Τουρκορωμιοσύνη

[Adminović]

Ιωάννης Κομνηνός Τζελέπης (Çelebi)

Ήταν γιός του Ισαάκιου Κομνηνού και ανιψιός του βυζαντινού αυτοκράτορα Ιωάννη Β’ Κομνηνού.
Το 1130, ο Ιωάννης μαζί με τον πατέρα του, προσπάθησαν να ανατρέψουν το θείο του από το βυζαντινό θρόνο, με τη βοήθεια Τούρκων εμίρηδων της Μικράς Ασίας. Απέτυχαν τελικά, αλλά ο αυτοκράτορας τους συγχώρεσε.
Το 1139 ο Ιωάννης συνόδευσε τον θείο του και αυτοκράτορα στην εκστρατεία του στη Μικρά Ασία κατά των Σελτζούκων. Το 1140, κατά την πολιορκία της Νεοκαισάρειας, αυτομόλησε στους Σελτζούκους. Ταυτόχρονα ασπάστηκε τον ισλαμισμό και νυμφεύτηκε την κόρη του Σελτζούκου σουλτάνου Μεσούντ.
Του απεδόθη το προσωνύμιο Τζελέπης (Çelebi), που σημαίνει «ευγενής».
Ο Μεχμέτ Β’ «ο Πορθητής» ισχυριζόταν ότι είναι απόγονός του και άρα έχει δικαιώματα επί του βυζαντινού θρόνου.

Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο βυζαντινός ιστορικός Γεώργιος Φραντζής, γενάρχης της δυναστείας των Οθωμανών (Οσμανηδών) ήταν ο Ιωάννης Κομνηνός Τζελέπης, ο οποίος παντρεύτηκε την Καμερώ, κόρη του Σελτζούκου σουλτάνου Μεσούντ και γέννησε έναν γιό, τον Σολιμάν. Ο Σολιμάν γέννησε τον Ερτογρούλ και αυτός τον ιδρυτή της δυναστείας των Οθωμανών Οσμάν, στον οποίο οφείλουν και το όνομά τους.

[Adminović]

Απόσπασμα από το βιβλίο «Στη σκιά των Σουλτάνων» του Κώστα Ιορδανίδη, εκδόσεις Καστανιώτη.

osman1.jpg

osman2.jpg

[Adminović]

tourkopouloi1.jpg

tourkopouloi2.jpg

[itteithe]

Την τουρκορωμιοσύνη μην την κλαις.

[Adminović]

Ιωάννης Παλαιολόγος, γνωστότερος ως Μεχμέτ Μεσίχ Πασά

Ανιψιός του Κώτσου, του τελευταίου βυζαντινού αυτοκράτορα, από τον αδερφό του Μανουήλ Παλαιολόγο.
Ασπάστηκε το Ισλάμ και έφτασε στο βαθμό του αρχιναύαρχου του οθωμανικού στόλου (καπουντάν πασάς) και του Μεγάλου Βεζίρη και ήταν αυτός που εξεστράτευσε κατά της Ρόδου, ενώ συμμετείχε σε διάφορες εκστρατείες, όπως πχ ο Πολωνο-οθωμανικός πόλεμος, όταν οι Οθωμανοί κατέλαβαν τη Μολδαβία.
Σκοτώθηκε τελικά από ατύχημα, όταν εξερράγη μια πυριτιδαποθήκη στην περιοχή Γαλατά. Θάφτηκε στην Ιστανμπούλ, στο τζαμί που φέρει το όνομά του (και κάποτε ήταν η ορθόδοξη μονή του Μυρελαίου - δείτε εικόνα πιο κάτω). Είχε τρεις γιούς, τον Αλί Μπέη, τον Μαχμούντ Τσελεμπή και τον Μπαλί Μπέη.

[Adminović]

Ρουμ Μεχμέτ Πασά

Ήταν χριστιανός που είχε ασπαστεί το Ισλάμ. Όπως υποδηλώνει και το όνομά του ήταν μάλλον Ρωμιός στην καταγωγή.
Έφτασε στο βαθμό του Μεγάλου Βεζίρη, υπηρετώντας από το 1466 έως το 1470, και ήταν ο μεγάλος αντίπαλος του Μαχμούντ Πασά Αγγέλοβιτς (ο οποίος καταγόταν από τη βυζαντινή δυναστεία των Άγγελων -οι οποίοι είχαν βρει καταφύγιο στη Σερβία, ακολουθώντας τους Σέρβους μετά την ήττα τους από τους Οθωμανούς στη Θεσσαλία- και ο οποίος επίσης είχε ασπαστεί το Ισλάμ), τον οποίο και διαδέχτηκε.
Αναφέρεται ότι επί της θητείας του έγιναν εκστρατείες κατά της Εύβοιας και της Αλβανίας, χωρίς να διευκρινίζεται αν ο ίδιος έλαβε μέρος. Εκτελέστηκε ως ο υπαίτιος για μια ήττα των Οθωμανών στην περιοχή της Κιλικίας. Βρίσκεται θαμμένος στην Ιστανμπούλ, σε τζαμί που φέρει το όνομά του (εικόνα πιο κάτω).

[Adminović]

Ιωσήφ Δογάνογλου, γνωστότερος ως Μιράρ Σινάν

Ο Μιράρ Σινάν ήταν ίσως ο σημαντικότερος Οθωμανός αρχιτέκτονας και κατασκεύασε πολλά και γνωστά τζαμιά, γέφυρες, νοσοκομεία, οχυρωματικά έργα και άλλα κτίρια. Του αποδίδονται συνολικά κάπου 334 έργα. Το όνομά του ήταν Ιωσήφ Δογάνογλου και φέρεται να κατάγεται απο χριστιανική οικογένεια της Καππαδοκίας. Πιο πιθανή θεωρείται η ρωμαίικη καταγωγή του, αν και υπάρχουν και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι ήταν αρμένικης καταγωγής ή από εκχριστιανισμένους Τούρκους. Υπηρέτησε ως γενίτσαρος στην αυλή του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, όπου και έγινε μαθητευόμενος οικοδόμος. Συμμετείχε σε διάφορες εκστρατείες ως υπεύθυνος για την κατασκευή γεφυρωμάτων και οχυρωματικών έργων. Σημαντικότερο έργο του θεωρείται το Τέμενος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, όπου και είναι θαμμένος. Άλλο σημαντικό έργο του ήταν το Τέμενος Σελιμιγιέ στην Αδριανούπολη, που φέρεται ο ίδιος να θεωρούσε το πιο σημαντικό του έργο.

[Adminović]

Πάργαλη Ιμπραήμ Πασά

Λέγεται ότι ήταν γιός ενός Ρωμιού ναυτικού από την Πάργα (όταν η Πάργα ανήκε στη Βενετία) και ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Θεόφιλος. Φέρεται να αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους και να πουλήθηκε ως σκλάβος, καταλήγοντας τελικά στην αυλή του -πρίγκηπα τότε- Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς. Ήταν πολύ καλός μουσικός και λέγεται ότι γοήτευε με τη μουσική του τον Σουλεϊμάν. Κοιμόταν και γευμάτιζε μαζί με τον Σουλεϊμάν, ως ευνοούμενός του. Αναφέρεται μάλιστα ότι μαζί πηγαίναν βαρκάδες ή βόλτες στους κήπους και γενικά ότι ήταν αχώριστοι. Η πολύ στενή φιλία που είχε με τον Σουλεϊμάν (κατά ορισμένους, κάτι παραπάνω από φιλία ) είχε σαν αποτέλεσμα να τον διορίσει σε διάφορα αξιώματα, μέχρι Μέγα Βεζίρη, όταν ήταν πλέον στην εξουσία. Για τους Τούρκους δεν θεωρούνταν πρέπον ένας σουλτάνος να έχει τόσο στενές σχέσεις με έναν δούλο, γι’ αυτό και δεν αναφέρουν πολλά για τον Πάργαλη.

[Adminović]

Δημήτριος Παλαιολόγος

Αδερφός του Κώτσου, του τελευταίου αυτοκράτορα. Ήταν Δεσπότης του Μυστρά και είχε την διοίκηση της Πελοποννήσου μαζί με τον αδερφό του Θωμά. Ο μεν Δημήτριος ήταν φίλος με τους Οθωμανούς, ο δε Θωμάς δυτικόφιλος και τελικά διέφυγε στην Βενετία. Είχαν μοιράσει την δικαιοδοσία τους στην Πελοπόννησο, έχοντας έδρα το Μυστρά ο μεν, την Πάτρα ο δε, αλλά ο καθένας ήθελε να ανατρέψει τον άλλο και να πάρει όλη την Πελοπόννησο για την πάρτη του. Ο Δημήτριος κάλεσε τότε σε βοήθεια τους Οθωμανούς, οι οποίοι απέστειλαν στρατό και τον στρατηγό Τουραχαν, οπότε επικράτησε του αδερφού του και των στασιαστών. Παρέδωσε την κόρη του Ελένη για το χαρέμι του Μεχμέτ Β’ του Πορθητή και σε αντάλλαγμα ο σουλτάνος τον διόρισε πασά στην Αδριανούπολη, ενώ φέρεται να του παρείχαν και τα έσοδα από τις νήσους Λήμνος, Ίμβρος, Θάσος και Σαμοθράκη.

[Προέλλην]

Ου, Οθωμανοί παλιομογγόλοι!

Η Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν ο γνήσιος συνεχιστής του Βυζαντίου, η Αυτοκρατορία των μετα-Ρωμιών.