Λαχουρένιος έγραψε:Diego έγραψε:Προς το παρόν, το πρόβλημα παραμένει: Είστε "κομμούνια", δλδ η ηθική σας δεν ανταποκρίνεται στη συντριπτική πλειοψηφία της ηθικής του πλανήτη. Δεν έχει σημασία τι πιστεύει ο Diego, o Admin ή ο Λαχουρένιος-σημασία στην οικονομία/κοινωνία έχει τι πιστεύουν τα 8 ΔΙΣ κατοίκων. Και τα περισσότερα από αυτά πιστεύουν σε ένα σύστημα αξιών που δέχεται την εμπορευματοποίηση των ολυμπιακών, θα θυσιάζανε εκατομμύρια για να έχει η χώρα τους χρυσούς ολυμπιονίκες και τα φρίκουλα με ατάκες "Κεντέρη Κατούρα να γίνουμε μαστούρα" τα έχουν χεσμένα.
Σωπα ρε Captain Obvious.
Αφού είναι τόσο obvious, γιατί άνοιξες νήμα να το συζητήσεις; Για να σου πούμε μπράβο; Απλά δεν σού κάτσε η φάση και δε πρόκειται να συμβεί αυτό. Διαφωνώ με την ηθική σου θέωρηση των πραγμάτων όσο και να δώσεις ηθικοπλαστική θεώρηση στην δική σου ηθική ματιά, με την οποία απλά δε συμφωνώ (και τα υπόλοιπα 7 δις), παρότι προσπαθείς να μας την περάσεις για σωστή (προφανώς γιατί δεν μπορει 7 δις να ειναι ορθά, θα είστε σίγουρα εσύ και ο Admin σωστοί).
Οι ολυμπιακοί αγώνες κατά την άποψη της ανθρωπότητας τα τελευταία 50 έτη είναι η κορυφαία αθλητική στιγμή. Χρυσά μετάλλια απαιτούν λεπτομερή και επίπονη προετοιμασία πολλών ετών (άρα πάει στα σκουπίδια η θρασύτατη άποψη του συριζοσκουπιδιού που έγραψε το άρθρο περί αθλήματος ανά 4 έτη) και η κατάκτηση τους αποτελεί τεράστιο πλεονέκτημα για την οργανωμένη κρατική οντότητα που εκπροσωπούν σε όλα τα επίπεδα: Μεγεθύνει τη soft power της κρατικής οντότητας, δίνει κίνητρο για επενδύσεις στον επαγγελματικό αθλητισμό και βελτιώνει την (καπιταλιστική) οικονομία, αποτελεί στόχο που συσπειρώνει την κυρίαρχη εθνική ομάδα που αποτελεί πυρήνα της κρατικής οντότητας κοκ. Υπό αυτή την έννοια, ο "δια βίου σιτισμός" των ολυμπιονικών από την κρατική οντότητα αποτελεί μικρή επένδυση με τεράστια απόδοση.Όταν δε έχεις και χρυσό ολυμπιονίκη επί σειρά αγώνων, αυτό σημαίνει πως ο άνθρωπος αυτός δικαιούται να πει και μια κουβέντα παραπάνω ή κάποια φράγκα παραπάνω. Για αυτό άλλωστε και στους ολυμπιονίκες τα λεφτά σπάνια λείπουν- κάνουν παγκόσμια τουρ και πληρώνονται δίνοντας ομιλίες και συμβουλές ανά την υφήλιο. Όλα αυτά υπό την έννοια όμως πως δεχόμαστε τον επαγγελματικό αθλητισμό και την μορφή των ολυμπιακών αγώνων (=πραγματικότητα).
Και για να το θέσω και πιο ωμά:
Προσωπικά, δεν θα είχα απολύτως κανένα πρόβλημα να απολυθούν οι μισοί δεκοτζήδες (ακόμα και ΔΥ με ένα παιδί) και να δωθούν οι μισθοί τους στους ολυμπιονίκες για όσο ζουν. Προσωπικά, επίσης θεωρώ πως οι φόροι που πηγαίνουν στους μισθούς ολυμπιονικών είναι πολύ λιγότερο χαμένοι από επιδοτήσεις κομμάτων, μισθούς ΔΥ τοπικής αυτοδιοίκησης ή πιθανές προσλήψεις ΙΥ σε θέσεις που δε χρειάζονται απλά και μόνο για να γλιτώσουν φόρους οι επιχειρήσεις.
Η διαφορά μου όμως με σας τις 2 αλεπουδίτσες είναι πως
α)δε βαφτίζω την άποψαρα μου "αξιοκρατία" (

) και
β)καθότι δε μιλάμε για θετικές επιστήμες αλλά για κοινωνικές απόψεις, η άποψη μου απηχεί τη συντριπτική πλειοψηφία των 7 δις κατοίκων του πλανήτη (και όχι επειδή τους έχουν πουλήσει παραμύθα οι κακοί καπιταλιστές). Και σε αυτές τις περιπτώσεις, το προς τα που θέλει να κινηθεί η πλειοψηφία αποτελεί και την πλέον δημοκρατική κατεύθυνση.
Αποχώρηση από το peg, δραχμή συνδεδεμένη με το χρυσό, άγριες ιδιωτικοποιήσεις,μικρό δημόσιο και εταιρική φορολογία κάτω του 14% με υψηλό κατώτατο.Οχι στον ευρωκομμουνισμό,στους ΔΕΚΟτζήδες των 3500 ευρω και τα υπερτιμολογημένα δημόσια έργα σε ευρώ.