Δημοσίευσηαπό Τλαξκαλτέκος » 12 Μαρ 2021, 10:29
Όταν ένας λαός αλλάζει την θρησκεία του δεν σημαίνει πως ξεχνάει τους προγόνους του. Το λέει χαρακτηριστικά ο Ευσέβιος Καισαρείας , ο βιογράφος του Μεγάλου Κωνσταντίου. Πως δηλαδή όσοι είμαστε Έλληνες στο γένος ( το γένος Έλληνες όντες ) , αλλά και από κάθε άλλο έθνος , αποστατήσαμε από την προγονική θρησκεία ( δεισιδαιμονία ).
Οι κάτοικοι της Αντιόχειας ήταν ελληνικής ( κυρίως αθηναϊκής ) καταγωγής. Είχαν όμως γίνει χριστιανοί και απέρριψαν τις δοξασίες του Ιουλιανού. Δεν είχαν όμως ξεχάσει την καταγωγή τους. Τους έγραφε λοιπόν ο Ιουλιανός :
Και βέβαια πρωτύτερα σας επαινούσα με όσο μεγαλύτερη θέρμη μπορούσα, χωρίς να σκεφθώ να περιμένω να δω στην πράξη πώς θα ταιριάξουμε μεταξύ μας. Αλλά, επειδή θεώρησα ότι εσείς μεν είστε Έλληνες στην καταγωγή, και εγώ, αν και είμαι Θράκας στο γένος, είμαι Έλληνας στον τρόπο ζωής, νόμιζα ότι θα αγαπηθούμε μεταξύ μας πάρα πολύ. Ντρέπομαι για την απερισκεψία μου.
Η Αθηναία αυτοκράτειρα Αθηναϊς – Ευδοκία, σύζυγος του Θεοδοσίου Β΄, το 438/439, ενώ πήγαινε στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα, πέρασε και από την Αντιόχεια. Η Ευδοκία λοιπόν απευθύνθηκε κατά τον Ευάγριο στους συμπατριώτες της Αντιοχείς εμπνεόμενη από στίχους της Ιλιάδας ως εξής: «Ὑμετέρης γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι», τὰς ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας αἰνιττομένη.
Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος ( 5ος αι. ) , επίσκοπος Πτολεμαΐδος , ήταν περήφανος για την αρχοντική σπαρτιατική καταγωγή του και γράφει «Ἀναμνήσθητε γάρ ὑμεῖς τίς ἦν πρώην (πρός ἐμέ τόν, εἰ μηδέν ἄλλο, ἐξ ἐκείνων γενόμενον ὧν ἀπ’ Εὐρυσθένους τοῦ καταγόντος Δωριέας εἰς Σπάρτην μέχρι τοὐμοῦ πατρός αἱ διαδοχαί ταῖς δημοσίαις ἐνεκολάφθησαν κύρβεσιν) ἄνθρωπος οὐκ ἔχων εἰπεῖν ὄνομα πάππου…» και «Ὤ μοι Κυρήνης, ἧς αἱ δημόσιαι κύρβεις μέχρις ἐμοῦ κατάγουσι τάς ἀφ’ Ἡρακλέους διαδοχάς οὐ γάρ ἄν εἴην ἀρχαῖος ἐν εἰδόσιν ὀλοφυρόμενος τήν καταβεβλημένην εὐγένειαν. ὤ μοι τῶν τάφων, ὧν οὐ μεθέξω τῶν Δωρικῶν»
- Ο Νικήτας Μάγιστρος ( 10ος αι. ) πολύ υπερήφανος για την ελλαδική του καταγωγή : Και ημείς …Σπαρτιάται μεν προς πατρός, Αθηναίοι δε προς μητρός γεγονότες . Λέει πως γράφει λακωνικά επεί και Λάκων ο γεγραφώς.. Ενώ δεν ξεχνάει και το ένδοξο ομηρικό παρελθόν : Ἐῶ τὸν Θετταλὸν ἐκεῖνον τὸν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν σχεδὸν εἰπεὶν ἐν Ἰλίω μονήρη τρεψάμενον…Οὔκουν ἐμοὶ νῦν δοκεῖ παρακμάσαι τὸ πόλισμα οὐδ΄ ὡς γεγηρακυίαν τὴν πατρίδα μὴ φέρειν τὰ κάλλιστα.
- Τι μας λέει ο Αγαθίας ο Σχολαστικός ( 6ος αι. ) για τους κατοίκους της κατεστραμμένης από σεισμούς Κω : δεν απέμεινε κανένα στολίδι στη πόλη πέρα από το δοξασµένο όνοµα των Ασκληπιαδών και η υπερηφάνεια για τον Ιπποκράτη. ( μηδὲν ἕτερον ὑπολελεῖφθαι πρὸς εὐκοσμίαν τῇ πόλει ἢ μόνον τὸ κλεινὸν τῶν Ἀσκληπιαδῶν ὄνομα καὶ τὴν ἐφ' Ἱπποκράτει μεγαλαυχίαν. )
Ο επίσκοπος Μιχαήλ Χωνιάτης το 1182 … εις τον εισβατήριο λόγο του , «ὅτε πρῶτον ταῖς Ἀθήναις ἐπέστη», συνιστά εις το ποίμνιό του στην Αθήνα: «εὔλογον καὶ ὑμᾶς τὰ πατρῶα φυλάττειν καὶ χρηστὰ ἤθη παρ᾽ ἅπαν ἀδιαλώβητα. Οἶδα γάρ, πάλαι μαθὼν ἐκ βιβλίων εἰκονιζόντων ἀκριβῶς ἀνδρῶν ἤθη, τοὺς ἀρχηγέτας τοῦ γένους ὑμῶν φιλανθρωποτάτους ἁπάντων Ἑλλήνων καὶ φιλοτίμους» ... Δηλαδή ξέρω πως οι αχηγέτες του γένους σας ( δηλαδή οι αρχαίοι Αθηναίοι ) ήταν οι πιο φιλάνθρωποι και οι πιο φιλότιμοι μεταξύ των Ελλήνων.
0 .
Τους μεν κενούς ασκούς το πνεύμα διίστησι , τους δε ανοήτους ανθρώπους το οίημα. ( Σωκράτης [ στον Στοβαίο ] )