Μ' αφορμή πρόσφατες ειδήσεις σχετικά με την κάπνα που «έπνιξε» τη Λαμία λόγω καύσης υπολειμμάτων καλλιεργειών [1], αποφάσισα να εμβαθύνω λίγο στο ζήτημα του σχηματισμού της αιθαλομίχλης και των προβλημάτων που προκαλεί στον άνθρωπο. Μου 'κανε μεγάλη εντύπωση πόσα μέρη στην Ελλάδα πάσχουν από ιδιαίτερα κακή ποιότητα αέρα, η οποία τις κρύες νύχτες του χειμώνα επιδεινώνεται απ' τα τζάκια και τις ξυλόσομπες!
Όντας νησιώτης που δεν μεγάλωσε με πραγματικό κρύο ή με φτώχεια που να καθιστά την καύση ξύλου πιο ελκυστική σε σχέση μ' άλλες μορφές θέρμανσης, αυτά που διάβασα σχεδόν με σόκαραν. Αν κι αρχικά είχα αμφιβολίες για το βαθμό στον οποίο τα καυσόξυλα θα μπορούσαν να προκαλέσουν προβλήματα τόσο μεγάλης έκτασης, μετά από μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς πείστηκα για του λόγου το αληθές. Πρόκειται για πρόβλημα που σχετίζεται άμεσα με την ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα, η οποία επιδεινώθηκε μετά την κρίση του '08 και δεν φαίνεται να βελτιώνεται.
Πέρα απ' την καλύτερη κατανόηση της πηγής του προβλήματος και των τρόπων αντιμετώπισης, η μελέτη που 'κανα μου 'δωσε και μια διαφορετική οπτική. Ποτέ δεν θα ξαναδώ το τζάκι της θείας μου στην ηπειρωτική Ελλάδα σαν κάτι που 'χει μόνο θετικά, αλλά κι ως ένδειξη ότι εκείνη ίσως δεν μπορεί να ζεσταθεί αλλιώς χωρίς να επιβαρύνει περαιτέρω οικονομικά το νοικοκυριό της.
Η συνέχεια παρακάτω...
Καλή μας εβδομάδα!
