"[...Στο cogito ergo sum η σφαίρα που λέγεται ζωή και η σφαίρα που λέγεται σκέψη τέμνονται και υπάρχει ένας χώρος όπου ζω και σκέπτομαι. Δηλαδή το βάθος της ζωής και της σκέψης ταυτίζονται. Η παρεμβολή του ασυνειδήτου σημαίνει ότι στην πραγματικότητα ο χώρος αυτός είναι το κενό, το τίποτα. Νομίζω ότι σκέφτομαι ή νομίζω ότι ζω. Δεν υπάρχουν και τα δύο μαζί και αυτό είναι τραγικό γιατί η ανθρώπινη μοίρα δεν μπορεί να πάει εκεί που εμείς θέλουμε.
Η ψυχολογία έρχεται την στιγμή που καταρρέει το μέγιστο δημιούργημα του νεωτερικού ανθρώπου, το αυτοαναφορικό υποκείμενο. Χρειάζεται για την Δύση ο Freud γιατί έδειξε οτι το λογικό υποκείμενο έχει ένα υπόγειο το οποίο αποτελείται από ενορμήσεις που δεν μπορούν να τεθούν υπό έλεγχο. Αλλά δεν κατάλαβε ότι όσο πιο μεγάλο το κλείσιμο στο cogito τόσο πιο μεγάλο είναι το ασυνείδητο.
Δηλαδή ενώ το ασυνείδητο είναι η μεγάλη αντιπολίτευση στον ορθό λόγο, ο τρόπος με τον οποίο δίνεται νόημα στο ασυνείδητο είναι καθαρά ο τρόπος της λογικής όπου ο αναλυτής επιστρέφει στο προπατορικό αμάρτημα του Δυτικού ανθρώπου που θέλει όλα να τα σκεφτεί....]
ορισμενα χαρακτηριστικά σημεία...
''Θέλω χρόνο για το τίποτα, λέει μια επιγραφή εδώ στην τουαλέτα. Ας αρχίσουμε από αυτό. Το τίποτα είναι αυτό που μηδενίζει όλα όσα είναι σημαντικά και υπό έλεγχο και τα έχουμε κατευθύνει κάπου. Το τίποτα είναι το σημείο που κατευθύνεται ένα πεπρωμένο με εκλογικεύσεις που εξυπηρετούν προσωπικούς στόχους όπως νομικισμός, ηθικισμός κτλ.
...
Υπάρχουμε μετέχοντας στο εν. Ήρθε ο διάβολος και είπε στον άνθρωπο: ''άσε το χέρι σου από αυτόν που σε στηρίζει και θα γνωρίσεις το καλό και το κακό''. Αυτό που δεν του είπε είναι ότι δεν μπορεί μετά να γυρίσει πίσω. Και αρχίζει πλέον να λατρεύει το αδιέξοδό του.
...
Στην Αμερική έχει πολλούς μαρξιστές γιατί ο καπιταλισμός θέλει το μαρξισμό για να κοιμάται ήσυχως το βράδυ. Σε πανεπιστήμιο που οι φοιτητές πληρώνουν 60.000 δολλάρια το χρόνο μιλάς για μαρξισμό. Αλλά χρειάζεται για να κοιμάσαι ήσυχος το βράδυ από το παράλογο που υπάρχει.
Ο Φρόυντ έδειξε ότι έχουμε και ασυνείδητο που δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Θα το βρίσκουμε συνέχεια μπροστά μας. Όσο πιο μεγάλο είναι το κλείσιμο στον εαυτό μας, στο αυτοαναφορικό αντικείμενο τόσο πιο μεγάλο είναι το ασυνείδητο.
.
Ο μόνος τρόπος να μιλήσουμε με το ασυνείδητό μας, όπως λέει ο Λακάν, είναι να το σκεφτούμε, να εισέλθουμε μέσα με το μορφωτικό μας οπλισμό. Γιαυτό η Δύση δεν ξέρει πώς θα επιτρέψει στο ασυνείδητο να εκφραστεί. Όσο περισσότερος είναι ο ορθολογισμός, τόσο περισσότερο είναι το ασυνείδητο.
.Ο δρόμος είναι η επιθυμία. Το θέλημα είναι του ανθρώπου, ο ορισμός του ανθρώπου είναι το αδύνατον. Όλη η αρχαία φιλοσοφία είναι η προσπάθεια να τιθασεύσει την ανθρώπινη επιθυμία γιατί ο κοσμοπολίτης αρχαίος έλληνας έχει τρομάξει από τα πάθη του που έχει παραδοθεί ολοκληρωτικά σε αυτά.
...
Η επιθυμία, τελικά, είναι σχέση για να φιάξουμε έναν εαυτό. Η επιθυμία του ανθρώπου είναι η επιθυμία του άλλου. Η επιθυμία του ανθρώπου είναι η επιθυμία του άλλου. Ο ένας επιθυμεί ό,τι ο άλλος επιθυμεί. Αυτές τα τρία αναφέρει ο Λακάν τα οποία γίνονται ασυνείδητα.
.
Χτίζεσαι από τον άλλο. Φιάχνεσαι από τον άλλο και φιάχνεις ένα πρόσωπο. Τότε έχουμε μια σχέση και δεν γίνεται τίποτα ασυνείδητα όπως με τη μάνα μας.
.
Η επιθυμία είναι ψυχοσωματική. Η νευροεπιστήμη ψάχνει σε λάθος νερά με το να ψάχνει το God's spot (σημείο του Θεού) στον εγκέφαλο. Είναι στην πραγματικότητα η αποδόμησις του Θεού.
.
Ενώ αν ο Θεός είναι σχέση, αυτό είναι κάτι άλλο. Το βρίσκουμε στον αγ. Μάξιμο αυτό με τους λόγους των όντων. Ήμουν κάτι που δεν είμαι και θα γίνω κάτι που δεν είμαι. Αυτό είναι η ενσάρκωσις ώστε όλες οι ενέργειες του Θεού να εισέρχονται στην ψυχοσωματική ύπαρξιν του ανθρώπου. Αυτό που λέγεται αντίδοσις ιδιωμάτων. Αυτό το απόλυτο άνοιγμα είναι κάτι, χωρίς να εκλογικεύεται ο Θεός, κάνει το ασυνείδητο μια ανακάλυψη του αναπάντεχου. Το ασυνείδητο περνάει σε μια δηλοτικότητα.
Η αιώνια ζωτικότητα με τον τρόπο του αγίου Πνεύματος. Αναφέρει ο αγ. Διονύσιος ο αρεοπαγίτης ότι ο άνθρωπος χτίζεται με μετοχή και διαδοτικότητα και με αυτά γεννάται η αυτοεκτίμησις. Καθένας μας είναι ένας συσσωρευτής χάριτος που πρέπει ταυτόχρονα να το μοιράζει. Αν δεν το μοιράζει δεν το έχει. Αυτό σώζει την κοινωνικότητα της επιθυμίας μου μέσω των άλλων και το μεθεκτικό της. Γιατί αν τη βρω μόνος μου, αυτό είναι ο ορισμός της σχοζοφρένειας.
.
Ο άνθρωπος στην πραγματικότητα είναι ανυπεράσπιστος προς αυτό που είναι. Αυτός είναι ο ορισμός της ψυχολογίας. Το ευαγγέλιο το ξέρει αυτό. Αλλά δεν το ξέρει ο δυτικός πολιτισμός.
.
Ο Θεός ήρθε για να αγιάσει τον άνθρωπο με το ανθρώπινο του Θεού και μέσω του θανάτου να αποκτήσει αυτό αιώνια διάστασιν για να έχουμε ψυχοσωματική αφθαρσία. Είναι φοβερό το ευαγγέλιο γιατί σε καλεί συνεχώς στο τίποτα. Είναι όμως αυτό που εκμηδενίζει τα πάντα.
.
Ο σταυρός έχει να κάνει με τη θεραπεία του ασυνειδήτου με την ανάληψιν μιας ευθύνης που δεν έχει. Παίρνει ο Χριστός το ασυνείδητο και το φέρνει στο φως και το ασυνείδητο ως επιθετικότητα γίνεται ασυνείδητο ως διαλογικότητα (αγάπη-σχέσις).''