ΜΥΘΗΡΑ έγραψε:Κλεομένης έγραψε:
Νομίζω έχεις απόλυτο δίκιο. προφανώς είμαι ιδεαλιστής και συ υλιστής και κατέχεις την αντικειμενική αλήθεια. Μία είναι η αντικειμενική αλήθεια και την ξέρουν μόνο οι μαρξιστές. Όλοι οι άλλοι όσο και να προβληματιστούν όσο και να ψάξουν είναι ιδεαλιστές. Άλλωστε μόνο αυτά τα δύο υπάρχουν στη φιλοσοφία.
ΟΚ λοιπόν, βρίσε τους πούστηδες που πάνε πούστικα να επιβάλουν την ιδεαλιστικής αιτίας παθογένειά τους ως κανονικότητα.
σχολιο 1..δυστυχως εντιμε μου Κλεομενη βρισκομαι στην δυσκολη θεση να παρω το μερος ενος μελους με το οποιο εχω δωσει ομηρικες μαχες εδω μεσα συγκρουομενη μαζι του ..
..ομως ομως ομως τα οντα κι οι οντικες καταστασεις φιλε μου υπαρχουν ανεξαρτητα με το αν καποιος νοημων τα αντιλαμβανεται και κατανοει του φυσικους νομους υπαρξης τους ..
...τα οντα, οι καταστασεις τους και οι κανονικοτητες -νομοι που τα διεπουν ειναι μια αντικειμενικη πραγματικοτητα περα απο το αν καποιος τα παρατηρει, τα αντιλαμβανεται και τα κατανοει.. ...
αυτο ειναι το μεγαλο διακυβευμα του υλισμου...σε αντιθεση με τον ιδεαλισμο που θεωρει οτι μονο οι ιδεες μας για τα οντα υπαρχουν και τιποτε αλλο...ββεαιως υπαρχουν και οι ιδεες μας για τα οντα που διαφοροπουνται αναλογα με τις νοητικες ικαανοτητες των ελλογων ειδων και βεβαια υπαρχουν κια τα οντα ...μπορει να μην αποκαλυπτονται στην ολοτητα τους στους ελλογους αλλα ως ενα μονο σημειο που δεν ειναι και τελεσιδικο αλλα εξελιξιμο ...
...
υλισμος και ιδεαλισμος εχουν διαλλεκτικη σχεση συνυπαρξης ....και οχι μια σχεση ετσι οπως την διεσωσε η ιστορια της φιλοσοφιας αντιθετικη και ανταγωνιστικη ..
ο υλισμος δεν ακυρωνει τον ιδεαλισμο και ουτε ο ιδεαλισμος τον υλισμο ...υπαρχουν και οι ιδεες για τα οντα.. και τα οντα αυτα καθεαυτα ...
Θα διαφωνήσω στην προσέγγιση περί ιδεαλισμού υλισμού. Μια χαρά υπάρχουν τα όντα ανεξάρτητα από μας αλλά για ποια όντα μιλάμε; Το σύμπαν; Τους πλανήτες; Τις ιδέες; Κι αυτές όντα είναι καθώς είναι υπαρκτές. Αν όμως δεν υπάρχουμε εμείς τι αξία έχουν; Αντικειμενική; Για ποιον; Για ποιο αντικείμενο;
Εγώ θεωρώ ότι αυτό που είναι ικανό να μας φέρει γνώση ή τέλος πάντων πρακτική αξία είναι τα συστήματα. Και εδώ έχουμε να κάνουμε με συστήματα εξέτασης. Εξετάζω αν η κανονικότητα, δηλαδή η έννοια της κανονικότητας είναι αντικειμενική αξία. Ε δεν είναι. Είναι προϊόν μιας εξουσιαστικής κοινωνίας, όπως οι νόμοι. Όχι της φύσης αλλά οι κοινωνικοί. Η κανονικότητα δεν έχει σχέση με την ύπαρξη του σύμπαντος, το οποίο υπήρχε και πριν τις ανθρώπινες κοινωνίες και άρα πριν τις κανονικότητες. Αλλιώς αν θεωρούμε ότι η κανονικότητα (που σε προτρέπει να βάψεις τα νύχια σου αφού είσαι γυναίκα κι όλα φαίνονται σωστά με αυτό) είναι συνυφασμένη με τους νόμους (δηλαδή τις θεωρίες) θα πρέπει να δεχτούμε και κάποια αρχή στο σύμπαν. Ο θεός που σκαρώσαν οι εβραίοι είναι μια τέτοια ωραία αρχή,
Εντελώς άχρονα λοιπόν και χωρίς καθόλου τυχαιότητα, δυναμική, αλληλεπιδράσεις στο χωροχρόνο, έπρεπε μοιραία να εμφανιστεί ο άνθρωπος και να έχει δυο φύλα από τα οποία το ένα δεν πρέπει να φοράει φούστα γιατί είναι κακό και θα καταρρεύσει το οικοδόμημα. Θα πάψει να υπάρχει βαρύτητα και θα πετάμε στο διαστρικό χώρο.
Μόνο εγώ βλέπω ότι είναι ο πεποιθήσεις αυτά που ειπώθηκαν και όχι θεωρίες που ισχύουν;
Και εν προκειμένω μιλάω για πεποιθήσεις περί συντήρησης της κοινωνίας σε κάποια στερεότυπα που μας κάνουν να νιώθουμε ασφαλείς μην μπορώντας καν να διακρίνουμε από τι θέλουμε να ασφαλιστούμε. Πετάμε όλο βασικές αρχές, επιστημονικές αλήθειες, αναφερόμαστε στην επιστήμη (δεκάδες φορές το έχω δει ή και εκατοντάδες το "Το λέει η επιστήμη" χωρίς μετά να αναφέρεται ποια επιστήμη το λέει, για ποιο σύστημα, που απευθύνεται και που αποσκοπεί.
Και πετάμε αυτές τις βαρύγδουπες έννοιες μόνο και μόνο για να εκφράσουμε το στράβωμά μας με κάτι που είδαμε και μας χαλάει τη γνωστική τάξη την οποία αξιώνουμε ότι την έχουμε στήσει καλά και είναι ακλόνητη για πάντα.
Είναι πολύ πιο τίμιο για μένα να λες ότι δεν ξέρεις τι είναι το σωστό, ούτε ξέρεις τι επιθυμείς για το μέλλον.
Χαίρομαι για την θετική σου προδιάθεση και σ ευχαριστώ που μου την προώθησες λέγοντάς με "έντιμο". Αλλά ούτε αυτήν την έννοια δέχομαι. Δεν είμαι έντιμος και δεν θεωρώ ότι υπάρχει εντιμότητα. Εκτός αν φτιάξουμε στο τσακ μπαμ ένα συστηματάκι και τη βάλουμε ως λέξη κλειδί για κάποια νοήματα, όπως συμπάθεια, ασφάλεια, καλή συνεργασία κλπ.
μα και αυτά αέρας είναι.
Με βάση όλα αυτά που είπα, δηλώνω ότι γουστάρω, ό,τι χαρακτηρίζεται αντικανονικό.