Οι ήρωες του Πολυτεχνείου.

[pluton]

87.000 ! Ποιος το είπε αυτό το παραμύθι μωρέ;

Άκουσε το πατρικό μου ήταν στην Κοκκινιά, εκεί δηλαδή που λογικά θα έπρεπε να είχαν γίνει οι περισσότερες συλλήψεις, μίλαγα με τον πατέρα μου ποιος συνελήφθει από την περιοχή μας, μου είπε υπήρχε ένας γείτονας που ήταν φυλακή από τα επεισόδια της αποστασίας, υπήρχε και ένας ράφτης που αυτός και η γυναίκα του μόλις έγινε η επανάσταση πήγε άλλου και κρύφτηκε πέρασε στην παρανομία, πιάστηκαν μετά ένα εξάμηνο και αμέσως τους αμολησαν, δηλαδή αν δεν κρυβόταν δεν θα τον έπιαναν.

Του λέω κανένας άλλος; Δεν ξέρω άλλον μου λέει.

87.000 συλλήψεις και δεν θα υπήρχαν 5.000 τουλάχιστον από την Κοκκινιά; Δεν υπήρχαν συλληφθέντες στην Κοκκινιά που σκατα πιάσανε τις 87.000;




Είσαι λιγουλακι αφελής.

[nemo]

πηγες γραφουν για 87 χιλιαδες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ουτε εγω θα εγραφα τετοια παπαρια και ας ηταν εναντιων των τουρκων και υπερ ελληνων

τι στο διαλο ντιπ χαζοι ειστε μωρε!!!!!

[taxalataxalasa]

Αν δεν υπήρχε η σχολική αργία της 17ης Νοεμβρίου, θα έπρεπε να την εφεύρουμε για να έχει ο κάθε σχολικός μήνας από μια αργία για τους αργόσχολους σχολικούς και εξωσχολικούς σχολαστικούς.

Εξηγώ.

Βαρεί η κουδούνα έναρξη αγώνα,

• Έβδομος μήνας, μισός.
• Όγδοος μήνας, με εθνική γιορτή
• Ένατος μήνας, με την γνωστή 17η
• Δέκατος μήνας, με merry κρίστμας
• Ιανού-άριος, με τα φώτα
• Φεμπρού-άριος, κουτσός και λαχαίνει και καθαροδευτερά με βρωμοτρίτη στο καπάκι.
• Μάρς-ιος, με εθνική γιορτή και βαγγελίσματα
• Αφρ-ίλης, με πασχαλίασματα
• Μέγας, με πρωτομαγι-άσματα
• Τζούνιος, μισός και ΠΑΜΕ για μπάνια.

Βαρεί η κουδούνα λήξη του αγώνα.

• Τζούλιο και Αουγκούστο κάνουμε μπάνια με γούστο και α! γκούστο.

Αν δεν υπήρχε η 17η του Ενάτου, θάπρεπε να την εφεύρουμε.

Μην πουλάτε άλλο πίκρα. Πουλήστε λούφα... Είναι τιμιότερο... Κόλλησε η βελόνα στο πικάπ... Ξεκόλ-λάτε.

[Ραν ταν πλαν]

πηγες γραφουν για 87 χιλιαδες!

Και λίγους γράφουν.
Η χούντα σκότωνε κόσμο με βασανιστήρια αβέρτα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και στο κολαστήριο της ασφάλειας στη Μπουμπουλίνας και οι δικοί τους γιατροί υπέγραφαν πιστοποιητικά θανάτου από ανακοπές, βήξιμο ή αιμορροΐδες και ποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει αφού αν το έκανε τον περίμενε η ίδια τύχη.
Τα στοιχεία της εποχής από τα δημοτικά αρχεία μιλάνε για αδιαχώρητο στα νεκροταφεία, δεν είχαν πλέον που να θάψουν τους δολοφονημένους αγωνιστές και γι' αυτό έφτιαξαν ακόμα πεντέξι νέα νεκροταφεία σε περιφερειακούς δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Οι κηδείες γίνονταν παρουσία χαφιέδων της ασφάλειας μήπως και ακουστεί κάποια διαμαρτυρία από τους συγγενείς των θυμάτων ή ακουστεί κάποιο αντιχουντικό σύνθημα.
Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που πριν παραδώσουν το πτώμα του δολοφονημένου στους συγγενείς για ταφή τους επισκέπτονταν χουντικοί χαφιέδες και τους απειλούσαν ότι αν μιλήσουν η ίδια τύχη περίμενε τους ίδιους και τα παιδιά τους που θα τα πάταγε κατά λάθος αυτοκίνητο όταν πήγαιναν στο σχολείο.
Αυτή ήταν η χούντα που κάποιοι εδώ μέσα χωρίς ίχνος ντροπής υπερασπίζονται.
Ήταν μια συμμορία ακροδεξιών φασιστών δολοφόνων στην υπηρεσία της CIA με πρότυπα τους τους ναζί, που αν δε γινόταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο καταλυτικός ρόλος που έπαιξε στην πτώση της, ετοίμαζε στρατόπεδα θανάτου που μπροστά τους τα ναζιστικά Άουσβιτς, Τρεμπλίνκα και λοιπά θα φάνταζαν παιδική χαρά.
Και αντί η μεταπολιτευτική αστική δημοκρατία να εκτελέσει τις θανατικές ποινές που επέβαλλε το δικαστήριο στους πρωτεργάτες της οδηγώντας τους στην κρεμάλα τους χάρισε τη ζωή και τους ντάντευε μέχρι να ψοφήσουν από φυσικό θάνατο.

[nemo]

ραν παρελειψες τους δεινοσαυρους και τυραννοσαυρους
η ολη ιστορια μου θυμιζει μια ιστορια που την λενε αριστεροι κυνηγοι -επι χουντας καποιος ανωτατος αξιωματικος
κυνηγουσε σε απαγορευμενη περιοχη και καποιοι κυνηγοι της περιοχης τα πηραν στο κρανιο και τον ακολουθησαν
οταν εφευγε και τον σταματησαν και μετα απο ερευνα στο αμαξι βρηκαν περδικες και λαγους σε μεγαλους αριθμους
αφου κοντεψαν και να τον δειρουν τον κατηγγελλαν στο δικαστηριο μετα απο καιρο ο αξιωματικος καταδικαστηκε
και ο αριστερος κυνηγος που τολμησε να τον μηνυσει εγινε ηρωας στα τοπικα αριστερα παρατραγουδα της περιοχης
και ακομη η μνημη του μνημονευεται -αυτο που δεν μπορουν να καταλαβουν οτι αυτο το γεγονος ειναι υπερ
της χουντας και οχι κατα της σκληρης και απανθρωπης χουνταςοπως θελετε να λετε
υπαρχουν και ονοματα και ημερομηνιες για οσους θελουν

το ρεζουμε της ιστοριας περα απο την ηθικη της χουντας ειναι οτι στα επομενα μεταπολευτικα χρονια
δεν υπηρχε πολιτικος οποιουδηποτε κομματος που να μην κυνηγουσε ελευθερα στις απαγορευμενες περιοχες
και εξαιτιας αυτου εξαφανιστηκαν και ορισμενα ειδη απο την ελλαδα

περα απο αυτο το γεγονος υπαρχει και το παραδοξο - ανθρωποι που δεν ειχαν κανενα πολιτικο προσανατολισμο
βρεθηκαν κατηγορουμενοι και κυνηγημενοι απο την χουντα και ισως και να βασανισθηκαν ακομη
οπως συμβαινει και σημερα να στοχοποιουνται αλλος για δεξιος αλλος για συριζαιος και αλλος για ακροδεξιος κλπ

αυτους τους ανθρωπους το κκε τους οικειοποιηθηκε

σημερα αυτοκτονουν αντι να αντισταθουν γιατι δεν υπαρχει ενας φανερος εχθρος για να τον κατηγορησουν
στην εποχη της χουντας ηταν ευκολο να κατηγορησεις γιατι ειχαμε χουντα
και για καποιους σήμαινε οτι για ολα φταιει η χουντα οποτε ο εχθρος της χουντας γινοταν φιλος
αυτο για το κκε

[taxalataxalasa]

πηγες γραφουν για 87 χιλιαδες!

Και λίγους γράφουν.
Η χούντα σκότωνε κόσμο με βασανιστήρια αβέρτα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και στο κολαστήριο της ασφάλειας στη Μπουμπουλίνας και οι δικοί τους γιατροί υπέγραφαν πιστοποιητικά θανάτου από ανακοπές, βήξιμο ή αιμορροΐδες και ποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει αφού αν το έκανε τον περίμενε η ίδια τύχη.
Τα στοιχεία της εποχής από τα δημοτικά αρχεία μιλάνε για αδιαχώρητο στα νεκροταφεία, δεν είχαν πλέον που να θάψουν τους δολοφονημένους αγωνιστές και γι' αυτό έφτιαξαν ακόμα πεντέξι νέα νεκροταφεία σε περιφερειακούς δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Οι κηδείες γίνονταν παρουσία χαφιέδων της ασφάλειας μήπως και ακουστεί κάποια διαμαρτυρία από τους συγγενείς των θυμάτων ή ακουστεί κάποιο αντιχουντικό σύνθημα.
Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που πριν παραδώσουν το πτώμα του δολοφονημένου στους συγγενείς για ταφή τους επισκέπτονταν χουντικοί χαφιέδες και τους απειλούσαν ότι αν μιλήσουν η ίδια τύχη περίμενε τους ίδιους και τα παιδιά τους που θα τα πάταγε κατά λάθος αυτοκίνητο όταν πήγαιναν στο σχολείο.
Αυτή ήταν η χούντα που κάποιοι εδώ μέσα χωρίς ίχνος ντροπής υπερασπίζονται.
Ήταν μια συμμορία ακροδεξιών φασιστών δολοφόνων στην υπηρεσία της CIA με πρότυπα τους τους ναζί, που αν δε γινόταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο καταλυτικός ρόλος που έπαιξε στην πτώση της, ετοίμαζε στρατόπεδα θανάτου που μπροστά τους τα ναζιστικά Άουσβιτς, Τρεμπλίνκα και λοιπά θα φάνταζαν παιδική χαρά.
Και αντί η μεταπολιτευτική αστική δημοκρατία να εκτελέσει τις θανατικές ποινές που επέβαλλε το δικαστήριο στους πρωτεργάτες της οδηγώντας τους στην κρεμάλα τους χάρισε τη ζωή και τους ντάντευε μέχρι να ψοφήσουν από φυσικό θάνατο.

Όσα γράφεις είναι φανταστικά επινοήματα. Βάζεις πολύ σάλτσα στα μακαρόνια και καταντάνε φιδόσουπα.

Οι Έλληνες είναι τόσο κότες, που δεν κουνιόταν φύλλο, εκτός από τα φύλλα για στρώσιμο μπακλαβά.

Μόνο κάτι μακρυμάλληδες είχαν πρόβλημα, αφού οι προλετάριοι (με σταυρό ή άνευ) είχαν και έχουν σύμπλεγματα με τους hippieδες ελεσντίδες. Μόνο όσοι αοιδούσαν στα ελληνικά είχαν άδεια να φέρουν την «μακριάν κόμη», πέραν του ύψους των «ώμων των»!

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί, ότι από την «Επιχείρηση Ψαλλίδι» υπήρξαν και ορισμένοι που την έβγαλαν «καθαρή». Βλέπετε, μεγάλα ονόματα της αθηναϊκής νύχτας, όπως ο Τόλης Βοσκόπουλος ή ο Σταμάτης Κόκοτας είχαν επίσης μακριά μαλλιά, γεγονός που επέτρεψε σε άλλους λιγότερο γνωστούς ή και παντελώς αγνώστους Έλληνες να δηλώνουν τραγουδιστές και με αυτόν τον τρόπο να αποκτούν… ειδική άδεια από την αστυνομία για να μην περάσει από το κεφάλι τους η ψιλή μηχανή του μπαρμπέρη!

https://www.youtube.com/watch?v=modsNdAaQwE

[pluton]

πηγες γραφουν για 87 χιλιαδες!

Και λίγους γράφουν.
Η χούντα σκότωνε κόσμο με βασανιστήρια αβέρτα στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και στο κολαστήριο της ασφάλειας στη Μπουμπουλίνας και οι δικοί τους γιατροί υπέγραφαν πιστοποιητικά θανάτου από ανακοπές, βήξιμο ή αιμορροΐδες και ποιος τολμούσε να το αμφισβητήσει αφού αν το έκανε τον περίμενε η ίδια τύχη.
Τα στοιχεία της εποχής από τα δημοτικά αρχεία μιλάνε για αδιαχώρητο στα νεκροταφεία, δεν είχαν πλέον που να θάψουν τους δολοφονημένους αγωνιστές και γι' αυτό έφτιαξαν ακόμα πεντέξι νέα νεκροταφεία σε περιφερειακούς δήμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Οι κηδείες γίνονταν παρουσία χαφιέδων της ασφάλειας μήπως και ακουστεί κάποια διαμαρτυρία από τους συγγενείς των θυμάτων ή ακουστεί κάποιο αντιχουντικό σύνθημα.
Η τρομοκρατία είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο που πριν παραδώσουν το πτώμα του δολοφονημένου στους συγγενείς για ταφή τους επισκέπτονταν χουντικοί χαφιέδες και τους απειλούσαν ότι αν μιλήσουν η ίδια τύχη περίμενε τους ίδιους και τα παιδιά τους που θα τα πάταγε κατά λάθος αυτοκίνητο όταν πήγαιναν στο σχολείο.
Αυτή ήταν η χούντα που κάποιοι εδώ μέσα χωρίς ίχνος ντροπής υπερασπίζονται.
Ήταν μια συμμορία ακροδεξιών φασιστών δολοφόνων στην υπηρεσία της CIA με πρότυπα τους τους ναζί, που αν δε γινόταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο καταλυτικός ρόλος που έπαιξε στην πτώση της, ετοίμαζε στρατόπεδα θανάτου που μπροστά τους τα ναζιστικά Άουσβιτς, Τρεμπλίνκα και λοιπά θα φάνταζαν παιδική χαρά.
Και αντί η μεταπολιτευτική αστική δημοκρατία να εκτελέσει τις θανατικές ποινές που επέβαλλε το δικαστήριο στους πρωτεργάτες της οδηγώντας τους στην κρεμάλα τους χάρισε τη ζωή και τους ντάντευε μέχρι να ψοφήσουν από φυσικό θάνατο.

Πολύ διασκεδαστικά τούτα. Μου θυμίζει το άσμα η κομαντατουρα από τα ντοκουμέντα του Ζαμπέτα.

Στην Μέρλιν και στην Κοραή
Βαράμε με ζωνάρια
Και κάτω στην Καισαριανή
Σκοτώνουν παληκάρια.

[Παυλος Γ.]

87.000 ! Ποιος το είπε αυτό το παραμύθι μωρέ;

Άκουσε το πατρικό μου ήταν στην Κοκκινιά, εκεί δηλαδή που λογικά θα έπρεπε να είχαν γίνει οι περισσότερες συλλήψεις, μίλαγα με τον πατέρα μου ποιος συνελήφθει από την περιοχή μας, μου είπε υπήρχε ένας γείτονας που ήταν φυλακή από τα επεισόδια της αποστασίας, υπήρχε και ένας ράφτης που αυτός και η γυναίκα του μόλις έγινε η επανάσταση πήγε άλλου και κρύφτηκε πέρασε στην παρανομία, πιάστηκαν μετά ένα εξάμηνο και αμέσως τους αμολησαν, δηλαδή αν δεν κρυβόταν δεν θα τον έπιαναν.

Του λέω κανένας άλλος; Δεν ξέρω άλλον μου λέει.

87.000 συλλήψεις και δεν θα υπήρχαν 5.000 τουλάχιστον από την Κοκκινιά; Δεν υπήρχαν συλληφθέντες στην Κοκκινιά που σκατα πιάσανε τις 87.000;




Είσαι λιγουλακι αφελής.

Μπαρμπα Πλούτωνα ρετάρεις, ή βρίσκεσαι σε αρχικό Αλτσχάιμερ.
Ο Τζέιμς Μπέκετ, δικηγόρος της Διεθνούς Αμνηστίας τα λέει αυτά.
Στο κατηγορητήριο, περιλαμβάνεται ο φάκελος «Βασανιστήρια» που είχε εκδώσει η επιθεώρηση Athènes-Presse Libre, το 1969 και η ανατριχιαστική μαρτυρία του Περικλή Κοροβέση που δημοσιεύθηκε επώνυμα στο περιοδικό «Look», τον Μάιο του 1969.
Αυτη η έκθεση οδήγησε στην αποπομπή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Σ΄αυτήν την έκθεση αναφέρονται οι 87 χιλ. κρατούμενοι χωρίς κατηγορίες.
Μπορείς να το κατανοήσεις ;

Παμε παρακάτω στην καρδιά του νήματος, που λέει για τους ηρωες του Πολυτεχνείου.
Εδώ είναι η επίσημη λίστα των 24 νεκρων.
https://www.iefimerida.gr/news/130809/% ... F%84%CE%B1
Στον αριθμό 21 βρίσκεται ο Μιχαλης Μυρογιάννης, που στις 18 Νοεμβρίου,
τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής).
Δηλαδή, εν ψυχρώ δολοφονία.

Στον αριθμό 12 βρίσκεται ο Στυλιανός Καραγεώργης, που το πρωί της 17ης Νοεμβρίου,
ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε.
Δηλαδή, εν ψυχρώ δολοφονία.

Με λίγα λόγια, την είχαν στήσει με ενέδρες, περιπόλους και αρματα μάχης στο κέντρο της Αθήνας,
και εκτελούσαν κόσμο, χωρίς κανένα κριτήριο.

[pluton]

87.000 ! Ποιος το είπε αυτό το παραμύθι μωρέ;

Άκουσε το πατρικό μου ήταν στην Κοκκινιά, εκεί δηλαδή που λογικά θα έπρεπε να είχαν γίνει οι περισσότερες συλλήψεις, μίλαγα με τον πατέρα μου ποιος συνελήφθει από την περιοχή μας, μου είπε υπήρχε ένας γείτονας που ήταν φυλακή από τα επεισόδια της αποστασίας, υπήρχε και ένας ράφτης που αυτός και η γυναίκα του μόλις έγινε η επανάσταση πήγε άλλου και κρύφτηκε πέρασε στην παρανομία, πιάστηκαν μετά ένα εξάμηνο και αμέσως τους αμολησαν, δηλαδή αν δεν κρυβόταν δεν θα τον έπιαναν.

Του λέω κανένας άλλος; Δεν ξέρω άλλον μου λέει.

87.000 συλλήψεις και δεν θα υπήρχαν 5.000 τουλάχιστον από την Κοκκινιά; Δεν υπήρχαν συλληφθέντες στην Κοκκινιά που σκατα πιάσανε τις 87.000;




Είσαι λιγουλακι αφελής.

Μπαρμπα Πλούτωνα ρετάρεις, ή βρίσκεσαι σε αρχικό Αλτσχάιμερ.
Ο Τζέιμς Μπέκετ, δικηγόρος της Διεθνούς Αμνηστίας τα λέει αυτά.
Στο κατηγορητήριο, περιλαμβάνεται ο φάκελος «Βασανιστήρια» που είχε εκδώσει η επιθεώρηση Athènes-Presse Libre, το 1969 και η ανατριχιαστική μαρτυρία του Περικλή Κοροβέση που δημοσιεύθηκε επώνυμα στο περιοδικό «Look», τον Μάιο του 1969.
Αυτη η έκθεση οδήγησε στην αποπομπή της Ελλάδας από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Σ΄αυτήν την έκθεση αναφέρονται οι 87 χιλ. κρατούμενοι χωρίς κατηγορίες.
Μπορείς να το κατανοήσεις ;

Παμε παρακάτω στην καρδιά του νήματος, που λέει για τους ηρωες του Πολυτεχνείου.
Εδώ είναι η επίσημη λίστα των 24 νεκρων.
https://www.iefimerida.gr/news/130809/% ... F%84%CE%B1
Στον αριθμό 21 βρίσκεται ο Μιχαλης Μυρογιάννης, που στις 18 Νοεμβρίου,
τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής).
Δηλαδή, εν ψυχρώ δολοφονία.

Στον αριθμό 12 βρίσκεται ο Στυλιανός Καραγεώργης, που το πρωί της 17ης Νοεμβρίου,
ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε.
Δηλαδή, εν ψυχρώ δολοφονία.

Με λίγα λόγια, την είχαν στήσει με ενέδρες, περιπόλους και αρματα μάχης στο κέντρο της Αθήνας,
και εκτελούσαν κόσμο, χωρίς κανένα κριτήριο.

Ο Τζέιμς Μπέκετ μήπως είχε αλχαιμερ;

Διαλύω μια συγκέντρωση σημαίνει τους την πέφτω με ότι μέσα έχω και τους παίρνει και τους σηκώνει.
Που; Στον τόπο της συγκέντρωσης.

Που ήταν ο τόπος συγκέντρωσης; Στο Πολυτεχνείο.

Υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο; ΟΧΙ.

Που υπήρχαν νεκροί; Οπουδήποτε εκτός από τον χώρο συγκέντρωσης.

Ποιος τους σκότωσε; Αυτό είναι ένα ερώτημα, πάντως όχι η κυβέρνηση, η κυβέρνηση αν ήθελε νεκρούς θα τους είχε στο Πολυτεχνείο.

Τότε ποιος τους σκότωσε; Μα πολύ απλά αυτοί που δημιούργησαν το Πολυτεχνείο. Έλληνες και ξένοι. Υπάρχει μαρτυρία ότι είδαν άνδρες οπλισμένους ανάμεσα σε αστυνομία και πολίτες, να πυροβολουν και προς την αστυνομία και προς τους πολίτες.

Και ο Ντερτιλής που ,,σκότωσε,,; Εδώ είναι να γελάς, όλη η κατηγορία κατά του Ντερτιλή του ήρωα της Κύπρου στηρίζεται σε μια μαρτυρία.
ΕΙΣ ΜΑΡΤΥΣ ΟΥΔΕΙΣ ΜΑΡΤΥΣ.
Και η μαρτυρία αυτή είναι γεμάτη αρλουμπες, όποτε θες μπορώ να σου παραθέσω τα ανυπόστατα αυτής της κατάθεσης.
Ο Ντερτιλης μέχρι το τέλος της ζωής του υποστήριζε, κραύγαζε ότι είναι αθώος, οι πολιτικάντηδες μπαινοβγαιναν στην φυλακή ζητώντας να ζητήσει χάρη... Τι χάρη να ζητήσει ένας αθώος;

[Παυλος Γ.]

Σταγονίδιο εισαι μπαρμπα και πολύ πιθανόν, λογω ηλικίας, να συμμετείχες κι εσύ στο πλευρό των χουνταίων.

Δηλαδή ολοκληρο αρμα μάχης που μπούκαρε κι έσπασε την πόρτα,
δεν το θεωρείς υπερβολική αντίδραση των πραξικοπηματιών ;

Γράφεις και ψέμματα για τον Ντερτιλή, αναμασώντας χουντικές παπαριές.
Ο Ντερτιλής έφαγε 20 χρόνια για την συμμετοχή του στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου,
και ισόβια για την εν ψυχρώ δολοφονια του Μυρογιάννη.
Υπάρχουν τα πρακτικά της δίκης του, όπου οι μάρτυρες κατηγορίας ήταν 13 και όχι ένας, όπως ψευδώς γράφεις.
Τα γράφει όλα λεπομερώς ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης, (διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Ιστορικών Ερευνών) στην έρευνά του.
Παραθέτω μερικά αποσπάσματα.

Ol ÔIKÛOTÉS αυτοί ΟΤήρίξαν την κρίση TOUS όχι σε μία αλλά σε δεκατρείε διαφορετικέε καταθέσει, οι οποίεε υπέστησαν εξαντλητικό έλεγχο στη διάρκεια ms δίκηε που έγινε το 1975. Τέσσερα ένοικοι ms
πολυκατοικίαε που βρίσκεται στη γωνία Στουρνάρη και Πατησίων, ο
29xpovos τότε δικηγόροε Κωνσταντίνοε Γκλέτσοε, ο 72xpovos πατέpas του, YiaTpós Ευστάθιοε Γκλέτσοε, ο 68xpovos γείτονάε TOUS, γιατρόεΧαρίλαοε Mapouôas και ο 60xpovos θεατρικόε συγγραφέαε Μίμηε Tpaì'cpópos (σύζυγοε ms Σοφίαε Βέμπο) υπήρξαν μάρτυρεε Tns
σκηνήε του φόνου από τα παράθυρα των διαμερισμάτων TOUS.

AUTO Κατέθεσαν ΟΙ απλοί Π0λίτε8, αλλά οι καταλυτικέε μαρτυρίεε
προήλθαν από TIS τάξειε του στρατού και ms αστυνομίαε. Ο αντιστράτηγοε Κωνοταντίνοε Μαυροειδήε και ο συνταγματάρχηε ΑντώνηεΧαzanns (τότε άμεσοι προϊστάμενοι του Ντερτιλή στην ΑΣΔΕΝ) κατέθεσαν ότι ήδη TIS αμέσωε επόμενεε ημέρεε «έφθασαν ψίθυροι», σύμφωνα με TOUS onoious «ο Ντερτιλήε είχε φονεύσει έναννεαρόν». ΟλοχαYÓs Βασίληε Πετροπουλάκηε κατέθεσε ότι αποτελούσε «κοινόν μυστικόν» μεταξύ των αξιωματικών ότι ο Ντερτιλήε «είχε δολοφονήσει νεαρόν σπουδαστήν κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου» και ότι, όταν τον
έβλεπαν να περνά, όλοι οι αξιωματικοίέλεγαν «έρχεται ο δολοφόνοε».
Ο ταγματάρχηε Δημήτρηε Πολυμενάκοε υπογράμμισε μάλιστα ότι και
ο iôios ο Ντερτιλήε, σε ένα ξέσπασμα του, έφτασε στο σημείο να πει, αναφερόμενοε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου, ότι «ενδέχεται κάποτε
να κληθεί να λογοδοτήσει» για όσα έκανε τότε, xoopis όμωε να διευκρινίσει «eis τι ακριβοί συνίσταντο αυτά τα οποία είχε κάνει».
Αποφασιοτικήε σημασίαε υπήρξε η μαρτυρία του αστυφύλακα Σπύρου
Μουρίκη, ο onoios, ενώ ήταν υπηρεσία κοντά στο Πολυτεχνείο oris 18
Νοεμβρίου 1973, έμαθε ότι λίγο νωρίτερα évas αξιωματικόε φόνευσε
έναν νέο και οι συνάδελφοι του είπαν ότι «ο αξιωματικόε auras ελέγετο
Ντερτιλήε», μ

Λοχαγός ΠετροπουΑάκης:
«Όταν έβλεπαν τον
ΝτερτιΑή να περνά,
οι αξιωματικοί έλεγαν
έρχεται ο δολοφόνος».

Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, συνεδρίαση
27ης Νοεμβρίου 1975, εξέταση μάρτυρα Αντώνη Αγριτέλη:
Πρόεδρος: Κύριε Ντερτιλή,τον είχατε οδηγό;
Ντερτιλής: Δεν τον ξέρω ούτε
φυσιογνωμικά ούτε ονομαστικά.
Αγριτέλης: Δεν καπνίζατε τσιγάρα
Dunhill, κύριε Ντερτιλή;
Ντερτιλής: Μπορεί, αν μου προσέφεραν,
δεν θυμάμαι...
Αγριτέλης: Δεν με στέλνατε να γεμίζω
το χρυσό αναπτήρα σας;
Ντερτιλής: Πού να ξέρω ποιον στρατιώτη έστελνα
για τον αναπτήρα μου;
Πρόεδρος: Πού είναι το σπίτι του Ντερτιλή;
Αγριτέλης: Στην Αγία Παρασκευή, απέναντι
από το Αμερικανικό Κολέγιο.
Πρόεδρος: Εκεί είναι το σπίτι σας,
κύριε Ντερτιλή;
Ντερτιλής: Μάλιστα.
Γεώργιος Αλφαντάκης (συνήγορος Ντερτιλή): Το σπίτι του το ξέρετε και πώς ήταν;
Αγριτέλης: Νομίζω ότι ήταν τετραώροφο, αν θυμάμαι καλά.
Στο σπίτι του είχα μπει μέσα 2-3 φορές. .
Αλφαντάκης: Ασανσέρ είχε;
Αγριτέλης: Είχε. Νομίζω ότι όλο τον όροφο τον είχε ο Ντερτιλής.
Αλφαντάκης: Πού γεμίζατε τον αναπτήρα;
Αγριτέλης: Στο κατάστημα που είναι στην οδό Βουκουρεστίου,
μέσα σε μια στοά.
Αλφαντάκης: Σε ποιο γραφείο ήταν ο Ντερτιλής;
(ενν. στην ΑΣΔΕΝ)
Αγριτέλης: ΪΙταν α' βοηθός επιτελάρχου και το γραφείο
του ήταν στον πρώτο όροφο.
Αλφαντάκης: Τι όπλο ήταν του Ντερτιλή;
Αγριτέλης: Περίστροφο με μύλο.
«Αι λεπτομερείς και άνευ δισταγμού απαντήσεις
τας οποίας έδωκεν ο μάρτυς ούτος ειςτας
πολλαπλός ερωτήσεις του συνηγόρου του
κατηγορουμένου Ντερτιλή», αναφέρεται στο
σκεπτικό της απόφασης, «έπεισαν το δικαστήριον
ό τ ι ο μάρτυς ούτος είναι ειλικρινής και
τα υπ' αυτού κατατεθέντα είναι αληθή».