Απολαμβάνω Βενιζέλο
Μπορεί να θέλεις να το πεις, αλλά κάτι κρατάει τη γλώσσα μέσα στο στόμα. Ίσως φοβάσαι μη φας δούλεμα ή καμιά παντόφλα στο κεφάλι. Ε, δεν πάει στο διάολο, θα το πω εγώ. Ο Βενιζέλος είναι, μακράν, ο καλύτερος κοινοβουλευτικός που έχει να επιδείξει η παρούσα σύνθεση. Και όχι μόνο αυτή.
Ειδικά ως αντιπολίτευση, έχει εκτυπώσει (δεν μιλάει, απλώς, ο Βενιζέλος) τόσο άρτιες ομιλίες που διεκδικούν θέση κειμένου ιστορικής ανάλυσης. Όποιος θυμάται την ομιλία του κατά την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβερνήσεως Τσίπρα, θα συμφωνήσει μαζί μου. Αλλά και στις κοκορομαχίες της προηγούμενης περιόδου, οι από βήματος αναλύσεις του ήταν εκνευριστικά σωστές, συχνά ασύμβατες με τον βίο του ως κυβερνήτη.
Αναμενόμενο. Η παιδεία, η ρητορική ικανότητα, αλλά και το σύνδρομο ανωτερώτητας που εκδηλώνει, με αστική αγένεια, έναντι των πολιτικών του αντιπάλων, δημιουργούν ένα μείγμα βρετανικού ύφους. Διότι, αγαπητοί μου, ο Βενιζέλος συμπληρώνει από την αρχή μέχρι το τέλος όλα τα κουτάκια για το προφίλ του ιδανικού κοινοβουλευτικού άνδρα. Ξεχάστε οτιδήποτε εκτός Βουλής, τα πάντα. Λες και δεν έχει υπάρξει Βενιζέλος εκτός Βουλής. Και απολαύστε φλέγμα, γλωσσική επάρκεια, αναλυτική επίδοση, πολιτικό κριτήριο και εξουθενωτικό γρονθοκόπημα του αντιπάλου. Τι παραπάνω μπορείς να ζητήσεις, ως ακροατής κοινοβουλευτικού λόγου; Στη Βουλή των Νικολόπουλων οι λέξεις του Βενιζέλου γίνονται σταγόνες, να τις πιεις στο ποτήρι ή, τέλος πάντων, να περιλούσεις κανέναν αμόρφωτο ημιάγριο. Δυστυχώς, για τον ίδιο, η αντιπολίτευση του πάει μια χαρά. Και αν απαλλάξει τους ώμους του από το βάρος της ηγεσίας, οι ομιλίες που έρχονται δεν θα σηκώνουν μόνο συζήτηση, αλλά και μελοποίηση.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.politiki&id=40328
Η Ομιλία:
ΚΡΥΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΜΦΑΝΙΣΗ
http://www.pasok.gr/%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CF%85-%CE%B2%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%B6%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1/Ομιλία Ευ. Βενιζέλου στη Βουλή σύμφωνα με το άρθρο 142 Α του Κανονισμού της Βουλής
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, κάθε κοινοβουλευτική συζήτηση, ακόμη και η σημερινή, με τη συνοπτική και κολοβή διαδικασία του άρθρου 142Α, είναι καλοδεχούμενη γιατί βοηθά πρωτίστως να καταλάβετε, εσείς κ. Τσίπρα και οι Βουλευτές της πλειοψηφίας, το πώς έχετε εγκλωβιστεί, θέτοντας σε κίνδυνο τη χώρα.
Βοηθά να συνειδητοποιήσετε το πόσο ρηχά είναι τα επικοινωνιακά παιχνίδια εσωτερικής κατανάλωσης.
Η σημερινή διαδικασία βέβαια κύριε Πρωθυπουργέ, δεν καλύπτει την κραυγαλέα παραβίαση των νομοθετικών αρμοδιοτήτων της Βουλής.
Δεν καλύπτει το γεγονός ότι η κυβέρνηση υπέγραψε την τροποποίηση και παράταση της κύριας σύμβασης χρηματοοικονομικής διευκόλυνσης, που παραπέμπει ρητά στο μνημόνιο και τις αξιολογήσεις της τρόικας, ερήμην της Βουλής, χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση.
Κρύβατε το κείμενο της παράτασης για να μη φανεί επιπλέον ότι σας πήραν μέσα από τα χέρια τα 11 δις του αποθεματικού του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τώρα εκλιπαρείτε να πάρετε πίσω το 1,2 δις λόγω οξύτατων ταμειακών αναγκών. Ωραία, «σκληρή» διαπραγμάτευση.
Τα σχετικά κείμενα, σας τα είχα δώσει προληπτικά και προκαταβολικά όταν συναντηθήκαμε στο Μέγαρο Μαξίμου στις 18 Φεβρουαρίου και τα ξαναέδωσα στη Βουλή στις 20 Μαρτίου.
Τώρα έρχεστε να προβείτε σε ανακοινώσεις ενώπιον της Βουλής. Ποιες είναι οι ανακοινώσεις που έγιναν σήμερα; Ποια είναι τα πραγματικά δεδομένα, τα οποία ετέθησαν σήμερα υπ’ όψιν του Σώματος; Κανένα.
Ήρθατε να ζητήσετε από μας, από την αντιπολίτευση, τα ρέστα για τα δημαγωγικά σας ψέματα, όχι μόνο τα προεκλογικά, αλλά των τελευταίων 5 ετών. Αυτό πάει πάρα πολύ πρέπει να σας πω κ. Τσίπρα.
Χρωστάτε την πολιτική και εκλογική σας υπόσταση στην αντιμνημονιακή ψευδολογία και αυτό έγινε πάνω στις πλάτες της δικής μας υπευθυνότητας. Λες και υπήρχε καλύτερη κι ευκολότερη λύση και δεν την εφαρμόσαμε.
Ζείτε τώρα τη σκληρή και δύσκολη διαπραγμάτευση – αλλά σκληρή από την πλευρά των πιστωτών – εν έτει 2015. Σκεφθείτε τι γινόταν το 2010, το 2011, το 2012. Τι ήταν αυτό που διακυβευόταν, τους κινδύνους της κατάρρευσης της χώρας. Λες και είχαμε επιλογή ανάμεσα σε μια καλή λύση και μια κακή. Είχαμε τη λύση της προσαρμογής με ασφάλεια ή της ασύντακτης χρεοκοπίας και της απόλυτης καταστροφής.
Σκεφθείτε τι γινόταν τότε που λέγατε μεγάλα και εύκολα λόγια, τα οποία παραπλανούσαν και δηλητηρίαζαν τη σκέψη ενός μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού.
Πριν από δυο μήνες σας ψήφισε το 36% του ελληνικού λαού. Προσέξτε, το 36%. Και προσθέτετε και το ποσοστό των ΑΝΕΛ, του κ. Καμένου, το 42%. Σας έχω ξαναπεί, τον Ιούνιο του 2012, την τρικομματική κυβέρνηση την ψήφισε το 47% του ελληνικού λαού. Δεν τόλμησε, δε διανοήθηκε να πει κανείς τότε στη Βουλή ότι απεκαταστάθη η δημοκρατία και ότι η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση η οποία αλλάζει τη ροή της ιστορίας στον τόπο.
Όλα κρίνονται κάθε μέρα. Η νομιμοποίηση κάθε κυβέρνησης διαρκεί μία μέρα. Και πρέπει να επιβεβαιώνεται στην πράξη.
Σας ψήφισε με ποια σκέψη το 36% του ελληνικού λαού; Με τη σκέψη ότι η χώρα πέρασε οριστικά τον κάβο και είναι ασφαλής. Άρα μπορούμε να δοκιμάσουμε και κάτι άλλο. Δεν ήξερε με πόση ευκολία μπορούν μέσα σε λίγες εβδομάδες να καταστραφούν πράγματα που επετεύχθησαν με θυσίες ετών.
Σας ψήφισε με την προσδοκία να πετύχετε κάτι περισσότερο και κάτι καλύτερο, όχι για ν’ ακυρώσετε τις θυσίες και τα επιτεύγματα του λαού και να πάτε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Ενώ ήταν έτοιμη να κάνει το βήμα εξόδου από το μνημόνιο και να περάσει στη φάση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής.
Αντί να συνεχίσετε από εκεί που ήταν η χώρα την παραμονή των εκλογών, πήγατε χιλιόμετρα πίσω. Βαθιά μέσα στο μνημόνιο με μόνη δυστυχώς προοπτική, μετά τον Ιούλιο, το μνημόνιο 3. Το μνημόνιο 3 ακούσαμε τώρα, στο πλαίσιο της νέας γλώσσας, όπως την έχει περιγράψει ο Όργουελ στο «1984», δε λέγεται «νέο μνημόνιο», λέγεται «νέο αναπτυξιακό συμβόλαιο». Αυτό λοιπόν, το ,έτσι αποκαλούμενο, μνημόνιο 3 είναι ο μοιραίος στόχος τον Ιούνιο.
Τι σας πείραζε κ. Τσίπρα να διαπραγματευθείτε το Φεβρουάριο επί της ουσίας αξιοποιώντας τις δικές μας κόκκινες γραμμές, προσθέτοντας τις δικές σας, αλλά με στόχο την καταβολή των υπολειπομένων δόσεων του δανείου και τις Ευρώπης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την έξοδο από το μνημόνιο, τη μετάβαση στην πολιτική πιστωτική γραμμή, τη σταδιακή προστατευμένη επάνοδο στις αγορές;
Τι σας πείραζε πραγματικά, να πάτε επί της ουσίας με τον κατάλογο μεταρρυθμίσεων τον οποίο αρχίσατε να συζητάτε πριν από λίγες μέρες; Αόριστο βέβαια, αταξινόμητο και ακοστολόγητο, αλλά γιατί δεν το κάνατε αυτό αμέσως;
Θα σας πω τι σας πείραζε: Οι συμβολισμοί, οι λέξεις και η προστασία των αντιμνημονιακών ψεμάτων.
Λέτε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση επιχείρησε να σας εγκλωβίσει στη δίμηνη παράταση, ενώ η προηγούμενη κυβέρνηση σας άφησε ένα καθαρό και ασφαλές πλαίσιο για να κινηθεί η χώρα. Και αυτό το πλαίσιο το καταστρέψατε μέσα σε λίγες εβδομάδες.
Φάγατε δυο πολύτιμους μήνες και επιδεινώσατε όλα τα οικονομικά μεγέθη παίζοντας ένα ανούσιο κι επικίνδυνο παιχνίδι εσωτερικής κατανάλωσης. Το αποτέλεσμα; Υστέρηση εσόδων, διαρροή καταθέσεων, ακύρωση του πρωτογενούς πλεονάσματος, ακύρωση του θετικού ρυθμού ανάπτυξης, επαναφορά της αγωνίας για πιστωτικό γεγονός και grexit , αγωνία που την καλλιεργεί η κυβέρνηση με τις δηλώσεις των στελεχών της.
Θυμηθείτε τι λέχθηκε και τι έγινε τελικά τους δυο αυτούς μήνες που ισοδυναμούν με χρόνια και μας γυρίζουν πίσω, στο 2009.
Λέγατε: «Δε θέλω παράταση του μνημονίου ,αλλά πρόγραμμα-γέφυρα». Τι έγινε; Υπογράψατε ερήμην της Βουλής παράτασης και σας πήραν και τα 11 δις.
Λέγατε «δε θέλουμε τις δόσεις, αλλά μόνο αύξηση του ELA για περισσότερα έντοκα γραμμάτια και τα κέρδη του ευρωσυστήματος από τα ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου, που έχουν οι κεντρικές Τράπεζες των χωρών της Ευρωζώνης, τα SMPs δηλαδή, 1,9 δις που τα πήραμε ένα βράδυ ως κέρδος μας, στο Eurogroup, ξημερώνοντας από 21, 22 Φεβρουαρίου του 2012. Ήμουν Υπουργός Οικονομικών, μετείχα στο Eurogroup εκείνο.
Τι έγινε; Εκλιπαρείτε για τις δόσεις. Αυξάνεται συνεχώς ο ELA, έχει φτάσει τα 110 δισεκατομμύρια με 140 δισεκατομμύρια καταθέσεων, δεν ανεβαίνει το όριο των εντόκων, αλλά τα έντοκα γραμμάτια ανανεώνονται μόνο από τις ελληνικές Τράπεζες. Αποτέλεσμα: Το Δημόσιο τραβά όλη τη ρευστότητα και στεγνώνει την πραγματική οικονομία.
Λέγατε, «δε μιλάμε με την τρόικα».Τι έγινε; Διαπραγματεύεστε με τους «τρεις θεσμούς» και τρέχετε από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο.
Λέγατε: «Θα κάνουμε μονομερείς ενέργειες για το χρέος, αν χρειαστεί δεν θα εξυπηρετήσουμε το χρέος και θα οργανώσουμε διεθνή διάσκεψη».
Τι έγινε; Στην αρχή ζητήσατε εφαρμογή των δεσμεύσεων του 2012, αυτών που εμείς συμφωνήσαμε, που είχατε καταγγείλει με πάθος. Και τώρα τα μασάτε. Από την απόλυτη σιωπή ,στην αοριστία, αλλά πάντως παραμετρικές αλλαγές στο πλαίσιο της συμφωνίας του 2012.
Λέγατε, το ιστορικά χειρότερο: «Είναι ανοιχτή η νομική διεκδίκηση για τις γερμανικές επανορθώσεις». Συμφωνούμε, το ψηφίσαμε.
Και τι έγινε; Πήγε ο κ. Τσίπρας στο Βερολίνο και δήλωσε, δεσμεύοντας τη χώρα ενώπιον της κας Μέρκελ ,ότι το ζήτημα είναι ιστορικό και ηθικό. Αυτό θα το επικαλεστούν οι Γερμανοί ως επίσημη παραίτηση από τις νομικές αξιώσεις.
Καλλιεργείτε τον αντιγερμανισμό και παράλληλα δηλώνετε έτοιμοι να μοιραστείτε τον ορυκτό πλούτο του Αιγαίου, 70-30 με τις ΗΠΑ οι οποίες σας εκλαμβάνουν ως γραφικούς όταν ακούν τέτοια πράγματα.
Ζητάτε δάνειο από τη Ρωσία, η οποία έχει η ίδια τεράστια οικονομική κρίση και δεν έδωσε 2 δις στην Κύπρο. Ενώ είναι βεβαίως μια φιλική χώρα που μπορεί να βοηθήσει με άλλον τρόπο, αλλά όχι έτσι.
Θα καταλάβουμε τι λέτε με τους Κινέζους και τι ισχύει, φαντάζομαι ότι έχετε μπερδευτεί όλοι. Ψάχνετε ακόμη και στο Ιράν, αν το Ιράν θ’ αγοράσει ελληνικά ομόλογα, ενώ ξέρετε ότι και αυτά που χρωστάμε στο Ιράν από το πετρέλαιο δε μπορούμε να τα πληρώσουμε εμείς λόγω του διεθνούς εμπάργκο του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Είστε σε ταμειακό αδιέξοδο το οποίο παραδόξως έχετε μετατρέψει σε γεωπολιτικό αδιέξοδο για τη χώρα. Δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα. Είναι κλαυσίγελος. Ξέρουμε πού κλαίτε εσείς!
Έχετε περιέλθει σε στρατηγικό εγκλωβισμό. Δεν έχετε ούτε κοινωνική και εθνική εντολή ρήξης, ούτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία να σας στηρίξει στη στροφή προς την υπευθυνότητα.
Έχετε, σας είπα κι άλλη φορά, κρίση νομιμοποίησης δυο μόλις μήνες μετά τις εκλογές. Γι’ αυτό η επιλογή σας είναι η διολίσθηση. Η διολίσθηση που τρώει τις σάρκες της χώρας. Και η προληπτική μετακύληση της ευθύνης για την πρόσκρουση σε τυχόν αδιέξοδο, στους ξένους, στους προηγούμενους, στην αντιπολίτευση. Αυτό σας μάρανε, η αντιπολίτευση σας εμποδίζει.
Δέκα εβδομάδες παίζετε το ίδιο παιχνίδι, από χειρότερη θέση κάθε εβδομάδα, για να κερδίσετε μια εβδομάδα.
Περάσαμε αρχικά τη φάση Βαρουφάκη. Συνεντεύξεις, συναντήσεις, ναρκισσισμοί. Η μάχη με τον κ. Ντάισενμπλουμ σώμα με σώμα στην Αθήνα, Eurogroup 11 Φεβρουαρίου, τίποτα. Eurogroup 16 Φεβρουαρίου τίποτα. Eurogroup 20 Φεβρουαρίου. Συμφωνία με δημιουργική ασάφεια.
Επιστολή Βαρουφάκη, επτά προτάσεις με κορυφαία τους καλωδιωμένους καταδότες μικρομεσαίων φοροφυγάδων. Και φαγώθηκε ο πρώτος μήνας. Πήγε στο Βερολίνο ο κ. Βαρουφάκης σε συνάντηση με τον κ. Σόιμπλε. Πρώτη σύγκληση του Brussels Group. Φαγώθηκε κι ο δεύτερος μήνας.
Αρχίζει η φάση του κ. Τσίπρα.
Επταμερής συνάντηση στις Βρυξέλλες, το κοινό ανακοινωθέν των Προέδρων των τριών οργάνων της Ένωσης λέει πολύ απλά πράγματα: Πάτε στην τρόικα και μετά στο Eurogroup. Μετά πάμε στην κα Μέρκελ, με την οποία διαπραγματευόμαστε, αναγνωρίζουμε ότι η διαπραγμάτευση γινεται με τη Γερμανία ,το αναγνωρίζει ο Πρωθυπουργός και το απολαμβάνει.
Και έχουμε τη νέα λίστα μεταρρυθμίσεων, την οποία την παρουσίασε σήμερα ο Πρωθυπουργός. Τι είπε σήμερα ο Πρωθυπουργός; Είναι αυτό η λίστα μεταρρυθμίσεων, η κοστολογημένη; Διότι άκουσα σήμερα να λέει ότι αυτό το οποίο προτείνουμε είναι: έσοδα από λαθρεμπόριο καυσίμων, τσιγάρων και ποτών, αποφυγή προστίμων για μη εφαρμογή Κοινοτικού Δικαίου, έσοδα από μαύρη και αδήλωτη εργασία, ηλεκτρονική απόδοση ΦΠΑ, φόρος τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Πόσα, πώς, πού, πότε; Και μετά; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα; Περιμένουμε το Eurogroup μαζί με το Πάσχα για να γίνει τι και για πόσο; Μέχρι ποιο σημείο θα μας πάει η συμφωνία που επιδιώκετε;
Τι θα γίνει μετά τον Απρίλιο; Τι θα γίνει στις 30 Ιουνίου; Ποιο είναι το δημοσιονομικό πλαίσιο; Ο δημοσιονομικός στόχος για το 2015, δε λέω καν για το 2016. Πότε και πώς θα θέσετε το θέμα του χρέους και των παραμετρικών αλλαγών; Πότε;
Μιλάτε δε όλο για μεταρρυθμίσεις και μεταρρυθμίσεις. Το θέμα όμως είναι πρωτίστως το δημοσιονομικό και χρηματοδοτικό κενό. Οι μεταρρυθμίσεις αξιολογούνται με κριτήριο το τι συνεισφέρουν δημοσιονομικά. Γι’ αυτό όλοι λένε «συγκεκριμένες και μετρήσιμες προτάσεις».
Και δε μπορεί να μιλάμε για μέτρα εφάπαξ, αλλά για μέτρα τα οποία θα έχουν απόδοση και την άλλη χρονιά, γιατί αν έχεις μέτρα εφάπαξ, αυτό που κερδίζεις, γίνεται κενό για την επόμενη χρονιά.
Στο μεταξύ, ενώ η «Αυγή» κραυγάζει «λεφτά υπάρχουν», προχωράτε σε σάρωμα των αποθεματικών των Ταμείων, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, του ΟΑΕΔ, της Περιφέρειας Αττικής, των αγροτικών επιδοτήσεων.
Κι ενώ νομίζετε ότι ασκείτε φορολογική πολιτική, έχετε απλώς φοροεισπρακτικό άγχος. Φέρατε ως κατεπείγον, αυτό το καταγγέλατε μετά βδελυγμίας, το νομοσχέδιο για τις 100 δόσεις ενώ υπήρχε ψηφισμένη ρύθμιση, την οποία υπονομεύσατε με τις υποσχέσεις σας και την προεκλογική δημαγωγία.
Και αφού ψηφίσατε το κατεπείγον νομοσχέδιο, την άλλη μέρα, εκδόθηκε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου την οποία υπέγραψε η κυβέρνηση που κατήγγειλε τη μέθοδο των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, και τη υπέγραψε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας βεβαίως, τον οποίο είχε καλέσει η κα Πρόεδρος της Βουλής ν’ αρνηθεί την υπογραφή του σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου ,χωρίς να πληρούνται αυστηρά οι συνταγματικές προϋποθέσεις και άλλα τέτοια.
Ποιούς ευνοεί η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου; Θα το δούμε αυτό στη συζήτηση στη Βουλή, ποιους ευνοεί. Γιατί καταργείτε πλέον τις φορολογικές ποινές, για φοροδιαφυγή και λαθρεμπόριο, όχι τα απλά πρόστιμα και τις απλές προσαυξήσεις λόγω καθυστέρησης και αδυναμίας καταβολής.
Και τι έγινε με το δεκαήμερο φορολογικών εκπτώσεων που ψηφίσατε; Δέκα ημέρες να καθαρίσει όποιος θέλει. Εισπράξαμε λέει ο κ. Τσίπρας 100 εκατομμύρια. 500 λέγατε ότι θα εισπραχθούν. Να φέρετε να δούμε ποιοι ωφελήθηκαν από τη ρύθμιση αυτή. Και θα δούμε και ποιοι θα ωφεληθούν από την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Το μεγαλύτερο κατόρθωμα; Μετατρέπετε την ελληνική κοινωνία σε κοινωνία χαμηλών προσδοκιών. Λέτε: είμαστε φοβεροί γιατί δεν χρεοκοπήσαμε και γιατί καταφέραμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Μετά γιατί να μην είναι ευχαριστημένοι όλοι;
Είναι η λογική του Χότζα. Μπήκαν όλα τα ζώα μέσα στο σπίτι, δεν μπορούνε να αναπνεύσουνε, βγάλανε ένα και αναπνέουν.
Θέτετε το αυτοεκβιαστικό δίλημμα: αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε και μισθούς και συντάξεις και διεθνείς υποχρεώσεις, θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Βεβαίως. Πάντα πληρώνεις πρώτα μισθούς και συντάξεις και σχολεία, νοσοκομεία. Αν φτάσεις όμως σε αυτό το δίλημμα, σε λίγες μέρες δεν θα έχεις να πληρώσεις ούτε για μισθούς και συντάξεις.
Καταγγέλλει, με λίγα λόγια, η κυβέρνηση τους εταίρους γιατί δεν τηρούν το μνημόνιο και δεν μας δίνουν τις δόσεις. Δεν τηρούν το μνημόνιο που η ίδια η κυβέρνηση δεν θέλει να πει ότι εφαρμόζει. Το θέατρο της παράλογης θρασυδειλίας.
Τώρα ζητάτε να σας χειροκροτήσουμε. Το ερώτημα: για να καταστρέψετε τη χώρα; Ή για να την κάνετε γυριστή χωρίς πολιτικό κόστος; Τι από τα δύο; Η απάντηση είναι, ε, όχι τέτοιου είδους βοήθεια μην περιμένετε. Ούτε για την καταστροφή, ούτε για τη γυριστή χωρίς κόστος.
Στηρίζουμε την εθνική στρατηγική, τη μία και μόνη που υπήρχε και υπάρχει. Την εθνική συναίνεση, την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης. Ακούσατε να λέει τίποτα ο κ. Τσίπρας γι’ αυτά; Μας κάλεσε σε μια συζήτηση επί της ουσίας; Μας κάλεσε σε εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης;
Ενώ ξέρει ότι στείλαμε επιστολή και ζητήσαμε από τους σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες ηγέτες να βοηθήσουν την κυβέρνηση πριν το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου. Δεν σας απασχολούν αυτά.
Στηρίζουμε την εθνική στρατηγική, αλλά δεν στηρίζουμε τον τυχοδιωκτισμό, την αλαζονεία, την ανευθυνότητα.
Καταφέρατε να κατακτήσετε την εξουσία και πρέπει να σας πω εδώ – σημειώστε το αυτό γιατί κάποτε θα το συζητήσουμε διεξοδικά – ότι η ευθύνη της πολιτικής μυωπίας των Ευρωπαίων και ιδίως των Γερμανών, είναι πολύ μεγάλη για το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός ψήφισε τελικά έτσι ώστε να σχηματιστεί η ετερόκλητη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Τώρα το απολαμβάνετε, γελάτε, ενώ θα έπρεπε να κλαίτε όπως σας είπε ο κ. Φίλης. Το απολαμβάνετε έχοντας παραδώσει στον κ. Καμμένο τα άγια των αγίων των εθνικών θεμάτων.
Και διαφυγές δεν υπάρχουν. Δημοψήφισμα δεν υπάρχει. Το ουσιαστικό ερώτημα θα είναι πάντα το ναι ή όχι στο ευρώ, όπως και να το πει κανείς και για δημοσιονομικά θέματα απαγορεύονται τα δημοψηφίσματα.
Εκλογές; Με ποιο προγραμματικό πλαίσιο και ποια γραμμή; Δεν μπορεί να διατηρηθεί η αμφιθυμία. Δεν υπάρχουν διαφυγές. Όλα πληρώνονται εδώ.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, το 2010, όταν ξεκίνησε η κρίση, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 4,7% και το ΠΑΣΟΚ 44%. Σε πέντε χρόνια θα μιλήσουμε με άνεση. Το κακό είναι ότι θα μιλήσουμε σε λιγότερο από πέντε μήνες.
Η Ελλάδα, κυρίες και κύριοι βουλευτές, είναι μία. Η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση οφείλει να εκφράζει τη χώρα συνολικά και όχι την ετερόκλητη πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Εσείς μιλούσατε για κυβέρνηση δοσιλόγων. Εμείς σας στηρίζουμε. Ψηφίσαμε το νομοσχέδιο για τα προνοιακά, παρ’ ότι το εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα ήταν ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο σχέδιο. Ψηφίσαμε τις 100 δόσεις παρ’ ότι υπήρχε ρύθμιση την οποία υπονομεύσατε. Δεν θα ψηφίσουμε όμως τη φαυλότητα της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου.
Εμείς σας στηρίζουμε, εφόσον συνειδητοποιήσετε επιτέλους ότι υπάρχει μια εθνική στρατηγική. Εφόσον αναλάβετε την ευθύνη σας χωρίς παιχνίδια, χωρίς αυταρέσκειες και αλαζονείες, χωρίς επικίνδυνους αυτοσχεδιασμούς και παλινωδίες, χωρίς γραμμή τυφλής πρόσκρουσης ή διολίσθησης.
Το δικό μας μέλημα ήταν και είναι πάντα η πατρίδα και το πληρώσαμε ακριβά, αλλά δεν πειράζει. Είναι ιστορικό καθήκον. Ήρθε η ώρα να καταλάβουν οι πολίτες τι περάσαμε ως έθνος, τι γλιτώσαμε, την ασύντακτη χρεοκοπία και την απόλυτη καταστροφή. Τι κατακτήσαμε χάρη στην δική τους προσπάθεια.
Αυτό το εθνικό κεκτημένο, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης και της πλειοψηφίας, οφείλετε να το σεβαστείτε. Μη παίζετε με το εθνικό συμφέρον.
