Εσχατολογικός Πόλεμος Ρωσίας – Δύσης;/ "Το ΚΑΤΕΧΟΝ"

[looking for the unknown]

Πρέπει, λοιπόν, να τονίσουμε τη σημασία του ρόλου που διαδραματίζει το εβραϊκό/αμερικανικό λόμπι, που λανθασμένα ονομάζεται «χριστιανικό/σιωνιστικό», όταν θα έπρεπε να αποκαλείται πιο συγκεκριμένα «προτεσταντικό/σιωνιστικό», επειδή αποτελείται από περίπου 20/40 εκατομμύρια προτεστάντες Αμερικανούς ευαγγελικούς, οι οποίοι βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά στην ιστορία του Ισραήλ στην Παλαιά Διαθήκη, χωρίς σχεδόν καμία αναφορά στον Ιησού Χριστό και την Καινή Διαθήκη. Πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο να επιστρέψουν όλοι οι Εβραίοι στην Παλαιστίνη για να μπορέσουν να ξαναχτίσουν τον τρίτο Ναό για να επιταχύνουν τη δεύτερη έλευση του Ιησού.

Σύμφωνα με ορισμένους Πατέρες της Εκκλησίας (Αγ. Ειρηναίος της Λυών10 ), S. Ippolito Romano (11 ), Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός), κατά τη διάρκεια της βασιλείας του τελευταίου Αντίχριστου (πριν από την Παρουσία), ο Ναός της Ιερουσαλήμ πιθανότατα θα ανοικοδομηθεί μόνο εν μέρει, αλλά τότε ο Αντίχριστος θα διώξει και τον ραβινικό Ιουδαϊσμό , ο Ναός θα καταστραφεί και τότε « Omnis Israel salvabitur / Ο Ισραήλ μαζικά θα μεταστραφεί στον Χριστό » ( Rom , XI, 26). Οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν οριστικά από την Παλαιστίνη από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 135 μ.Χ. Γ., με την απαγόρευση επιστροφής με θανατική ποινή, τον 7ο αιώνα μ.Χ. Γ. (αφού δεν υπήρχε πλέον η Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία) επιχείρησαν να ανακαταλάβουν την Ιερουσαλήμ και την Ιουδαία, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της Ανατολικής Ρωμαϊκής ή Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κάλεσαν τον Πέρση βασιλιά Χοσρόη Β' (590-628) σε βοήθειά τους και τους έφερε μεγάλο κακό, επαναστατώντας κατά του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ηράκλειου (610-641). Ο Πέρσης βασιλιάς κατέκτησε και κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ το 613, αλλά στη συνέχεια ηττήθηκε στη Νινευή το 627 από τον Βυζαντινό Αυτοκράτορα Ηράκλειο. Ωστόσο, οι Πέρσες κατέστρεψαν τις χριστιανικές εκκλησίες της Ιερουσαλήμ, συμπεριλαμβανομένων εκείνων κοντά στα ερείπια του Ναού, και έδωσαν στους Εβραίους συμμάχους τους την ευκαιρία να καταλάβουν την Ιερή Πόλη και να σφαγιάσουν τους Χριστιανούς. Για 15 χρόνια (μέχρι το 628) οι Ισραηλίτες μπόρεσαν να επανεγκατασταθούν στην Ιερουσαλήμ, δημιουργώντας τη δική τους αυτόνομη κυβέρνηση υπό την εξάρτηση του Χοσρόη. Η κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τους Πέρσες ήταν επίσης δυνατή χάρη στη συνεργασία ενός πραγματικού εβραϊκού στρατού από τη Διασπορά: μια πολιτοφυλακή περίπου 20 χιλιάδων Ισραηλιτών που διοικούνταν από έναν ηγέτη ονόματι Nehemiah ben Hushiel. Οι πρώτοι που πλήρωσαν το τίμημα ήταν οι χριστιανοί Ρωμαίοι της Ιερουσαλήμ, οι οποίοι τις πρώτες μέρες της κατάληψης της πόλης έπεσαν θύματα μιας αδιάκριτης σφαγής, με δεκάδες χιλιάδες θανάτους και βεβήλωση όλων των εκκλησιών. Η εβραϊκή εκδίκηση στους χριστιανούς ήταν τρομερή. Την εποχή της κατάκτησης, και με την αρχική έγκριση του Χοσρόη, ο Νεεμίας κυριάρχησε ουσιαστικά στην πόλη, δείχνοντας ενδιαφέρον για την ανοικοδόμηση του Ναού. Η εβραϊκή εξουσία κράτησε μόνο λίγα χρόνια, έως ότου η βυζαντινή αντεπίθεση αποκατέστησε τη χριστιανική κυριαρχία στη Μέση Ανατολή το 628. Η Ιερουσαλήμ επέστρεψε στους Χριστιανούς, αλλά για λίγα χρόνια. Μάλιστα, το 635 το κατέλαβαν οι Άραβες Μουσουλμάνοι και παρέμειναν μόνιμα εκεί με εξαίρεση την περίοδο 1096-1099 έως 1187.

Οι Χριστιανοί ξαναέχτισαν και αποκατέστησαν τις κατεστραμμένες εκκλησίες, ο Ηράκλειος έδιωξε τον εβραϊκό πληθυσμό από την Ιερουσαλήμ και απαγόρευσε ξανά την είσοδο των Ισραηλιτών στην Αγία Πόλη. Με την άφιξη των Αράβων στην Ιερουσαλήμ, ο Καθολικός Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, Σωφρόνιος, απέκτησε την ελευθερία της λατρείας με την πληρωμή ενός σχετικά επαχθούς φόρου και επίσης τη δέσμευση των Μουσουλμάνων να υπερασπιστούν τους Χριστιανούς από την εκδίκηση των Εβραίων.

Ο Χαλίφης Ομάρ, επισκεπτόμενος την Ιερή Πόλη, αποφάσισε να καθαρίσει το Όρος του Ναού και να χτίσει το Τζαμί Al-Aqsa και τον Χρυσό Θόλο ή Τζαμί του Ομάρ, που χτίστηκε από αρχιτέκτονες της βυζαντινής σχολής, σύμφωνα με την ανατολική χριστιανική αρχιτεκτονική παράδοση.

Επιπλέον, οι μουσουλμάνοι χαλίφηδες έδωσαν στους Εβραίους την άδεια να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ και να ανασυγκροτήσουν μια εβραϊκή θρησκευτική κοινότητα εκεί. Η σχέση μεταξύ Ισλάμ και Ιουδαϊσμού ήταν γενικά πιο ειρηνική από ότι μεταξύ Ισλάμ και Χριστιανισμού.

Ωστόσο, μέχρι τον 11ο αιώνα υπήρχε μια ορισμένη ανοχή στο Ισλάμ και ως προς τους Χριστιανούς των Αγίων Τόπων, αλλά με την άνοδο στην εξουσία στην Αίγυπτο του Ιμάμη Αλ-Χακίμ, της αίρεσης των Ισμαηλιτών, ξεκίνησε μια πραγματική αντιχριστιανική δίωξη. οδήγησε στην καταστροφή της Βασιλικής του Παναγίου Τάφου και, ως εκ τούτου, στην αντίδραση του Χριστιανισμού (1095) με τις περίφημες Σταυροφορίες.

Οι πρώτες χριστιανικές εκκλησίες άρχισαν να χτίζονται στα Ιεροσόλυμα με τη μεταστροφή του Κωνσταντίνου στον Χριστιανισμό (έτος 312). Στο Όρος του Ναού (πρώτος Ναός 1000 π.Χ., δεύτερος Ναός 516 π.Χ.) ή στο όρος Μοριά - όπου, σύμφωνα με την παράδοση, δημιουργήθηκε και πέθανε ο Αδάμ και όπου ο Αβραάμ το 1900 π.Χ. Ο Γ. επρόκειτο να θυσιάσει τον Ισαάκ, όπου ο Αδριανός έχτισε το ναό στον Καπιτωλίνο Δία (132) και από όπου ο Μωάμεθ θα ανέβαινε στον ουρανό - χτίστηκε και αφιερώθηκε επίσημα η εκκλησία του Παναγίου Τάφου του Χριστού στις 13 Σεπτεμβρίου 335, κοντά στον Γολγοθά. όπου σταυρώθηκε ο Χριστός.
Με τη μουσουλμανική κυριαρχία (635) οι χριστιανικές εκκλησίες, αν και δεν καταστράφηκαν, δεν χτίστηκαν πια. Στην πλάτη του Ναού και κοντά στην εκκλησία του Παναγίου Τάφου, χτίστηκε το Τζαμί του Ομάρ προς τα μέσα του 7ου αιώνα και στη συνέχεια το 691-692 ο Τρούλος του Βράχου στο κέντρο της εσπλανάδας. Ήταν ακριβώς το Ισλάμ που συμφώνησε στη διατήρηση της εβραϊκής παρουσίας στην Ιερουσαλήμ (βλ. VINCENT LEMIRE, Jerusalem. History of a world-city from its origins to today , Turin, Einaudi, 2017, σελ. 71-81).

Είναι ενδιαφέρον να διαβάσουμε την ιστορία αυτών των ανθρώπων από το παρελθόν για να καταλάβουμε πώς ο κόσμος, σε αυτές τις μέρες που δύο πόλεμοι πυροδοτούν την Εγγύς και Μέση Ανατολή, τρέχει απελπισμένα προς έναν πυρηνικό πόλεμο, τόσο στην Ουκρανία όσο και στην Παλαιστίνη, όπου Δεν απουσιάζει η θέληση να ανοικοδομηθεί ο Ναός της Ιερουσαλήμ και να επισπευθεί η έλευση του Μεσσία, που ακόμη περιμένει ο Ταλμουδικός Ιουδαϊσμός και που για την Αποστολική και Πατερική Παράδοση είναι ο Αντίχριστος.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

1 - Τα « Απόκρυφα » είναι τα Βιβλία που δεν αναγνωρίζονται από την Εκκλησία ως θεόπνευστα και ως εκ τούτου εξαιρούνται από τον «Κανόνα» της Αγίας Γραφής και δεν γίνονται δεκτά σε δημόσια ανάγνωση στην Εκκλησία, παρά μια ορισμένη ομοιότητα με τα «κανονικά» ή θεόπνευστα βιβλία. της Βίβλου.
2 - A. ROMEO, λήμμα " Αποκαλυπτικά ", στην "Καθολική Εγκυκλοπαίδεια", Πόλη του Βατικανού, 1948, Α' τόμος, col. 1616.
3 -A. ROMEO, cit., col. 1617.
4 -A. ROMEO, cit., col., 1618.
5 -A. ROMEO, cit., col., 1619.
6 -A. ROMEO, cit., col. 1620.
7 -A. ROMEO, cit., col. 1624.
8 - Ακολούθησε, στην Ευρώπη μόνο η Ρουμανία στις 23 Μαρτίου 2019.
9 - Ακόμα και σήμερα τα αεροπλάνα της ισραηλινής εταιρείας « El-Al » δεν μπορούν να πετάξουν πάνω από το Όρος του Ναού για να αποφύγουν να περάσουν πάνω από τα «Άγια των Αγίων», αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους Σιωνιστές να περπατήσουν από πάνω για να προκαλέσουν τους Παλαιστίνιους και να διεκδικήσουν το δικαίωμα θα διατηρούσαν ακόμη, μετά από περίπου 2000 χρόνια, πάνω από το Όρος του Ναού και, ως εκ τούτου, εκδηλώνοντας την πρόθεσή τους να καταστρέψουν τα τζαμιά για να ξαναχτίσουν τον τρίτο Ναό στο όρος Μοριά.
10 - Adversus Haereses , V, 30, 3; V, 25, 2 και 4.
11 - Κοιν. στο Danielem , IV, 49

https://www-unavox-it.translate.goog/Ar ... r_sch=http