Όλα μπορώ να τα ανεχτώ...

[bizeli]

Αμάν ρε παιδιά που όλα πρέπει να πηγαίνουν στο πονηρό.

Δεν έπαιζε τέτοια φάση.
Είναι σαν να χαιρετάς έναν γείτονα κάθε πρωί.
Απλά είσαι μέσα στο αμάξι.

Και έτσι να ήταν, που δεν ήταν, αν υποθέσουμε ότι μέσα από τα αυτοκίνητα δεν γινόταν,τότε γιατί δεν έκανε καμιά κίνηση στο ΑΤΜ;

Ούτε καν.
Ήταν απλώς μια κοινωνική γνωριμία.
Θα το καταλάβαινα αν ήταν κάτι άλλο.

Και άντρας οδηγός να ήμουν το ίδιο θα έκανε.

[itteithe]

Bizeli, άνοιξε ένα νήμα on the road ή roadtrip stories να βάλουμε κι εμείς καμία ιστορία (έχω κι εγώ μερικές, θα ποστάρω αύριο).

[bizeli]

Θέλετε ξεχωριστό νήμα; Και εδώ θα μπορούσατε να γράψετε...

[itteithe]

Okeis κι εδώ καλά είναι.

[bizeli]

Περιμένουμε και τις δικές σου ιστορίες.

[vallon]

πόσα και πόσα ταξίδια με μηχανή έχω κάνει δεν θυμάμαι
κι αυτά που γράφει το μπιζέλι μου φαίνονται συνηθισμένα, πόσες φορές έχω κάτσει πίσω από νταλίκα με τη μηχανή για να μου κόβει το κρύο το χειμώνα.,,
ή τότε που με χιόνια φτάσαμε Ορμένιο στο βορειότερο άκρο σύνορα της Ελλάδας..
ωραίες εμπειρίες, παρέες ταξίδια, πανελλήνιες συγκεντρώσεις μοτοσικλετιστών, Επανομή, Δρέπανο, Θάσος, Καμμένα Βούρλα Αλεξανδρούπολη, Γύθειο κλπ κλπ παρέες παρέες παρέες,,, αλλά πιο τρελαμένοι θυμάμαι, οι καβαλιώτες σε μια πανελλήνια στην Επανομή νομίζω πριν χρόνια, είχανε στήσει τις δικές τους σκηνές πιο πέρα μέσα στο απόλυτο δάσος και χορεύανε γύρω από τη φωτιά μέσα στο πουθενά..
Πάντως τις πιο ωραίες φάσεις έχω ζήσει όταν πήγαινα 36 άωρο, να ξημερώνει η μέρα πάνω στη σέλα στην εθνική...αυτό το να ζεις το να περνάς από τη νύχτα και το σκοτάδι στη μέρα και στο πρώτο φως του ήλιου το λυκαυγές πάνω στη σέλα στην εθνική και να οδηγάς ξενύχτης όλο το βράδυ γιατί έχεις συμπληρώσει κοντά μια χιλιάδα χιλιόμετρα μονοκοπανιά..
έχει μια μαγεία το ταξείδι νύχτα στην εθνική ...
εντάξει και με το κουτί κάτι γίνεται , αλλά το μπάικ είναι άλλη φάση

[itteithe]

Πέρυσι το καλοκαίρι, η κυρά πήγε για καμιά βδομάδα στο χωριό της για να βοηθήσει την πεθερά μου με το τυρί και τις μυτζήθρες. Ξεκινάω λοιπόν το ταξίδι για να την πάρω. Αφού επρόκειτο να είμαι μόνος (δέχομαι καταπίεση για τις μουσικές μου προτιμήσεις), έκατσα και έφτιαξα ένα CD (ναι, δεν έχει θύρα aux ούτε παίζει mp3 το ράδιο στο αμάξι μου) με μερικά από τα αγαπημένα μου τραγούδια, όπως το Fortunate Son από Creedence Clearwater Revival, Born to be wild από Steppenwolf, το Cry to me του Solomon Burke, Buck dick από Rammstein, το Sabotage από Beastie Boys, τον Trooper από Iron Maiden, το Back in black από AC/DC, Billie Jean από Michael Jackson, το Teach Me Tiger από April Stevens και Bohemian raphsody από Queen. Btw, η διαδρομή για το χωριό της κυράς, είναι διαδρομή που κάνουν συχνά μηχανόβιοι.

Βάζω λοιπόν γυαλί και ξεκινάω το δίωρο ταξίδι μου. Αφού πιάνω της ανηφόρες στο Μαίναλο, ανοίγω παράθυρα και βάζω στα τέρματα το κομπιλέισο που έχω φτιάξει. Πάνω σε μια στροφή ακούω ένα βόμβο από πίσω. Ήταν ένα bike gang με τσοπεριές και έσκασαν μύτη την ώρα που έπαιζε το Fortunate Son. Περιττό να αναφέρω οτι με συνόδευσαν σε όλη τη διαδρομή, οι μισοί μπροστά και οι άλλοι μισοί από πίσω (δεν ακούγεται καλά αυτό), ενώ θα μπορούσαν να με είχαν προσπεράσει. Φτάνουμε σε ένα σταυροδρόμι όπου αυτοί θα έστριβαν. Χαμηλώνουμε όλοι ταχύτητα, παίρνουν την στροφή τους και με αποχαιρετούν με ένα μαζικό μαρσάρισμα. Ανταποδίδω με ένα κορνάρισμα και κάπως έτσι χώρισαν οι διαρομές μας.

[Airman68]

Πάρτε βαθιά ανάσα οι Αθηναίοι γιατί ακολουθούν uncomfortable truths:

Δεν ξέρετε να οδηγείτε και φαίνεται από τον τρόπο που οδηγείτε όταν βγαίνετε σκασμένοι στους επαρχιακούς δρόμους. Έχετε μάθει να μην τηρείτε τις αποστάσεις ασφαλείας (ειδικά με την κίνηση) και κατά συνέπεια τηρείτε απόσταση ενός ηλεκτρονίου στην εθνική ή στους επαρχιακούς δρόμους, ακόμη κι αν κινείστε με το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο. Φυσικά, λόγω του άγχους να φτάσετε στον προορισμό σας, γράφετε στα παπάρια σας τα όρια ταχύτητας. Κοιτάτε μόνο το προπορευόμενο όχημα και δεν έχετε situation awarness για το τι γίνεται ακόμη πιο μπροστά (με το χέρι στην καρδιά, πόσοι από σας κορνάρετε τον μπροστινό με το που φρενάρει απότομα, ακόμη κι αν είναι φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης;), ή και πίσω σας. Για κάποιον περίεργο λόγο, έχετε την πεποίθηση οτι η αριστερή λωρίδα είναι λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας, ενώ πρόκειται για λωρίδα προσπέρασης (ακόμη και στην autobahn που σε ορισμένα σημεία δεν υπάρχει όριο ταχύτητας, η αριστερή λωρίδα είναι για προσπέραση και όχι για να πηγαίνεις με τριακόσια παίζοντας τα φώτα σε όποιον πηγαίνει με εκατόν είκοσι). Γενικά, η οδήγηση στα ελληνικά αστικά κέντρα είναι καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Με το που μπαίνεις στο αμάξι, η διαδρομή που θα κάνεις σου ανήκει δικαιωματικά και καλά θα κάνει να προσέχει όποιος μπει στο διάβα σου και σε καθυστερήσει.

Δηλαδή ο τρόπος που κυκλοφορούν στους δρόμους οι μη-Αθηναίοι είναι ο ιδανικός;
Ελικρινά έχω βαρεθεί αυτήν την αντι-Αθηναϊκή νοοτροπία.
Όχι γιατί μεγάλωσα στην Αθήνα αλλά γιατί έζησα αρκετό καιρό εκτός Αθήνας (Πάτρα-Κυλλήνη-Καλαμάτα-Περαία Θεσ/νίκης) και είδα και τα δικά τους χάλια.
Ένα μόνο θα σου πω: αν έχεις τα κότσια, πήγαινε να οδηγήσεις στα Ζαρουχλέικα της Πάτρας...

['71]

Πάρτε βαθιά ανάσα οι Αθηναίοι γιατί ακολουθούν uncomfortable truths:

Δεν ξέρετε να οδηγείτε και φαίνεται από τον τρόπο που οδηγείτε όταν βγαίνετε σκασμένοι στους επαρχιακούς δρόμους. Έχετε μάθει να μην τηρείτε τις αποστάσεις ασφαλείας (ειδικά με την κίνηση) και κατά συνέπεια τηρείτε απόσταση ενός ηλεκτρονίου στην εθνική ή στους επαρχιακούς δρόμους, ακόμη κι αν κινείστε με το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο. Φυσικά, λόγω του άγχους να φτάσετε στον προορισμό σας, γράφετε στα παπάρια σας τα όρια ταχύτητας. Κοιτάτε μόνο το προπορευόμενο όχημα και δεν έχετε situation awarness για το τι γίνεται ακόμη πιο μπροστά (με το χέρι στην καρδιά, πόσοι από σας κορνάρετε τον μπροστινό με το που φρενάρει απότομα, ακόμη κι αν είναι φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης;), ή και πίσω σας. Για κάποιον περίεργο λόγο, έχετε την πεποίθηση οτι η αριστερή λωρίδα είναι λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας, ενώ πρόκειται για λωρίδα προσπέρασης (ακόμη και στην autobahn που σε ορισμένα σημεία δεν υπάρχει όριο ταχύτητας, η αριστερή λωρίδα είναι για προσπέραση και όχι για να πηγαίνεις με τριακόσια παίζοντας τα φώτα σε όποιον πηγαίνει με εκατόν είκοσι). Γενικά, η οδήγηση στα ελληνικά αστικά κέντρα είναι καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Με το που μπαίνεις στο αμάξι, η διαδρομή που θα κάνεις σου ανήκει δικαιωματικά και καλά θα κάνει να προσέχει όποιος μπει στο διάβα σου και σε καθυστερήσει.

Δηλαδή ο τρόπος που κυκλοφορούν στους δρόμους οι μη-Αθηναίοι είναι ο ιδανικός;
Ελικρινά έχω βαρεθεί αυτήν την αντι-Αθηναϊκή νοοτροπία.
Όχι γιατί μεγάλωσα στην Αθήνα αλλά γιατί έζησα αρκετό καιρό εκτός Αθήνας (Πάτρα-Κυλλήνη-Καλαμάτα-Περαία Θεσ/νίκης) και είδα και τα δικά τους χάλια.
Ένα μόνο θα σου πω: αν έχεις τα κότσια, πήγαινε να οδηγήσεις στα Ζαρουχλέικα της Πάτρας...

Εν τω μεταξύ όταν μιλάμε για Αθηναίους,έχουμε να κάνουμε με πρώτης,δεύτερης και τρίτης γενιάς επήλυδες ΚΥΡΙΩΣ από τη βοθρο-πελοπόννησο.Ολα τα κατακάθια της ερετζίδικης περιόδου εγκαταστάθηκαν και με τις βοήθειες του δεξιού κράτους από το '49 και μετά έκαναν την Αθήνα τη σημερινή αποθήκη ανθρωπολυμάτων...μια κακόγουστη,ακαλαίσθητη και τόσο άκομψα διογκωμένη γκριζούπολη.

[Airman68]

Δηλαδή ο τρόπος που κυκλοφορούν στους δρόμους οι μη-Αθηναίοι είναι ο ιδανικός;
Ελικρινά έχω βαρεθεί αυτήν την αντι-Αθηναϊκή νοοτροπία.
Όχι γιατί μεγάλωσα στην Αθήνα αλλά γιατί έζησα αρκετό καιρό εκτός Αθήνας (Πάτρα-Κυλλήνη-Καλαμάτα-Περαία Θεσ/νίκης) και είδα και τα δικά τους χάλια.
Ένα μόνο θα σου πω: αν έχεις τα κότσια, πήγαινε να οδηγήσεις στα Ζαρουχλέικα της Πάτρας...

Εν τω μεταξύ όταν μιλάμε για Αθηναίους,έχουμε να κάνουμε με πρώτης,δεύτερης και τρίτης γενιάς επήλυδες ΚΥΡΙΩΣ από τη βοθρο-πελοπόννησο.Ολα τα κατακάθια της ερετζίδικης περιόδου εγκαταστάθηκαν και με τις βοήθειες του δεξιού κράτους από το '49 και μετά έκαναν την Αθήνα τη σημερινή αποθήκη ανθρωπολυμάτων...μια κακόγουστη,ακαλαίσθητη και τόσο άκομψα διογκωμένη γκριζούπολη.

Είσαι off topic και χαλάς το νήμα του μπιζελιού.
Γι αυτό το μόνο που θα πω είναι πως ότι έγραψες κάλλιστα έχει εφαρμογή και στην πόλη της Θεσ/νίκης...