Κορίτσια έτσι θα είσασταν

[pluton]

Ε ναι, και αμα την επιανε την κοπελα ο πατερας της να φιλιεται με τον αλλον θα την σαπιζε στο ξυλο και θα σκοτωνε τον αγαπητικο. Δεν ειπε κανεις οτι ο κοσμος δεν ειχε αναγκη το σεξ τοτε, το ζητημα ειναι οτι η κοινωνια το απαγορευε εκτος γαμου.

Και στις μουσουλμανικες χωρες συμβαινουν τετοια προφανως, οτι ειναι μουσουλμανοι δεν σημαινει οτι δεν εχουν ορμες. Απλα τρως πετρες αν τα κανεις, οπως ετρωγες ''πετρες'' αν τα εκανες και στην Ελλαδα μεχρι το '80.

Αν δεις τον πίνακα καλά η κοπέλα φιλιέται και δίπλα κοιμάται ο κύρης της;

Μη ανησυχείς ούτε που περνά από το μυαλό της μωαμεθανής να κάνει το παραμικρό.

[Λαχουρένιος]

Ας δουμε ενα δειγμα ανεκτικοτητας της παλιας ΕΛ κοινωνιας

ΚΡΥΦΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: ΕΜΦΑΝΙΣΗ

Στη βίαιη απαγωγή, που σήμαινε ότι το κορίτσι δεν ήθελε, τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά και πολλές φορές είχαν δραματική εξέλιξη. Ο νιος, που αγαπούσε με πάθος και δεν έβρισκε ανταπόκριση ή που δε γνώριζε καν το ερωτικό του πάθος η κοπελιά, έστηνε καρτέρι στη βρύση που συνήθως ήταν λίγο πιο έξω απ' το χωριό ή σε κάποιο δρόμο προς την εξοχή και εμφανιζόταν μπρος στην κοπελιά ξαφνικά και με την απειλή του μαχαιριού ζητούσε ή ανάγκαζε το κορίτσι να τον ακολουθήσει. Συνήθως το κορίτσι δεν ανταποκρινόταν, οπότε γινόταν πάλη σώμα με σώμα. Οι φωνές και η αντίσταση του κοριτσιού ανάγκαζαν το νεαρό σε πράξη απελπισίας, οπότε με το μαχαίρι του έκοβε τις κοτσίδες του κοριτσιού και κρατώντας τις σφιχτά στα χέρια του ως τρόπαιο εξαφανιζόταν σαν αγρίμι στο δάσος. Αυτή η κατάληξη για ένα κορίτσι εκείνης της εποχής ήταν μεγάλη ντροπή. Κανένας δε θα τολμούσε να ζητήσει σε γάμο μια «μαδ'μέν(η)», αφού κάποιος άλλος την άγγιξε και την τσαλαπάτησε μ' αυτόν τον τρόπο. Για το λόγο αυτόν, αν το αγόρι ήταν καλό, προκειμένου το κορίτσι να μη μείνει ανύπαντρο, παράβλεπαν τη βίαιη συμπεριφορά και αποφάσιζαν να παντρέψουν τους δύο νέους. Αν, όμως, την πράξη αυτήν του αγοριού την έπαιρναν για προσβολή της οικογενειακής τιμής, τότε ολόκληρο το συγγενολόι του κοριτσιού ξεσηκωνόταν και το θέμα εξελισσόταν δραματικά.

http://www.dimitrisriggos.gr/index.php/ ... a-proxenia

Συνοψη: ο καθε απογοητευμενος που εφαγε χυλοπιτα, αρπαζε την κοπελα απο τον σπιτι της με την απειλη μαχαιριου και της εκοβε τα μαλλια αν αντιστεκοταν.

To θυμα οχι μονο στιγματιζοταν και εχανε καθε πιθανοτητα να παντρευτει αλλα το αναγκαζαν να παντρευτει τον επιδοξο βιαστη του αν ηταν καλο παιδι (?).



Αυτη ηταν η χριστιανικη και ανοιχτομυαλη ελληνικη κοινωνια των προγονων μας. Τριτοκοσμικη, υποαναπτυκτη και μισογυνιστικη.

[Λαχουρένιος]

Αν δεις τον πίνακα καλά η κοπέλα φιλιέται και δίπλα κοιμάται ο κύρης της;

Ναι, και? Αν τους επιανε θα τους σκοτωνε και τους δυο.

Μη ανησυχείς ούτε που περνά από το μυαλό της μωαμεθανής να κάνει το παραμικρό.

Γιατι, στο βρακι της εισαι? Εδω δεν ξερουν οι πατεραδες τι κανουν οι κορες τους και ξερεις εσυ τι κανουν οι γυναικες σε αλλες χωρες....

[Τλαξκαλτέκος]

Βαράνε τις γυναίκες τους που αν δεν ήταν αυτές δεν θα είχαν ξεμυτίσει από την Aραβία. Αποφασιστική συμμετοχή των γυναικών στην μάχη του Γιαρμούκ που έκρινε την τύχη της Συροπαλαιστίνης :

Σύμφωνα με τις μουσουλμανικές πηγές, υπεύθυνες για την ανασυγκρότηση των Aράβων και την αντεπίθεσή τους ήταν οι γυναίκες τους! Oι σύζυγοι των πολεμιστών της ερήμου ακολουθούσαν τους άνδρες τους στη μάχη και κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων αποτελούσαν μία πρώτης τάξεως υγειονομική υπηρεσία, καθώς και υπηρεσία ανεφοδιασμού των πολεμιστών. Σε αυτή την περίσταση, οι Aραβες υποχωρώντας, έφθασαν μέχρι τις σκηνές όπου βρίσκονταν οι γυναίκες τους, οι οποίες άρχισαν να φωνάζουν στους άνδρες τους να επιστρέψουν στη μάχη, χτυπώντας τύμπανα, τραγουδώντας τραγούδια που τους ντρόπιαζαν και πετώντας τους πέτρες. Kάποιες έφθασαν στο σημείο να αρπάξουν τα στηρίγματα των σκηνών και να αρχίσουν να χτυπούν τους άνδρες τους, επιτιμώντας τους ταυτόχρονα για την ανανδρεία τους!
H αποδοκιμασία των γυναικών τους είχε αποτέλεσμα και οι Aραβες σε όλο το μήκος του μετώπου άρχισαν να ανασυντάσσονται και σύντομα εκτέλεσαν μία ορμητική αντεπίθεση, που σταμάτησε τη βυζαντινή προέλαση – μάλιστα, σε ένα σημείο στο κέντρο η βυζαντινή παράταξη προσωρινά διαρρήχθηκε, αλλά χωρίς περαιτέρω συνέπειες. H έξυπνη χρήση των ιππικών εφεδρειών που τηρούσε ο Xαλίντ έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην αποκατάσταση της ισορροπίας προς το τέλος της δεύτερης μέρας.
Aλλη μία μέρα σκληρών μαχών είχε περάσει, χωρίς κάποια από τις δύο πλευρές να έχει κατορθώσει να πετύχει να πάρει την αποφασιστική πρωτοβουλία των κινήσεων και το «πάνω χέρι». Tο ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε και την τρίτη μέρα, με τους Bυζαντινούς αυτή τη φορά να συγκεντρώνουν την ορμή της επίθεσής τους στο αριστερό πλευρό των Aράβων και τους τελευταίους να επιστρέφουν από την αρχική οπισθοχώρησή τους μετά την αποδοκιμασία των γυναικών τους. Ξανά οι ιππικές εφεδρείες ήταν καθοριστικής σημασίας για την αποκατάσταση της ισορροπίας.

http://www.militaryhistory.gr/articles/view/191/2

Βάζετε επιλεκτικά κάποιο γεγονός και μέσα από αυτό θέλετε να γενικεύσετε .... μιας και οι αράβιδες δεν επιδέχονται ήττα από τα λιοντάρια της ερήμου .... τι ακριβώς έκαναν πχ στον πόλεμο των 6 ημερών το 1967; και σε τόσους πολέμους που οι άραβες πήραν το χεσμένο τους βρακί και έτρεχαν;

Ηρέμησε μπρέ. Εγώ είμαι με το μέρος σου.

[Τλαξκαλτέκος]

Θες και άλλο η εξώγαμη σχέση του Κολοκοτρώνη και της συμπεθέρας του Μπουμπουλίνας (υπάρχουν απείρου κάλους περιγραφές πως φυστίκωσε ο γέρος την Μπουμπουλίνα στο στρατόπεδο της Τρίπολης ενώ είχαν στήσει αυτί οι πολεμιστές)..

Πού την διάβασες αυτή την παπαριά ;

[pluton]

Θες και άλλο η εξώγαμη σχέση του Κολοκοτρώνη και της συμπεθέρας του Μπουμπουλίνας (υπάρχουν απείρου κάλους περιγραφές πως φυστίκωσε ο γέρος την Μπουμπουλίνα στο στρατόπεδο της Τρίπολης ενώ είχαν στήσει αυτί οι πολεμιστές)..

Πού την διάβασες αυτή την παπαριά ;

Εντάξει και εγώ με το μέρος σου είμαι. Σχετικά με αυτό που λες "παπαριά" εντελώς πρόχειρα. δες στην θέση 3.90

[itteithe]

Αυτά τα ποστς σου τα κρατάμε Πλούτωνα. Μην κάνεις το λάθος να γράψεις σε κανένα νήμα πως οι κομμουνισταί έχουν διαφθείρει τους Έλληνες, όσον αφορά τα χαλαρά ήθη της εποχής.

[Τλαξκαλτέκος]

Πού την διάβασες αυτή την παπαριά ;

Εντάξει και εγώ με το μέρος σου είμαι. Σχετικά με αυτό που λες "παπαριά" εντελώς πρόχειρα. δες στην θέση 3.90

Λένε βλακείες, λένε μπούρδες και λένε κοτσάνες. ( Εκτός αν κάνουν πλάκα ). Θα σου δείξω με φατσούλες τι τους πρέπει :

[Προέλλην]

H καθημερινότητα αντικατοπρίζεται στον ρομαντικό-φαντασιακό πίνακα ενός γερμανοκουνημένου ζωγράφου

Μνημόνια μέχρι να μη μείνει ρουθούνι

[pluton]

H καθημερινότητα αντικατοπρίζεται στον ρομαντικό-φαντασιακό πίνακα ενός γερμανοκουνημένου ζωγράφου

Μνημόνια μέχρι να μη μείνει ρουθούνι

Για τον Λύτρα μιλάς;

Είναι ι βασικός εκπρόσωπος της ιστορικής ρεαλιστικής ζωγραφικής στην Γερμανία.

Ο ρεαλισμός αποτέλεσε καλλιτεχνικό ρεύμα της ζωγραφικής την περίοδο 1850-1880 επιδίωξαν να ξανα-απεικονίσουν τη ζωή με ρεαλιστικό τρόπο.

Οι ζωγράφοι και οι λογοτέχνες του ρεαλισμού προσπαθούσαν να απεικονίσουν τη ζωή όπως ήταν, δεν επιδίωκαν να ξεφύγουν από την πραγματικότητα.

Άρα ο πίνακας δείχνει το ελεύθερο πνεύμα που υπήρχε στον ερωτικό τομέα.

Με την επιστροφή του στην Αθήνα, ο Λύτρας διορίστηκε καθηγητής στο Σχολείο Καλών Τεχνών, στην έδρα της Ζωγραφικής, την οποία κατείχε για 38 ολόκληρα χρόνια διδάσκοντας με υποδειγματική ευσυνειδησία και ζήλο. Το 1873, συντροφιά με τον Γύζη, έκανε ένα τρίμηνο ταξίδι στη Σμύρνη και τη Μικρά Ασία, όπου πλούτισε το ταλέντο του με ισχυρές και φωτεινές εντυπώσεις και με το ρυθμό ενός άλλου κόσμου. Εκεί προσπάθησε να γνωρίσει την επίδραση που είχε η Ανατολή πάνω στον κλασικισμό, ώστε να μπορέσει να μελετήσει το βυζαντινό ρυθμό που γεννήθηκε από την ένωση του κλασικισμού με την αραβική τέχνη. Τον επόμενο χρόνο (1874) πήγε πάλι στο Μόναχο και επέστρεψε στην Αθήνα τον Απρίλιο του 1875. Τον Σεπτέμβριο του 1876, μαζί με τον Γύζη, αναχώρησε και πάλι για το Μόναχο και το Παρίσι. Το 1879 επισκέφθηκε την Αίγυπτο και τον χειμώνα του ίδιου έτους παντρεύτηκε την Ειρήνη Κυριακίδη, κόρη εμπόρου από τη Σμύρνη. Τον επόμενο χρόνο γεννήθηκε το πρώτο από τα έξι παιδιά τους, ο Αντώνιος. Ακολουθούν τέσσερις ακόμα γιοι — ο Νικόλαος, ο Όθων, ο Περικλής και ο Λύσανδρος — και μία κόρη, η Χρυσαυγή. Ο γιος του Νικόλαος έγινε κι αυτός ζωγράφος με πλούσιο και πολύ σημαντικό έργο.