Κώστας Παπαϊωάννου

[DrSocrates]

Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Έξι αιώνες μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, ένας Έλληνας από την Αίγυπτο, παίρνοντας το όνομα του Καλλισθένη, του συντρόφου του μεγάλου Μακεδόνα, συγκέντρωσε σε μια ενιαία αφήγηση όλα τα όνειρα που το όνομα του Αλέξανδρου είχε απελευθερώσει στην ελληνιστική Ανατολή.
Μέσω της λατινικής μετάφρασης του Ιουλίου Βαλέριου (4ος αιώνας) και εκείνης του αρχιερέα Λέοντα (10ος αιώνας), το "Μυθιστόρημα του Αλεξάνδρου", έγινε γνωστό σε όλους τους λαούς της Ευρώπης και αναπαράχθηκε σε πολλές γλώσσες, φτάνοντας μέχρι την Ισλανδία. Παρομοίως, και οι ανατολικοί λαοί μετέγραψαν στις γλώσσες τους την αφήγηση του ψευδο-Καλλισθένη, εμπλουτίζοντάς την με παραλλαγές που ο αλεξανδρινός μύθος είχε γεννήσει στην Ανατολή. Έτσι, για τους Αιγυπτίους, ο Αλέξανδρος υπήρξε ο γιος του τελευταίου Φαραώ, Νεκτανεβώ Β', ενώ οι Πέρσες Φιρντουζί (10ος αι.) και Νιζάμι (12ος αι.) τον είχαν μεταβάλει σε εθνικό ήρωα του Ιράν. Υιοθετημένος από την εσχατολογική ιουδαϊκή φιλολογία, ο Αλέξανδρος είναι επίσης παρών στο Κοράνι, όπου αναφέρεται ως Ισκαντέρ Δουλ-Καρνεΐν («Αλέξανδρος Δικέρατος»).

Αναρίθμητες είναι οι μεταφράσεις του "Μυθιστορήματος του Αλέξανδρου", στη συριακή, αρμενική, κοπτική, αιθιοπική, τουρκική, μαλαϊκή, σιαμέζικη και λοιπές γλώσσες. Ακόμα και σήμερα, οι οικογένειες των ευγενών του Μπαντακσάν, στις υπώρειες του Ιντουκούς, ισχυρίζονται πως κατάγονται από τον Αλέξανδρο, ενώ οι Καφίρ των ορέων του Νουριστάν θεωρούν ως προγόνους τους στρατηγούς και τους στρατιώτες του. Παρομοίως, ο πρόεδρος Σοεκάρνο είχε μεταμορφωθεί από τους κατοίκους της Ιάβας σε απογόνους του μεγάλου Ισκαντέρ Αγκούνγκ...
Στο βάθος αυτής της οικουμενικής ονειροφαντασίας βρίσκεται ένα μοναδικό ιστορικό γεγονός: αν ο Αλέξανδρος κατέστη ο μοναδικός ήρωας, κοινός σε Ανατολή και Δύση, αυτό συνέβη γιατί ο κόσμος που δημιούργησε εκπροσωπεί τη μεγαλύτερη διεθνή κοινότητα που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης.

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... rou-229604

Αλε Ισκανταρ
https://www.youtube.com/watch?v=aqxhPsI2xUE

Κώστας Παπαϊωάννου: Η κληρονομιά του Αλέξανδρου
Απόσπασμα από το ομώνυμο βιβλίο του Κώστα Παπαϊωάννου
https://ardin-rixi.gr/archives/237998





ΡΗΞΗκέλευθα [28-12-16] - Κώστας Παπαϊωάννου,ένας μεγάλος διανοούμενος
https://www.youtube.com/watch?v=NEX0BFx40fw


Γ. Καραμπελιάς & Γ. Κόρδης συζητούν για τον Κ. Παπαϊωάννου (μέρος Α΄)

Από την εκπομπή ΡΗΞΗ-ΚΕΛΕΥΘΑ του Γιώργου Καραμπελιά στο High TV. Ο Γιώργος Καραμπελιάς συζητά με τον ζωγράφο, συγγραφέα και πανεπιστημιακό καθηγητή Γεώργιο Κόρδη για το βιβλίο "Βυζαντινή και Ρώσικη ζωγραφική" του Κώστα Παπαϊωάννου. (22-12-2008)

https://www.youtube.com/watch?v=mdXqoxPHz8c

[DrSocrates]

ΧΕΓΚΕΛ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Ο «Χέγκελ» του Παπαϊωάννου θεωρήθηκε «ένα μικρό αριστούργημα». Πρόκειται για ένα κείμενο που συνδυάζει τρία στοιχεία: αποτελεί μια εισαγωγή στο έργο του Χέγκελ, ένα φιλοσοφικό δοκίμιο και ένα κείμενο με λογοτεχνική αξία. Ο «Χέγκελ» είναι ένα φιλοσοφικό δοκίμιο για τον μεγάλο φιλόσοφο και όχι μια βιογραφία, μια απλή παράθεση αποσπασμάτων από τα έργα του ή μια κριτική παρουσίαση των απόψεων που έχουν διατυπωθεί σχετικά μ’ αυτά. Δίνοντας την δική του ερμηνεία στο εγελιανό έργο, ο Παπαϊωάννου θεωρεί δευτερεύουσα την μελέτη της μεθόδου του Χέγκελ, της διαλεκτικής τριαδικότητας, ή της φιλοσοφίας της φύσης, ή ακόμα και την ταύτισή του με το πρωσικό κράτος στην τελευταία φάση της ζωής του. Χωρίς να αγνοεί αυτές τις πτυχές ή να τις αποκρύβει βλέπει στον Χέγκελ περισσότερο τον ενθουσιώδη εραστή της γαλλικής επανάστασης, της περιπέτειας του πνεύματος, της αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου, της ενδελέχειας της ιστορίας, της αριστοτελικής αρχής της κίνησης και της ενέργειας, παρά τον προάγγελο των σύγχρονων ολοκληρωτισμών.

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... kel-163372

[DrSocrates]

ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ria-198597




Η ΓΕΝΕΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/978960 ... mou-174316



Παρουσίαση του βιβλίου του Έλληνα φιλοσόφου Κώστα Παπαϊωάννου «Η γένεση του ολοκληρωτισμού»
ομιλίες των Γ. Καραμπελιά, Σπ. Σφέτα και π. Ν. Λουδοβίκου. Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο δημοσιογράφος Παντελής Σαββίδης.
https://www.youtube.com/watch?v=8-rrYldFrjk

[DrSocrates]

ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΡΩΣΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Η αρχαία τέχνη αγνοούσε την υποκειμενικότητα. Η έννοια του μυστηρίου, της εσωτερικότητας, της αγωνίας και συνακόλουθα ο κόσμος της ελπίδας και της μεταμόρφωσης παρέμεναν για τους Έλληνες ένας τομέας σχεδόν απαγορευμένος. (. . .) Ο ελληνισμός μπόρεσε να δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες, ακριβώς, μέσα από τον τρόπο που επεξεργάστηκε τη βυζαντινή ορθοδοξία. (. . .) Στη Θεσσαλονίκη και στη Ραβέννα, θα γίνει το αποφασιστικό βήμα: βλέπουμε να επιβεβαιώνεται με μια ασύγκριτη μαεστρία αυτή η τέχνη «της δημιουργίας του χώρου μέσω του χρώματος», που αργότερα θα ονειρευτούν ο Ντελακρουά, ο Βαν Γκογκ και ο Ματίς. Όταν, στη συνέχεια, το Βυζάντιο υπέταξε αυτή τη φοβιστική παλέτα στις απαιτήσεις της μνημειακότητας, μπόρεσε να αποκαλύψει αυτά τα «κρυμμένα πράγματα που υπάρχουν μέσα στο χρώμα» και για τα οποία ο Βαν Γκογκ έλεγε ότι «συνεργάζονται από μόνα τους», με σκοπό να δημιουργήσουν «μια φύση ευρύτερη και συναρπαστικότερη».

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... iki-198052

[DrSocrates]

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΑ ΜΕΛΕΤΗΜΑΤΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Τα κείμενα που δημοσιεύονται σε αυτόν τον μικρό τόμο ανήκουν στα πρώιμα γραπτά του συγγραφέα - με εξαίρεση τη μελέτη του για τον Χατζηκυριάκο-Γκίκα, που αποτελεί έργο της "ωριμότητάς" του, στα 35 χρόνια του (!). Ο "θνήσκων Σωκράτης" αποτελεί μάλιστα το πρώτο δημοσιευμένο κείμενο του συγγραφέα [Νέα Εστία, 1942). Ο Παπαϊωάννου ήταν μόλις δεκαοκτώ χρονών όταν το έγραψε.
Ο προβληματισμός του πάνω στον αρχαιοελληνικό φιλοσοφικό "κένταυρο", Σωκράτη και Πλάτωνα, θα συνεχιστεί μερικά χρόνια αργότερα, με την έκδοση ενός εκτενέστερου κειμένου, στο οποίο αποπειράται μια αποτίμηση του πλατωνικού έργου. Ο "Πλάτων ο ειδώς", γράφτηκε μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα, στο Παρίσι, και δημοσιεύτηκε το 1947 στο περιοδικό Νέα Εστία.
Το τρίτο και το τέταρτο κείμενο που δημοσιεύονται για πρώτη φορά, για την "Διαλεκτική του Τραγικού", αποτελούν ανέκδοτες δοκιμές πάνω στο ζήτημα της "θεατροκρατίας", της σχέσης της με τη γέννηση της αθηναϊκής δημοκρατίας, σε σύγκριση με τον κόσμο της νεωτερικότητας.
Τέλος, μαζί με τα κείμενα τα εμπνευσμένα από την αρχαία Ελλάδα, δημοσιεύεται και μια μελέτη για τη... νέα Ελλάδα, δηλαδή το έργο του ζωγράφου Χατζηκυριάκου-Γκίκα που δημοσιεύτηκε στον Ζυγό, τχ. 58, το 1960.
Στις μελέτες του, ο συγγραφέας επικεντρώνεται στη σχέση ανάμεσα στην ελληνική φιλοσοφία και την αρχαιοελληνική κοινωνία με τον νεωτερικό κόσμο και τον Διαφωτισμό, που αποτέλεσε ένα από τα βασικά αντικείμενα του προβληματισμού του σε όλη του τη ζωή και στο συγγραφικό του έργο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Ποια θάταν η τελευταία σκέψη του Πλάτωνα προς τον ανεπανόρθωτα κλειστό κύκλο της ύπαρξής του, που χανόταν ερημική και αναπάντητη μες τη σκοτεινή και βαρειά νύχτα της Παρακμής! Scribens mortuus est. Πέθανε σαν διανοούμενος, αυτός που σ' όλη του τη ζωή ήθελε να πράξει και που στη θέλησή του αυτή είχε τη δύναμη, γέρος εβδομήντα χρονών, να παίξει στη Σικελία το τελευταίο του ατού και να παραστεί αδύναμος και μακρινός θεατής μπρος στην οριστική αποτυχία των ποιητικών του σχεδίων." (Πλάτων ο ειδώς)

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ata-265831

[DrSocrates]

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΙΣΚΙΟΣ ΤΟΥ
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟΝ ΧΧ ΑΙΩΝΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/978960 ... tou-183943



ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΓΕΝΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΜΑΖΑΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Ένα άγνωστο κείμενο του Κώστα Παπαϊωάννου, γραμμένο γύρω στο 1950, το οποίο εκδίδεται για πρώτη φορά. Πρόκειται για τη σχέση των μαζών με την ιστορία, και πιο συγκεκριμένα, για το ρόλο της «επαναστατικής μάζας» στην ιστορική διαδρομή. Ίσως ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα του Κ. Παπαϊωάννου, το οποίο παραμένει καταπληκτικά επίκαιρο και θα ήθελε να αποτελέσει έναν αντίποδα στην αντίληψη περί «μαζικής κοινωνίας» και «εξέγερσης των μαζών» του Γουστάβου Λε Μπον και Ορτέγα Υ Γκασέτ. Για τον Παπαϊωάννου η λεγόμενη μαζική κοινωνία δεν είναι παρά μια κοινωνία απόλυτης υποταγής των μαζών και είναι «μαζική» μόνο σε ό,τι αφορά στη μαζική κατανάλωση και τη μαζική υποταγή, ενώ αντίθετα οι κοινωνίες όπου η μάζα παρεμβαίνει πραγματικά, αποτελούν κοινωνίες μιας εκπληκτικής πνευματικής εκτίναξης και επιτευγμάτων, όπως η Αθήνα μετά τον Πεισίστρατο και δευτερευόντως η ελισαβετιανή Αγγλία. Η έννοια της «μάζας» για τον Παπαϊωάννου δεν είναι ποσοτική, δεν εξαρτάται από την ψηλή πυκνότητα του πληθυσμού στις σύγχρονες κοινωνίες, αλλά από το ρόλο και τη συμμετοχή των μαζών στη διαμόρφωση της ιστορικής τους μοίρας.

Εκκινώντας από αυτή την «ιδέα-δύναμη» οικοδομεί μια φιλοσοφία και μια ψυχολογία της «μάζας» αισιόδοξη και ταυτόχρονα ρεαλιστική, ερμηνευτικό κλειδί για τη μελέτη της ιστορίας. Η παρουσία και η συμμετοχή της μάζας μεταβάλλεται στην αξιακή κλίμακα που κρίνει την ιστορική εξέλιξη. Με βάση αυτή τη διαπίστωση ξεκινάει ένα γοητευτικό ταξίδι στην ιστορία και την τέχνη: Η υψηλοφροσύνη της αρχαίας τραγωδίας και ο δαιμονικός κόσμος του Σαίξπηρ ως κατεξοχήν εκφράσεων αυτής της εισβολής των μαζών στο ιστορικό προσκήνιο - η «θεατροκρατία» της κλασικής Αθήνας - θα αντιπαρατεθούν στην κλασικιστική ιεραρχημένη κοινωνία ενός Ρακίνα και ενός Κορνέιγ, και την ψευοδομαζική κουλτούρα του 20ού αιώνα ενώ οι «παραδοσιακές κοινωνίες», όπου μάζες και ελίτ αποτελούσαν ένα ενιαίο κοινωνικό σώμα, θα αποτελέσουν τον καθρέφτη με τον οποίο θα αποκαλύψει τις «σχισμένες κοινωνίες» της Ευρώπης μετά την Αναγέννηση και τις στρατοπεδικές κοινωνίες του 20ού αιώνα. Ίσως ένα από τα πλουσιότερα σε ιδέες και προβληματισμούς έργα ενός μεγάλου φιλοσόφου και στοχαστή και οπωσδήποτε μια «ανακάλυψη» ενός μοναδικού χειρογράφου

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ria-198598

[DrSocrates]

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
https://www.politeianet.gr/books/papaio ... ada-171114




Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ

Από τον προφήτη Άμως μέχρι τον Μπωντλαίρ, από την θρησκευτική εσχατολογία μέχρι την μοντέρνα τέχνη, ο Παπαϊωάννου σε ένα από τα κορυφαία του έργα εικονογραφεί την «περιπέτεια του Πνεύματος», το «θρίαμβο» της ιστορίας απέναντι στη φύση, του πράττειν απέναντι στο είναι. Αυτός ο θρίαμβος θα στηριχτεί στην υποταγή και την υπέρβαση της αρχαιοελληνικής παράδοσης. Τω όντι, η αρχαιοελληνική σκέψη, θέτει στο κέντρο, στην υψηλότερη βαθμίδα της ύπαρξης, τον κόσμο, το σύμπαν. Αντίστροφα, η ιουδαιοχριστιανική παράδοση και η συνέχειά της, η νεωτερικότητα -που φτάνει μέχρι τον υποκειμενιστικό εξτρεμισμό του σύγχρονου πολιτισμού- θα αποθεώσει την ιστορία και τον ιστορικό χρόνο.
Ο 20ός αιώνας οδήγησε τον εργαλειακό ορθολογισμό και τη χαλιναγώγηση της φύσης στο απόγειό τους και ταυτόχρονα σηματοδότησε την εποχή μιας νέας αμφισβήτησης.
Το τέλος ίσως της "νεωτερικότητας" στην καρτεσιανή εκδοχή της; Η απαρχή ενός "μεταμοντερνισμού" τον οποίο θα εγκαινιάσουν η οικολογική κριτική και το κίνημα του 1968;

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... ias-183942

[DrSocrates]

Ο Γιώργος Κοντογιώργης για τον Κώστα Παπαϊωάννου.

Tο Εργαστήριο Φιλοσοφίας «Φιλοσοφία-Διακυβέρνηση-Οικονομία» (PPELAB- Τμήμα Φιλοσοφίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) που διευθύνει ο Αναπληρωτής Καθηγητής Γιώργος Ν. Πολίτης, διοργάνωσε διαδικτυακή διημερίδα για τον φιλόσοφο Κώστα Παπαϊωάννου, στις 15 &16 Ιουνίου 2021, με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων (1981-2021) από τον πρόωρο θάνατο του φιλοσόφου, ως ελάχιστο φόρο τιμής στο πνευματικό του έργο. Ο Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών και πρ. Πρύτανης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Γιώργος Κοντογιώργης, συζητά με την επιστημονική υπεύθυνη της διημερίδας, Δρ Παναγιώτα Βάσση, για τον Κώστα Παπαϊωάννου και καταθέτει μια μαρτυρία για την απήχηση του έργου του Παπαϊωάννου από το Παρίσι της δεκαετίας του 1970.

Πηγη https://www.youtube.com/watch?v=rKHJya6PdtQ

[DrSocrates]

Ο ΠΟΛΥΕΠΙΠΕΔΟΣ ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Ο Κώστας Παπαϊωάννου, μαζί με τον Κορνήλιο Καστοριάδη και τον Κώστα Αξελό, αποτέλεσε έναν από τους αξιολογότερους εκπροσώπους της ξενιτεμένης «γενιάς του Ματαρόα». Παραμένει όμως από τα λιγότερο γνωστά πρόσωπα της ελλαδίτικης πνευματικής ζωής. Η μελέτη της Παναγιώτας Βάσση Ο «πολιτικός άνθρωπος» στο έργο του Κώστα Παπαϊωάννου αναδεικνύει καίρια την πολυεπίπεδη πολιτικοκοινωνική σκέψη του και, κατά το μέτρο αυτό, συμπληρώνει και εμβαθύνει την εργασία του Νίκου Σέργη Από τη φιλοσοφία της ιστορίας στην ιστορία της φιλοσοφίας: Ο Κώστας Παπαϊωάννου απέναντι στον «μηδενισμό του Πνεύματος»

Πηγη https://neoplanodion.gr/2022/01/18/o-po ... paioannou/






Ο «ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ» ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
Παναγιώτα Φ. Βάσση

Ο άνθρωπος εντός της πολιτικής κοινωνίας διαδραματίζει ενεργό ρόλο, ισορροπώντας και εναρμονίζοντας την ατομικότητά του και την προσωπική του ελευθερία με τη συλλογική ζωή και τη συλλογική ευημερία. Ο Παπαϊωάννου φαίνεται να αναζητά με το έργο του τη γεφύρωση της νεωτερικής διαμάχης μεταξύ των δύο αντίπαλων ηθικών και οντολογικών μεγεθών, μεταξύ δηλαδή του ατόμου και του συνόλου: μακριά από τις αυταρχικές και τις ολοκληρωτικές ιδεολογίες, τις μαξιμαλιστικές ουτοπίες που συρρίκνωσαν όχι μόνο την ιδιότητα του πολιτικού αλλά την ίδια την ιδιότητα του ανθρώπου κι εξίσου μακριά από τις υπερκαταναλωτικές σειρήνες της μαζικής παθητικότητας στις σύγχρονες αστικές δημοκρατίες, ο Παπαϊωάννου αναζητά εκ νέου τον αρχαίο ελληνικό Λόγο, ασκώντας κριτική στον εργαλειακό ορθολογισμό.

Αναζητά την ομαλή συναρμογή του ατομικού με το συλλογικό, ανατρέχοντας στην αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία ως ιστορικό παράδειγμα, για να την κατανοήσει ο σύγχρονος άνθρωπος και να δημιουργήσει ένα κριτικό διάλογο με το παρελθόν, ώστε να εμπλουτίσει το παρόν του. Αναζητά ένα νέο Μύθο, εμπνευστικό για τους πολλούς αλλά ούτε εξουσιαστικό -εκ των άνω προερχόμενο για την καθυπόταξη των μαζών- ούτε διαλυτικό, ανορθολογικό και παραδομένο στο ένστικτο. Οι αναζητήσεις του αυτές τον φέρνουν αναγκαστικά μπροστά στον Σωκράτη και την απορητική του μέθοδο, στο έργο του Πλάτωνα, ειδικά στο ζήτημα της Παιδείας και της Ανάμνησης και μπροστά στο έργο του Χέγκελ, του ανατόμου της Φιλοσοφίας της Ιστορίας ακολούθως, στο μαρξικό έργο ως αφύπνιση του "πολιτικού ανθρώπου" στη νεωτερική εποχή και στο νιτσεϊκό έργο για την κριτική του πολιτισμού και των αξιών του και από εκεί στους σύγχρονούς του στοχαστές, όπως ο Γιάσπερς ή ο Αρόν.

Πηγη https://www.politeianet.gr/books/978960 ... nou-244909

[nemo]

για τους διανοουμενους της ελλαδας συγγραφεις φιλοσοσφους καθηγηταδες
πολιτικους αναλυτες κλπ εχω να πω μονο μια φραση -μια παροιμια χιλιαδων ετων
που μεταφερεται απο γενια σε γενια

ο κοσμος καιγεται και το μνι χτενιζεται

αυτο αντικατροπτριζει τελεια την συνεισφορα της πνευματικης ελιτ