"Εγώ για 800 Ευρώ δεν πάω να δουλέψω"

[Προέλλην]

Ελλάδα ρε μλς, χώρα που όλοι δέχονται ως νορμάλ τα δελτία παροχής υπηρεσιών σε εξαρτημένες σχέσεις εργασίας.
Το λέω αυτό εδώ και με κοιτάνε με γουρλωμένα μάτια, δεν καταλαβαίνουν τι και πως μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ελλαδα αν πείς τίποτε σχετικά, σε κοιτάνε σαν να είσαι εσύ ο περίεργος. Τα ίδια για τις υπερωρίες, αν πείς κάτι Ελλάδα, ειδικά οι εργαζόμενοι θυμώνουν κιόλας, σε λένε και τεμπέλη άμα λάχει. Την έχει την σκλαβιά στο dna του ετούτος ο λαός.

[Alien_ex_forums]

Για 800 ευρώ ΠΑΩ να δουλέψω και δουλεύω.

Για 500 ευρώ όμως που έπαιρνα μέχρι πριν ένα χρόνο, παραιτήθηκα μετά από 4 μήνες.

Το θέμα είναι ότι όταν ήμουν άνεργος γιατί αποχώρησα που δεν ήθελα να σκίζομαι για τα 500, έβλεπα στο ίντερνετ προέλληνες να με αποκαλούν τεμπέλη και αχάριστο.

Επομένως το πρόβλημα δεν είναι ότι κάποιοι δε δουλεύουνε για τα 800. Το πρόβλημα είναι ότι και στα 300 να πέσει ο κατώτατος, κάποιοι θα κατακεραυνώνουν όσους δεν συμβιβάζονται να κάθονται να σκίζονται για μια τέτοια αμοιβή.

Εγώ νομίζω αν δεν είχα στον ήλιο μοίρα θα πήγαινα και για 300 - 500 ευρώ. Λέμε να μην είχα στον ήλιο μοίρα. Τώρα αν εξακολουθούσα να μένω με γονείς και είχα εξασφαλισμένη τουλάχιστον στέγη και διατροφή ίσως να το σκεφτόμουν όπως εσύ.

Αλλά σε φάση να είμαι ένα βήμα πριν μείνω σε παγκάκι ... I mean τι άλλο θα είχα να χάσω;
Άσε που εγώ πιστεύω ότι δουλεύοντας (έστω και στην πιο σκατοδουλειά) σου ανοίγονται πόρτες. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πλέον ότι οι γνωριμίες είναι πιο σημαντικές ακόμα και από το πιο δυνατό βιογραφικό.

Οπότε κλεισμένη σπίτι μου τι θα καταλάβω; Θα έρθει κάποιος και θα μου χτυπήσει την πόρτα αν θέλω να δουλέψω;
Γενικά πιστεύω στη φάση ότι περνάω πρώτα από τα σκατά μέχρι να βρω κάτι καλύτερο. Και να σας πω την αλήθεια πιστεύω ότι έρχεται το καλύτερο κάποια στιγμή. Αρκεί να είσαι και λίγο τσακαλάκι. Τώρα άμα είσαι ντολμάς εντάξει.

Πάντως η λογική που θα είχα θα ήταν αρκεί να τρυπώσω κάπου.

Πάει αναλόγως με τις αρμοδιότητες. Αυτό που έκανα για τα 500 εκτός από επικίνδυνο, ήταν και πολύτιμο από άποψη προσφοράς. Λεπτομέρειες δεν θέλω να πω, αλλά το έργο ήταν σημαντικό.

Με γονείς δεν έμενα, αλλά ναι, στα φαγητά και στους λογαριασμούς, τσόνταραν αυτοί. Αλλιώς δεν έβγαινε.

Κάποτε είχα δουλέψει και για 300 (το οποίο ήταν φουλ παράνομο) και ο εργοδότης είχε την απαίτηση να πηγαίνουμε πόρτα-πόρτα με ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ.

Οταν μετά από ένα μήνα παραιτήθηκα, του είπα "πώς έχεις την απαίτηση να μας πληρώνεις σαν άστεγους, αλλά από την άλλη να έχουμε δικό μας κουστούμι".

[bizeli]

Πάει αναλόγως με τις αρμοδιότητες. Αυτό που έκανα για τα 500 εκτός από επικίνδυνο, ήταν και πολύτιμο από άποψη προσφοράς. Λεπτομέρειες δεν θέλω να πω, αλλά το έργο ήταν σημαντικό.

Με γονείς δεν έμενα, αλλά ναι, στα φαγητά και στους λογαριασμούς, τσόνταραν αυτοί. Αλλιώς δεν έβγαινε.

Κάποτε είχα δουλέψει και για 300 (το οποίο ήταν φουλ παράνομο) και ο εργοδότης είχε την απαίτηση να πηγαίνουμε πόρτα-πόρτα με ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ.

Οταν μετά από ένα μήνα παραιτήθηκα, του είπα "πώς έχεις την απαίτηση να μας πληρώνεις σαν άστεγους, αλλά από την άλλη να έχουμε δικό μας κουστούμι".

Κοίτα να ξεκαθαρίσω λίγο κάτι. Εγώ σε όσα είπα πιο πάνω δεν υπονόησα πουθενά ότι όποιος δεν πάει να δουλέψει για 300 ευρώ είναι τεμπέλης ή είναι υποχρεωμένος να ανέχεται στη δουλειά του τριτοκοσμικές καταστάσεις ή κάθε είδους εκμετάλλευση.
Και δε σημαίνει, επίσης, ότι επειδή εγώ ανέφερα κάποιες δικές μου προσωπικές εμπειρίες ότι ισχύουν και για όλους. Προφανώς δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και ο καθένας ζυγιάζει τι τον συμφέρει ή τι δεν τον συμφέρει όταν αναλαμβάνει μια δουλειά.
Όπως είπε και ο Περσέας πχ ότι παίζουν ρόλο και οι χιλιομετρικές αποστάσεις και χίλια δυο στο θέμα της εργασίας σου.

Επίσης, για να είμαι δίκαιη όταν δούλευα εγώ στον ιδιωτικό τομέα
1) Ήταν σαφώς πολύ καλύτερα τα πράγματα από πολλές απόψεις
2) Ήμουν πολύ μικρότερη σε ηλικία και σαφώς είχα άλλα μυαλά και αντοχές
3) Συν ότι κι εγώ γενικά είμαι λίγο κωλόφαρδη στα εργασιακά. Μπορεί στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου να είναι όλα σκατά αλλά σε αυτό το κομμάτι μου έχει φερθεί η τύχη πολύ τίμια μέχρι στιγμής. Πάντα είχα καλούς και σωστούς εργοδότες ακόμα και στις πιο σκατοδουλειές. Αυτό είναι καθαρά θέμα τύχης. Αλλά εντάξει πιστεύω ότι κι εγώ έβαζα κάπου το χεράκι μου δίνοντας μια καλή εικόνα.

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μίλησα υποτιμητικά για κανέναν του στυλ "να κοιτάξτε εγώ πώς τα κατάφερα κτλ..."

Οι τοποθετήσεις που έκανα πάνω στο θέμα ήταν ορμώμενη από το ένστικτο της επιβίωσης και ως φύσει απαισιόδοξο άτομο πάντα σκέφτομαι το χειρότερο σενάριο οπότε κινήθηκα πάνω σε αυτή τη γραμμή. Ότι ναι αν δεν είχα να ζήσω θα πήγαινα και για 300 ευρώ. Λάθος μου που τοποθετούμαι παρορμητικά σε ένα θέμα γιατί δείχνω ότι δεν λαμβάνω υπόψη και άλλες παραμέτρους.

Τέλος, το κείμενο που έγραψα με τις "εργασιακές μου επιτυχίες" δεν το έγραψα σε στυλ "δοξάστε με" αλλά για να δώσω another perspective.
Του στυλ ότι εντάξει μπορεί να φαίνεται τραγικό σε κάποιον να ξεκινήσει για 300 ευρώ αλλά θεωρώ ότι υπάρχει και ένα καλό σενάριο πάνω σε όλο αυτό. Με την έννοια να μην κλείνει πόρτες. Όλο και κάτι θα κερδίσει. Συνήθως το ένα φέρνει το άλλο.

Τώρα από κει και πέρα δουλειές που σε αφήνουν απλήρωτο ή δεν τηρούν τα συμφωνηθέντα έχεις γίνεις λούης χθες. Από τέτοιες καταστάσεις δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα πέρα από χάσιμο χρόνου και κοροϊδία.

[Alien_ex_forums]

Πάει αναλόγως με τις αρμοδιότητες. Αυτό που έκανα για τα 500 εκτός από επικίνδυνο, ήταν και πολύτιμο από άποψη προσφοράς. Λεπτομέρειες δεν θέλω να πω, αλλά το έργο ήταν σημαντικό.

Με γονείς δεν έμενα, αλλά ναι, στα φαγητά και στους λογαριασμούς, τσόνταραν αυτοί. Αλλιώς δεν έβγαινε.

Κάποτε είχα δουλέψει και για 300 (το οποίο ήταν φουλ παράνομο) και ο εργοδότης είχε την απαίτηση να πηγαίνουμε πόρτα-πόρτα με ΚΟΥΣΤΟΥΜΙ.

Οταν μετά από ένα μήνα παραιτήθηκα, του είπα "πώς έχεις την απαίτηση να μας πληρώνεις σαν άστεγους, αλλά από την άλλη να έχουμε δικό μας κουστούμι".

Κοίτα να ξεκαθαρίσω λίγο κάτι. Εγώ σε όσα είπα πιο πάνω δεν υπονόησα πουθενά ότι όποιος δεν πάει να δουλέψει για 300 ευρώ είναι τεμπέλης ή είναι υποχρεωμένος να ανέχεται στη δουλειά του τριτοκοσμικές καταστάσεις ή κάθε είδους εκμετάλλευση.
Και δε σημαίνει, επίσης, ότι επειδή εγώ ανέφερα κάποιες δικές μου προσωπικές εμπειρίες ότι ισχύουν και για όλους. Προφανώς δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και ο καθένας ζυγιάζει τι τον συμφέρει ή τι δεν τον συμφέρει όταν αναλαμβάνει μια δουλειά.
Όπως είπε και ο Περσέας πχ ότι παίζουν ρόλο και οι χιλιομετρικές αποστάσεις και χίλια δυο στο θέμα της εργασίας σου.

Επίσης, για να είμαι δίκαιη όταν δούλευα εγώ στον ιδιωτικό τομέα
1) Ήταν σαφώς πολύ καλύτερα τα πράγματα από πολλές απόψεις
2) Ήμουν πολύ μικρότερη σε ηλικία και σαφώς είχα άλλα μυαλά και αντοχές
3) Συν ότι κι εγώ γενικά είμαι λίγο κωλόφαρδη στα εργασιακά. Μπορεί στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου να είναι όλα σκατά αλλά σε αυτό το κομμάτι μου έχει φερθεί η τύχη πολύ τίμια μέχρι στιγμής. Πάντα είχα καλούς και σωστούς εργοδότες ακόμα και στις πιο σκατοδουλειές. Αυτό είναι καθαρά θέμα τύχης. Αλλά εντάξει πιστεύω ότι κι εγώ έβαζα κάπου το χεράκι μου δίνοντας μια καλή εικόνα.

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μίλησα υποτιμητικά για κανέναν του στυλ "να κοιτάξτε εγώ πώς τα κατάφερα κτλ..."

Οι τοποθετήσεις που έκανα πάνω στο θέμα ήταν ορμώμενη από το ένστικτο της επιβίωσης και ως φύσει απαισιόδοξο άτομο πάντα σκέφτομαι το χειρότερο σενάριο οπότε κινήθηκα πάνω σε αυτή τη γραμμή. Ότι ναι αν δεν είχα να ζήσω θα πήγαινα και για 300 ευρώ. Λάθος μου που τοποθετούμαι παρορμητικά σε ένα θέμα γιατί δείχνω ότι δεν λαμβάνω υπόψη και άλλες παραμέτρους.

Τέλος, το κείμενο που έγραψα με τις "εργασιακές μου επιτυχίες" δεν το έγραψα σε στυλ "δοξάστε με" αλλά για να δώσω another perspective.
Του στυλ ότι εντάξει μπορεί να φαίνεται τραγικό σε κάποιον να ξεκινήσει για 300 ευρώ αλλά θεωρώ ότι υπάρχει και ένα καλό σενάριο πάνω σε όλο αυτό. Με την έννοια να μην κλείνει πόρτες. Όλο και κάτι θα κερδίσει. Συνήθως το ένα φέρνει το άλλο.

Τώρα από κει και πέρα δουλειές που σε αφήνουν απλήρωτο ή δεν τηρούν τα συμφωνηθέντα έχεις γίνεις λούης χθες. Από τέτοιες καταστάσεις δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα πέρα από χάσιμο χρόνου και κοροϊδία.

Σε γενικές γραμμές, για τις ίδιες αρμοδιότητες που κάποιος αναθεματίζει τη μοίρα του με 500 ευρώ, στα 800 είναι αποδοτικός, ενώ στα 1000 μπορεί να κάνει και τούμπες στον αέρα.

Δηλαδή συνήθως οι αμοιβές συναρτώνται με την αποδοτικότητα.

[Προέλλην]

Κοίτα να ξεκαθαρίσω λίγο κάτι. Εγώ σε όσα είπα πιο πάνω δεν υπονόησα πουθενά ότι όποιος δεν πάει να δουλέψει για 300 ευρώ είναι τεμπέλης ή είναι υποχρεωμένος να ανέχεται στη δουλειά του τριτοκοσμικές καταστάσεις ή κάθε είδους εκμετάλλευση.
Και δε σημαίνει, επίσης, ότι επειδή εγώ ανέφερα κάποιες δικές μου προσωπικές εμπειρίες ότι ισχύουν και για όλους. Προφανώς δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες και ο καθένας ζυγιάζει τι τον συμφέρει ή τι δεν τον συμφέρει όταν αναλαμβάνει μια δουλειά.
Όπως είπε και ο Περσέας πχ ότι παίζουν ρόλο και οι χιλιομετρικές αποστάσεις και χίλια δυο στο θέμα της εργασίας σου.

Επίσης, για να είμαι δίκαιη όταν δούλευα εγώ στον ιδιωτικό τομέα
1) Ήταν σαφώς πολύ καλύτερα τα πράγματα από πολλές απόψεις
2) Ήμουν πολύ μικρότερη σε ηλικία και σαφώς είχα άλλα μυαλά και αντοχές
3) Συν ότι κι εγώ γενικά είμαι λίγο κωλόφαρδη στα εργασιακά. Μπορεί στους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου να είναι όλα σκατά αλλά σε αυτό το κομμάτι μου έχει φερθεί η τύχη πολύ τίμια μέχρι στιγμής. Πάντα είχα καλούς και σωστούς εργοδότες ακόμα και στις πιο σκατοδουλειές. Αυτό είναι καθαρά θέμα τύχης. Αλλά εντάξει πιστεύω ότι κι εγώ έβαζα κάπου το χεράκι μου δίνοντας μια καλή εικόνα.

Αλλά σε καμία περίπτωση δεν μίλησα υποτιμητικά για κανέναν του στυλ "να κοιτάξτε εγώ πώς τα κατάφερα κτλ..."

Οι τοποθετήσεις που έκανα πάνω στο θέμα ήταν ορμώμενη από το ένστικτο της επιβίωσης και ως φύσει απαισιόδοξο άτομο πάντα σκέφτομαι το χειρότερο σενάριο οπότε κινήθηκα πάνω σε αυτή τη γραμμή. Ότι ναι αν δεν είχα να ζήσω θα πήγαινα και για 300 ευρώ. Λάθος μου που τοποθετούμαι παρορμητικά σε ένα θέμα γιατί δείχνω ότι δεν λαμβάνω υπόψη και άλλες παραμέτρους.

Τέλος, το κείμενο που έγραψα με τις "εργασιακές μου επιτυχίες" δεν το έγραψα σε στυλ "δοξάστε με" αλλά για να δώσω another perspective.
Του στυλ ότι εντάξει μπορεί να φαίνεται τραγικό σε κάποιον να ξεκινήσει για 300 ευρώ αλλά θεωρώ ότι υπάρχει και ένα καλό σενάριο πάνω σε όλο αυτό. Με την έννοια να μην κλείνει πόρτες. Όλο και κάτι θα κερδίσει. Συνήθως το ένα φέρνει το άλλο.

Τώρα από κει και πέρα δουλειές που σε αφήνουν απλήρωτο ή δεν τηρούν τα συμφωνηθέντα έχεις γίνεις λούης χθες. Από τέτοιες καταστάσεις δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα πέρα από χάσιμο χρόνου και κοροϊδία.

Σε γενικές γραμμές, για τις ίδιες αρμοδιότητες που κάποιος αναθεματίζει τη μοίρα του με 500 ευρώ, στα 800 είναι αποδοτικός, ενώ στα 1000 μπορεί να κάνει και τούμπες στον αέρα.

Δηλαδή συνήθως οι αμοιβές συναρτώνται με την αποδοτικότητα.

Για τι δουλειές μιλάμε τώρα;

[Alien_ex_forums]

Σε γενικές γραμμές, για τις ίδιες αρμοδιότητες που κάποιος αναθεματίζει τη μοίρα του με 500 ευρώ, στα 800 είναι αποδοτικός, ενώ στα 1000 μπορεί να κάνει και τούμπες στον αέρα.

Δηλαδή συνήθως οι αμοιβές συναρτώνται με την αποδοτικότητα.

Για τι δουλειές μιλάμε τώρα;

Ολες τις δουλειές.

[Λαχουρένιος]

Νομίζω όλοι το έχουμε ακούσει αυτό. Κατά κανόνα πρόκειται για άτομα που τρώνε τις συντάξεις των γέρων και έχουν και μίνιμουμ ένα σπίτι να μείνουν και να κληρονομήσουν. Όποιος δεν έχει, πηγαίνει να κάνει οποιαδήποτε δουλειά γιατί δεν έχει άλλη επιλογή. Αν έχεις όμως χαρτζηλίκι πάνω απο το βασικό μισθό, θα τεμπελιάσεις.

Η δουλειά όμως, δεν είναι μόνο λεφτά για αγορά καταναλωτικών προϊόντων. Μια σημαντική παράμετρος είναι η συλλογή ενσήμων και η πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα υγείας, πράγματα τα οποία παραβλέπονται απο τους νεότερους.

Χωρίς ένσημα αν θα πάρεις θα πάρεις μια σύνταξη που δεν θα φτάνει για τίποτε. Ως άπορος, δωρεάν πρόσβαση στο σύστημα υγείας, έχεις μόνο με πολύ αυστηρά εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.

Aυτά, οι χλιδάνεργοι καφετεριάκηδες τα σκέφτονται καθόλου;

Κάτι μου λέει ότι σε ελάχιστες δεκαετίες θα έχουμε στρατιές απόρων ιμιπιτσιρικάδων 70χρονων που θα έχουν χάσει όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία και θα πρέπει να ζουν με 300 ευρώ κάποιας εθνικής σύνταξης.

Ελεύθερη αγορά έχουμε. Αν κάποιος κρίνει ότι δεν αξίζει να δουλέψει με αυτές τις συνθήκες, ας το κάνει. Στους πιο πολλούς θα βγει σε κακό αλλά αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.

Μεγάλη ευθύνη έχουν οι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις πάντως. Αντί να ενεργοποιήσουν τα παιδιά τους τα νταντεύουν και τα καταστρέφουν. Συνήθως το κάνουν εγωιστικά γιατί τα θέλουν τα κοντά τους να τους γηροκομήσουν.

[Λαχουρένιος]

Χωρίς να θέλω να σου τη σπάσω αλλά ίσως θα πρέπει να σεβόμαστε με το τι είναι ευχαριστημένος κάθε άνθρωπος στη ζωή του χωρίς να το κατακρίνουμε.
Με όλο αυτό το ατελείωτο κυνήγι της επιτυχίας ξεχνάμε να ζούμε.

Καταλαβαίνω ότι ως χώρα έχουμε κάποιους στόχους να φτάσουμε και όλα αυτά τα πινακάκια που βάζεις ... αλλά φιλοσοφώντας λίγο τα πράγματα αρχίζει και με κερδίζει περισσότερο το σενάριο άδραξε τη μέρα.

Οπότε να σου πω την αλήθεια κάποιος που κάθεται και αράζει όλη μέρα θεωρώ ότι έχει πιάσει καλύτερα το νόημα της ζωής σε σχέση με εμάς που τρέχουμε από το πρωί ως το βράδυ.

Τα άκρα κάνουν κακό. Το να κυνήγας το χρήμα με κάθε κόστος δεν είναι περισσότερο κακό από το να έχεις φτάσει 30 και να ζητάς από τον πατέρα σου λεφτά για καφέδες.

[Λαχουρένιος]

Αν είναι να μετακομίσεις και να πληρώνεις ενοίκιο, μάλλον δεν αξίζει να δουλέψεις για 800 με το σημερινό κόστος ζωής. Καλύτερα να μείνεις σπίτι με τους γονείς σου. Μάλλον σε τέτοιο πλαίσιο λέγεται αυτή η ατάκα.

Ρε συ Μιχάλη, το θέμα είναι να γίνει μια αρχή. Αυτός που ξεκινάει από 800 (πέρα από ένσημα κλπ) συγκεντρώνει προυπηρεσία και προσόντα και μπορεί αργότερα να μπορέσει να διεκδικήσει κάτι καλύτερο.

Ο επαγγελματίας άνεργος νομοτελειακά θα μείνει στο μηδέν όσα χρόνια και αν περάσουν. Ο άλλος μπόρει να μείνει στα 800 (και 800 είναι καλύτερα από μηδέν) αλλά έχει πιθανότητες να ανέβει. Ο άλλος πάει σίγουρα στον γκρέμο.

[Λαχουρένιος]

Να παω να δουλεψω υπο αυτες τις συνθηκες που αναφερεις ,αλλα αμα παιρνεις 300 και εχεις και 30 χλμ πηγαινελα ειναι προβληματικό και για λιγο καιρό.
Κοίτα να δεις η γυναικα ηρθε στα Γιάννενα απο κερκυρα μιας που εχω σπιτι εφω να μην πληρωνουμε διπλα.
Βρηκε δουλεια σε μεγαλο ξενοδοχειο 25 χλμ πηγαινελα ,πολυ δουλεια οχι διαλλειμα λιγο προσωπικο πολυ γκρινια ,οι πληρωμες και η ασφαλεια κανονικα ,εφυγε και πηγε σε πλυντηριο ρουχων ,πολλα λογια στην αρχη μετα απο δυο μηνες ουτε ασφαλιση ουτε υπερωριες ,εφτανε μεχρι 10 ωρες την ημερα ,εχει κανει και 15 ,που ειναι τρομερο σε τετοια βαρια δουλεια,αφου δεν την πληρωνανε καιιστα ηθελαν να τους χρεωσουν και κατι πραγματα που μπερδευτηκαν εφυγε και τους εστειλε το ικα ,μετα πηγε σε αλλο ξενοδοχειο στο κεντρο ,αρχισε 21/12 παλι ανασφαλιστη παλι να ζηταει τα λεφτα της ,την ασφαλισαν 28/1 δοοτι γους την έπεσε το ικα και φοβηθηκαν μεχρι τωρα εχει παρει 420 ευρω και εχθες της εδωσαν 443 ,χωρις να της λενε ποσο εοναι ο μισθός η τι αφορουν αυτα τα χρηματα ,τωρα τα ξαναμαζευει να παει κερκυρα παλι.

Ρε μλκ Περσέα, μου αρέσει που ενώ τα ξέρεις όλα αυτά έλεγες μαλάκα τον Όργι που πήγε Σουηδία