Δεν εννοώ τους αρουραίους.
Αλλά εκείνα τα ποντικάκια του αγρού ή τα χαμστεροειδή και γενικά τα τρωκτικά.
Έχετε δει πόσο γλυκά και αστεία είναι;
Εγώ πήρα δυο χαμστεράκια στο σπίτι και έχω δεθεί πολύ μαζί τους.
Είναι πολύ γλυκούτσικα και κάθομαι και τα παρατηρώ με τις ώρες.
Εντάξει δεν υπάρχει και καμιά ουσιαστική αλληλεπίδραση μεταξύ μας. Χάμστερς είναι. Δεν είναι σκύλοι. Αλλά όσο να ναι άρχισε να συνηθίζει ο ένας την παρουσία του άλλου.
Το θέμα είναι ότι είμαι τελείως άπειρη με τα ποντίκια και φοβάμαι μην κάνω καμιά χαζομάρα. Είναι και αρκετά ευαίσθητα αυτά και στρεσσάρονται αρκετά εύκολα.
Τέσπα για να μην τα πολυλογώ κάθισα και έψαξα στο ίντερνετ πληροφορίες σχετικά με την περιποίηση και φροντίδα τους, για την διατροφή κτλ και ψιλοκατατοπίστηκα κάπως. Αν και ακόμα τα μαθαίνω.
Το θέμα είναι ότι αν και είναι αξιαγάπητα και όπως είπα έχω δεθεί πολύ μαζί τους διστάζω να τα βγάλω από το κλουβί τους γιατί:
1) Δεν ξέρω αν κάνει (τα λυπάμαι όμως όλη μέρα κλεισμένα εκεί μέσα)
2) Φοβάμαι να τα πιάσω (δεν ξέρω και αυτά αν θέλουν να τα πιάνουν για να είμαι ειλικρινής). Βασικά έχω λίγο στο μυαλό μου ότι πρόκειται για ποντίκια στην ουσία και φέρνω στο μυαλό μου ανάλογες εικόνες αν και όπως είπα δεν έχουν τίποτα το σιχαμερό επάνω τους. Παρόλα αυτά διστάζω λίγο. Δλδ εντάξει. Τα ακουμπάω, τα χαιδεύω αλλά δεν τα έχω πάρει ακόμα στη χούφτα μου.
Φαντάζομαι ότι είναι θέμα χρόνου και εξοικείωσης μαζί τους. Θα το κάνω κάποια στιγμή γιατί τα αγαπώ πολύ τα ζώα.
Ένας άλλος προβληματισμός μου είναι ότι τα δικά μου ποντίκια δεν είναι πολύ υπερκινητικά σε σχέση με άλλα. Τους έχω τροχό αλλά σπανίως κάνουν. Στην αρχή έκαναν, αλλά μετά αντιλήφθηκαν την παρουσία της γάτας μου και το σταμάτησαν. Προφανώς δεν ήθελαν να δώσουν στόχο στη γάτα με το θόρυβο που κάνει ο τροχός. Αλλά μετά τα απομάκρυνα από τη γάτα. Δεν ζουν πλέον στον ίδιο χώρο. Αλλά και πάλι δεν κάνουν τροχό.
Γενικά όλο τρώνε και κοιμούνται. Έχουν γίνει δύο χνουδωτές μπάλες. Ήταν πιο αδύνατα στην αρχή.
Τέσπα, γενικά σκέφτηκα κάποια στιγμή να τους πάρω και μεγαλύτερο κλουβί πιο εξοπλισμένο μέσα σε στυλ λούνα παρκ, με διάφορα τούνελ μέσα, τσουλήθρες κτλ. Αλλά τα δικά μου είναι τελείως κοιλιόδουλα. Σιγά μην δραστηριοποιηθούν. Πολλές φορές πάω και κοιτάω αν ζουν. Πολύ ύπνος. Είναι φυσιολογικό αυτό;
Παρεμπιπτόντως, έμαθα επίσης ότι τα ποντίκια ζουν μόνο δυο χρόνια. fuck
Τέσπα, αυτά με τα ποντίκια μου.
Εσείς έχετε ποντίκια; Έχετε καμιά εμπειρία πάνω στο θέμα;
Τι πλάκα που έχουν ρε. Μα γιατί τα σιχαινόμαστε;;;;