Θανάσης Κωσταβάρας- «Μόνο με και για την Αγάπη σου»
Μόνο με την Αγάπη σου μπορώ να επιζήσω.
Να μη χαθώ μέσα στο μαύρο δάσος.
Ν’ αψηφήσω τον άγριο σκύλο
που μ’ ακολουθεί σα να ’ναι ο ίσκιος μου.
Μόνο με την Αγάπη σου.
Να χτίσω ένα άλλο πρόσωπο.
Να γίνω πάλι ένα μικρό αγόρι.
Αθώο σαν το τρεχούμενο νερό.
Και να γνωρίζω τον κόσμο μ’ ένα καινούργιο θάμπωμα.
Μόνο με την Αγάπη σου μπορώ
να λέω τραγούδια από άλλους, άγνωστους τόπους.
Να γίνομαι ένας γρύλος άγρυπνος∙
και να κεντώ τ’ όνομα σου, με στίχους αέρινους.
Να μιλώ μόνο για σένα.
Να σε καλημερίζω μ’ έναν φοβισμένο κορυδαλλό
κρυμμένον στο στήθος μου∙ και να μου αποκρίνεσαι
μ’ ένα ξεχασμένο μου ποίημα.
Μόνο για την Αγάπη σου.
Μπορώ να περνάω την κάθε μου μέρα
απαγγέλλοντας τους πικρούς στεναγμούς και
αγιογραφώντας τους αίνους
απ’ το μέγα θαύμα του Έρωτα.
Να σου λέω τέλος καληνύχτα
και να με παίρνεις μαζί σου, στον ύπνο σου.
Για να με σεργιανίσεις μεθυσμένον στα μαγεμένα σου όνειρα.
Μόνο με και για την Αγάπη σου μπορώ
να γίνομαι όλο και πιο ανθρώπινος.
Να φαίνομαι όλο και λιγότερο λυπημένος.
Τα έντονα και ζωηρά συναισθήματα του ψυχικού μας κόσμου...
-
- Extreme poster
- Δημοσιεύσεις: 2366
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Τα έντονα και ζωηρά συναισθήματα του ψυχικού μας κόσμου...
0 .
Μια ακατανίκητη,παθιασμένη,ασυγκράτητη,ακαταγώνιστη, ενθουσιώδης,παράφορη,ζωηρή ορμή μεταξύ των φύλων,που σχετίζεται με την επιθυμία να γίνουν ένα
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
-
- Extreme poster
- Δημοσιεύσεις: 2366
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Τα έντονα και ζωηρά συναισθήματα του ψυχικού μας κόσμου...
Γιώργος Ιωάννου-Κατάσαρκα
Μαζί μου σε κοιμίζω τις νύχτες.
Κατάσαρκα σε φορώ σα μια φανέλα μάλλινη·
τρίβεσαι στο κορμί, μου το ανάβεις.
Μόνος – μ’ εξαντλημένη φαντασία.
Θηρία πια με τριγυρνούν.
Τη νύχτα δαγκάνουνε το σπίτι μου,
κλαδιά χτυπούνε στο παράθυρο·
ο άνεμος δεν έπαψε εδώ και χρόνια.
Τριαντάφυλλο εκείνου του Γενάρη·
θαμπή μορφή, δικό μου πρόσωπο.
Μαζί μου σε κοιμίζω τις νύχτες.
Κατάσαρκα σε φορώ σα μια φανέλα μάλλινη·
τρίβεσαι στο κορμί, μου το ανάβεις.
Μόνος – μ’ εξαντλημένη φαντασία.
Θηρία πια με τριγυρνούν.
Τη νύχτα δαγκάνουνε το σπίτι μου,
κλαδιά χτυπούνε στο παράθυρο·
ο άνεμος δεν έπαψε εδώ και χρόνια.
Τριαντάφυλλο εκείνου του Γενάρη·
θαμπή μορφή, δικό μου πρόσωπο.
0 .
Μια ακατανίκητη,παθιασμένη,ασυγκράτητη,ακαταγώνιστη, ενθουσιώδης,παράφορη,ζωηρή ορμή μεταξύ των φύλων,που σχετίζεται με την επιθυμία να γίνουν ένα
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
-
- Extreme poster
- Δημοσιεύσεις: 3727
- Τοποθεσία: space
-
- Extreme poster
- Δημοσιεύσεις: 2366
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Τα έντονα και ζωηρά συναισθήματα του ψυχικού μας κόσμου...
5 ποιήματα – του Τσαρλς Σίμιτς
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ
(EMPIRE OF DREAMS)
Στην πρώτη σελίδα του βιβλίου των ονείρων μου
Είναι πάντα βράδυ
Σε μια κατεχόμενη χώρα.
Ώρα πριν την απαγόρευση της κυκλοφορίας.
Μια μικρή επαρχιακή πόλη.
Τα σπίτια κατασκότεινα.
Οι προσόψεις των καταστημάτων κατεστραμμένες.
Είμαι στη γωνιά ενός δρόμου
Όπου δεν θα έπρεπε να βρίσκομαι.
Μόνος και δίχως πανωφόρι
Έχω βγει έξω για να ψάξω
Ένα μαύρο σκυλί που απαντά στο σφύριγμά μου.
Έχω ένα είδος αποκριάτικης μάσκας
Που φοβάμαι να φορέσω.
<------------------------------------------------------------>
ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ
(ROMANTIC LANDSCAPE)
Το να στεναχωριέσαι, πάντα να υποφέρεις
Στη σκέψη του χρόνου που περνά.
Ο έξω κόσμος σκιώδης
Όπως ο βαθύτερος εαυτός σου.
Λιβάδια μελαγχολίας, δέντρα τόσο ασάλευτα,
Φαίνονται να φοβούνται τον εαυτό τους.
Ο ουρανός του ηλιοβασιλέματος για μια σύντομη στιγμή
Ακτινοβόλος με κάποια υπέρτατη ενόραση,
Κι ύστερα τελειώνει. Τραγικό θέατρο :
Αίμα και θρήνος για τα οποία
Ακόμη και τα πουλιά έπαψαν να κελαηδούν.
Πνεύμα, εσύ που είσαι παντού και πουθενά,
Φύλαγε το χαμένο πρόβατο
Τώρα που το στόμα του Απείρου
Ανοίγει από πάνω μας,
Κι η μουγκή του γλώσσα αρχίζει να κινείται απειλητικά.
<------------------------------------------------------------>
ΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑΤΟΥΑΖ
(TATTOOED CITY)
Εγώ, που είμαι μόνο ένα αδιανόητο
Λιγοστό σκαρίφημα του εαυτού μου,
Σε κάποιο τοίχο λαϊκής πολυκατοικίας,
Σε κάποια είσοδο υπόγειου σιδηροδρόμου.
Φιγούρα σαν σπιρτόξυλο,
Καρδιά τρυπημένη από ένα βέλος.
Γρατσουνιά μιας κοπέλας στο χώρο στάθμευσης
Σε μια παρκαρισμένη νεκροφόρα.
ΜΟΥΡΛΟΣ ΤΣΑΡΛΙ με κόκκινη μπογιά σπρέι
Στριμωγμένος για ζεστασιά
Μαζί με άλλες άγνωστες θεότητες
Σε μια υπόγεια διάβαση με τη βροχή να πέφτει.
<------------------------------------------------------------>
ΤΟ ΣΩΜΑ
(THE BODY)
Αυτή η τελευταία ήπειρος
Που μένει ακόμα να ανακαλυφθεί.
Το χέρι μου ονειρεύεται, κατασκευάζει
Το πλοίο του. Για πλήρωμα παίρνει
Ένα πακέτο κόκαλα, για τροφή
Ένα μπουκάλι μπύρας γεμάτο αίμα.
Γνωρίζει την ανάσα που φυσά βόρεια.
Με την ανάσα απ’ τα δυτικά
Θα αρμενίζει ανατολικά κάθε νύχτα.
Το άρωμα του σώματός σου καθώς κοιμάται
Είναι τα πουλιά της στεριάς που διακρίνονται
Από τη θάλασσα.
Η επαφή μου βρίσκεται στο ψηλότερο κατάρτι.
Ζητά στις τέσσερις το πρωί
Ένα φανάρι για να φωτιστεί
Στο χείλος του κόσμου.
<------------------------------------------------------------>
ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΕΡΗΜΙΑ
(A THOUSAND YEARS WITH SOLITUDE)
Προς το βράδυ
Όταν σταματά να χιονίζει
Τα σπίτια μας σηκώνονται
Ψηλά πάνω απ’ τη γη
Μέσα σ’ αυτό το άηχο διάστημα
Όπου μήτε το γάβγισμα του σκύλου
Ούτε η κραυγή του πουλιού φτάνει.
Είμαστε σαν τους αρχαίους ναυτικούς :
Τα σώματά μας είναι ο ωκεανός
Κι η σιωπή είναι η βάρκα
Που ο Θεός έχει προμηθεύσει
Για το μακρύ και άγνωστο ταξίδι μας.
Μετάφραση: Κώστας Λιννός
[Charles Simic: Αμερικανός ποιητής γεννημένος το 1938 στην πρώην Γιουγκοσλαβία (Βελιγράδι). Είναι ένας απ’ τους σημαντικότερους και πιο δημοφιλείς εκπροσώπους της σύγχρονης αμερικανικής ποίησης. Η συλλογή του The World Doesn’t End τιμήθηκε με το βραβείο Pulitzer το 1990. Υπήρξε Poet Laureate των Η.Π.Α για τα έτη 2007-2008.]
Τσαρλς Σίμιτς
0 .
Μια ακατανίκητη,παθιασμένη,ασυγκράτητη,ακαταγώνιστη, ενθουσιώδης,παράφορη,ζωηρή ορμή μεταξύ των φύλων,που σχετίζεται με την επιθυμία να γίνουν ένα
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
-
- Extreme poster
- Δημοσιεύσεις: 2366
- Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Re: Τα έντονα και ζωηρά συναισθήματα του ψυχικού μας κόσμου...
Τα παράθυρα- Κωνσταντίνος Καβάφης
Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.
Σ' αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα. - Οταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. -
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τά βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.
0 .
Μια ακατανίκητη,παθιασμένη,ασυγκράτητη,ακαταγώνιστη, ενθουσιώδης,παράφορη,ζωηρή ορμή μεταξύ των φύλων,που σχετίζεται με την επιθυμία να γίνουν ένα
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....
♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪ ♪♫•*¨*•.¸¸♫♪
Είναι πολύ ευκολότερο να χαμογελάς...από το να είσαι ευτυχισμένος....