Η τρομοκρατία της Κεραμέως στην εκπαίδευση θα βρει μεγάλη αντίσταση από τους εκπαιδευτικούς

[vallon]

Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν!

[pluton]

Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν!

Συμφωνώ μαζί σου η τρομοκρατία μια μειοψηφίας φοιτητοπατεράδων και ο εκφοβισμός της άπλυτης αλητείας δεν θα περάσουν.

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να πατάξει όλη αυτή την αλητεία που παίζει ρόλο νταβατζή στα σχολεία και δεν επιτρέπει στα παιδιά μας να σπουδάσουν.

[Deutsch Lover]

Τα κοράκια πάνε πάντα μαζί αλήθεια πιστεύει κανείς σήμερα ότι οι εκπαιδευτικοί αγωνιούν για την παιδεία.

Χεσμενη την έχουν φυσικά την παιδεία, ο μισθός να πέφτει και όλα καλά...

[nemo]

Τα κοράκια πάνε πάντα μαζί αλήθεια πιστεύει κανείς σήμερα ότι οι εκπαιδευτικοί αγωνιούν για την παιδεία.

Χεσμενη την έχουν φυσικά την παιδεία, ο μισθός να πέφτει και όλα καλά...

κανεις μεγαλο λαθος δεν ειναι ο μισθος που τους ενδιαφερει και τοσο ειναι η πληρη απαξιωση του ελληνισμου
η καταστροφη στην ιδια περιπτωση με κεινου του γαλλου που ξεριζωνε και τα ερειπια της αρχαιας σπαρτης
οι σημερινοι γενιτσαροι ακριβως ενα πραγμα ..και οφειλουμε να το βαλουμε καλα μες στο μυαλο μας

υπαρχουν πολλα μικρα και μεγαλα εγκληματα αλλα βαριεμαι να τα απαριθμησω

[vallon]

Ο εκφοβισμός και η τρομοκρατία του ΥΠΠΑΙΘ δεν θα περάσουν!
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας έχει επιλέξει τη σύγκρουση με το σύνολο του κλάδου και της εκπαιδευτικής κοινότητας. Μέρα με τη μέρα γίνεται επίσης φανερό, πως στην προσπάθειά της να περάσει όλες τις αντιεκπαιδευτικές της πολιτικές θα μεταχειριστεί κάθε μέσο επιλέγοντας όλο και πιο ολισθηρούς δρόμους. Την ώρα που τα σχολεία στην Αττική και σε άλλες περιοχές παραμένουν κλειστά, με την απουσία πρόσθετων μέτρων υγειονομικής προφύλαξης και με νέα αύξηση των κρουσμάτων της Πανδημίας, με έναν τεράστιο αριθμό παιδιών να παρακολουθούν πλημμελώς ή και καθόλου την τηλεκπαίδευση, με δυσαναπλήρωτα μαθησιακά κενά και απόλυτη απουσία παιδαγωγικής καθοδήγησης για την κάλυψή τους, επιχειρείται ένας πολλαπλός εκφοβισμός και εκβιασμός σε βάρος των εκπαιδευτικών!
Αρχικά στις 22 Φλεβάρη επιχειρήθηκε άσκηση εκφοβισμού και τρομοκρατίας στη διαδικτυακή ενημέρωση που οργανώθηκε από το Υπουργείο προς τους Διευθυντές/ντριες των σχολείων (2η κατά σειρά) για ενημέρωση σε ό,τι αφορά την πορεία και τις διαδικασίες της επιχειρούμενης εσωτερικής-εξωτερικής αξιολόγησης σχολικής μονάδας. Ανέφερε λοιπόν η Υπουργός Παιδείας πως «…η αξιολόγηση είναι υποχρέωση με ό,τι υπηρεσιακά σημαίνει η συγκεκριμένη υποχρέωση…». Αυτού του τύπου η διατύπωση αποτελεί μια σαφέστατη απειλή προς τους Διευθυντές/ντριες αφήνοντας ξεκάθαρα υπονοούμενα για το τι «μπορεί» να επακολουθήσει για όποιον… δε συμμορφωθεί με τις εντολές της ίδιας και των υφισταμένων της. Απειλή απαράδεκτη «ηθικά» για Υπουργό Παιδείας αλλά και για «άριστη» νομικό και αποδεικνύει την αμάθειά της αφού ως εργοδότης μπορεί να διωχθεί ποινικά όταν επιδιώκει να παρεμποδίσει την άσκηση του νόμιμου δικαιώματός μας σε μια νόμιμη και συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή απεργίας-αποχής!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ προέβη την ίδια μέρα σε ένα ακόμα ατόπημα, δείγμα του αυταρχισμού με τον οποίο αντιμετωπίζει τον κλάδο μας. Με υπηρεσιακό έγγραφο που φέρει την υπογραφή της υφυπουργού Παιδείας Ζ. Μακρή, το ΥΠΑΙΘ απαιτεί από τους διευθυντές των σχολείων να παραδώσουν στις ΔΔΕ τα ονόματα όσων συναδέλφων δεν κατέθεσαν βαθμολογία του Α’ τετραμήνου, τα αιτιολογημένα σημειώματά τους καθώς και τα ονόματα των μαθητών που δεν έλαβαν βαθμούς στα συγκεκριμένα μαθήματα.
Η κ. Μακρή παρά την ιδιότητά της, ως νομικού, φαίνεται να αγνοεί ακόμα και το πώς συντάσσεται μία εγκύκλιος. Δεν αναφέρονται πουθενά οι διατάξεις, με βάση τις οποίες δίνεται η εντολή αυτή, ενώ αποκρύπτει για μία ακόμη φορά τη νομοθεσία που αφορά στην κατάθεση βαθμολογίας. Ποια νομοθεσία προβλέπει να παραδίδονται τα ονόματα των εκπαιδευτικών που δεν κατέθεσαν βαθμολογία στις ΔΔΕ ή των μαθητών που δεν βαθμολογήθηκαν; Πότε άλλοτε έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο; Από πότε το ΥΠΑΙΘ παρεμβαίνει στην «επικοινωνία» μεταξύ σχολείων και ΔΔΕ; Και επί της ουσίας, πώς να βαθμολογήσει ένας εκπαιδευτικός το παιδί που ξέρει ότι δεν είχε τον εξοπλισμό με την πλειονότητα των μαθητών/τριων να συμμετέχουν στην τηλεκπαίδευση μέσω κινητού;
Και ερχόμαστε στο τρίτο χτύπημα με τις «αποκλειστικές» πληροφορίες που διακινούνται σε εκπαιδευτική ιστοσελίδα περί αποκλεισμού εκπαιδευτικών από τη διεκδίκηση θέσεων στελεχών εκπαίδευσης εάν απέχουν από την αξιολόγηση! Πιο συγκεκριμένα τονίζεται ότι σε διάταξη που θα συμπεριληφθεί στο επόμενο νομοσχέδιο του ΥΠΠΑΙΘ: «Οι εκπαιδευτικοί που θα απέχουν από την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων θα αποκλείονται από τη διεκδίκηση θέσεων Στελεχών Εκπαίδευσης (Διευθυντών Σχολείων, Διευθυντών Εκπαίδευσης, Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης, Σχολικών Συμβούλων)». Είναι γνωστό ότι ετοιμάζεται νομοσχέδιο του ΥΠΠΑΙΘ για τις δομές της Εκπαίδευσης και τα κριτήρια επιλογής Στελεχών! Βέβαια η εξέλιξη της πανδημίας μετά την «αποτελεσματική» αντιμετώπισή της από την Κυβέρνηση της ΝΔ είναι πολύ πιθανό να μην επιτρέψει την επιλογή των στελεχών εντός του 2021! Για να σταθούμε λίγο στο ζήτημα αυτό να θυμίσουμε στα «ανώτατα και ανώνυμα» στελέχη του ΥΠΠΑΙΘ που διοχετεύουν τις «αποκλειστικές» πληροφορίες ότι η απεργία – αποχή είναι απόλυτα νόμιμη και συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή απεργίας και προφανώς οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να τιμωρούνται επειδή τη χρησιμοποιούν! Εξάλλου με βάση την ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ (Α.Π. 159/22-5-2020) υπάρχει και δεδικασμένο με την 559/2020 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με την οποία δικαιώνεται συνάδελφος, ο οποίος είχε αποκλειστεί από τις κρίσεις επιπέδου Διεύθυνσης, επειδή συμμετείχε στην απεργία – αποχή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., για την αξιολόγηση. Η απόφαση αυτή δικαιώνει, επί της ουσίας, το συνάδελφο και κρίνει ότι η συμμετοχή στην απεργία – αποχή είναι νόμιμο δικαίωμα των υπαλλήλων και δεν μπορούν, για αυτόν τον λόγο, να αποκλειστούν από τις κρίσεις στελεχών! Μήπως αγνοούν την απόφαση αυτή στο ΥΠΠΑΙΘ;
Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με αυταρχικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές από την ηγεσία του ΥΠΑΙΘ που προσπαθεί να διαχειριστεί τοννπανικό της για την πλήρως αποτυχημένη πολιτική της. Πανικός για να κρύψει τις αποκλειστικές της ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο που βιώνει η Δημόσια Εκπαίδευση, οι δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί και οι εκατοντάδες χιλιάδες μαθητές. Τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η πολιτική των μηδενικών μέτρων για την ασφαλή λειτουργία των σχολείων, η εγκατάλειψη μαθητών και εκπαιδευτικών στην τύχη τους. Πανικός για την πλήρη αποδοκιμασία της πολιτικής της από την εκπαιδευτική κοινότητα. Δεν συγχωρεί το ΥΠΑΙΘ το μαζικό κίνημα γονιών, μαθητών και εκπαιδευτικών που αποκάλυψε στην κοινωνία την ανεπάρκειά των πολιτικών τους. Δεν συγχωρεί την ακύρωση στην πράξη της αντιπαιδαγωγικής ρύθμισης για κάμερες στην τάξη. Δεν συγχωρεί την μαζική αποδοκιμασία των αντιδημοκρατικών εκλογών παρωδία των ΥΣ. Τρέμει για τη μαζική αποδοκιμασία της αξιολόγησης που θέλει να εφαρμόσει, μαθαίνοντας τα συντριπτικά ποσοστά των εκπαιδευτικών που ήδη συμμετέχουν στην απεργία αποχή. Μια αξιολόγηση που οδηγεί στην κατηγοριοποίηση σχολείων και μετέπειτα εκπαιδευτικών και οδηγεί στο σχολείο της αγοράς και στην απόσυρση της κυβέρνησης από την παροχή της δημόσιας εκπαίδευσης, ως κοινωνικό αγαθό, σε ισότιμη βάση για όλους τους μαθητές και τις μαθήτριές μας!
Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ καταλαβαίνει πως η “βιτρίνα” της κανονικότητας που θέλει να παρουσιάζει στην κοινωνία έχει ραγίσει για τα καλά. Τίποτα δεν μπορεί να κρύψει τα σημερινά τραγικά αδιέξοδα της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Καταφεύγει σήμερα στον μαζικό εκφοβισμό των εκπαιδευτικών για να επιβάλει το καθεστώς της σιωπής, να κάμψει και να εξαφανίσει κάθε αντίλογο στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές και αντιδημοκρατικές πρακτικές της Κυβέρνησης! Προσπαθούν λοιπόν, να εκβιάσουν και να αποκόψουν τους Διευθυντές από τους Συλλόγους διδασκόντων ζητώντας -μεταξύ άλλων- ονόματα και διευθύνσεις όσων “δεν συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις” της κυβερνητικής πολιτικής, αδιαφορώντας για τη διάλυση του παιδαγωγικού κλίματος συνεργασίας που απαιτείται στα σχολεία χρησιμοποιώντας πρακτικές των πιο γκρίζων εποχών του επιθεωρητισμού και του αυταρχισμού!
Καταδικάζουμε απερίφραστα όλη αυτή την προσπάθεια εκφοβισμού και το σκηνικό απειλών που στήνει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας. Διαμηνύουμε με καθαρή φωνή πως η δρώσα εκπαίδευση, οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί της πρώτης γραμμής που κρατάνε όρθια τα σχολεία, ούτε εκφοβίζονται ούτε καταλαβαίνουν από απειλές. Η απάντηση στη συντονισμένη προσπάθεια εκφοβισμού που δεχόμαστε από την Υπουργό Παιδείας και στη συνολική επίθεση που έχει εξαπολύσει στη δημόσια εκπαίδευση, θα δοθεί από το σύνολο των εκπαιδευτικών με συλλογικότητα, αποφασιστικότητα και δυναμισμό. Τα τελευταία 40 χρόνια οι εκπαιδευτικοί, με τους αγώνες μας, πιστωνόμαστε το γεγονός ότι δεν επιτρέψαμε να γίνει η εκπαίδευση πεδίο «ασκήσεων αξιολόγησης-χειραγώγησης» που είχαν ως στόχο τη συρρίκνωση της παιδαγωγικής μας αυτονομίας και την καθυπόταξή μας σε επιβαλλόμενες φόρμες στη μορφή και στο περιεχόμενο της εκπαίδευσης. Το ίδιο θα πράξουμε και τώρα!


ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ/ΣΥΝΕΚ

[nemo]

ζητηστε και κρουασαν καφε χυμο για τα διαλλειματα σοβαρα το λεω θα σας τα δωσουν μαζι με αυξηση μισθου

δεν παιζει το κουλι

[bizeli]

Ξέρεις τι βάλλον;
Κι εγώ κοιτάω με πολύ μεγάλη καχυποψία το νέο νομοσχέδιο αλλά σε κάποια θέματα δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο στραβώνουμε.
1. Όσον αφορά το θέμα της αξιολόγησης με βρίσκει υπέρ. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί που είναι σοβαρά ακατάλληλοι και πρέπει να πάρουν πόδι χθες. Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας έτσι;
Εγώ ποτέ δε μιλούσα άσχημα για το σινάφι μας, λόγω συναδελφικότητας, αλλά άρχισε να μου τη βαράνε κάποια πράγματα που βλέπω και βαρέθηκα να κρύβουμε πράγματα κάτω από το χαλί για να μην τα βλέπει ο κόσμος και εκτεθεί ο κλάδος μας.
Κατάλαβα, όμως, ότι όσο παραμένουν ανεπαρκείς και ακατάλληλοι εκπαιδευτικοί ζημιώνεται πιο πολύ ο κλάδος μας.
Δεν σου κρύβω ότι και εμένα η αξιολόγηση με αγχώνει, όχι γιατί αισθάνομαι ανεπαρκής, αλλά γιατί όσο να είναι μιλάμε για αξιολόγηση και σου προκαλεί άγχος, όπως θα προκαλούνταν στον καθένα σε οποιονδήποτε χώρο εργασίας.
Παρόλα αυτά είμαι υπέρ και αν κριθώ ανεπαρκής ως εκπαιδευτικός ας με στείλουν σπίτι μου. Αν και προσωπικά έχω την πεποίθηση ότι τα μεγαλύτερα διαπιστευτήρια τα δίνω καθημερινά στους μαθητές μου και στους γονείς που αξιολογούν τη δουλειά μου κάθε μέρα και απ' ότι καταλαβαίνω βάζουν θετικό πρόσημο.
Οι μόνες ενστάσεις που έχω στο θέμα της αξιολόγησης είναι να γίνει με αξιοκρατικά κριτήρια και δεύτερον να μη μου χρεώσουν σε εμένα όλες τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού συστήματος και με βγάλουν εμένα μπροστά ως εξιλαστήριο θύμα.
Αλλά σε μια σωστή και αξιοκρατική αξιολόγηση δεν έχω πρόβλημα.

Το εκπαιδευτικό σύστημα έχει πολλά προβλήματα τα περισσότερα από τα οποία ξεκινούν από ψηλά και είναι άδικο να τα χρεωθούν οι εκπαιδευτικοί. Παρόλα αυτά και οι εκπαιδευτικοί είναι μέρος αυτού του συστήματος και φέρουν και αυτοί ευθύνη για την κατάσταση της παιδείας έστω και μικρότερη.


2. Το άλλο μεγάλο αγκάθι του νομοσχεδίου είναι η αστυνόμευση των πανεπιστημίων. Και εδώ υπέρ είμαι.
Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο η αστυνομία είναι ασύμβατη με τον χώρο των πανεπιστημίων και για ποιο λόγο η αστυνομία έχει δαιμονοποιηθεί τόσο πολύ.
Ναι, θα υπάρχει αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια που ίσα ίσα θα προάγει και θα προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία σε σύγκριση με αυτό το χάλι που επικρατεί ως τώρα.
Ναι, πρέπει να υπάρχει ένας έλεγχος τι γίνεται στα πανεπιστήμια.
Ούτε άβατο είναι τα πανεπιστήμια ούτε κάποιος ιερός χώρος.
Αλλά και ιερός χώρος να ήταν, την αστυνομία είπαμε να βάλουμε μέσα όχι τα τάγματα ασφαλείας εβραιομασόνων.
Το άσυλο της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης έχει τραβηχθεί από τα μαλλιά και το εκμεταλλεύεται κάθε μπαχαλάκιας να δημιουργεί φθορές, να εγκληματεί και να παρεμποδίζει τη λειτουργία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Η έννοια του "ασύλου" είχε σημασία κάποια χρόνια πριν όπου έχει συνδεθεί με τις μαύρες εποχές του δικτατορίας αλλά πλέον οι εποχές έχουν αλλάξει και όπου υπάρχει αστυνομία δε σημαίνει χούντα αλλά προστασία.

Δλδ αυτό το Πολυτεχνείο για πόσο καιρό θα μας στοιχειώνει πια και θα συνδέουμε τα πάντα γύρω από αυτό;
Που ξέρετε πόσο αγαπώ και σέβομαι το Πολυτεχνείο και είμαι και από τον αριστερό χώρο αλλά κάποια πράγματα πρέπει να τα λέμε με το όνομά τους και να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε αριστερόστροφα μονίμως.

[bizeli]

Επίσης, θέλω να πω, όπως έχω ήδη πει και στο παρελθόν, ότι σε κάτι άλλο που διαφωνώ με την κυβέρνηση είναι η χρονική στιγμή εφαρμογής του παραπάνω νομοσχεδίου.

Η φετινή χρονιά είναι ήδη πολύ δύσκολη λόγω της κατάστασης κόβιντ, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς είμαστε όλοι ψυχολογικά και σωματικά εξαντλημένοι και πιεσμένοι, έχουμε αποδιοργανωθεί όλοι με αυτά τα "άνοιξε - κλείσε" και μιλάμε αυτή τη στιγμή για μια διαλυμένη παιδεία που το μόνο που μας έλειπε είναι η αξιολόγηση.

Για να κάνεις αξιολόγηση πρέπει οι συνθήκες να είναι ισορροπημένες και φυσιολογικές. Τώρα επικρατεί παντού μπάχαλο και είναι η ώρα να μιλάμε για αξιολόγηση;

Ναι στην αξιολόγηση αλλά όχι ειδικά φέτος.
Να βγούμε λίγο από αυτήν την κατάσταση, να ηρεμήσουμε όλοι.


Όπως έχω πει τη δεδομένη στιγμή πρέπει να δίνεις κουράγιο στους εκπαιδευτικούς και όχι να τους φορτώνεις επιπλέον πίεση.

[vallon]

Επίσης, θέλω να πω, όπως έχω ήδη πει και στο παρελθόν, ότι σε κάτι άλλο που διαφωνώ με την κυβέρνηση είναι η χρονική στιγμή εφαρμογής του παραπάνω νομοσχεδίου.

Η φετινή χρονιά είναι ήδη πολύ δύσκολη λόγω της κατάστασης κόβιντ, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς είμαστε όλοι ψυχολογικά και σωματικά εξαντλημένοι και πιεσμένοι, έχουμε αποδιοργανωθεί όλοι με αυτά τα "άνοιξε - κλείσε" και μιλάμε αυτή τη στιγμή για μια διαλυμένη παιδεία που το μόνο που μας έλειπε είναι η αξιολόγηση.

Για να κάνεις αξιολόγηση πρέπει οι συνθήκες να είναι ισορροπημένες και φυσιολογικές. Τώρα επικρατεί παντού μπάχαλο και είναι η ώρα να μιλάμε για αξιολόγηση;

Ναι στην αξιολόγηση αλλά όχι ειδικά φέτος.
Να βγούμε λίγο από αυτήν την κατάσταση, να ηρεμήσουμε όλοι.


Όπως έχω πει τη δεδομένη στιγμή πρέπει να δίνεις κουράγιο στους εκπαιδευτικούς και όχι να τους φορτώνεις επιπλέον πίεση.

Αγαπητό μπιζέλι,
Αυτό το τελευταίο που έγραψες είναι απο τα πιο ουσιαστικά επιχειρήματα για το οποίο αποφάσησα να απέχω της διαδικασίας. Ομως σε όσα γράφεις θα σου πω τα εξής:
Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο για την εκπαίδευση είναι καταγεγραμμένο απο τον milton friedman από το 1944.Περιγράφει όλα αυτά για τα βάουτσερ , για τους μανατζερς στα σχολεία , για τα διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών, για την αστυνόμευση είναι φρούτο του κούλη, για την ταξικοποίηση των σχολείων και την συμμετοχή των ιδιωτικών εταιριών σαν σπόνσορες.
Βεβαίως και όλο αυτό το μοντέλο ανάπτυξης ακούγεται πολύ ελκυστικό. Όμως όπως σίγουρα έχεις ακούσει έχει ένα μειονέκτημα... πολύ σοβαρό. Θα οδηγήσει στο να υπάρχουν καλά σχολεία ,λόγω πλούτου τοπικής περιοχής, πχ το σχολείο στη Φιλοθέη δεν θα μπορεί να συγκριθεί με το σχολείο στην αγία βαρβάρα αιγάλεω. Ο λόγος; απλός και οικονομικός. Υπο την έννοια αυτή τα φτωχάσχολεία θα αναγκαστούν να κλείσουν. Άρα τι θα κάνουν τα παιδιά των φτωχών περιοχών; που πιθανόν να μην έχουν χρήματα για να στραφούν σε ιδιωτική εκπαίδευση; μπαίνουν στον κουβά με τους απόκληρους.
Το ίιδο το υπουργείο σε αυτή τη φάση δείχνει να μην ενδιαφέρεται να περάσει μαι τόσο σημαντική αλλαγή παρά δείχνει να θέλει να τρομοκρατήσει τους καθηγητές. Όταν βγάζει η κατάπτυστη υφυπουργός τέτοια φιρμάνια , όταν διαδίδουν κρυφές φήμες ότι αν συμμετέχεις στην απεργία δεν θα έχεις καλή τύχη; όταν προσπαθούν να πιέσουν τους αναπληρωτές ότι δεν θα τους ξαναπάρουν; όλο αυτό τι σου δείχνει;
ότι πάμε σε πόλεμο , σε σύγκρουση με ένα κράτος που θέλει να φέρει χουντικό τρόπο διαχείρισης .
Το ότι με ευνοεί προσωπικά το να κριθούν τα αντικειμενικά προσόντα που έχω και που είναι πιο πάνω από πολλούς διευθυντές σήμερα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κοιτάξω το κοινωνικό πρόβλημα που θα δημιουργήσει στο χώρο της εκπαίδευσης ο τρόπος αυτός που πάει να περάσει τα πράγματα το φασιστοειδές.
Άλλο το προσωπικό συμφέρον και άλλο το συλλογικό.
Μπορεί κι εγώ να θεωρώ ότι είναι καλό να υπάρχει αξιολόγηση αλλά σίγουρα όχι όπως το σερβίρει αυτή η παραπαίουσα κυβέρνηση εν μέσω τέτοιας οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής καταστροφής.

Γι αυτό..ΑΠΕΡΓΙΑ

[vallon]

Γιατί αρνούμαι την εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων


«Παιδεία είναι το πόσο μπορούμε να έρθουμε απέναντι στο σύστημα και στους συστημικούς, παιδεία είναι η γενναιότητα και η ευθύνη» André Breton

Αυτές τις μέρες στους συλλόγους εκπαιδευτικών της χώρας συζητιέται η Εσωτερική και Εξωτερική Αξιολόγηση της Σχολικής Μονάδας, που έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων και οδήγησε την ΟΛΜΕ στην προκήρυξη απεργίας-αποχής των εκπαιδευτικών από τις αντίστοιχες διαδικασίες. Δεν θα προσπαθήσω σε αυτό εδώ το σημείωμα να αναλύσω τις επιπτώσεις μιας τέτοιας απόφασης και μάλιστα μεσούσης της πανδημίας και με τα σχολεία κλειστά. Άλλωστε το έχει κάνει και μάλιστα πολύ καλά και η ομοσπονδία μας (ΟΛΜΕ), αλλά και οι 11 Οργανωτικοί Συντονιστές Ε.Ε. από ΠΕ.Κ.Ε.Σ. όλης της χώρας καθώς και πάρα πολλοί συνάδερφοί μου με τις παρεμβάσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Θα μιλήσω για τον εαυτό μου και θα προσπαθήσω να σας πω γιατί αρνούμαι αυτή την αξιολόγηση

Αρνούμαι γιατί:
Δεν θέλω την κατηγοριοποίηση των σχολείων σε καλά και σε «κακά», δεν θέλω δηλαδή τον ταξικό διαχωρισμό της εκπαίδευσης.
Δεν θέλω ένα φτωχό δημόσιο σχολείο που θα αναζητά αγωνιωδώς σπόνσορα για να επιβιώσει.
Δεν θέλω οι νόμοι της αγοράς να διατρέχουν και να διαμορφώνουν τη λειτουργία του σχολείου.
Δεν θέλω μια γνώση που θα πωλείται και θα αγοράζεται, που θα γίνεται εμπόρευμα, αντί για κοινωνικό αγαθό.
Δεν θέλω να δίνεται προτεραιότητα στο μάνατζμεντ, σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Δεν θέλω το εκπαιδευτικό έργο και η παιδαγωγική ικανότητα να υποβιβάζονται σε μετρήσιμο τεχνικό μέγεθος, σε “ντοκουμέντο”, σε ψυχρό αριθμό, για κάθε μελλοντική χρήση.
Δεν θέλω μια αξιολόγηση που για λόγους επιβίωσης θα οδηγεί σχολεία και εκπαιδευτικούς σε σκληρό μεταξύ τους ανταγωνισμό, που εννοείται πως αυτός δεν θα διακατέχεται από παιδαγωγικές αρχές. Ποιοι είναι οι δείκτες αλήθεια που μπορούν να «βαθμολογήσουν» μια ρευστή και εξελισσόμενη παιδαγωγική σχέση;
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο που επιχειρεί να αξιολογήσει ένα κλειστό σχολείο, στο μέσον μιας πανδημίας, με μαθητές και διδακτικό προσωπικό σε τηλεκπαίδευση;
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο και την πολιτεία, γιατί το ενδιαφέρον τους είναι τουλάχιστον υποκριτικό, καθόσον ουδέποτε έσκυψαν με έγνοια πάνω στα προβλήματα που ταλανίζουν το δημόσιο σχολείο.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο γιατί άφησε εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς κυριολεκτικά μόνους μας να βγάλουμε «τα κάστανα (τηλεκπαίδευση)» απ΄ τη φωτιά.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο γιατί με κάθε ευκαιρία αποποιείται των ευθυνών του, τις οποίες επιμερίζει πάντα στους άλλους.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο που ζητά από τους διευθυντές των σχολείων τα ονόματα όσων συναδέλφων δεν κατέθεσαν βαθμολογία, ενώ γνωρίζει αυτά τα στοιχεία από το myschool.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο που αφήνει το δημόσιο σχολείο να λειτουργεί υποστελεχωμένα, με χιλιάδες αναπληρωτές, σε ασυντήρητα κτίρια, με σοβάδες να πέφτουν στις αίθουσες διδασκαλίας, με τρομερές ελλείψεις σε υποδομές και αναλώσιμα.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο που αδιαφορεί για το ότι τα σχολικά μας εγχειρίδια είναι αναχρονιστικά, τα αναλυτικά μας προγράμματα έχουν του κόσμου τα προβλήματα.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο που προσπαθεί να μας πείσει πως αρκούν τα σχέδια δράσης των εκπαιδευτικών για τη βελτίωση της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου, λες και αυτή (ποιότητα), είναι θέμα, αρμοδιότητα αποκλειστικά των εκπαιδευτικών και όχι της πολιτείας που οφείλει να θωρακίσει το εκπαιδευτικό έργο θεσμικά.
Δεν εμπιστεύομαι το υπουργείο γιατί είναι υποκριτικό να ζητάς να αξιολογηθούν τα σχολεία, για το αν εφάρμοσαν εναλλακτικές μορφές αξιολόγησης και αν προάγουν το παιδαγωγικό και συνεργατικό κλίμα, όταν ως διοίκηση ποτέ δεν επιμόρφωσες το προσωπικό, και κυρίως όταν καταργείς μαθήματα κοινωνικών επιστημών, καλλιτεχνικής παιδείας. Στον 21ο αιώνα αντί η ανάγκη για στέρεη γνώση και ολόπλευρη μόρφωση να είναι αδήριτη, θα πρέπει να παλεύουμε και πάλι για τα αυτονόητα.
Δεν θέλω αυτή την αξιολόγηση γιατί τι παράδειγμα θα δώσω στους μαθητές μου, όταν όλα τα χρόνια τους παροτρύνω να αμφισβητούν, να ερευνούν, να αντιστέκονται να ονειρεύονται και να διεκδικούν ένα καλύτερο σχολείο, σε μια καλύτερη κοινωνία.
Δεν θέλω αυτή την αξιολόγηση γιατί τις συνέπειές της τις γνωρίζω ήδη. Όπου εφαρμόστηκε οδήγησε στη φτωχοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, με χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτό των ΗΠΑ και της θατσερικής Αγγλίας.
Το σχολείο δεν έχει ανάγκη ούτε από αυταρχικά διοικητικά μέτρα, ούτε από νόμους της αγοράς. Το σχολείο θέλει ελευθερία, πλουραλισμό, πολιτισμό και κυρίως την θεσμική και οικονομική στήριξη της πολιτείας.

Για αυτούς αλλά και για πολλούς άλλους λόγους δεν θέλω την αξιολόγηση. Και θα απέχω από κάθε σχετική διαδικασία Αυτό για μένα υπερβαίνει δημοσιουπαλληλικούς κώδικες και καθηκοντολόγια. Είναι στάση και άποψη ζωής και σκοπεύω να την τιμήσω. Το οφείλω στους μαθητές μου, στους καλούς δασκάλους που αντάμωσα στη ζωή μου και πάνω απ΄όλα το οφείλω στον εαυτό μου.

*Καθηγήτρια γερμανικών, 2ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης

https://www.efsyn.gr/node/282789