Πώς οι εργαζόμενοι της αυτοκινητοβιομηχανίας Ford κατάφεραν να πάρουν αυξήσεις-ρεκόρ
Σε προκαταρκτική συμφωνία, η οποία περιλαμβάνει αυξήσεις-ρεκόρ στους μισθούς, κατέληξαν η Ford και το σωματείο των εργαζομένων United Auto Workers, στην προσπάθειά τους να δώσουν τέλος σε μια απεργία που συνεχίζεται εδώ και σχεδόν έξι εβδομάδες. Η συμφωνία θα είναι ο πρώτος συμβιβασμός στο πλαίσιο της απεργίας στην οποία έχουν κατέβει οι εργαζόμενοι των Ford, General Motors και Stellantis. Πρέπει, ακόμα, να εγκριθεί από την ηγεσία και τα μέλη του συνδικάτου.
Εάν η νέα σύμβαση εξασφαλίσει την έγκριση των εργαζομένων της Ford, θα αποτελέσει τη βάση για τις διαπραγματεύσεις στην GM και τη Stellantis.
Οπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος της UAW, Σον Φέιν, η συμφωνία περιλαμβάνει αύξηση 25% στους μισθούς κατά τη διάρκεια της σύμβασης, που είναι 4,5 χρόνια. Αρχικά, οι μισθοί θα αυξηθούν κατά 11%. Οι χαμηλότερα αμειβόμενοι προσωρινοί υπάλληλοι θα δουν αυξήσεις άνω του 150% στο διάστημα αυτό. Επίσης, το σωματείο κέρδισε το δικαίωμα να απεργήσει για μελλοντικά «λουκέτα» σε εργοστάσια της Ford.
Ο διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος της Ford, Τζιμ Φάρλι, είπε: «Εστιάζουμε στο να ανοίξουμε το εργοστάσιο φορτηγών στο Κεντάκι, τις γραμμές συναρμολόγησης στο Μίσιγκαν και στο Σικάγο, να καλέσουμε 20.000 εργαζομένους της Ford να επιστρέψουν στη δουλειά και να μπορέσουμε να παραδώσουμε το σύνολο των μοντέλων μας στους πελάτες μας και πάλι».
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν καλωσόρισε την προκαταρκτική συμφωνία. «Προσφέρει μια αύξηση-ρεκόρ στους εργαζομένους της αυτοκινητοβιομηχανίας που έχουν θυσιάσει τόσο πολλά για να διασφαλίσουν ότι οι θρυλικές εταιρείες του Big 3 μπορούν ακόμα να ηγούνται στην ποιότητα και την καινοτομία», είπε. Η απεργία, η οποία ξεκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου, είναι η πρώτη στην 88χρονη ιστορία της UAW που στοχεύει και στις τρεις μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες ταυτόχρονα.
Το συνδικάτο προσήλθε στις διαπραγματεύσεις ζητώντας αυξήσεις σχεδόν 40% στους μισθούς σε ορίζοντα τετραετίας. Ανάμεσα στις άλλες απαιτήσεις ήταν να δοθεί τέλος στην πρακτική του κλάδου, σύμφωνα με την οποία οι νεοπροσληφθέντες λαμβάνουν χαμηλότερη αμοιβή και λιγότερα προνόμια.
Οι εταιρείες επέμεναν ότι τα αιτήματα του συνδικάτου θα πλήξουν την ικανότητά τους να επενδύουν μακροπρόθεσμα. Αντ’ αυτού, πρόσφεραν αυξήσεις περίπου 20% και κάποιες ακόμα παραχωρήσεις.
Το UAW μπόρεσε να ασκήσει έντονες πιέσεις στους γίγαντες της βιομηχανίας, κατεβάζοντας σε απεργία τους εργαζομένους στα πιο κερδοφόρα εργοστάσια του κλάδου. Η συνολική οικονομική ζημία από την απεργία έχει φτάσει στα 9,3 δισ. δολάρια, υπολόγισε η εταιρεία ερευνών Anderson Economic Group αυτή την εβδομάδα.
https://www.kathimerini.gr/economy/5626 ... s-dolaria/
Αυτά βέβαια σε πραγματικά φιλελεύθερες λειτουργικές οικονομίες, κερδοφόρες πολυεθνικές εταιρίες, με ρωμαλαία συνδικάτα και όπου οι απεργίες έχουν συγκεκριμένο στόχο, αντί για μικροπολιτικά συμφέροντα του κάθε γκρουπούσκουλου ή κυβέρνησης.
Grüß Gott Vlacharapaden, ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ
