῖο, καμαρώνω γιὰ τὴν ἱστορία της.
Ἔχει γίνει ὅμως τόσο ἀηδιαστικὴ καὶ χοντροκομμένη καὶ ἀλλοδα-
πιάρικη τῆς κακιᾶς ὥρας, τουρκο-ἀμερικανιάρικη, ποὺ καλλίτερα νὰ
ἔπεφτε φωτιὰ νὰ κατακάψει ἤ ἐμένα ἤ αὐτήν. Καλλίτερα ὅμως αὐτήν.

[nemo]

δεν θα μπορουσα να ζησω με τιποτα στην αθηνα και απο μικρος ειχα τα σχεδια μου ωστε να μην χρειαστει
τουλαχιστον σε αυτο φερθηκα εξυπνα

[bizeli]

δεν θα μπορουσα να ζησω με τιποτα στην αθηνα και απο μικρος ειχα τα σχεδια μου ωστε να μην χρειαστει
τουλαχιστον σε αυτο φερθηκα εξυπνα

Κι εγώ.
Έχω πάει πάρα πολλές φορές Αθήνα αλλά ποτέ δεν έχω καταφέρει να την μάθω.
Κάθε φορά που πηγαίνω νομίζω ότι είμαι στην Ουάσιγκτον.
Μου φαίνεται τελείως αχανής. Απορώ πώς δε χάνονται οι άνθρωποι που ζουν εκεί.

[nemo]

δεν θα μπορουσα να ζησω με τιποτα στην αθηνα και απο μικρος ειχα τα σχεδια μου ωστε να μην χρειαστει
τουλαχιστον σε αυτο φερθηκα εξυπνα

Κι εγώ.
Έχω πάει πάρα πολλές φορές Αθήνα αλλά ποτέ δεν έχω καταφέρει να την μάθω.
Κάθε φορά που πηγαίνω νομίζω ότι είμαι στην Ουάσιγκτον.
Μου φαίνεται τελείως αχανής. Απορώ πώς δε χάνονται οι άνθρωποι που ζουν εκεί.

εγω χανομαι εδω και χρονια στους δρομους προς τον πειραια -μη που λες να παω- μια φορα
πηρα μια στροφη σε μια γεφυρα και ειδα ξαφνικα να ερχονται αυτοκινητα - ειχα μπει σε μονοδρομο

[bizeli]

εγω χανομαι εδω και χρονια στους δρομους προς τον πειραια -μη που λες να παω- μια φορα
πηρα μια στροφη σε μια γεφυρα και ειδα ξαφνικα να ερχονται αυτοκινητα - ειχα μπει σε μονοδρομο

Εγώ έχω πάει σε διάφορες περιοχές της Αθήνας αλλά δεν ξέρω πώς πηγαίνεις από το ένα μέρος στο άλλο.
Συνήθως ή με πήγαιναν άλλοι ή βρισκόμουν τυχαία.
Δλδ αν είμαι Σύνταγμα και μου πεις να πάω Ν. Ψυχικό πχ δεν ξέρω.
Δεν ξέρω πώς να κινηθώ μόνη μου.

Το μόνο που ξέρω "καλά" είναι να είμαι στο Σύνταγμα (εκεί στη Βουλή μπροστά) και να περάσω απέναντι έναν κεντρικό δρόμο που έχει και να βρεθώ στον πεζόδρομο της Ερμού.

[ΚΛΙΝΟΣΟΦΙΣΤΗΣ]

Βραβεῖο ἀπαισιότητος πρέπει παγκοσμίως νὰ δοθεῖ στὴν Ἀθήνα.
Χειρότερη πόλη δὲν μπορεῖ κανένας διεστραμένος νοῦς νὰ ἐπινοήσει.
Πολλὲς φορὲς εὔχομαι νὰ πέσει φωτιὰ νὰ μᾶς κάψει - ὄχι, νὰ τοὺς
κάψει! Θεωρῶ τὸν ἑαυτό μου δοκιμασμένο καλόγουστο. Ἐκ γενετῆς,
δὲν ἔμοιαζα στὶς λαϊκοῦρες. Τελείως ξένος μ' αὐτὸν τὸν τόπο. Σκέψου
τὰ τελευταῖα δέκα + χρόνια.
Σιχαίνομαι τὴν ἀλλοδαπίλα: μποῦργκες καὶ τὰ λοιπά, παρόμοια.
Τὴν ξενομανία τῶν καταστημάτων. Καὶ τὰ πιὸ κωλοχανεῖα ἔχουν
ἀγγλικὴ ἐπιγραφή.
Τὰ πρεζόνια, τὶς περιφερόμενες ἀρσενικὲς καὶ θηλυκὲς πόρνες,
τοὺς καὶ τὶς τατουαζιασμένους - ες. Μέχρι καὶ στὸν κῶλο τους τατουὰζ
θἄχουν. Νὰ μὴ τὸ διαπιστώσω - ἤδη ξερνάω ποὺ βλέπω τὰ μοῦτρα τους.
Τὴν κατρουλίλα καὶ τὶς ἀκαθαρσίες σκύλων καὶ ἀνθρώπων.
Τὶς βάρβαρες φωνὲς τῶν ἀλλοδαπῶν - Ἕλληνες σπανίζουν, λὲς κι'
ἔχει πέσει περονόσπορος.
Οἱ κακόγουστες προσόψεις τῶν θεάτρων.
Οἱ μουσικές! Τὶς ξέχασα. Ὅ,τι πιὸ ὀδυνηρὸ νὰ τὶς ἀκοῦς.
Φωτιὰ νὰ πέσει νὰ κάψει τὴν Ἀθήνα καὶ κάτουρο νὰ μὴ βρεθεῖ νὰ τὴ
σβήσει ἔστω καὶ σὲ 5 ἑκατοστά.
Νἄρθουν Τοῦρκοι, τρὶς καλλίτεροι.