Βατικανό

Συζήτηση για θεούς, θρησκείες, κοσμογονία κλπ.
Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 12 Νοέμ 2020, 18:50

Λαχουρένιος έγραψε:Αυτο το λενε και οι ιδιοι οι καθολικοι? Δεν συνεπαγεται το ενα το αλλο, δηλαδη το φιλιοκβε να δινει το ΑΠ στα χερια του Παπα.


Δεν το λένε ακριβώς έτσι. Και για το "αντοπρόσωπος του Χριστού" αν τους ρωτήσεις θα σου πουν πως αφορά όλους τους επισκόπους , αλλά κάπως ... περισσότερο τον πάπα ! :D Έτσι και για το Άγιο Πνεύμα λένε πως δρα μέσω του πάπα. Θυμήσου π.χ. την φράση στις 95 θέσεις του Λούθηρου :

9. Επομένως, το Άγιο Πνεύμα, που δρα μέσω του Πάπα ...

https://www.sansimera.gr/articles/1275/610
0 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 27 Μάιος 2021, 11:21

Ρωμαιοκαθολικοί - Προτεστάντες κ.α. σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες

Αυστρία : 69 % Ρωμαιοκαθολικοί , 5 % Λουθηρανοί

Γερμανία : 34 % άθρησκοι , 30 % Ρωμαιοκαθολικοί , 30 % Προτεστάντες

Αγγλία : κυρίως Αγγλικανοί

Ισλανδία : 87 % Λουθηρανοί

Λιχτενστάιν : 76 % Ρωμαιοκαθολικοί

Σκωτία : 47 % Καλβινιστές ( Πρεσβυτεριανοί ) , 17 % Ρωμαιοκαθολικοί , 17 % άθρησκοι

Ουαλία : κυρίως Προτεστάντες

Βόρεια Ιρλανδία : 40 % Ρωμαιοκαθολικοί , 20 % Πρεσβυτεριανοί , 15 % Αγγλικανοί , 4 % Μεθοδιστές , 14 % άθρησκοι

Ολλανδία : 48 % άθρησκοι , 27 % Ρωμαιοκαθολικοί , 17 % Προτεστάντες

Δανία : 82 % Λουθηρανοί

Λευκορωσία : 48 % Ορθόδοξοι , 41 % άθεοι , 7 % Ρωμαιοκαθολικοί

Ουκρανία : 63 % άθρησκοι , 15 % ορθόδοξοι πατριαρχείου Κιέβου , 13 % ορθόδοξοι πατριαρχείου Μόσχας, 6 % Ουνίτες

Εσθονία : 71 % άθρησκοι , 14 % Λουθηρανοί, 13 % Ορθόδοξοι

Λεττονία : 34 % Λουθηρανοί , 29 % άθρησκοι , 16 % Ρωμαιοκαθολικοί , 12 % Ορθόδοξοι

Λιθουανία : 79 % Ρωμαιοκαθολικοί , 10 % άθρησκοι , 4 % Ορθόδοξοι

Νορβηγία : 79 % Λουθηρανοί , 14 % άθρησκοι

Σουηδία : 69 % Λουθηρανοί, 23 % άθεοι , 2 % Ρωμαιοκαθολικοί

Φινλανδία : 77 % Λουθηρανοί, 20 % άθρησκοι , 1 % Ορθόδοξοι

Ουγγαρία : 52 % Ρωμαιοκαθολικοί , 20 % Προτεστάντες

Πηγή : Εγκυκλοπαίδεια Π-Λ-Μπ ( κυρίως )
1 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 31 Μαρ 2022, 22:02

Σινδών του Τορίνο : Ονομάζεται και Ιερά Σινδόνη ή Σινδόνη του Χριστού. Τεμάχιο λινού υφάσματος , το οποίο επί αιώνες εμφανιζόταν απ' την παπική εκκλησία ως το νεκρικό κάλυμμα ( σάβανο ) του σώματος του Ιησού Χριστού. Από το 1578 φυλασσόταν στο βασιλικό παρεκκλήσιο του καθεδρικού ναού του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή ( Σαν Τζοβάνι Μπατίστα ) στο Τορίνο της Ιταλίας. Είχε μήκος 4,34 μέτρα και πλάτος 1,09 και έφερε αποτυπωμένες , όπως λέγεται, δύο αμυδρές υπόφαιες αποτυπώσεις της πρόσθιας και της οπίσθιας όψης του σώματος ενός αποστεωμένου άνδρα με βαθουλωμένα μάτια και ανάστημα 1,70 μέτρα - πράγμα που έδινε την εντύπωση ότι κάποιο σώμα είχε τοποθετηθεί πάνω στο μισό ρούχο , κατά μήκος , ενώ το άλλο μισό είχε απλωθεί ως το κεφάλι του , καλύπτοντας έτσι ολόκληρη την πρόσθια όψη του σώματος από την κορυφή ως τα νύχια. Μέσα στις δύο αυτές εικόνες υπάρχουν ίχνη τα οποία αντιστοιχούν , υποτίθεται , στα "στίγματα" ( τα ίχνη του μαρτυρίου ) του Ιησού και στα οποία περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων : ένα ίχνος από αγκάθι στο κεφάλι , ραβδώσεις ( σαν από μαστίγωμα ) στη ράχη , μωλωπισμούς στους ώμους και διάφορες κηλίδες που εικάζεται ότι είναι αίμα.

Ιστορικά, η Σινδών ήλθε για πρώτη φορά στο φως το 1354 , όταν κάτοχός της ήταν ένας περίφημος τότε ιππότης , ο Ζοφρουά ντε Σαρναί , χωροδεσπότης του Λίρυ. Το 1389 , όταν η Σινδών εκτέθηκε στο κοινό , αποκηρύχτηκε ως πλαστή απ' τον επίσκοπο του Τρουά , ο οποίος αποφάνθηκε ότι είναι επιδέξια ζωγραφισμένη , αλήθεια που πιστοποιήθηκε από τον ζωγράφο ο οποίος τη ζωγράφησε. Ο αντίπαπας της Αβινιόν Κλήμης Ζ΄ ( κατείχε τον θρόνο το 1378 - 1394 ) καθαγίασε τη χρήση της ως αναπαράσταση της πραγματικής Αγίας Σινδόνος. Μεταγενέστεροι όμως πάπες , απ' τον Ιούλιο τον Β΄ και ύστερα , θεώρησαν αναμφισβήτητη την αυθεντικότητά της . Το 1453 , η Μαργαρίτα , η εγγονή του Ζοφρουά ντε Σαρναί , παρέδωσε την Σινδόνα στον οίκο της Σαβοΐας , στο Σανμπερύ , όπου το ύφασμα υπέστη βλάβες από φωτιά και νερό το 1532. Το 1578 μετακομίστηκε στη νέα πρωτεύουσα του οίκου της Σαβοΐας στο Τορίνο. Από τότε , έχει εκτεθεί ελάχιστες φορές σε προσκύνημα και , στη σύγχρονη εποχή , κατά τους γάμους του πρίγκιπα Ουμβέρτου ( 1931 ) και κατά την 400ή επέτειο της άφιξής της στο Τορίνο ( 1978 ).

Αναλύσεις που έγιναν στην Σινδόνα από ειδικούς - οι οποίοι επιχείρησαν να εφαρμοσουν επιστημονικές μεθόδους για να αποδείξουν την αυθεντικότητά της ή μη αυθεντικότητά της - χρονολογούνται απ' τα τέλη του 19ου αι. Τελικά , το 1988 προσδιορίστηκε με τρόπο οριστικό η ηλικία του υφάσματος . Σε 3 χημικά εργαστήρια διαφορετικών χωρών παραδόθηκαν μικρά τεμάχια του υφάσματος σε μέγεθος γραμματοσήμου. Αφού υπέβαλαν τα δείγματα αυτά στη μέθοδο χρονολόγησης με άνθρακα 14 , και τα 3 εργαστήρια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το ύφασμα κατασκευάστηκε το 1260 - 1390 μ.Χ. Η παπική εκκλησία αποδέχτηκε το πόρισμα και ανακοίνωσε ότι η Σινδών του Τορίνου δεν είναι αυθεντική , αλλά οι εκκλησιαστικές αρχές εξακολούθησαν να προτρέπουν τους χριστιανούς να μην πάψουν να προσκυνούν τη Σινδόνα ως μια εικονογραφική παράσταση του Χριστού ικανή να εμπνέει πίστη.

Πηγή : Π-Λ-Μπ
Εικόνα

______________________________________________
Ο ορθολογισμός της μεσαιωνικής Εκκλησίας – το παράδειγμα της Σινδόνης του Τορίνου.

Ιερό κειμήλιο και αχειροποίητος εικόνα, η Σινδόνη του Τορίνου, πάνω στην οποία φέρεται να αποτυπώθηκε το πρόσωπο και το σώμα του Κυρίου Ημών, εμφανίζεται για πρώτη φορά στα μέσα του 14ου αιώνα στο Λιρέ της γαλλικής Καμπανίας, λίγο έξω από την Τρουά. Είναι γνωστό ότι πολλοί ιππότες από την Καμπανία είχαν συμμετάσχει στη Δ΄ Σταυροφορία κι είχαν εγακτασταθεί σε εδάφη που ανήκαν στο Βυζάντιο. Ίσως η Σινδόνη να ήρθε από εκεί, στην Ανατολή άλλωστε λεγόταν πως υπήρχαν κι άλλα παρεμφερή κειμήλια, όπως το Μανδήλιον της Εδέσσης. Ίσως πάλι αυτές ακριβώς οι ιστορίες να οδηγήσαν κάποιους στην κατασκευή ενός ψεύτικου κειμηλίου.

Οι εφημέριοι του ναού του Λιρέ αρχίζουν να περιφέρουν με επισημότητα τη Σινδόνη, εμφανίζοντάς την βεβαίως ως αυθεντική. Ο επίσκοπος της Τρουά, ο Ερρίκος του Πουατιέ έχει αντίθετη άποψη, θεωρώντας την πλαστή. Ο διάδοχός του στον επισκοπικό θρόνο, ο Πέτρος του Αρσί, θα προσπαθήσει να απαγορέψει την περιφορά της ως ιερού κειμηλίου: «Οι ιερείς του Λιρέ φλέγονται από το πάθος της φιλοχρηματίας και της φιλαργυρίας… δεν περιφέρουν την εικόνα από ευσέβεια, αλλά για λόγους οικονομικού συμφέροντος… Πρόκειται για πλαστό αντικείμενο, μολονότι διατείνονται ότι πρόκειται για την Ιερά Σινδόνη στην οποία τυλίχθηκε το σώμα του Κυρίου Ημών… κατά τη διάρκεια των περιφορών ορισμένα άτομα προσποιούνται έναντι αμοιβής ότι δήθεν θεραπεύτηκαν χάρη στο υποτιθέμενο ιερό κειμήλιο, για να ξεγελάσουν τους πιστούς και να τους παρακινήσουν να προβούν σε δωρεές… Ο προκάτοχός μου είχε διενεργήσει έρευνα και είχε ανακαλύψει την απάτη, πως φτιάχτηκε το ύφασμα αυτό και πώς χρωματίστηκε με επιδεξιότητα, γεγονότα που αναγνώρισε κι ο ίδιος ο τεχνίτης που είχε αναλάβει την εργασία».

Ο Πέτρος του Αρσί προσέφυγε στον πάπα για να δικαιωθεί. Η εκδίκαση της υπόθεσης καθυστέρησε πολύ. Τελικά, ο πάπας Κλήμης Ζ΄ προτίμησε να δώσει συμβιβαστική λύση. Επέτρεψε τις περιφορές της Σινδόνης υπό τον όρο ότι κάποιος κήρυκας θα προειδοποιούσε τους πιστούς, «με δυνατή και καθαρή φωνή», διευκρινίζοντας ότι «η μορφή ή η απεικόνιση αυτή δεν επιδεικνύεται ως η γνήσια σινδόνη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού, αλλά ως μορφή ή απεικόνιση που λέγεται ότι είναι εκείνη του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού».

Η Σινδόνη συνέχισε την πορεία της, χωρίς η φήμη της να ξεπεράσει τα όρια του Λιρέ και της Τρουά. Το 1453 πωλήθηκε στον Λουδοβίκο Α΄ της Σαβοΐας. Το 1578 μεταφέρθηκε στο Τορίνο που είχε γίνει πρωτεύουσα του Δουκάτου. Η επίδειξη της Σινδόνης σε όλες τις σημαντικές για τη δυναστεία περιστάσεις, την καθιστά ολοένα και πιο γνωστή, ιδίως από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά. Η παγκόσμια φήμη της οφείλεται στους Νεότερους Χρόνους και δεν είναι βέβαια προϊόν κάποιας μεσαιωνικής θρησκοληψίας. Αντιθέτως, η μεσαιωνική Εκκλησία ήταν εκείνη που υιοθέτησε την πιο ορθολογική στάση στο ζήτημα.


https://rogerios.wordpress.com/2014/11/ ... %BD%CE%B1/
0 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Χρίστος Έλ
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 2436

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Χρίστος Έλ » 13 Απρ 2022, 20:19

Οπότε ο παπισμος αφού δέχεται το κράτος του Ισραήλ είναι masqueraded Judaism και φυσικά έχει χτιστει πάνω στη γνήσια ρωμαϊκή θρησκεία.
0 .

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 03 Οκτ 2022, 15:13

Δυο ψευδεπίγραφα υστερο-μεσαιωνικά κείμενα.


ΚΡΥΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΝΤΙΟΥ ΠΙΛΑΤΟΥ, ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ.
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΙΑ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ

Η ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΦΥΛΛΑΣΕΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΕΙΟΦΥΛΑΚΕΙΟ ΚΕΡΑΣΙΝΙ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ.

Ήκουσα περί των όσων επιθυμείτε να πληροφορηθήτε, και προθύμως προσέρχομαι να αφηγηθώ ταύτα εν προς εν. Εν ημέραις ημών, εθεάθη είς αγαθοποιός άνθρωπος, όστις ζη εισέτι και ονομάζεται Ιησούς Χριστός και ο οποίος λέγεται υπό του κόσμου, ότι είναι αληθής προφήτης. Οι δε μαθηταί αυτού, λέγουσιν περί αυτού ότι είναι Υιός του Θεού και Ποιητής Ουρανών και Γης και πάντων των υπαρχόντων και υπαρξάντων πραγμάτων.
Τω όντι ω Καίσαρ, ακούονται περί αυτού καθημερινώς θαυμάσια πράγματα. Ο Ιησούς ούτος, Χριστός, ανασταίνει νεκρούς και θεραπεύει ασθενείς, μόνο δια του λόγου. Είναι άνθρωπος κανονικού αναστήματος και ωραιοτάτων χαρακτηριστικών. Το δε πρόσωπον αυτού, ενέχει τοιαύτην μεγαλοπρέπειαν, ώστε εκβιάζει την αγάπην και το δέος των παρατηρούντων αυτόν. Η κόμη αυτού είναι υπόξανθος, :xena: μακρά μέχρι των ώτων και από των ώτων μέχρι των ώμων. Μολονότι δεν έχει το χρώμα του χώματος, είναι πλέον στιλπνός και είναι γνωστός ως Ναζωραίος.
Εχει το μέτωπον προέχον και φωτεινόν, και το πρόσωπον αυτού, χωρίς ουδενός ελαττώματος ή κηλίδος, έχει ιδιάζουσαν χροιάν *. Το βλέμμα του είναι πρόσχαρον και σοβαρόν. Οι οφθαλμοί του έχουσι λάμψιν ως αι ακτίναι του ηλίου, ώστε ουδείς δύναται να προσηλώση τους οφθαλμούς επί του προσώπου αυτού, ένεκεν της αίγλης του. Όταν απαντά τρομάζει και όταν πείθει εξαναγκάζει εις δάκρυα, και ούτω, γίνεται αγαπητός και είναι εύθυμος και μετριόφρων. Λέγεται περί αυτού, ότι ουδείς είδεν αυτόν γελώντα, αλλά μάλλον δακρύοντα.
Έχει τας χείρας και τους βραχίονας τελείως εσχηματισμένους.
Εν τοις λόγοις αυτού, ευρίσκονται πάντες ευχαριστημένοι. Ελάχιστοι εν τούτοις βλέπουσιν αυτόν. εις δε τους συναντώντας αυτόν, αναφαίνεται εν λίαν μετριοπαθή φυσιογνωμία και παρουσία.
Είναι άνθρωπος αφαντάστου ωραιότητος, ομοιάζων προς την Μητέρα αυτού, τόσον ωραίαν μεταξύ των γυναικών, ώστε ουδεμία παραμοιάζουσα αυτή, ευρίσκεται καθ’όλα ταύτα τα μέρη. Εάν η Υμετέρα Μεγαλειότης επιθυμήσει να τον ιδή, θέλω σπεύσει να τον αποστείλω προς Αυτήν. Ως την επιρροήν άπασα, η πόλις Ιερουσαλήμ τον τρέμει διότι είναι κάτοχος όλων των γνώσεων, χωρίς ποτέ να διδαχθεί παρ’ ουδενός. Περπατεί γυμνόπους και ασκεπής την κεφαλήν. Πολλοί βλέποντες αυτόν, τον μυκτηρίζουσιν ως παράφρονα. Μόλις όμως παρουσιασθεί και ανοίξει το στόμα του, πάντες τον φοβούνται και τρέμουσι.
Λέγεται επίσης περί αυτού, ότι ουδέποτε εφάνη εις τα μέρη ταύτα προσόμοιός του. Τω όντι δε, ως λέγουσι και αυτοί οι Εβραίοι, ουδέποτε ηκούσθη διδασκαλία ομοία προς εκείνην, ην ο Χριστός ούτος διδάσκει. Πολλοί δε μεταξύ των Εβραίων, θεωρούσιν αυτόν ως Θεόν και προς τοιούτον πιστεύουσι. Υπάρχουν όμως και πολλοί, οίτινες κατηγορούσιν αυτόν, λέγοντες ότι είναι εναντίον προς τους νόμους της Υμετέρας Μεγαλειότητος. Και εγώ αυτός παρενοχλούμαι υπό τοιούτον κακοβούλων Εβραίων.
Λέγεται περί αυτού, ότι ουδέποτε δυσηρέστησε τινά, και αντιθέτως, πάντοτε έπραττε το καλόν. Πάντες δε, όσοι τον συνανεστράφησαν, ομολογούσιν ότι έτυχον παρ’ αυτού ευεργεσιών ** και θεραπείας.
Εξετέλεσα ευπειθώς την Υμετέραν επιταγήν. Παν ότι δε η Υμετέρα Μεγαλειότης ήθελε με διατάξει, θέλει πάραυτα εκτελεσθή.

Πιστότατος και Ευπειθέστατος
Πούπλιος Λεόντιος*** Πόντιος Πιλάτος
Διοικητής της Ιουδαίας

https://www.orp.gr/wordpress/?p=1932
* συμπλήρωμα που έχω δει αλλού : [ ανάλογον , ως επίσης τήν ρίναν και το στόμα . Το γένειον είναι αραιόν , όμοιον προς την κόμην , όχι πολύ μακρύ και διηρημένον . ]
** ή ευεργειών
*** Αλλού το έχω δει : Πόπλιος Λέντουλος


ΚΡΥΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΜΦΑΝΙΣΗ
Η απόφαση καταδίκης του Χριστού. Βρέθηκε μέσα σε σιδερένιο κιβώτιο το 1309 στην Άκουλα της Ιταλίας γραμμένη στα εβραϊκά . Το 1381 μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη . Μεταφράσθηκε στα ελληνικά το 1643 απ' τον οικουμενικό πατριάρχη Διονύσιο.

«Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετράκισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τέσσερα έτη και καταβολής των Ρωμαίων βασιλείας έτη εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού βασιλείου έτη εννενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ηγεμόνος κρατίστου Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της Κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας αρχιερωσύνης Άννα και Καϊάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον ναόν, Ραμπάλ Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατόνταρχου υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασάξιου Ποπιλίου Ρούφου.

Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και καταψηφίζω εις θάνατον σταυρικόν τον Ιησού λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμο του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το συνήθες των καταδίκων, επεί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων, ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών εαυτόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού, απαρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρήξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι. Ναόν και διορίζομεν τον ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιζόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακάνθινω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού, ίνα ει παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ’ ού βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής, αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον

ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣ ΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί)
ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί)
ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ (Ρωμαϊστί).

Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τολμήσαι απερισκέπτως της τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ’ εμού ωρισμένην μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας.

ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
– Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
– Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
– Από των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς Συμεών και Μπονέλη.
– Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης, και Μακαρόλας.
– Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουάδους και Μπουκασόλης.
– Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν».
0 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 21 Οκτ 2022, 14:57

Τόμας δε Τορκεμάδα : Ο πρώτος Μέγας Ιεροεξεταστής της Ισπανίας. Γεννήθηκε στο Βαγιαδολίδ της Καστίλης το 1420 και πέθανε στην πόλη Άβιλα το 1498. Εισήλθε στο τάγμα των δομινικανών το 1452. Η πεποίθησή του ότι οι μαράνος ( Marranos = Εβραίοι προσήλυτοι στον χριστιανισμό , προσηλυτισμός = προς + έλευσις = έρχομαι προς ) , οι μορίσκος ( Moriscos = ισλαμιστές προσήλυτοι ), οι Εβραίοι και οι Μαυριτανοί αποτελούσαν απειλή για την ευημερία της Ισπανίας τον παρακίνησε να ασκήσει την επιρροή του στους καθολικούς βασιλείς Ισαβέλλα Α΄και Φερδινάνδο Ε΄, των οποίων ήταν εξομολογητής και σύμβουλος , και να επηρεάσει τη θρησκευτική πολιτική τους . Έτσι , ο Τορκεμάδα , ο οποίος κατά ειρωνεία της ιστορίας ήταν και ο ίδιος εβραϊκή καταγωγής , έπεισε το 1492 τους δύο ηγεμόνες να απελάσουν όλους τους Εβραίους της Ισπανίας που αρνούνταν να βαπτιστούν. Περίπου 170.000 Εβραίοι απελάθηκαν.
Τον Αύγουστο του 1482 ο Τορκεμάδα διορίστηκε Μέγας Ιεροεξεταστής της Καστίλης και της Λεόν , καθώς και απ' τις 17/10 , της Αραγώνας , της Καταλωνίας , της Βαλένθια και της Μαγιόρκα. Επέτρεψε οι Ιεροεξεταστές να χρησιμοποιούν βασανιστήρια για να αποσπάσουν τις ομολογίες απ' τους κατηγορουμένους . Δικάζονταν αιρετικοί , αποστάτες , μάγοι , δίγαμοι , τοκογλύφοι και βλάσφημοι. Περίπου 2.000 άνθρωποι θανατώθηκαν στην πυρά κατά το διάστημα της κυριαρχίας του Τορκεμάδα.
H κλονισμένη υγεία και η προχωρημένη ηλικία του Τορκεμάδα, καθώς και η κατακραυγή και οι καταγγελίες εναντίον του , οδήγησαν τον πάπα Αλέξανδρο ΣΤ΄στην απόφαση να διορίσει το 1494 τέσσερεις βοηθούς ιεροεξεταστές , για να περιορίζουν την παραφορά του Τορκεμάδα.
O Τορκεμάδα ήταν ωμός και αδιάλλακτος και παρά την υποστήριξη που έβρισκε στην κοινή γνώμη της εποχής του , έχει κριθεί εντελώς αδικαιολόγητος.

πηγή : Π-Λ-Μπ
0 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 03 Ιαν 2023, 22:44

Φραγκισκανοί : Μοναστικό τάγμα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ιδρύθηκε απ' τον Φραγκίσκο της Ασσίζης. Είχαν την άδεια να κηρύσσουν και ήταν τελείως φτωχοί. Το 1212 ιδρύθηκε και γυναικείο τάγμα από την Αγία Κλάρα υπό την καθοδήγηση του Αγίου Φραγκίσκου. Μέσα στο τάγμα δημιουργήθηκαν κατά καιρούς διάφορες αντιθέσεις ( ζηλωτές , μετριοπαθείς , φιλελεύθεροι ) . Το τάγμα ανέπτυξε σπουδαίο ιεραποστολικό έργο ( Ασία , Ευρώπη , Αφρική ). Κατά την Γαλλική Επανάσταση γνώρισε διώξεις. Την δεκαετία του '90 οι Φραγκισκανοί αριθμούσαν 3.000 μονές και 21.000 μοναχούς περίπου.
1 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 16 Μάιος 2023, 18:18

Μερικά εθνογραφικά στοιχεία για την Λατινοκρατία στην Ελλάδα από το έργο του Απόστολου Βακαλόπουλου Ιστορία του Νέου Ελληνισμού , τόμοι Β΄, Γ΄ και Δ΄

Κρήτη

Κατά τον καρδινάλιο Ισίδωρο οι ενωτικοί - ουνίτες της Κρήτης ήταν 20.000 ( 15ος αι. ) , αριθμός υπερβολικός. Στις ουνιτικές προσπάθειες των ουνιτών Βησσαρίωνα , Ισίδωρου και Μιχαήλ Αποστόλη αντιστέκονται οι ορθόδοξοι Ξυλοκαράβης , Σάββας και Μάξιμος. Τους δύο τελευταίους ο Αποστόλης πετυχαίνει να τους εξορίσει στην Συρία. Οι Ενετοί από πολιτική σκοπιμότητα κρατούν θρησκευτικά ουδέτερη στάση , λίγο φιλοενωτική. Οι Ενετοί δεν τα πάνε ούτε αυτοί καλά με τους παπικούς απεσταλμένους. Τον 16ο αι. οι καθολικές επισκοπές της Κρήτης παύουν να υφίστανται. Το 1592 υπήρχαν στο νησί 4.000 καθολικοί ( κυρίως φεουδάρχες με τις οικογένειές τους ). Με την τουρκική κατάκτηση ( 1645 ) μετανάστευσαν.

Επτάνησα ( γενικά )

Ο καθολικός κλήρος καταπιέζει τους ορθοδόξους. Αναβαπτίζει τα παιδιά τους και τους υποχρεώνει να τελούν την Θεία ευχαριστία με άζυμο άρτο. Ο φιλέλληνας όμως πάπας Λέων Ι΄ το 1521 δίνει πλήρη θρησκευτική ελευθερία στους ορθοδόξους. Οι διάδοχοί επικυρώνουν την πολιτική του. Οι Βενετοί κρατούν ουδέτερη στάση. Στα Επτάνησα είχε καταργηθεί η θέση του ορθόδοξου επισκόπου και είχε αντικατασταθεί με την θέση του πρωτοπαπά. Οι Ενετοί όμως επιτρέπουν ορθόδοξο επίσκοπο στην Κεφαλονιά . Υπήρξε συγκρητισμός , αλλά η ορθόδοξη πλειοψηφία αφομοίωσε τους καθολικούς.

Ζάκυνθος

Αρχές 17ου αι. υπήρχαν 300 καθολικοί. Το 1667 είχαμε 42.100 ορθοδόξους , 3.000 καθολικούς ( Ουνίτες, στρατιωτικούς και ξένους ) και 800 Εβραίους. Οι μικτοί γάμοι προκάλεσαν μείωση των καθολικών.


Κεφαλληνία

Στις αρχές του 17ου αι. οι καθολικοί ήταν 300. Το 1667 είχαμε 90.000 ορθοδόξους και 580 καθολικούς ( 30 ντόπιοι και 550 στρατιώτες και ξένοι ). Οι μικτοί γάμοι προκάλεσαν μείωση των καθολικών.

Λευκάδα

Το 1710 είχε 500 καθολικούς , το 1723 είχε 220 καθολικούς ( 70 στρατιώτες και 150 Χιώτες καθολικοί πρόσφυγες ) και το 1820 είχε 48 καθολικούς.

Κέρκυρα

Τέλη 16ου αι. είχε 2.000 καθολικούς έναντι 16.000 ορθοδόξων. Το 1611οι καθολικοί ήταν 1.500. Το 1636 και το 1671 οι καθολικοί ήταν 1.400. Για την μείωση αιτία είναι οι γάμοι με τους ορθοδόξους. Αρχές του 19ου αι. υπήρχαν 1.600 καθολικοί.

Κυκλάδες ( γενικά )

Κατά την Λατινοκρατία είχαν καταργηθεί οι ορθόδοξες μητροπόλεις. Στα τέλη του 17ου αι. οι καθολικοί είναι 5 - 6.000. Ήταν μειοψηφία και η σταθερή θέση των ορθοδόξων και η τουρκική κατάκτηση τους οδήγησε στην αφομοίωση.

Άνδρος

Κάποτε οι καθολικοί είχαν φτάσει τις 2.000 - 3.000 ( ή 800 οικογένειες ) - ίσως υπερβολικοί αριθμοί . Το 1567 οι Ορθόδοξοι της Άνδρου ήταν 1800 σπίτια ( Ρωμιοί και Αρβανίτες ). ( Το 1655 οι Αρβανίτες της Άνδρου ήταν 1.200 ). Το 1567 οι Λατίνοι ( "Φράγκοι" ) της Άνδρου ήταν 50 - 60 σπίτια. Τον πλούτο του νησιού συγκεντρώνουν στα χέρια τους 12 Λατίνοι ( "Φράγκοι" ). Τον 16ο αι. έχουμε 300 καθολικούς και 9.000 ορθοδόξους. Το 1700 οι καθολικοί ήταν 50 έναντι 6.000 ορθοδόξων. Η μείωση των καθολικών οφείλεται σε επιδημίες και τις πιέσεις των ορθοδόξων μετά την τουρκική κατάκτηση.


Ανάφη

Στις αρχές του 18ου αι. δεν υπάρχουν καθόλου καθολικοί.

Τήνος

Το 1563 είχε 9.000 κατοίκους απ' τους οποίους οι 2.000 ήταν ένοπλοι και γι' αυτό οι πειρατές δεν ζύγωναν . Απ' τους 2.000 ενόπλους οι 10 ήταν Ιταλοί. Κατ' άλλη πληροφορία το 1566 το νησί είχε 18 - 20.000 κατοίκους. Από αυτούς τα 2/3 ήταν ορθόδοξοι. Σύμφωνα με άλλες στατιστικές - αντικρουόμενες μεταξύ τους ποιοτικά και ποσοτικά - το 17ο αι. είχαμε 13.500 καθολικους έναντι 4.500 ορθοδόξων , το 1666 είχαμε 8.000 καθολικούς έναντι 4.000 ορθοδόξων και το 1795 είχαμε 6.000 καθολικούς έναντι 10.000 ορθοδόξων. Οι Βενετοί ακολούθησαν αδιάφορη θρησκευτικά πολιτική και σταδιακά οι ορθόδοξοι αφομοίωσαν τους καθολικούς.


Σύρος

Οι καθολικοί ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του νησιού και είχαν μεγάλη δυναμική. Τον 17ο αι. εγκαταστάθηκαν στην Σύρο ορθόδοξοι Αθηναίοι ( Παλαιολόγοι , Κομνηνοί , Φωκάδες κ.α. ) και οι Φραγκοσυριανοί τους αφομοίωσαν. Τον 17ο αι. είχαμε στο νησί 2 - 3.000 καθολικούς έναντι 70 μόνο ορθοδόξων.

Νάξος

Τον 17ο αι. είχαμε 367 καθολικούς έναντι 4.000 ορθοδόξων. Το 1752 οι ορθόδοξοι είχαν γίνει 10.000.

Σαντορίνη

Οι ορθόδοξοι ήταν πλειοψηφία. Τον 16ο αι. είχαμε 7.000 ορθοδόξους έναντι 700 καθολικών. Το 1653, 500 ορθόδοξοι έγιναν καθολικοί και 30 φτωχοί καθολικοί έγιναν ορθόδοξοι. Το 1667 είχαμε 11.000 ορθοδόξους έναντι 900 καθολικών. Στις αρχές του 18ου αι. οι καθολικοί μαζικά ασπάστηκαν την ορθοδοξία. Το 1830 οι καθολικοί της Σαντορίνης ήταν 612.

Σίφνος

Λίγοι καθολικοί είχαν μείνει στα 1666. Στα 1700 είχαμε 6.000 ορθοδόξους έναντι 20 μόλις καθολικών. Αυτοί οι 20 καθολικοί ήταν παλαιοί Φράγκοι πειρατές και τυχοδιώκτες που ανέτρεφαν όμως τα παιδιά τους ως ορθόδοξα. Το 1770 είχαμε μόλις 3 ή 4 καθολικούς με έναν βικάριο.

Κίμωλος

Το 1667 είχαμε 800 ορθοδόξους έναντι 33 μόνο καθολικών. Στις αρχές του 18ου αι. υπήρχαν 700 - 800 κάτοικοι , απ' τους οποίους ελάχιστοι καθολικοί ( Γάλλοι πειρατές με τις οικογένειές τους ).

Μύκονος

Το 1771 οι καθολικοί ήταν ελάχιστοι.

Τζια

Στις αρχές του 18ου αι. οι καθολικοί ήταν μόλις 10 και γρήγορα αφομοιώθηκαν.

Μήλος

Τον 16ο αι. υπήρχαν 50 καθολικές οικογένειες , αλλά τους έκαναν ορθοδόξους διδάσκαλοι μοναχοί Αγιορείτες και Αγιοταφίτες που πήγαν στο νησί. Τον 17ο αι. είχαμε συνολικά 3.000 κατοίκους απ' τους οποίους μόλις 2 ήταν καθολικοί !

Σέριφος

Στις αρχές του 18ου αι. είχαμε 800 ορθοδόξους και κανέναν καθολικό.

Πάρος

Το 1780 είχαμε 40 καθολικούς έναντι 6.000 ορθοδόξων.

Αντίπαρος

Το 1700 υπήρχαν στο νησί 60 -70 οικογένειες και κυρίως Γάλλοι και Μαλτέζοι πειρατές που αδιαφορούσαν για την θρησκεία.

Σίκινος

Το 1700 υπήρχαν κυρίως Δυτικοί πειρατές.

Ίος

Στις αρχές του 18ου αι. οι καθολικοί ήταν 12 γαλλικές οικογένειες. Το 1771 - 1794 υπήρχε μόλις 1 καθολική οικογένεια ( 5 άτομα ). Το 1830 δεν υπήρχε κανένας καθολικός.

Κύθνος

Οι καθολικοί αφομοιώθηκαν απ' τους ορθοδόξους. Ο καθολικός ιερέας συντηρούσε το φτωχό καθολικό ποίμνιό του με τις ελεημοσύνες των Φράγκων πειρατών. Οι Φράγκοι πειρατές πήραν τις Ελληνίδες γυναίκες τους και εγκατέλειψαν το νησί. Αρχές του 18ου αι. οι καθολικοί ήταν 20 έναντι 2.980 ορθοδόξων.

Δύση

Σε Δαλματία , Απουλία , Καλαβρία και Σικελία ο λατινικός κλήρος δεν ανέχτηκε την ορθοδοξία και οι Ρωμιοί και Αρβανίτες πρόσφυγες αναγκάστηκαν να γίνουν ουνίτες στα 1588. Μόνο η ελληνική παροικία της Βενετίας κατάφερε να διατηρήσει την ορθοδοξία της.

Χίος

Τον 17ο αι. υπήρχαν 4.000 ή 6.000 ή 7.000 καθολικοί έναντι 50.000 ορθοδόξων. Αρχές 18ου αι. οι καθολικοί ήταν 3.000 - 7.000 έναντι 100.000 ορθοδόξων και 10.000 Τούρκων. Το 1757 οι καθολικοί ήταν 1.600 και το 1791 ήταν 1.101. Σήμερα έχουμε 20 καθολικές ελληνικές οικογένειες με έναν καθολικό ιερέα.

Κάρπαθος

Κατά τον 15ο αι. όλοι οι καθολικοί αφομοιώθηκαν από τους ορθοδόξους.

Ηπειρωτικές περιοχές

Στις αρχές του 18ου αι. στην Πάργα , στην Βόνιτσα και στην Πρέβεζα καθολικοί ήταν μόνο οι στρατιωτικοί Λατίνοι και οι οικογένειές τους.
Το 1781 στην Κορώνη , στην Πάτρα και στην Αθήνα υπήρχαν συνολικά 100 καθολικοί , ενώ στο Ναύπλιο υπήρχαν 300 καθολικοί.
1 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )

Άβαταρ μέλους
Τλαξκαλτέκος
Extreme poster
Extreme poster
Δημοσιεύσεις: 3142

Re: Βατικανό

Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 11 Ιουν 2023, 10:36

Τη 6η του μηνός Σεπτεμβρίου μνήμη του αγίου νεομάρτυρος Μάξιμου Σάντοβιτς του πρεσβύτερου.

Ο άγιος Μάξιμος γεννή­θηκε το 1886 στο χω­ριό Ζντένια της Καρπαθορωσίας (Ρουθηνίας), στα ση­μερινά σύνορα Πολωνίας και Σλοβακίας, ή οποία πριν από τον Α’ Παγκόσμιο πό­λεμο υπαγόταν στην Αυ­στροουγγαρία. Από τα παι­δικά του χρόνια διακρινό­ταν για την πολλή του ευ­σέβεια. Στο κολέγιο σηκω­νόταν πολύ πρωί, για να διάβαση στο δωμάτιο του την ακολουθία του όρθρου και να ψάλει διάφορα τρο­πάρια. Ό πόθος του ήταν να γίνει ιερεύς ή μοναχός. Για αυτό, μόλις τελείωσε τα γυμνασιακά μαθήματα, εισ­ήλθε ως δόκιμος σε ουνιτικό μοναστήρι της γενέτειρας του. Απογοητευμένος όμως από τον τρόπο ζωής της αδελφότητας, υστέρα από τρεις μήνες έφυγε κρυφά και μετέβη στην λαύρα του Ποτσάεφ της Βολυνίας (δυ­τική Ουκρανία), που ήταν γνωστή τόσο για το αυ­στηρό τυπικό και την πνευ­ματικότητα της, όσο και για την μαρτυρία της Ορθοδοξίας.

Ενώ ήταν ακόμη δόκι­μος, ο μητροπολίτης Κιέβου και Γαλικίας Αντώνιος Χραποβίτσκυ (1863-1936) επι­σκέφθηκε την λαύρα και ζή­τησε από τον ηγούμενο ένα δόκιμο, με σκοπό να τον χει­ροτόνηση ιερέα, για να εξυπηρετεί τις κοινότητες των Καρπαθίων ορθοδόξων, πρώ­ην Ουκρανών ουνιτών. Ό κλήρος έπεσε στον Μάξιμο. Εγκατέλειψε κατ’ ανάγκην την επιθυμία του να μονάσει και ακολούθησε τον μη­τροπολίτη. Παρακολούθησε το ορθόδοξο σεμινάριο στο Ζιτομίρ και μετά τον γάμο του με λευκορωσίδα ο σεβασμιότατος Αντώνιος τον χειροτόνησε ιερέα (1911). Αναλαμβάνοντας αμέσως τα ποιμαντικά του καθήκον­τα, επέστρεψε στην πατρίδα του και τέλεσε στο Κράμπ, κοντά στο χωριό του, την πρώτη ορθόδοξη λειτουρ­γία μετά την επιβολή της Ουνίας στην Καρπαθορωσία (ιη’ αι.). Όταν επισκέ­φθηκε το πατρικό του σπί­τι, συνελήφθη και καταδι­κάσθηκε σε βαρύ πρόστιμο και οκτώ ήμερες φυλάκιση. Ό π. Μάξιμος, ανυποχώρη­τος, μετά την αποφυλάκιση συνέχισε τις λειτουργίες στα γειτονικά χωριά.

Ή θαρραλέα του στάσης έγινε αφορμή να καταδικασθεί και ο ίδιος αλλά και οι πιστοί που τον βοηθούσαν. Τον Μάρτιο του 1912 μετα­φέρθηκε αλυσοδεμένος σε φυλακή του Λβώφ και επί δύο χρόνια περνούσε από αλλεπάλληλες ανακρίσεις, με την κατηγορία ότι ήταν ορθόδοξος, ότι χρησιμοποι­ούσε εκκλησιαστικά βιβλία γραμμένα στα ρωσικά και ότι συνεργαζόταν με τους Ρώσους, εχθρούς των Αυστριακών. Παρά τις ψευδείς κατηγορίες που εξαπέλυαν εις βάρος του, τον Ιούνιο του 1914 αθωώθηκε και αυ­τός και ή συνοδεία του και επέστρεψε στο χωριό του με κλονισμένη υγεία από τις κακοποιήσεις, την απομόνωση και τα παντός εί­δους μαρτύρια.

Τον Αύγουστο, παρα­μονή του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, συνελήφθη πάλι, αυτήν την φορά με την εγ­κυμονούσα σύζυγο του, τους γονείς του και ορθόδοξους συγχωριανούς του. Με ύβρεις σύρθηκαν όλοι α­λυσοδεμένοι στις φυλακές του Γκόρλιτσε. Στις 6 Σε­πτεμβρίου 1914 τον έβγα­λαν από το κελλί του και του ανακοίνωσαν, χωρίς εξ­ηγήσεις, ότι είχε καταδικασθεί σε θάνατο. Καθώς του έδεναν τα χέρια και τα μά­τια, είπε ήρεμα: «Δεν χρειά­ζεται· δεν πρόκειται να φύ­γω». Τον τουφέκισαν στην εσωτερική αυλή της φυλα­κής, μπροστά στα μάτια των γονέων του. :s_mad Ό μάρτυς πρόφθασε να φωνάξει «Ζή­τω ή Ορθοδοξία!» :good: και έπε­σε στο πλακόστρωτο. Έ­νας από τους φονείς του τον πλησίασε και τον απο­τελείωσε με τρεις ριπές, που τίναξαν τα μυαλά του στους τοίχους της φυλακής.

Το 1922 ή λάρνακα με το λείψανο του μεταφέρθηκε στο χωριό του Ζντένια και εντα­φιάσθηκε δίπλα στην εκ­κλησία. Έκτοτε ο τάφος του προσελκύει πολλούς προσκυνητάς και ή τιμή του ως αγίου εξαπλώθηκε μεταξύ των ορθοδόξων Καρπαθορώσων, ακόμη και μετά τον εκπατρισμό αυτοί) του λαού, για τον οποίο ο άγιος Μάξιμος έγινε το σύμβολο της εθνικής και θρησκευτι­κής του ταυτότητος.

Τοις αυτού πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.
http://www.diakonima.gr/2022/09/06/%ce% ... bf-%cf%80/

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

- Το 1912 την ορθόδοξη δράση του κατήγγειλε στους ( Ρωμαιοκαθολικούς ) Αυστριακούς ένας Ουκρανός δάσκαλος.
- Στην αυγή του Α΄ΠΠ η Αυστροουγγαρία ήταν αντίπαλη με την Ρωσία , συνεπώς η ορθόδοξη δράση του θεωρήθηκε ως εθνική δράση υπέρ των Ρώσων. Ουσιαστικά δηλαδή τον εκτέλεσαν ως ρωσόφιλο ( από Ρώσος Ουνίτης είχε γίνει Ρώσος ορθόδοξος ) και κατάσκοπο . Ακόμη για προσβολή του ρωμαιοκαθολικισμού.
- Η Ρωσία είχε πρόγραμμα για την διάδοση της ορθοδοξίας εις βάρος του ρωμαιοκαθολικισμού/ουνιτισμού/ελληνοκαθολικισμού/γραικοκαθολικισμού στην Ουκρανία.
- Εκτός απ' το Ζήτω η Ορθοδοξία , αναφέρεται πως ενώ πέθαινε φώναξε και Ζήτω ο ρωσικός/ρουθηνικός λαός , Ζήτω η Αγία Ρωσία και Ζήτω η σλαβοκρατία. :ehmmm:
- Στην πρώτη του σύλληψη του είπαν πως αφού χειροτονήθηκε στην Ρωσία και όχι στον τόπο δράσης του , δεν έχει το νόμιμο δικαίωμα να συνεχίσει την δραστηριότητά του. Αυτός όμως αντέτεινε πως ο άμεσος προϊστάμενός του ήταν ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως :elladara: και αφού η ορθοδοξία ήταν νόμιμη στην Αυστροουγγαρία , είχε το δικαίωμα.
- Στην πρώτη του δίκη αθωώθηκε, πως δεν είχε δηλαδή σκοπό να αποσπάσει πολωνο-ουκρανικά εδάφη της Αυστροουγγαρίας υπέρ της Ρωσίας. Οι Αυστριακοί θύμωσαν γιατί είδαν πως ο άγιος και άλλοι ρωσόφιλοι είχαν την στήριξη αντι-αυστριακών Πολωνών .
https://orthodoxwiki.org/Maxim_Sandovich
https://en.wikipedia.org/wiki/Maxim_Sandovich
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0 ... 0%B8%D0%B9
https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0 ... 0%B8%D1%87
https://pl.wikipedia.org/wiki/Maksym_Gorlicki
1 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )


Επιστροφή σε “Θεολογία”